Geslaagde herkoppeling

[Marcovka2]

Hallo, even een update over mijn konijnkoppel dat ruzie kreeg. Het forum topic wat ik hierover geplaatst heb is inmiddels afgesloten:

 

Even een herhaling in het kort: ik heb een konijnenkoppel (broer en zus), nu inmiddels ruim 3 jaar oud. Ik had ze zelf gekoppeld na de castratie van het rammetje (Milky). Ze zitten in een vrij groot verblijf in de tuin. Milky is een vrij rustig, stabiel rammetje dat heel snel bang is. Voedsterte Mica is vrij pittig, veel dapperder en aanhankelijker.

 

Na 2 jaar een perfect koppel te zijn, kwam ik op een dag thuis en lag het hele verblijf overhoop en lagen overal plukken haar. Milky was helemaal gestrest en zat zielig in een hoekje te stampen met zijn voetje. Elke keer als Mica in de buurt kwam, rende hij angstig weg. Ik heb het nog een paar uur aangezien maar de situatie verbeterde niet. Ik heb toen besloten ze van elkaar te scheiden door het deurtje tussen de ren en kooi dicht te doen. Zodat ze apart even tot rust konden komen (dacht ik).

 

Elke keer als ze elkaar bij de tralies zagen, begonnen ze naar elkaar te happen en krabben. Ik had toen de tralies afgezet. Na een paar dagen nog eens bij elkaar gelaten, maar ze begonnen gelijk heel heftig te vechten. Ik heb ze toen apart in een kooi gezet met een scherm ertussen zodat ze elkaar niet konden zien. Ondertussen advies inwinnen (hier en bij een konijnen gedragsdeskundige). Het advies was om het voedstertje te laten castreren en dan na 6 weken te herkoppelen. Het duurde wel een maand voordat Mica gecastreerd was. Daarna heb ik haar een weekje binnen gehouden en daarna hebben ze nog 6 weken apart gezeten.

 

Dus in totaal hebben ze 3 maanden apart gezeten. Hun gedrag was in die periode erg veranderd. Ze waren continu gefocust op elkaar (ze konden elkaar wel horen en waarschijnlijk ruiken). Ze waren best wel vervelend geworden, niet geïnteresseerd in mij en begonnen steeds depressiever gedrag te vertonen. Vooral Milky zat de laatste twee weken alleen maar in zijn toiletbakje voor zich uit te staren. Hij kwam er alleen uit voor zijn brokjes of een snackje, maar ging dan weer terug daar zitten. Heel zielig. Ze probeerden ook van alles om te ontsnappen (wat ze voorheen nooit deden).

 

Het was echt geen fijne tijd. In feite was ik mijn konijnenkoppel kwijt en had nu twee depressieve konijnen apart in een hok. Ik moest twee hokken schoonmaken, en ze om de beurt aandacht geven. Ook langer aandacht omdat ze normaal elkaar hebben. Maar zoals ik al zei, leek het wel of ze van mij ook niet veel meer moesten hebben. Alsof ze mij de schuld gaven dat ik ze niet bij elkaar liet. Het ergste is dat je het ze ook niet kunt uitleggen. Al die tijd wist ook niet of de herkoppeling zou slagen.

 

Begin Januari was dan eindelijk het moment aangebroken en kon ik ze wegbrengen voor de herkoppeling. Ik mag denk geen reclame maken, maar ze worden daar in een koppelruimte gezet onder toezicht van een konijnen gedragsdeskundige. Je krijgt dagelijkse updates via Whatsapp. De eerste dag werden ze nog gescheiden naast elkaar gehouden, op de tweede dag werden ze bij elkaar gezet en de situatie ingeschat. Toen ze voor het eerst bij elkaar werden gezet was er wel wat spanning tussen die twee maar na een paar minuten lagen ze naast elkaar 😍 Dat was zo fijn om dat videootje binnen te krijgen. Maar dat was van korte duur en begonnen ze elkaar achterna te zitten. Ze werden toen weer gescheiden. De derde dag werden ze weer bij elkaar gezet en toen ging het beter. Volgens de gedragsdeskundige is Milky dominant en Mica accepteert dat. Ze zijn toen niet meer uit elkaar gehaald.

Na 6 dagen kon ik ze weer ophalen en kreeg ik ze mee samen in 1 reismand. De gedragsdeskundige had vooraf niet verwacht dat Milky dominant zou zijn. Maar voorheen was dat volgens mij ook zo. Hij is erg rustig en teruggetrokken, maar als het nodig is zet ie Mica op haar plek.

