Konijn eet niet na sterilisatie...

[Okki]

Mijn voedstertje is woensdag gesteriliseerd maar ze eet nog steeds niet zelf. Na aandringen eet ze wel een witlofblaadje of een stukje appel en tot gisteravond ging dwangvoederen ook best goed. Gisteravond laat moest mijn man komen helpen met dwangvoederen,  ze wordt er zó boos van! Vannacht heeft ze nog witlof en appel op. Maar vanmorgen kreeg ik met geen mogelijkheid metacam en emeprid erin. Bijten in de spuit, ermee gooien, ze worstelt zich vooruit en achteruit de handdoek uit waar ik haar vrij strak inwikkel. Dat inwikkelen gaat trouwens ook steeds lastiger. Brokjes, natte brokjes en andere groentes die ze normaal lekker vindt wil ze niet.

 

Dus vanmorgen dierenarts gebeld en nu is ze een dagje daar opgenomen. Ik hoop zo dat het goed komt! 

[Evee]

Ik hoop ook voor je dat het goed komt! Beterschap in ieder geval!

[Okki]

Dank je!

[Wendy04]

Hopelijk gaat het snel wat beter met haar, beterschap! 

[Dollie]

Het is natuurlijk heel goed om de hulp van de dierenarts in te roepen en ik zou ook vooral op hun oordeel vertrouwen, maar ik wil wel (ook voor anderen) iets benadrukken: Je konijn eet wél, want ze eet (weliswaar kleine hoeveelheden) witlof en appel. Dat lijkt heel weinig en voelt heel frustrerend, maar ze heeft een zware operatie ondergaan en dan is elke stap richting zelfstandig eten al een hele mooie. Ik heb woensdag ook twee dames laten steriliseren en die eten ook alleen nog maar af en toe een paar happen groen. Beide zijn de ideale leeftijd met hun vier en zes jaar al voorbij en dat merk je, de narcose wordt wat zwaarder en daar komt bij dat de ene voedster een baarmoeder vol cystes had en dat de andere schijnzwanger was en een vergrote baarmoeder had. Dat maakt de ingreep pittiger natuurlijk. Nee, ze eten nog geen brokjes en hooi maar dat komt vanzelf wel. Ik kies er persoonlijk juist voor om zoveel mogelijk rust te bewaren en niet te dwangvoeren zolang er zelfstandig gegeten wordt (ook al is het maar een beetje). Het is bij het herstel van zo'n ingreep belangrijk om alles wat je konijn doet in het juiste perspectief te zien, namelijk dat van een konijn dat herstellende is van een buikoperatie. Het is voor je konijn goed om het zo te bekijken, maar ook vooral voor je eigen gevoel. Ik hoop dat ze zich vandaag snel wat beter gaat voelen!

[Okki]

@Dollie ja, klopt en dat besef ik ook! Ze ging ook steeds wat meer eten. Eerst alleen een stukje appel,  na een tijdje een blaadje witlof en sinds gisteravond ineens appel en witlof achter elkaar! En daarna nog een spuit dwangvoer (voor de nacht). Maar vanmorgen ging het weer lastiger en at ze minder. En dat in combinatie met de medicijnen die ik er ineens absoluut niet meer inkreeg, maakt dat ik aan de bel heb getrokken bij de dierenarts.  Ik wil zo het weekend niet in. Als ze steeds wat wil eten ga ik ook niet of niet te veel dwangvoederen. Ze heeft gisteren in totaal 20 à  30 ml dwangvoer gehad, waarvan 10 ml voor de nacht. En vannacht rond drie uur heb ik haar nog witlof en appel gegeven en dat ging er goed in. Maar vanmorgen lukte dat niet meer. Bovendien vond ik haar nekje erg warm, dus ik hoop niet dat ze koorts heeft. Ik had ook het idee dat ze wat meer pijn had vanmorgen, maar ik kreeg de pijnstiller er dus niet in...

 

Ze wast zich gelukkig wel, ook gewoon haar oortjes wast ze. En ze drinkt en ze plast. Keutelen doet ze nog niet goed, maar als er niet veel in gaat kan er ook niet veel uit. 

 

Tussen de middag ga ik even bellen, hoe het gaat. 

 

Bedankt voor je bemoedigende woorden, om het even in het goede perspectief te zetten! Dat weet ik ook, maar het is goed om het nog even te horen. Mijn dierenarts is gelukkig heel makkelijk met een dagje opnemen om alles goed in de gaten te houden en dan durf ik straks weer het weekend in met mijn nijn.

