Erelijst

Het zou hier als het goed is vanmiddag boven 0 graden moeten komen. Ik hoop het maar, want bij mijn pleegkonijn zit zijn voerbak al 3 dagen vastgevroren aan de tegels en bij mijn eigen koppel de waterbak ook sinds gisteren.

Onze jongens slopen niks aan dekens,kussens,kattenhuisjes van materiaal, Laps tunnel met hangmat en zelfs het kerst kartonnen huisje is nog knaag, plas en poep vrij. 1 kartonnen doos hebben ze mooie ronde openingen in gemaakt. Die doos staat er al een half jaar en verder niks meer aan geknaagd. Maar de gipsen muur vinden ze sinds kort geweldig om hun tanden in te zetten🙈 en echt in zo.n rare schuine houding schrapen. Natuurlijk ook precies achter de bank zo lekker stiekem. Als we het horen krijgen ze een NEE te horen en na 3 keer nee begint Leeuw te stampen en is de muur weer even veilig. Heb de gaten dicht geplakt met stukken van een plastic placemat bij gebrek aan andere ideeën/opties hihi. Opnieuw stucen heeft toch geen zin. Als jouw konijnen geen slopers zijn lijkt het me een leuk idee 😊

Bedankt iedereen. Jullie meeleven doet me goed 😘 Do doet het op zich goed, al vindt ze het wel saai zo alleen.

Ik vindt die dingen zo vervelend om te knippen. Daarnaast eet Pip er ook delen van op. Geen idee of dat schadelijk is eigenlijk. In het kerstpakket van bb zat een een soort gevlochten mat, die heb ik aan ze gegeven. De volgende dag lag hij in allemaal stukken verspreid door de ren 😂

Heel veel sterkte, ondanks dat je het aan zag komen en er vrede mee hebt... na 10,5 jaar ga je zo'n vent wel missen! Hij heeft genoeg vriendinnetjes om mee te kroelen aan de andere kant van de regenboogbrug!

Wanneer je konijnen een ochtendhumeur hebben, omdat de ene je man in zijn teen bijt (Scarlett) en de ander zijn medicatie weigert (Lodewijk) en je man vervolgens ook een ochtendhumeur heeft, omdat je zo verbaasd bent dat hij is gebeten. Mijn moppie (Scarlett) bijt echt bij hoge uitzondering en mijn muppie (Lodewijk) alleen als je in de weg staat, want hij denkt dat wij konijnen zijn, dus dat is een 'move it' bijt. Toen ik om 9.00 Vit D kwam doen was er niets aan de hand en had ik 2 blije konijnen... ik hoop dat mijn man op zijn werk ook is ontdooid 😛

Sterkte met het verlies van Jerry ❤️

Wat een mooi verhaal! Sterkte

Wat een mooi lang leven heeft Jerry gehad. Heel veel strekte voor jullie.

Sterkte ❤️

Mooi om te lezen hoe hij was. Veel sterkte met het verlies!

Wat lief beschreven ❤️ Heel veel sterkte 🖤🌈

Sterkte met het verlies 😢

Mooi verhaal! Zwaar om hem na zo lang te verliezen, maar hij heeft het geweldig gehad en hij is vredig gegaan. Gelukkig zijn de herinneringen blijvend. Sterkte!

Wat heeft Jerry het goed gehad bij jou. Hoe is Do er onder? Heel veel sterkte! Het is altijd naar om een konijntje te verliezen, zeker na zo'n lange tijd.

Heel veel sterke. ❤️ Wat een lief en ontroerend verhaal over een bijzonder konijn.

Sterkte Lien. Je hebt het beste voor Jerry gedaan!

Ze hebben hier ook al wel stevig geknabbeld aan katoenen handdoeken, dus wellicht toch niet zo'n goed plan dan. Zo'n cat cube lijkt me wel iets voor hen. Ze hebben hier ook 2 mooie gaten geknabbeld in een kartonnen doos waar ze verder afblijven. Geweldig he 🙂 Ik vroeg het me maar af omdat zo'n slaapzakje me wel warm lijkt om nu met die koude samen in te kruipen. Maar ze hebben ook wel andere leuke plekjes vol stro waar ze zich warm kunnen houden. 😊

Ik heb hen zonet toch maar buiten gelaten, en het eerste wat ze deden was een rondje lopen ... even de pootjes strekken. 'k Ga hen nog even wat extra in de gaten houden, maar ik denk wel dat ze 't zullen redden. ☺️