 

Thuis had ik hun oude verblijf weer opgezet zoals voorheen. Ik heb ze toen vrij gelaten met spanning. maar het bleef goed gaan. Eigenlijk was het net of er niets gebeurd was en lagen ze weer continu samen te knuffelen. Ook hun gedrag is vrij snel weer zoals voorheen. Ik zie het ook gewoon aan hun gedrag, ze zijn gewoon veel gelukkiger. Ze zijn weer nieuwsgierig, aanhankelijk, maken sprongetjes, en ze proberen ook niet continu te ontsnappen. Je kunt het zelfs aan de blik in de ogen en hun snuitjes zien (gezichtsexpressie, maar dan voor een snuit🫢).

 

Hopelijk blijft het zo. Mica is misschien iets minder pittig nu ze gecastreerd is, maar nog steeds vrij pittig vergeleken met Milky. Ik had nog wel gevraagd of deze twee wel echt goed bij elkaar passen, maar volgens de gedragsdeskundige passen ze best goed bij elkaar.

 

Om de een of andere reden kan ik helaas geen foto toevoegen vanaf mijn PC, wel een URL.

 

 

[Lienappelsien]

Super dat ze nu weer een gelukkig koppel zijn!
 

Het was maar zeer de vraag of ze weer bij elkaar zouden kunnen, maar echt fijn om te horen dat het toch is gelukt!

 

En nu kan jij ook weer van je konijnen genieten 🙂 

 

Leuk dat je een update geeft.

3 maart aangepast door Lienappelsien

[To van de Veluwe]

12 uren geleden, Marcovka2 zei:

Ook hun gedrag is vrij snel weer zoals voorheen.

Wat fijn voor jullie allen. Maar ook erg leuk en bedankt dat je ons op de hoogte gehouden hebt. Dat kunnen we hier erg waarderen. Dank.

[bobbyonthefloor]

Wat een verhaal met een top einde! Veel plezier met ze. En naar jou toe reageren ze ook weer als voorheen? @Marcovka2

[Marcovka2]

Ja gelukkig wel, net alsof er niets gebeurd is. 

Toen ze apart zaten gingen ze vrij snel weer hun kooi in als ik ze eruit liet. Als ik ze wilde aaien of spelen liepen ze weg. Nu komen ze zelf naar me toe en lopen ze continu rond me te dartelen. Ook met schoonmaken vh verblijf komen ze weer overal aanzitten 🙂

[Marcovka2]

18 uren geleden, Lienappelsien zei:

 

En nu kan jij ook weer van je konijnen genieten 🙂 

 

 

Ja zo fijn om ze weer te zien knuffelen en samen slapen. Je geniet er toch extra van als je weet hoe het was.

[Lienappelsien]

Ze zitten dus duidelijk weer beter in hun vel

[bunnyempress]

Echt zo super dat het weer liefde is tussen die twee 🙂 

[knaagjeknabbelsuddenly]

Wat super! Ik ben blij voor je.

[Marcovka2]

Helaas zijn ze gisteren weer gaan vechten 5 maanden na de herkoppeling
😱

Ik kan ze vanuit mijn woonkamer zien in de tuin en tot het donker werd zaten ze lekker samen.

Toen ik rond middernacht naar buiten ging om ze een snackje te geven, kwam Milky (het rammetje) niet. Opvallend, want alleen Mica slaat soms een snackje over. Toen ik weer naar binnen was gegaan zag ik ze elkaar aanvliegen, en het ging er vrij heftig aan toe. Toen ik naar buiten rende lagen overal flinke plukken haar en ze bleven elkaar aanvallen.

Ik heb ze toen maar gescheiden. Tussen de kooi en de ren met zandbak zit een deurtje. Die heb ik dicht gedaan en de tralies geblokkeerd. Zodat ze elkaar ook niet kunnen krabben of bijten.

 

Vandaag was het weer krabben en bijten bij de tralies als ik ze om de beurt uit de kooi liet.😰

 

Het ging al 5 maanden heel goed na Mica's castratie (voedstertje). Ik zag ze gewoon heel hecht met elkaar zijn.

 

Ik was thuis, er is voor zover ik weet niets gebeurd. Ik heb niets gehoord.

 

Nu weet ik het ook niet meer. Ik denk dat ze toch niet samen kunnen. Ik kan ze wel weer gaan laten herkoppelen, maar hoe lang gaat dat dan goed. Stel dat ik het vannacht niet gezien had (dat ik eerder naar bed was gegaan ofzo), dan waren er gewonden gevallen.

 

Ik ga ze in ieder geval niet langdurig alleen laten zitten, ik heb gezien wat voor een effect dat heeft op ze.

Ik ga er ook niet 1 afstaan, ik zou niet de een over de ander kunnen kiezen. Dus allebei weg of allebei een nieuw vriendje.

