happy211

Voor het formaat kijk ik naar: kunnen ze languit liggen, kunnen ze makkelijk omdraaien? Te groot is niet nodig en dan kunnen ze ook meer schuiven, maar te krap lijkt me ook geen pretje. In de praktijk zitten mijn konijnen vaak helemaal inelkaar gedoken tegen elkaar aan achter in de transportbox. Maar als je bijvoorbeeld wat langer moet wachten bij de dierenarts vanwege een spoedgeval dan is de extra ruimte wel fijn. Kijk ook naar de kwaliteit van het handvat. Je wil niet dat dat loslaat terwijl je de konijnen naar de auto draagt. Ik heb zelf de Savic Trotter, voor zowel konijnen als onze kat, en ben heel tevreden.

Dit klinkt als een goed plan. Iets meer toenadering maar nog niet wat het zou moeten zijn. Dus nog geen reden voor afbreken maar er moet wel verbetering in komen uiteindelijk. Veel succes nog!

Heel veel sterkte! Je hebt alles gegaan dat je kon. Je bent meteen naar de dierenarts gegaan toen je merkte dat er iets mis was, hebt hun advies goed opgevolgd, en nog extra hulp gezocht toen het slechter ging. Het is vreselijk om niet te weten wat er precies was, maar ook al wist je het wel, dan had je niet meer kunnen doen dan je nu deed.

Het klinkt als een onzekere koppeling, maar dat je nog niet direct hoeft in te grijpen. Dit is pas dag 1, het kan nog alle kanten op. Maar hij heeft wel duidelijk stress. Dat je ze na die eerste beet uit elkaar haalde was goed, even bijkomen en dan opnieuw proberen. Aandachtspunten voor een koppeling met een bang konijn: - blijft hij gewoon konijnengedrag vertonen: eten, zichzelf wassen - komt er de komende dagen wel meer toenadering? Zoekt hij de voedster(s) ook wel eens op, om voorzichtig te snuffelen bijvoorbeeld? Blijft hij zitten als ze in zijn buurt komen of blijft hij wegrennen? - omdat het een groepskoppeling is: hoe reageert hij als de voedsters bezig zijn met de rangordebepaling en achter elkaar aan jagen? Schrikt hij daar ook zo van? Sommige konijnen zijn gewoon niet geschikt voor in een groep en worden juist heel angstig van alles wat er om hen heen gebeurt, te veel konijnen om in de gaten te moeten houden. Ik zou de koppeling staken als: hij stopt met eten, of gewoon echt te rustig is, of hij na 3 dagen nog geen toenadering zoekt of accepteerd als de dames naar hem komen. Dan is de stress voor hem te hoog en gaat dit geen match worden. Ik schrok wel even toen ik de afmetingen van de koppelren las, dat is echt groot. Maar het zijn ook grote konijnen en een groepskoppeling. Het zou iets kleiner kunnen bijvoorbeeld naar 10 m2 totaal, maar dat kun je ook doen als het iets rustiger is. Ik zou wel echt een extra schuilhuis regelen. Dat hij daar niet in mag van de voedsters is wel een slecht teken en zal voor zijn stress ook niet goed zijn.

Apollo is nu 8, nog zo heel oud eigenlijk maar dat zou je nu niet meer zeggen. Zijn nieuwe vriendin heet Pandora, maar het is soms wel even onrustig. De koppeling zelf ging heel soepel, zij was te bang om echt iets te doen en Apollo vond alles prima. Maar nu is ze bij ons goed gewend en begint ze wel praatjes te krijgen en jaagt ze soms achter Apollo aan. Meestal is het gelukkig rustig maar ze zitten nog niet echt tegen elkaar aan. Dus ik denk niet dat hij echt steun aan haar heeft zoals je met een hecht koppel wel ziet. Verder doet Apollo het wel prima, kan alles nog goed vinden inderdaad. Ik zie hem alleen niet meer het trapje op gaan. Dat is natuurlijk heel spannend als je niet goed ziet en dus niet weet hoe diep het is. Dus ik ga voor de winter op zoek naar een ander hok, meer zo'n hondenhok-stijl zonder trapje.

Arme Apollo. Hij was al blind aan 1 oog sinds maart dit jaar en nu wordt zijn andere oog ook wazig. We hebben toen voor de zekerheid panacur gegeven, maar dat heeft geen verschil gemaakt. Dus ik heb nu de dierenarts gemaild of ik dat weer moet opstarten of dat het gewoon staar is. Hoe dan ook is het sneu. Hij is in een jaar tijd echt ineens een oud beestje geworden, bijna blind en ook een slechte vacht. En dan ook nog zijn partner verloren.

