mystique

Marie is nagekeken en goedgekeurd door de dierenarts. Ze heeft 14 dagen antibiotica gehad, na een dikke week bleef haar neusje merkelijk schoner, en nu is ze dus 'genezen' verklaard. Tussen aanhalingstekens, want met snot weet je nooit. 🤞 De dierenarts heeft ook naar Marie's tanden gekeken en blijkbaar heeft Marie aanleg voor haakjes, dus dat moeten we even in de gaten houden. Mijn Luna had ook aanleg voor haakjes, maar heeft die uiteindelijk nooit gehad, dus hopelijk hetzelfde bij Marie. Voorlopig is alles hier peis en vree in konijnenland. 🙂

Is inderdaad een restje teek. 😁 Het lichaam is eraf gekrabt of geschuurd, wat er nog zit, zijn de monddelen en voorste pootjes. Ik zou het wat in de gaten houden, dat de huid niet rood wordt/gaat ontsteken, maar meestal lopen deze dingen wel los.

Toen, met Lilou, een paar weken geleden, kreeg ik Baytril mee, om onderhuids in te spuiten, en nu, met Marie, Baytril oraal. Ik vertrouw op de dierenartsen en dat zij de officiële wetgeving volgen. 🤷

Als de hond maar niet de schuld krijgt ... 😕

De dierenarts raadde aan minstens 9 dagen Baytril, en net zo lang tot ze geen snotneus meer heeft. Ik ga volgende week woensdag/donderdag proberen een afspraak te versieren bij mijn eigen dierenarts, om eens te zien hoe en wat. Maar dus minstens tot en met donderdag. Wordt inderdaad nog spannend, of ze het vanaf nu élke keer zo gaat doen. Het meest grappige van al is dat de ren overdekt is en één meter hoog, dus wanneer ik haar niet meteen te pakken heb, is het dus op handen en voeten in de achtervolging.😂😂

Marie begint zich duidelijk beter te voelen, gezien ik haar vanmorgen maar moeilijk te pakken kreeg: achter het hok, onder het hok, opnieuw achter het hok, ... tot ze in de wc sprong en ik haar kon vastzetten met een kartonnen doos. 😄

Hoe ik het doe: met m'n linkerhand hou ik 't kopje vast, met m'n linkerwijsvinger hou ik het bovenste ooglid tegen, met m'n linkerduim trek ik het onderste ooglid wat naar beneden en dan wat zalf in het 'kommetje'. De zalf zelf moet koel bewaard worden, maar wat ik altijd doe is de zalf even opwarmen in mijn handen, zo kan je meer 'druppelen' dan zo'n harde pasta knijpen. Ook proberen de tuit van de tube niet aan te raken, niet met de handen en ook niet tegen het oog, je wil de zalf zo hygiënisch mogelijk houden.

Met ogen kan je eigenlijk geen risico nemen, ze hebben er maar twee en het kan vlug mislopen. Wat handig is, is altijd een tube oogzalf (bv Opticorn A)hebben liggen, dan kan je meteen beginnen zalven, wat verzachtend werkt en verdere schade voorkomt tot wanneer je bij de dierenarts kan gaan. Maar daar heb je nu weinig aan. Mocht het mijn konijn zijn, ik zou wachten tot morgen, maar dan wel zo vlug mogelijk een afspraak maken of, indien je lang moet wachten voor de afspraak, bij de apotheek al een tube oogzalf gaan halen.

Wat ik gedaan heb, na het overlijden van Lilou, is Miel even binnenhalen, in een draadkooi in de schuur, om in de gaten te houden of hij wel goed at, en ondertussen de ren en het nachthok goed schoongemaakt. Tegen dat Marie, zijn nieuwe vriendin, kwam, stond de ren al voldoende lang leeg zodat die meteen als neutrale koppelruimte kon dienen. Werkte hier prima.