Eerst ga ik nog een poging wagen met die twee, eerst even laten bekoelen. Maar ik vrees dat het toch niet gaat werken. Helaas, ik genoot iedere dag van die twee knuffelkonten.

 

[Evee]

Als ik dit zo lees denk ik ook dat je deze konijnen beter elk een andere partner kan gunnen. Of dat dan bij jou is, of bij een ander, maakt voor de konijnen dan niet zo veel uit, hoewel het hele moeilijke keuzes zijn om te maken. Sterkte er mee!

[bobbyonthefloor]

Ai wat vervelend zeg en zo zuur dat het nu alsnog gebeurt. Hopelijk heb je ruimte genoeg om 2 koppels te houden. Echter, er speelt meer dan alleen genoeg ruimte uiteraard. Succes met beslissen. 

[Marcovka2]

Ja echt vervelend. En ze zijn weer gefrustreerd dat ze niet bij elkaar kunnen.

 

Ik ben teveel aan ze gehecht om ze weg te doen, maar het zou volgens mij wel beter zijn.

 

Ik kan wel twee verblijven plaatsen, maar je aandacht aan twee koppels geven is een grotere uitdaging. En als ze dan continu naar het andere koppel willen blijf ik met dat gedrag zitten, alleen dan x2.

 

Of ik moet 1 koppel binnen houden en het andere buiten...

Lastig als je hart en je verstand elkaar tegenspreken 🙁

[To van de Veluwe]

Als elk zijn eigen liefde heeft, zullen ze geen interesse voor het andere koppel hebben, lijkt me. Ze hebben dan toch een maatje!

 

Ergens ben ik blij dat ik vroeger nooit op deze site zat. Wij hebben al vele jaren konijnen. Gewoon zo particulier gekocht en vaak alleen. Later koppels omdat ik hoorde dat dat beter was maar we deden het eerst via speeddate. Dat was hooguit een uur en altijd perfect gegaan. Later twee keer in de opvang een koppelvakantie. Ook altijd goed gegaan. Een keer vier slachtkonijnen van een opvang opgenomen maar daar zat er één tussen die meer alleen zat.

Soms is het goed om niet zoveel te weten, denk ik wel eens. Maar je leest hier best vaak dat het fout gaat. Als het goed gaat, zullen mensen minder deze site raadplegen. Dus het komt natuurlijk wel voor dat het niet goed gaat. Maar zo vreemd dat het eerst goed lijkt te gaan en dan ineens huppetee weg ermee.

Mmmm. Het komt bij mensen natuurlijk ook voor dat het huwelijk op een scheiding uitloopt....

[Marcovka2]

Ik kan het ook niet zo goed begrijpen. Bij de eerste ruzie was voedster Mica niet gecastreerd en was het vrij aannemelijk (vond ik) dat het hormonaal gedrag was.

 

Ik heb ze 3 maanden gescheiden met schermen tussen hun verblijf zodat elkaar niet konden zien. Ondertussen Mica laten castreren, laten herstellen en toen een koppelvakantie. Het was een makkelijke herkoppeling. Daarna zag ik ze steeds hechter worden. De laatste weken knuffelden ze de hele dag door.

 

Ook Mica was wat 'liever' geworden naar Milky en ook naar mij. Ze was wat aanhankelijker en leek ook gelukkiger. Ze maakte veel sprongetjes, wat ze voorheen sporadisch deed.

 

Het leek stabiel en ik dacht dat ze nu jaren gelukkig door konden. En uit het niets slaat het om.

 

Een maand geleden hadden ze al eens een flinke discussie waarbij Milky continu Mica wegjaagde. Maar een tijdje later zaten ze weer samen. Maar afgelopen maandag nacht was echt vechten. En als Milky nu bij de tralies van Mica komt haalt ze flink uit.

 

Ik had altijd al lichte twijfel of Mica niet te wild was voor Milky. Na de herkoppeling was Milky dominant, wat mij verbaasde. Ik denk dat het andersom stabieler zou zijn. Mica heeft volgens mij een relatie nodig waarin zij dominant kan zijn. Maar ik ben geen deskundige..

 

Als ik dan zo lees dat een konijn ook aggressief kan reageren als het pijn heeft of ziek is, dan vraag ik me af hoe stabiel konijnen koppels eigenlijk zijn. En of ik daar wel mee door moet gaan. Stel ik heb twee koppels en die krijgen ook ruzie, ergens houd het op natuurlijk.

[bunnyempress]

De meeste koppels zijn heerlijk stabiel en hebben nooit last. Die zien we eigenlijk niet op het forum.