Namens Kip de konarie bedankt🥳 en hij wil de code graag doneren en bedrag verdubbelen voor Joy konijnen opvang. (Weet niet waar ik het moet plaatsten aangezien de fotowedstrijd afgesloten is, dus doe ik het maar hier🤪)

Iedereen stelt zijn eigen grenzen, zolang je die maar consequent aanhoud is dat prima. Het ligt ook echt aan het individu wat wel en niet gaat. Onze honden zijn niet mensgericht, heel zelfstandig en sterke eigen karakters. Onderling wel verschil, maar over het algemeen doen ze niet altijd wat jij als baasje wil 😉 Onze vorig twee malamute konden 8 uur alleen zijn met dezelfde training manier die we bij Namu gebruikt hebben. Met Namu zijn we inmiddels al 3 manieren verder en het lukt met moeite nog maar 2 uurtjes. Namu is gewoon heel druk in haar koppie en heeft er al vanaf het begin moeite mee gehad. Soms is het helaas gewoon zo en dan pas je je er ook weer op aan. De bench was met Finn drama de eerste tijd, terwijl Namu er snachts altijd in zat. Dat hebben we toen helemaal los gelaten, met als gevolg dat er vanalles kapot ging in huis. Ook niet ideaal. De bench was alleen voor eten en snacks. En Namu zat er regelmatig in voor een rustig dutje, als ze Finn te druk vond. Inmiddels gaat de bench wel prima voor Finn en heeft hij er geen moeite meer mee. De laatste twee weken zit hij er elke middag in terwijl ik met Namu wandel en dus ook van huis ben, vind hij geen probleem. Als we op visite zijn bij mensen zit Finn vaak in zijn reisbench. Gaat ook goed (een canvas opvouwbare bench). Het op de bank liggen samen met de honden vind ik zelf gewoon heel fijn. Van die heerlijke knuffel momentjes lekker bij elkaar 🙂 Namu heeft wel echt stappen gemaakt. Zij sloopt nu zelden iets, is echt een stuk verbeterd qua rust in huis en tijdens wandelen in het dorp. Als ik 1 op 1 loop met haar in het dorp gaat dat echt wel goed. Een heleboel waar ze 1.5 jaar geleden op reageerde kan ze nu gewoon negeren. We lopen niet zo vaak hard als ik zou willen, maar dat vind ze ook heerlijk. Voornemen is het in het nieuwe jaar vaker te doen. De ervaring dat het een jaar of 3 opvoeden is voor je er bent, klopt nog steeds voor mijn idee 😉 Finn is wel echt een stuk makkelijker en relaxter. Heel fijn. Maar ook met hem moet je opvoeden. Hij leert veel minder snel. Namu is duidelijk een stuk slimmer. Het intereseert hem gewoon allemaal niet heb ik het idee. Ik had honden training met hem willen starten deze maand omdat ik het gevoel heb dat hij daar nog wel baat bij zou hebben, even wat extra 1 op 1 tijd en dan ook echt trainen, maar de eerste twee lessen vielen precies in onze vakantie. We wachten dus even op de volgende groep. Finn kan soms echt peuterdriftbuien hebben als hij zijn zin niet krijgt of overprikkeld is. En waar Namu wel goed op een stemcorrectie reageert ( een flinke nee of streng toespreken), lijkt bij Finn niets aan te komen. Ook lastig hoor! Finn is in zijn gedrag best een etterbak soms. Ik denk dat we met deze twee en hun energie wel een mooi duo hebben om actief te zijn. En dat zal veel gaan schelen in gedoe in huis, als ze daar hun energie in kwijt kunnen. Met wandelen krijg je ze gewoon niet moe genoeg. Mijn man wil graag Finn naast de fiets. Finn is er alleen nog te jong voor. Ik wil met Namu blijven hardlopen, ons tempo matcht prima namelijk. Dat kan beide makkelijk vanuit huis een paar keer per week. Daarbij willen we dan 1 of 2x per week de honden voor de kar zetten. Gewoon recreatief, geen wedstrijden of lange stukken. De hondenkar brengen we binnenkort naar de fietsenmaker voor onderhoud. Die heeft al een paar jaar stil gestaan omdat we geen twee honden hadden om te trekken. Volgende winter kan dat weer wel hopelijk. Maar de kar moet wel even nieuwe bandjes krijgen en de remmen nagekeken worden. Hoewel ik vermoed dat we voor Finn ook nog wel een grotere maat trektuig moeten aanschaffen dan, dat is echt een enorme beer van een hond aan het worden. 😂