Zonet, voor de derde keer, Marie antibiotica gegeven en haar neusje schoongemaakt. Het kraken van de ademhaling is grotendeels weg, ze snuft enkel nog een beetje en valt aan op haar eten. En Miel is ze lief met haar, hij deelt zelfs zijn wortel. En dat doet Miel nóóit. 🥰 Go Marie. ☺️

Dus, mijn ouders zijn met Marie bij de dierenarts geweest, ik heb Miel bewust niet meegegeven, omdat hij altijd enorm onder de indruk is van alles wat niet in zijn routine past. Ik weet niet of de dierenarts helemaal konijnkundig is, want 'het zou snot kunnen zijn', maar daarvoor moest er een staal genomen worden, wat zij voorstelt pas te doen mocht er binnen twee weken geen beterschap zijn. Voorlopig heeft Marie pijnstiller en ontstekingsremmer ingespoten gekregen, en verder Baytril, twee maal daags. Verder zo goed mogelijk het neusje schoon houden. Ik ben al lang blij dat Marie behandeld wordt, zo gauw mijn vaste dierenarts terug is, maak ik een afspraak bij haar om Marie nog eens te laten nakijken. Deze dierenarts vond Marie's toestand wel helemaal niet zo erg. Het moest wel behandeld worden, maar het viel heus wel mee. Dat ik dan denk 'Als dít niet erg is, wat dan wel?' ik zit hier al twee dagen met de daver omdat Marie ziek is, 'blijkt het allemaal wel mee te vallen.' 😅 Marie eet en keutelt, en knort een beetje, maar stelt het best goed, beter dan gisteren en vanmorgen. ☺️

Ik heb in geen tijden zo slecht geslapen als vannacht. Het was al na een, want ik heb sowieso het nieuws van één uur gehoord, en daarna zowat elk uur gezien. 🥴 Vanmorgen meteen gaan kijken, ze is er nog, en verder geen verandering. Om 9 uur dan beginnen rondbellen, en het is dokter Sigrid geworden, daar konden we terecht om 13.40 u. Duimen.

Korrels eet ze. Een beetje, maar ze eet. En ik heb inmiddels de gegevens van drie vervangers van de dierenarts, de adressen opgezocht en de ritten ernaartoe. Dus nu is het morgen afwachten bij wie we eerst terecht kunnen. Geen idee of ze konijnkundig zijn, maar 't zijn jonge dierenartsen, dus ik hoop er het beste van. Mijn KK aartsvijand gaat het alleszins niet worden, die hebben pas plek dinsdag om 15 uur. Zo lang gaan we niet wachten.

Bedankt iedereen. ☺️ @Mitty, er is bij die KK dierenarts iets flink mis gelopen met mijn hondje. Dingen zijn gezegd, van weerskanten. In 't geval dat zij de vervang-dierenarts zijn, dan zijn het toch mijn ouders die gaan, met een beetje geluk kennen ze hen niet (meer). 😁 @Okki, ik weet niet of er nog KK dierenartsen in de buurt zijn. Die in de directe omgeving althans niet. Ik ga morgen eerst naar het bandje luisteren, om te weten wie zíj als vervanger heeft aangesteld. Ik hoop maar dat als die vervanger-waardig zijn in hààr ogen, ze dat ook écht zijn. Ik ga straks nog wat korreltjes geven, om te testen of ze nog goed eet, om mezelf wat gerust te stellen.

Stel dat het niet de kat van de buren was, maar hun hond. En dat die hond los loopt, bij Sjenien in de tuin komt, waar haar kinderen spelen, en die hond valt aan. Zelfde scenario, maar met een hond ipv een kat. Zou je dan ook zeggen 'Dat beest volgt gewoon zijn instinct?' Waarschijnlijk niet. Mocht jouw konijn/kind/geliefde worden aangevallen, wanneer puntje bij paaltje komt, dan ben ik zeker dat je even goed jouw dierbaren met hand en tand verdedigt, desnoods ten koste van het aanvallende dier. Punt is: jouw dier, jouw verantwoordelijkheid. Neem jij die verantwoordelijk niet, dan zal iemand anders die wel nemen. Trouwens wanneer jij in iemands anders tuin, op iemands anders eigendom, iemands kinderen gaat aanvallen, dan ben jij het die niet spoort. 😂😂 (En nee, ik ben geen kattenhater, maar ik krijg 't 💩 van baasjes die de verantwoordelijkheid afschuiven op een ander. )