Er zijn echt mensen verbaasd als er koppelingspogingen stuk lopen, want ja, "ik deed 2 konijnen bij elkaar en dat ging altijd goed".

Wat we vooral op het forum zien bij de moeilijkere gevallen is:

1. Konijnen die te vroeg zijn gekoppeld en die koppeling breekt vanwege puberteit
2. 1 of beide konijnen zijn niet gecastreerd en dan breekt de koppeling als de hormonen heftiger worden (leeftijd en/of lentegedrag)
3. 1 of beide konijnen worden (meermaals) ziek en dan gaat het mis
4. 1 konijn is 'moeilijk' en heel dominant of snapt niet precies hoe dominatie werkt en daardoor lopen meerdere koppelingspogingen mis.

De meeste konijnenopvangen willen naar man-vrouw, omdat dit het stabielste is op de lange termijn. Toch zijn er ook stabiele man-man en vrouw-vrouw koppelingen. Mijn dierenarts vertelde mij gisteren dat ze een man-man koppel heeft. Ze probeerde haar mannetje te koppelen, maar hij was elke keer doodsbang voor elk ander konijn, liet zich enorm domineren, maar durfte dan niet meer te eten enzo. Dan heb je een groot probleem. Nu zit er een andere man bij, die blind is, en ze lebberen elkaar helemaal af. Beide konijnen zijn nauwelijks dominant naar elkaar toe, dus weinig kans op vechten, dus houden deze twee "kneusjes" elkaar mooi gezelschap op een fijne manier.

 

Bij ons was Scarlett het moeilijke konijn, die dus heel veel koppelingspogingen heeft gehad. Ze is echt zwaar dominant naar andere konijnen toe. Toch zie ik Lodewijk nu hij wat ouder is af en toe wat jaag-achtig gedrag vertonen. Alleen komt er geen haar bij vrij, wordt er niet heftig gebeten of getrapt en rent hij haar ook vaak voorbij of gaat hij haar likken na het achterna rennen. Zij is dus regelmatig verward wat hij nu weer uit aan het spoken is. Ook bij het eten is Lodewijk weleens happerig. Vorig jaar heeft ze hem 1x goed teruggepakt op zijn hoofd (wel met een plukje haar) en toen was het jagen gelijk over bij puber-Lodewijk. 99,9% van de tijd zijn ze gewoon klef en ik verwacht dat Lodewijk misschien nog wel wat meer toeren uit zou blijven halen. Ik had sowieso geen 100% stabiel koppel verwacht, omdat Scarlett gecastreerd moest worden en Lodewijk nog door de puberteit heen moest, maar ik denk dat ze over een jaar of 2 wel helemaal stabiel zullen zijn. Dan is Lodewijk zijn meeste wilde haren kwijt, maar vooral het feit dat hij niet zo goed weet hoe een echte dominatie strijd moet, zorgt ervoor dat ze geen 'eens en voor altijd afgelopen'-gemopper hebben gehad. Ik denk dat hij echt te jong is gedumpt. Daarom verwacht ik nog wel een mogelijke ruzie, maar geen hele heftige. Uiteindelijk wil hij te graag bij haar zijn en geeft hij toe en als hij echt over haar grenzen heen gaat, pakt zij hem terug (maar gelukkig niet heel aggressief).

 

Vanuit je verhalen is het ook lastig om te bepalen wat nu het probleem is met dit koppel. Ze zijn man-vrouw, het is een flink aantal jaren goed gegaan, maar als het fout gaat, gaat het ook echt heftig fout. Heel aggressief en naar. Er is geen goede aanleiding te vinden, dus ik kan me prima voorstellen dat je dan gaat twijfelen of dit nu echt wel werkt. Maar als je met het knaagdierenasiel en/of andere konijnenbaasjes spreekt, zul je merken dat het de meeste jarenlange stabiele koppels hebben (gehad).

 

Ik wou dat we je van goed advies kunnen voorzien, maar er is kennelijk gewoon iets bij het koppel wat heftige aggressie opwekt en je hebt het nu 2x geprobeerd, dus de derde keer zal denk ik geen andere uitkomst geven.

23 mei aangepast door bunnyempress

[Evee]

De problemen die er zijn met koppels houden, zijn vooral in de beginfase na een koppeling, en als het jonge konijnen betreft. Als een koppeltje langer samen is en 3+ jaar is, dan is het bij de meeste konijnenbaasjes echt heerlijk rustig en heb je er eigenlijk ook niet zo veel over te vertellen 😄 Er zijn meer topics van mensen waar het mis loopt, dan van alle mensen die gewoon een fijn, lief, klef, rustig koppeltje thuis hebben zitten.  Terwijl ik er toch echt heel zeker van ben dat er veeeel meer mensen hier zijn met zo een gelukkig stabiel koppeltje! 