Het forumonderdeel ‘De regenboogbrug’ is er niet meer, maar ik wil toch een topic maken om te vertellen dat Jerry er niet meer is. Gisteren is hij dood gegaan. Ik had hem al 10,5 jaar, dus hij is minimaal 11 á 12 geworden. Tot 1 á 2 jaar geleden was hij nog in prima conditie en merkte je eigenlijk niet dat hij al vrij oud was, al werd hij wel rustiger. 1 á 2 jaar geleden werd hij slechtziend en uiteindelijk blind door ouderdom, maar daar redde hij zich prima mee. Hij werd toen ook een oud konijntje in zijn doen en laten. Maar de laatste tijd was hij broos. Ik had al een aantal dagen of een paar weken het gevoel dat hij een eind op was, al was er niet iets concreets. Maandag was het koud en toen ik ‘s middags nieuw water in de waterbak deed (het was bevroren) heeft hij veel gedronken. Ter controle gaf ik wat brokjes, omdat het koud was en hij dus al broos was. Maar hij nam het niet aan. Niet goed! Maar het was ook hun slaaptijd, geen etenstijd en hij zou er de laatste tijd tijdens hun slaaptijd denk ik toch niet veel interesse in hebben om iets extra’s te krijgen. Ik overwoog om naar de dierenarts te gaan (wat ik normaalgesproken in deze situatie zou doen), maar ik had een aantal weken terug besloten dat ik hem niet meer uitgebreid zou laten behandelen. Hij oogde verder niet ziek en hupste nog even normaal door de ren. ‘s Avonds heb ik een ren in de schuur gemaakt en hem samen met zijn vriendin Do naar de schuur verhuisd. Bouwkachel aangezet, dus het werd er 12 graden. Ik wilde hem niet meer alleen naar binnen (in huis) halen. Vorig jaar heeft hij een aantal dagen alleen in de schuur gezeten ivm blaasgruis, maar toen zag ik dat hij door zijn blindheid veel moeite had met alleen zijn in een vreemde omgeving. En voor Do zou het nu natuurlijk veel te warm in huis zijn. Dus ik vond dit een mooie tussenoplossing. Hij voelde kouder dan anders, dus hij had zeer waarschijnlijk ondertemperatuur. Ik had het hondenhok in de ren in de schuur gezet met lekker stro erin. Voor de zekerheid heb ik hem pijnstillers en darmstimulans gegeven en een beetje dwangvoer waar hij op kauwde. Ik weet het, het is een beetje zelfdokteren, maar ik heb ervaring en wist vrij zeker dat de dierenarts niet veel anders zou doen. Zijn buik voelde soepel, maar ik voelde ook ergens iets hards in zijn buik… Een tumor? Zijn blaas vol blaasgruis? Je weet het niet. Zijn ademhaling was ook versneld. Hij plaste gelukkig nog wel. Hij knabbelde wat aan het stro en liep nog een beetje rond. Ze gingen even later knus samen in het hondenhok liggen. Kopjes naar elkaar. Ik heb nog een snuggle safe bij hem gelegd. Op de camera zag ik dat hij ‘s nachts een aantal keer had gedronken. Toen ik ‘s ochtends bij ze kwam heb ik hem weer medicijnen gegeven. Ik wilde niet dat hij (veel) pijn had. Zijn temperatuur voelde beter dan de avond ervoor. Ik dacht er aan om naar de dierenarts te gaan, dat zou dan zijn om hem in te laten slapen. Ik overwoog het die middag te doen, of anders de volgende dag (vandaag). Even kijken hoe het straks gaat dacht ik. Het voelde net nog wat vroeg. Toen ik later op de camera terugkeek en toevallig het geluid aan had staan hoorde ik dat een uur nadat ik bij ze was geweest stro in het hok bewegen en ik zag dat Do er ook naar had geluisterd. Ik dacht zou het dan? Ik ging vervolgens kijken en vond hem dood in het hondenhok… Ik heb hem in de tuin begraven (dat kon gelukkig toch met de vorst). 