Ik snap dat het gisterenavond geen optie was, maar ik zou bellen naar mijn dierenarts. Ze moeten gewoon volledige informatie geven, dus of een spuitje met de dosering voor honden erop, of een dosering in mL.

Dat zou ik wel een keer willen! Dan kan ik eindelijk een keer echt begrijpen wat er in hun koppies omgaat. En hoe ze laten zien wat er mis is, zodat ik niet steeds weer hoef te denken: konden ze het me maar vertellen! In mijn leven zou het een stuk minder goed gaan denk ik. Konijn op werk, ik zie het al voor me 😂

Wat heb ja allemaal al voor lekkers geprobeerd? Het eerste wat bij mij opkomt is dat ze misschien last van haar gebit heeft. Als ze bijvoorbeeld harde brokken laat liggen en dingen waar ze veel op moet kauwen, dan wil ze misschien wel dingen die makkelijker te eten zijn zoals kruiden.

Hier blijft het gelukkig ook maar bij 28 graden in de schaduw. Apollo is toch maar naast de enge roze ufo gaan liggen onder het hok. Nèt niet aanraken, maar gelukkig toch wel in de koelte. Pandora ligt lekker languit op de tegels. Voor nu laat ik ze maar vooral met rust, wel regelmatig even door het raam kijken. En dan vanavond lekker verwennen met wat extra groente.

Met kokend water weken de brokken sneller dan met koud water en je hebt ook minder water nodig. Dus het is puur gemak. Wat bij mij werkte: een half maatschepje brokken, kokend water net zoveel dat de brokken allemaal nat worden maar zeker niet te veel. Als je te veel water doet dan wordt het meer soep dan dat je er een bal van kunt maken. Vooral op gevoel dus. Ik maakte de balletjes steeds vlak voor ik het gaf, omdat ik het risico niet wilde nemen met de fenbendazol. Wat wel eens gebeurde was dat ik te veel papje maakte, dus dan bewaarde ik wat ik te veel had tot de volgende ochtend. Het droogt dan wel uit, maar met de panacur en een beetje extra water wordt het weer de juiste consistentie om het balletje te maken. Deze methode van brokken weken in kokend water kun je ook goed gebruiken als je in geval van nood moet gaan dwangvoeren, maar je geen poeder in huis hebt. Dan gebruik je natuurlijk veel meer water dat het echt meer vloeibaar wordt. [Als je graag meer wil vertellen over de situatie met jouw eigen konijn, dan kun je daar het beste een nieuw topic voor openen. Maar omdat je nu iets uit dit topic wil aanhalen met wat extra vragen hierover, is dit helemaal prima.]

Zoals ik eerder schreef kunnen de ballen van een ram vanaf 12 weken indalen, en vanaf dat moment zijn ze ook vruchtbaar. 10 weken is eigenlijk voor wat extra zekerheid. Als je zeker bent van de geboortedatum zou je tot de 12 weken kunnen wachten, maar zelf zou ik dat risico niet nemen. Je zult maar net de uitzondering hebben waarbij de ballen al in de 11e week indalen.

Lastig dat het zo behelpen is daar in Spanje. Ik kan je helaas niet helpen, ik heb (gelukkig) nog geen myxomatose meegemaakt en ken dus vooral de typische symptomen met de knobbels en zwellingen. Het ziektebeeld van jouw konijn doet mij ook niet direct aan een bepaalde ziekte denken. Heb je jouw andere konijn nu ook laten vaccineren? Zo niet, dan zou ik dat vanavond ook laten doen als je teruggaat zodat zij in ieder geval ook beschermd is. Sterkte!

Bovenstaande wat betreft je vraag over de geslachten. Maar omdat je aangaf nog nieuw te zijn als konijnenbaasje, bij deze nog wat extra informatie: Het artikel met tips voor nieuwe konijnenbaasjes kan je vast goed op weg helpen: https://www.bunnybunch.nl/informatie/tips-voor-beginnen-aan-konijnen Een overzicht van alle konijneninformatie is hier te vinden: https://www.bunnybunch.nl/informatie/overzicht-van-alle-konijneninformatie