 

Ja, er zijn redenen dat het mis kan gaan. Bunnyempress somt al een lijstje op in de post hiervoor.

Maar als in een stabiel koppel een konijn ziek wordt en er is onrust daardoor, is dat meestal echt weer over als het konijn weer beter is. Dat zijn dus in de meeste  gevallen tijdelijke problemen. En mijn ervaring is dat de meeste koppels eigenlijk ook gewoon met ziekte goed samen blijven en juist veel steun bieden aan elkaar. Zeker ook als ze lang samen zitten en samen oud worden en ouderdomskwaaltjes gaan krijgen. Dan krijg je het idee van de lamme helpt de blinde 😂 Aan de ene kant lastig om te zien dat ze iets mankeren, maar die band die konijnen onderling kunnen hebben vind ik echt heel mooi om te zien. 

 

Een goed op karakter uitgezochte partner is wel een sleutel tot succesvol koppelen als je het mij vraagt.  En ik lees in jouw verhaal broer en zus, ik vermoed dus dat jij twee konijnen gekozen hebt uit een nestje en vanaf jonge leeftijd samen hebt zitten. Dat kan werken, zijn zeker succesverhalen van bekend, maar zijn meestal niet de meest stabiele en kleffe koppels. Vandaar dat we hier op het forum ook elke keer aanraden om naar een goede konijnenopvang te gaan. 

 

Ik heb voor jouw situatie ook geen oplossing zo, zonder ze goed te kennen en de situatie goed in te kunnen schatten. 

Als je twee koppels niet ziet zitten is het misschien een idee ze beiden bij een opvang te brengen voor een koppelvakantie. Maar het aan hun te laten wie van de twee ze weer mee terug geven, met een andere partner? Dan maak niet jij de keuze, maar de konijnenopvang? Zou dat voor jou beter werken? 

 

Even de opmerking dat ik snap dat je nu twijfelt aan het hele konijnen houden. Ik herken dat wel. Soms heb je echt een tijd pech. Pech met koppel-gedoe, gezondheid, dat alles wel tegen lijkt te zitten. Dan zijn ze zo kwetsbaar en kun je je zo zorgen maken en verdriet hebben. Maar ik merk aan mijzelf dat het nu het hier in ieder geval best een tijd weer goed gaat, ik echt weer volop van mijn konijnen geniet zonder al die zorgen. Pieken en dalen dus, net het echte leven 😉 

 

 

 

[happy211]

2 uren geleden, Marcovka2 zei:

Als ik dan zo lees dat een konijn ook aggressief kan reageren als het pijn heeft of ziek is, dan vraag ik me af hoe stabiel konijnen koppels eigenlijk zijn. En of ik daar wel mee door moet gaan. Stel ik heb twee koppels en die krijgen ook ruzie, ergens houd het op natuurlijk.

Je moet het vooral lezen als: als een koppel na lange tijd goed samen te leven, toch ineens ruzie krijgen, dan kan ziekte een oorzaak zijn. Mijn konijnen zijn nu een beetje aan het sukkelen, eerst de ene en nu de andere. Maar ze zijn nog steeds super klef, zoeken elkaar constant op om tegen elkaar aan te liggen of gewassen te worden. 

[Marcovka2]

Ze zijn inderdaad broer en zus. En van het begin af samen. Ze zijn nu 3 en een half jaar. 

Maar als je zo samen zag waren ze echt heel hecht. Ik heb hiervoor een koppel voedsters gehad en die waren wat minder klef, maar zijn nog steeds samen (en beide niet gecastreerd).

 

Ze hebben wel eens discussies met plukken haar, maar dan is dat later weer goed. Dit was echt te heftig. Na zoveel jaar herken je het verschil wel.

 

Ik ben van plan ze inderdaad bij een opvang aan een ander maatje te koppelen. Ik vertrouw die twee niet meer samen.

En dan zie ik wel wat eruit komt. Ze zullen daar ook wel even meedenken terwijl ze de konijnen ook echt zien.

 

Ik heb geen aanleiding te denken dat er eentje ziek is. 

Ik denk dat het eerder punt 4 is van bunnyempress. Een van hen snapt het niet helemaal. Ik weet alleen niet goed wie van de twee.

Maar als dat het geval is, zou het in het volgende koppel ook voor problemen kunnen zorgen.

 

Zo in zo'n ruzie lijkt Milky (het rammetje) zich afwijkend te gedragen. Dat was vorige keer ook zo. Dan zit ie stil in een schuilplekje. Mica doet dan toenaderingspogingen en Milky reageert bang of aggressief.