10,5 jaar geleden heb ik hem vanuit Binkies geadopteerd. Ze hadden hem op straat gevonden. Volgens mij hadden ze hem nog 2 keer teruggebracht bij zijn baasje, maar de 3e keer is hij in de opvang gekomen. Hij werd gecastreerd en gevaccineerd en ik heb hem aan mijn voedster Pluk gekoppeld die net haar vriendje Sonny verloren had. Wat was ze sip toen ze alleen was na Sonny’s dood. Pluk en Jerry zijn jaren erg gelukkig geweest. Ze waren dol op elkaar. Jerry was een behoorlijk dominant konijn, maar zolang er geaccepteerd werd dat hij de baas was was hij super lief voor de vriendinnen die hij de afgelopen 10,5 jaar heeft gehad. Pluk was overwegend langharig en hij genoot ervan om de lange haren van haar nek met zijn tanden te kammen. Op een gegeven moment heb ik mijn voedster Flodder aan het duo gekoppeld. Haar vriendje Bram was dood en ik had ondertussen meerdere koppels. Flodder en Pluk hadden eerder samen in een groep geleefd (waren ook moeder en dochter). Dit trio ging een half jaar goed en Jerry genoot duidelijk van zijn harem. Hij had het druk met ze te vertroetelen. Uiteindelijk klikte het niet meer tussen de dames en gingen Pluk en Jerry weer als duo verder. Op een gegeven moment werd Pluk erg ziek en moest ik haar in laten slapen. Ik ging met Jerry naar de opvang en ik koppelde hem aan Rosa. Ook met haar was hij erg gelukkig. Voor het eerst was hij met een geheel kortharig konijn samen, en met hangoren, en het was zo grappig om te zien hoe hij haar de eerste wasbeurt gaf. Hij was altijd gewend om de lange haren van Pluk, en ook van Flodder, met zijn tanden te kammen en daarbij zijn nek helemaal omhoog te doen. Dat probeerde hij de eerste 2 wasbeurten ook bij Rosa met haar korte haren, maar dat lukte natuurlijk niet. Na 1,5 jaar moest ik ook Rosa in laten slapen. Toen is hij gekoppeld aan Do. Ook dat klikte heel goed en ze zijn 4 jaar heel gelukkig geweest. Het was een leuk konijn. De eerste jaren noemde ik hem vaak stuntpiloot, omdat hij vaak stunts uithaalde die dan vaak net niet goed gingen. Tijdens het schoonmaken van de ren moest ik er op letten dat geen spullen even op elkaar zette of iets dergelijks waardoor hij onhandige stunts kon uithalen. Toen ik het dak van het hondenhok tijdens het schoonmaken een keer omhoog had staan sprong hij er vanuit de ren over de rand heen in, om vervolgens precies op het tussenschot te belanden. Gelukkig liep het goed af. Maar dat was een typische Jerry-actie. Toen hij en Pluk voor het eerst in de hoge ren kwamen keek hij naar de muur, maakte een heel hoge sprong, zette zich vervolgens tegen de muur af om nog een grote sprong te maken. Hij kwam echt heel hoog! Maar ja, de ren was overdekt. Qua gezondheid was hij heel sterk. Ik heb hem jaren geleden 1 keer ‘s avonds met buikpijn gevonden. Ik gaf hem medicijnen en de volgende ochtend was er niks meer aan de hand. Bijna 3 jaar geleden zijn zijn kiezen een keer geslepen omdat hij last had. Toen hij later op de dag weer thuis was, binnen vanwege de narcose, knapte hij razendsnel op. De volgende dag kon ik hem zonder zorgen weer naar buiten brengen. Dat was bij mijn andere konijnen, die vaak veel jonger waren bij een gebitsbehandeling, vaak heel anders. Vorig jaar werd er tijdens de jaarlijkse controle bij de vaccinaties blaasgruis geconstateerd. De dierenarts had een foto gemaakt. Een aantal dagen later zou zijn blaas gespoeld worden en had ik hem weer naar de dierenarts gebracht. Maar de specialist belde later dat hij het niet nodig vond en mocht ik hem weer ophalen. Verder heeft hij nooit iets gehad. Ik heb dus 10,5 jaar van hem mogen genieten. En hij heeft het goed gehad. Hij was het rood-bruine konijntje dat al jaren de foto van mijn schermafbeelding hier op BunnyBunch is. Hij was avontuurlijk, grappig, leuk en lief. Meestal kon ik hem tijdens het eten even aaien, en af en toe ging hij er lekker voor zitten om geaaid te worden. Hij was knap en tot hij blind werd had hij prachtige ogen. En hij was altijd samen met zijn vriendinnetjes 🥰

Gisteren is Jerry dood gegaan 🥲 Ik heb in het forumonderdeel ‘konijnen overige onderwerpen’ een topic aangemaakt om er (uitgebreid 😶) over te vertellen.