Je foto's zijn best goed, fijn! Je zou kunnen proberen voorzichtig nog iets meer druk te geven. Bij konijn 2 denk ik namelijk dat er dan een piemeltje te voorschijn komt. Mijn gok zo op foto's is konijn 1 een voedster en konijn 2 een ram. Maar laat het zeker bij een dierenarts controleren als je twijfelt. Is er een reden dat je twijfelt over de geslachten? Vertrouw je de plaats waar je ze hebt gekocht niet? Dan zou ik zeker naar de dierenarts gaan voor een wat uitgebreidere check. Ook om de leeftijd te schatten, want als het inderdaad een ram en voedster is, dan moeten ze vanaf 10 weken apart, en dan moet je dus wel zeker kunnen zijn van de leeftijd. Als het inderdaad een ram en voedster zijn, dan zijn de volgende stappen als volgt: - bij 10 weken de konijnen apart zodat ze niet meer bij elkaar kunnen komen. En jonge rammen kunnen erg slim zijn, dus zorg echt voor een goed afgesloten ren waar ze niet overheen of onderdoor kunnen. - vanaf 12-16 weken zullen de ballen van de ram indalen en dan kan hij gecastreerd worden. - als beide konijn 16 weken oud zijn èn de castratie van de ram minimaal 14 dagen geleden is, kun je de konijnen weer aan elkaar koppelen. - doe de koppeling op neutraal terrein, dus niet in het verblijf van een van de konijnen. Als alles rustig is (meestal na enkele dagen) dan kunnen ze naar het uiteindelijke verblijf. Heeft een van de konijnen daar gezeten toen ze gescheiden moesten zitten, zorg dan dat je het heel goed schoonmaakt zodat ze niet hun territorium gaan verdedigen.

Een goede reden zou kunnen zijn als hun gewicht gaat veranderen, afvallen of juist aankomen. Eerst medische zaken uitsluiten natuurlijk maar als ze ouder worden hebben ze soms wat extra nodig om op gewicht te blijven. Of ze worden rustiger (minder actief) en hebben daardoor minder nodig. Ik weet niet precies wat de verschillen zijn, maar als er bijvoorbeeld extra kruiden of vitaminen zijn toegevoegd dan zou ik ook denken aan wat meer ouderdomskwaaltjes waardoor ze de extra ondersteuning voor de weerstand kunnen gebruiken. Maar dat kun je natuurlijk ook zelf doen door kruiden te geven.

@Evee hoe is het nu met Harold? Hij verzorgt zijn vacht ook slecht, toch? Ik merk dat bij Apollo nu ook, of hij verhaart gewoon slechter dit jaar. Ik heb hem nu al een aantal keer moeten helpen omdat hij last van vilt kreeg van alle losse haren. Maar hij laat dat niet goed toe, zijn koppie mag ik aaien maar de rest van zijn lijf mag ik eigenlijk niet aankomen, dus moet hem echt oppakken en veel stress, maar ja, wel echt nodig als hij vilt krijgt. Wat doe jij om Harold met zijn vacht te helpen?

Mijn hart breekt van zulk nieuws. Zou daar dan echt niets tegen gedaan kunnen worden? Of is het weer een kwestie van ingrijpen als het misloopt, ipv leed kunnen voorkomen. https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/4514682/horrorfokker-jan-paridaans-handelt-weer-in-puppies-na-reeks-dwangsommen

6m2 is zeker ruim voldoende voor een koppel konijnen. Ze zullen zeker wel kunnen wennen en waarschijnlijk blij zijn dat ze veilig zitten niet constant alert hoeven te zijn. Het enige waar je nog wel tegenaan kunt lopen: misschien dat deze twee konijnen niet goed samen gaan. Eerst hadden ze natuurlijk veel ruimte om elkaar te ontlopen. Bij jou zullen ze wel iets meer met elkaar geconfronteerd worden. Maar ik zou zeker doorgaan met dit plan en als dan blijkt dat ze niet matchen kun je altijd verder denken.

Ik zie heel veel koppelingen als vrijwilliger in een opvang, en eens in de zoveel tijd zien we inderdaad een konijn dat echt zeer moeilijk te koppelen is. Castratie zou stap 1 zijn om te proberen dit op te lossen, maar je schrijft dat dat al gedaan is. Verschillende methoden proberen, koppelvakantie, split cage kopelen, etc. Heb je ook al gedaan. Als ik het goed begrijp is Fifi niet degene die zelf als eerste aanvalt, maar lokt ze het uit waardoor de andere begint te vechten, klopt dat? Je hebt al veel gedaan wat ik ook zou aanraden dus je bent al heel goed bezig geweest. Ik zou nog kunnen aanraden: wat voor karakter had jouw ram, dat dat uiteindelijk een goede match is geweest? Misschien kun je daar gerichter op proberen te zoeken? Misschien dat een koppelservice, dus niet via een opvang maar een bedrijf dat puur helpt met de koppeling nog kan helpen. Ik weet dat er een in Limburg zit (kan niet op de naam komen) of een consult met Bernize Muntz. Bij een opvang koppelen we veel konijnen maar daar zit soms het probleem, het is vrijwilligerswerk en soms hebben we het te druk om echt met 1 koppel uitgebreid te analyseren hoe we een goede match kunnen vinden na een aantal mislukte pogingen. Dit zou misschien een van de uitzonderingen zijn waarbij we ook bij de opvang het konijn alleen zouden uitplaatsen, als alle logische stappen al geprobeerd zijn en er al veel pogingen gedaan zijn.