Vanmorgen was Milky heel actief en kwam bij mij zitten, onder mij doorlopen en was aanhankelijk. Toen liet ik ze even bij de tralies bij elkaar en gelijk haalde Mica flink uit naar Milky's neus. Daarna was hij weer stil en ging heel zielig in een hoekje zitten en kwam ook niet meer. Alsof hij ervan van slag is.

 

 

 

[bunnyempress]

18 minuten geleden, Marcovka2 zei:

Ik denk dat het eerder punt 4 is van bunnyempress. Een van hen snapt het niet helemaal. Ik weet alleen niet goed wie van de twee.

Maar als dat het geval is, zou het in het volgende koppel ook voor problemen kunnen zorgen.

 

Wat ze dan vaak proberen is 2 niet-dominate konijnen aan elkaar koppelen. Die zijn dan klef en gemoedelijk bij elkaar. Beide jagen dan niet dus dan is het heel lastig om te zien wie dan dominant is. Het blijft dan wel rustig. Geen van de twee hoeft zich dan te verdedigen en geen van de twee hoeft dan angstig te zijn.

 

20 minuten geleden, Marcovka2 zei:

Zo in zo'n ruzie lijkt Milky (het rammetje) zich afwijkend te gedragen. Dat was vorige keer ook zo. Dan zit ie stil in een schuilplekje. Mica doet dan toenaderingspogingen en Milky reageert bang of aggressief.

Vanmorgen was Milky heel actief en kwam bij mij zitten, onder mij doorlopen en was aanhankelijk. Toen liet ik ze even bij de tralies bij elkaar en gelijk haalde Mica flink uit naar Milky's neus. Daarna was hij weer stil en ging heel zielig in een hoekje zitten en kwam ook niet meer. Alsof hij ervan van slag is.

Dat klinkt alsof Milky het dus niet begrijpt. Bij een dominatie-strijd (hey, jij pikt wat van mij, jij zit op mijn plek, jij likt mij niet wat je wel hoort te doen), heb je dan dus geen kort "oh *konijnendropjes*, vooruit, ik geef toe", maar een totaal gevecht. Als Mica dan dus weer toenaderingspogingen doet om het goed te maken, is er daar geen ruimte voor, want Milky reageert er niet op. Vervolgens is er verwarring over wie nu wat van elkaar verwacht en dan gaat Mica van toenaderingspoging naar aggressie. Dan zou Milky daar op moeten reageren, maar die loopt dus weg en blijft weg. Dus is er alsnog geen 'communicatie'. Mica lijkt dus telkens wel te proberen te communiceren, maar dat loopt dus niet lekker. Anders zie je dus 2 konijnen die een beetje op elkaar mopperen en daarna weer lekker bij elkaar liggen, maar nu zie je telkens aggressie terugkeren en afzonderen, dat zijn geen goede signalen. Al is het natuurlijk heel lastig om dit vanaf een beeldscherm te bepalen. 

 

Van wat ik bij mijn stel zie, is het dus Lodewijk die beetje jagerig doet, maar dan toch daarna toegeeft aan Scarlett (aka zij blijft de baas) of zij beschermt haar kont in de trant van: "jij mag geen dominatie laten zien" en dan druipt hij of af of hij gaat haar kop likken. Zij eist ook veelvuldig dat hij haar likt, zodat hij weet dat zij de baas blijft. Als zij het zat is, pakt ze hem dus terug, dan zie je hem afdruipen, maar daarna dus toch toenadering zoeken, maar dan dus nederig. Ze wijst hem continue terecht, dominante diva die ze is. Ze likt hem veel minder vaak en ook korter, zodat hij altijd begrijpt, dat hij de slaaf is en zij de baas.

[Marcovka2]

Het zou kunnen. Ik had zelf ook al een vermoeden dat Milky het soms niet begrijpt.

Niet negatief bedoeld, maar Milky is niet de slimste van die twee. Mica is veel gewiekster, sneller, slimmer en dapperder.

Maar Milky is wel veel sterker, dat is voor een dwergkonijn best wel een gespierd beestje. Dat is waarschijnlijk de reden dat hij dominant is.

 

Milky reageert overigens ook wel agressief soms, en toen het nog goed was zette die Mica ook op haar plek.

 

Ik denk ook dat Milky een makker voedstertje nodig heeft, en Mica kan beter dominant zijn.

 

Wat me wel is opgevallen: voor haar castratie probeerde Mica iedere dag op Milky te rijden, maar Milky liet dit nooit toe. Na haar castratie heb ik het niet meer waargenomen. Dus ik dacht dan ook dat de verhoudingen wat duidelijker waren.

 

Ik heb ook gelezen dat een verblijf met een ruimte die niet permanent toegankelijk is, dus soms wel en vaak niet, een reden tot onrust kan zijn. Zoals een open ren waar ze alleen in kunnen onder toezicht. Bij mij is dat namelijk het geval. Ze hebben een grote ren die van boven ook tralies heeft. en die is altijd toegankelijk. Maar er is ook een panelen ren die alleen toegankelijk is wanneer ik er ben. Dat is zodat ik gewoon de kooi open kan doen zonder dat ze kunnen ontsnappen. En ik ze kan verzorgen zonder dat ik steeds de deur moet afsluiten. En natuurlijk om tijd met ze door te brengen. Ik zie niet in hoe ik dat kan veranderen. Ik vind het te link om ze altijd toegang tot die buitenren te geven. Er vliegen hier ook roofvogels en ze kunnen er makkelijker uit ontsnappen. Katten zitten hier niet, maar ik kan het helemaal uitsluiten.

 

[To van de Veluwe]

14 uren geleden, Marcovka2 zei:

Stel ik heb twee koppels en die krijgen ook ruzie, ergens houd het op natuurlijk.

Ik denk echt dat dat uitzonderingen zijn. Meestal als ze goed gekoppeld zijn, gaat het ook goed. Mijn koppel moet ook een broer en zus zijn. Dat is me tenminste verteld. Aangeschaft en afgestaan in coronatijd. Helaas weet ik weinig van ze af. Hier gaat het met broer en zus erg goed. Broer is dominant maar toch zie ik ook wel eens dat hij de voedster likt. Ze zijn onafscheidelijk en rijden op elkaar zie ik helemaal nooit en nog nooit gezien ook en ik heb ze bijna twee jaar. Dus echt in de meeste gevallen gaat het goed.

Maar het zou zo maar kunnen dat het hier ook ineens fout gaat. Maar het lijkt me dan dat het door ziekte of wat dan ook komt.

23 mei aangepast door To van de Veluwe

[bunnyempress]

13 uren geleden, Marcovka2 zei:

Wat me wel is opgevallen: voor haar castratie probeerde Mica iedere dag op Milky te rijden, maar Milky liet dit nooit toe. Na haar castratie heb ik het niet meer waargenomen. Dus ik dacht dan ook dat de verhoudingen wat duidelijker waren.

 

Hier wordt er heel weinig gereden, maar als het gebeurd is het meer Lodewijk op Scarlett, terwijl Scarlett de dominante is. Je ziet ook dat zij echt rijdt om te straffen en hij gewoon een beetje onhandig zit te hannessen. Kennelijk heeft hij instinct genoeg om wel te voelen dat hij daar iets hoort te doen, maar snapt hij niet helemaal wat het nu is. Scarlett zat hem voor de castratie ook echt uit te dagen, plat liggen, staartje omhoog etc. Dus als Mica wordt uitgedaagd kan hij alsnog degene zijn die niet dominant is. Ze zijn buitenkonijnen en ik kreeg haar ongecastreerd uit het knaagdierenasiel. Advies was castreren in het late voorjaar (vanwege temperaturen), maar Scarlett is uiteindelijk in februari gecastreerd, omdat ze al zo hormonaal was en Lodewijk continue zat uit te dagen.

 

 

13 uren geleden, Marcovka2 zei:

Ik heb ook gelezen dat een verblijf met een ruimte die niet permanent toegankelijk is, dus soms wel en vaak niet, een reden tot onrust kan zijn. Zoals een open ren waar ze alleen in kunnen onder toezicht. Bij mij is dat namelijk het geval. Ze hebben een grote ren die van boven ook tralies heeft. en die is altijd toegankelijk. Maar er is ook een panelen ren die alleen toegankelijk is wanneer ik er ben. Dat is zodat ik gewoon de kooi open kan doen zonder dat ze kunnen ontsnappen. En ik ze kan verzorgen zonder dat ik steeds de deur moet afsluiten. En natuurlijk om tijd met ze door te brengen. Ik zie niet in hoe ik dat kan veranderen. Ik vind het te link om ze altijd toegang tot die buitenren te geven. Er vliegen hier ook roofvogels en ze kunnen er makkelijker uit ontsnappen. Katten zitten hier niet, maar ik kan het helemaal uitsluiten.

 

Oei, een wisselend territorium is inderdaad niet altijd handig. Er zijn konijnen die altijd vechten, vaak een dag of wat later, nadat het territorium open is geweest en weer is gesloten. Er vertelde iemand mij dat ze graag in de lente/zomer de konijnen de hele tuin gaf, maar daar was het de eerste week altijd vechten, tussen 2 broertjes. Ik zou dat niet durven, want konijnen kunnen echt aggressief doen.