Niet eten en snel ademen zijn voor mij wel tekenen om een koppeling te staken vanwege stress. Maar dat betekent niet dat het helemaal klaar is, in tegenstelling tot vechten waarbij duidelijk is dat het echt geen match is. Zet hem terug in zijn eigen hok en laat hem vannacht bijkomen. Let goed op dat hij weer gaat eten. Heb je een goede ruimte om de voedster vannacht ook apart te zetten dus niet in de buurt van de ram en ook niet in de neutrale ruimte laten? Begin morgenochtend vroeg in een lege neutrale ren, eventueel met een kartonnen doos als schuilhuisje maar geen spullen die ook maar enigszins naar hem of haar kunnen ruiken. 4 m2 is wel erg groot voor een koppelren, meestal wordt daarvoor 2 m2 voor gebruikt zodat ze wel elkaars aanwezigheid blijven merken en elkaar niet gaan ontwijken/negeren of bijvoorbeeld een deel van de ren toe te eigenen. Waarom ze nu ineens ze zich nu ineens zo dominant opstelde? Misschien voelde ze zich onzeker door de autorit? Hopelijk gaat het morgen wel goed na een nachtje rust. De opvang waar ik vrijwilliger ben is gestopt met speeddates, te vaak kwamen daardoor konijnen terug waarbij het thuis niet goed ging. En ook bij de koppelvakanties zien we wel dat het de eerste twee uur rustig kan zijn maar later in de middag toch vechten. Ik wil ook nog zeggen: 7 jaar is echt helemaal nog niet zo oud voor een konijn dat je je zorgen moet maken dat de stress van een koppeling niet meer aan kan. Dat zal voor hem hetzelfde zijn als voor de voedster van 5 of een konijn van 3 jaar. Tenzij het een groot ras is, dan is 7 wel erg oud. Maar middelgrote tot kleine konijnen, valt dat echt wel mee. Koppelen kan heel stressvol zijn en heeft wel wat risico's, maar zijn leeftijd is daar nu nog geen extra factor in als hij geen andere gezondsheidsproblemen heeft.

Fijn dat ze gisterenavond toch nog wilde eten! Ik zou inderdaad bij het baasje checken wat de geschiedenis, zijn er al vaker haakjes geweest, etc. Zodat je ook meer gerichte vragen kunt stellen als bezoek aan de dierenarts nodig is.

Toen ik op mezelf ging wonen en met een koppel konijnen wilde starten, ging ik op zoek naar leuke duo-namen, bijvoorbeeld uit films. Toen kwam ik uit bij Artemis en Apollo, een tweeling uit de Griekse mythologie. Toen Artemis was ingeslapen en we voor Apollo een nieuw maatje moesten zoeken, stond ik wel voor een keuze, ga ik door met dit Griekse/mythologie thema of zoek ik iets anders leuks. Maar ik ben heel blij dat ik het heb doorgezet met de naam Pandora en die past goed bij haar.

Hier zou ik me niet al te veel zorgen om maken. Soms wordt het karakter van een voedster wat milder na een castratie, bijvoorbeeld minder fel in de rangordebepaling, maar niet in zoverre dat het echt de bestaande rangorde heftig veranderd in een bestaand koppel. De operatie en de periode van herstel kan zeker een invloed hebben op de rangorde, maar het afnemen van de hormonen heeft niet zo'n impact dat het in een bestaand koppel problemen geeft.

2,5 is zeker nog niet te oud om een voedster te laten castreren. Als je de keuze hebt is voor 1,5 ideaal, maar het is niet zo dat het daarna niet meer kan. De opvang waar ik vrijwilliger ben laat alle voedsters castreren, en dat gaat 90% zonder problemen. Soms is het herstel wat lastiger en heel zelden gaat het mis als er echt problemen zijn. Bij oudere voedsters (4+ jaar oud) is vaak al wat onrust te zien, maar ook dan herstellen ze vaak goed van de castratie. Mijn vorige voedsters heb ik laten xastreren toen ze 4,5 was, en de baarmoeder was al onrustig, maar het herstel ging heel goed Als je niet via een opvang laat koppelen, dan zou ik eerst kijken of het een goede match is, en ze dan de tijd geven om een hecht koppel te worden, en dan na bijvoorbeeld een half jaar de castratie. Er zal weinig verschil zijn voor de operatie tussen 2,5 en 3-3,5 jaar, maar voor het koppel kan het wel veel onrust geven als ze nog niet hecht zijn. En heel praktisch wil je waarschijnlijk nog niet investeren in een castratie voor het koppelen als je nog niet weet of het een match is en wil je niet zo lang wachten tot ze volledig hersteld is dat je ram langer alleen moet zitten.