 

Is het mogelijk om de ren roofdierproof te maken? Wij hebben van dat dure gaas gekocht, tweedehands. Veel mensen hebben ook volieres, zodat je kan staan en verzorgen, maar de konijnen veilig zitten. Bij ons is het wel open van boven, maar goed, ze zijn zo zwaar en wij hebben geen marters/roofvogels (voordeel van stedelijk wonen met aan 3 kanten water).

 

Ter illustratie hier een filmpje van Lodewijk die wil spelen en Scarlett die halverwege telkens verward raakt of hij wil jagen of niet. Hij gaat achter haar aan, zij voelt hem bij kont en gaat rennen, vervolgens gaat hij langs de andere kant rennen, want hij is haar een beetje kwijt en dan gaat hij langs haar heen dansen. Zij gaat wel plat liggen en haar kop uitsteken (dominatie, van lik mij nu), maar hij heeft dat 0,0 door. Het is speeltijd, hij was dus niet bezig met jagen.

24 mei aangepast door bunnyempress

[happy211]

Bij mijn konijnen was in het eerste jaar ook veel onrust als ik ze de hele tuin gaf. De dagen daarna merkte is dan dat mijn ram veel meer jaagde op mijn voedster. En ik had sowieso 2 maanden na de koppeling gewacht voor ik dat voor het eerst probeerde. Toen een tijdje gestopt met ze in de tuin laten lopen, alles werd weer rustig, twee maanden later weer geprobeerd, en weer onrust. Pas toen ik het veel later opnieuw probeerde, was de onrust minder in de dagen nadat ik ze in de tuin liet. 

 

Mijn oplossing was een grote permanente ren, dat ze gewoon altijd genoeg ruimte beschikbaar hebben (bij ons 5m2) en er dus geen noodzaak is om ze in de tuin te laten lopen. Mijn ren is ook hoog, waardoor ik ook in de ren bij ze kan zitten om tijd met ze door te brengen.

[Marcovka2]

Ik weet zeker dat er medisch niets is met Milky. Er zit iets niet goed tussen die twee. Of een van hen snapt het niet, of het zou toch weer hormonaal gedrag van Mica kunnen zijn. En dat de castratie dus niet voldoende is om daar een eind aan te maken. Mica komt ook wat wilder over de laatste dagen. Dat was vorige keer ook zo.

 

Bunnyempress, die ren in het filmpje lijkt mij niet zo hoog in verhouding met de konijnen. Ik heb panelen van 80cm hoog, maar daar zijn ze allebei al een keer bijna overheen gesprongen. Ik heb wel van die puppyren panelen, die hebben een stevige rand bovenin (wat bij gaas niet zo is --> dus gaas is beter).

Ze springen dan helemaal bovenin het paneel en houden zich vast terwijl ze erover proberen te klimmen. Mica heb ik het twee keer zien doen. Een keer durfde ze toch niet en sprong weer terug en een andere keer zat ze al op het paneel. Toen ik kwam aangerend sprong ze gelukkig terug in de ren. En Milky hing bovenin en ik kon hem (zachtjes) terugduwen.

Toen het gebeurde waren ze even alleen omdat ik hooi of water was pakken. Ik heb daarom nu panelen van 100cm hoog. Maar wel erg huiverig geworden om ze daar permanent in te laten. Ze zijn erg inventief. Ik zou langs de randen wat gaas kunnen spannen zodat ze er niet overheen kunnen springen of klimmen. Maar die valken en andere roofvogels vliegen hier veel rond. Bij een kennis van me is ooit een konijn gegrepen door een kat omdat ze alles open liet (na installatie van de nachtcamera was te zien dat elke nacht een kat een bezoekje bracht aan de tuin en op de konijnenkooi ging zitten, met veel geduld wachtend op een goed moment😳 --> kun je nagaan hoe beangstigend dat is voor de konijnen..)

 

Ik zat ook al te denken aan 1 hele grote overdekte ren. Dat is de beste oplossing. Dan hebben ze ook meer ruimte. Alleen heb ik daar voor hen niet zoveel aan. Ik vertrouw die twee niet meer samen.

 

Maar of die situatie enkel en alleen door die buitenren werd veroorzaakt betwijfel ik. Die situatie is al zo sinds ze buiten zitten (bijna 3 jaar). Ik laat ze er op de meeste dagen 2 keer uit om te verzorgen en aandacht te geven ('s morgens en 's avonds). En ik merk dat ze het permanente deel als hun veilige basis beschouwen. Meestal gaan ze er binnen een half uurtje vanzelf weer in. Ze komen er alleen uit volgens mij omdat ze weten dat ze iets lekkers krijgen.