[Okki]

Is het trouwens ook zelfstandig eten als je appel of witlof echt tegen haar bekje moet duwen voordat ze een hapje neemt? Na een paar happen ging ze er dan wel zelf van eten, zolang ik het vasthield. Ze pakt niks zelf wat op de grond of in een bakje ligt, alleen als ik het tegen haar snoet duw.

 

Oja, mijn voedstertje is bijna drie jaar en haar baarmoeder zag er prima uit. Ik heb haar laten steriliseren omdat ze om de haverklap schijnzwanger was.

[Dollie]

Dat zie ik wel als zelfstandig eten, omdat ze als ze niet willen dat ook écht niet doen hoor. Dan kan je op je kop gaan staan maar je krijgt er geen hap in  

[Koosje]

Beterschap met je nijn @Okki

[Okki]

Thanks! Om half twee ga ik even bellen, het is nu middagpauze buj de dierenarts...

[Okki]

Ik heb gebeld en het gaat goed! Ze eet groenvoer en ze heeft geen koorts. Dwangvoederen kost zelfs de assistentes daar moeite, blijkbaar is mijn nijn een pittige tante! In ieder geval heeft ze dan weer lekker wat in haar buikje. Ik denk dat ik dan hooguit vanavond voor de nacht nog probeer te dwangvoederen (hangt natuurlijk ook af van wat ze vanavond allemaal nog eet) en morgen alleen als ze echt niks wil eten. Om 17 uur kan ik haar weer ophalen. Ben echt heel blij dat ze geen koorts heeft!

[Wendy04]

Fijn om te horen dat het goed met haar gaat! Hopelijk is het dwangvoeren snel niet meer nodig  

[Mississippi]

Oei, dat is niet leuk @Okki. Zo naar he, als je zo graag wilt dat je beestje eet en medicijnen krijgt maar dat gewoon niet lukt. Verstandig dat je haar even naar de dierenarts hebt gebracht, al is het maar zodat jij en je konijn niet in zo'n negatieve stresscirkel komen, en goed om te horen dat ze het weer wat beter doet. Veel beterschap!

[Sanne1993]

Ik vind het altijd wel een goed teken als ze zo lastig zijn met medicijnen geven. Dan voelen ze zich in ieder geval goed genoeg om zich te verzetten.

[Okki]

Haha inderdaad @Sanne1993! Daar was ik ook heel blij mee!

 

Bedankt allemaal voor jullie reacties, zo fijn! Ik hou jullie op de hoogte hoor. Ik hoop dat ze snel weer bij haar vriendje in de tuin kan. Die is ook een beetje uit zijn doen...

[Rian]

Herkenbaar hoor! Hier duurde het met 2 voedster ook heel lang voordat ze gingen eten. Je maakt je zoveel zorgen dan. Ik zou haar eigenlijk zo snel mogelijk weer in haar oude omgeving zetten. Wij hadden onze voedsters toen binnen zitten en no way dat er gegeten werd. Volgende dag buiten in hun vertrouwde omgeving en hop, ze begonnen meteen alles te eten! Misschien kun je dat eens proberen. Voor de temperaturen buiten hoef je het niet te laten, die zijn prima nu. Haar vriendje blij, zij blij, en jij ook blij.

[Okki]

@Rian: dat heb ik gisteren inderdaad ook al gedaan en ze lag al gauw lekker bij haar vriendje. Maar eten deed ze niet...Morgen nieuwe poging!

 

Ergens ook wel fijn om te horen dat het vaker gebeurt dat het even duurt voordat ze wat beter gaan eten...

[Lienappelsien]

7 uur geleden zei Dollie:

Het is natuurlijk heel goed om de hulp van de dierenarts in te roepen en ik zou ook vooral op hun oordeel vertrouwen, maar ik wil wel (ook voor anderen) iets benadrukken: Je konijn eet wél, want ze eet (weliswaar kleine hoeveelheden) witlof en appel. Dat lijkt heel weinig en voelt heel frustrerend, maar ze heeft een zware operatie ondergaan en dan is elke stap richting zelfstandig eten al een hele mooie. Ik heb woensdag ook twee dames laten steriliseren en die eten ook alleen nog maar af en toe een paar happen groen. Beide zijn de ideale leeftijd met hun vier en zes jaar al voorbij en dat merk je, de narcose wordt wat zwaarder en daar komt bij dat de ene voedster een baarmoeder vol cystes had en dat de andere schijnzwanger was en een vergrote baarmoeder had. Dat maakt de ingreep pittiger natuurlijk. Nee, ze eten nog geen brokjes en hooi maar dat komt vanzelf wel. Ik kies er persoonlijk juist voor om zoveel mogelijk rust te bewaren en niet te dwangvoeren zolang er zelfstandig gegeten wordt (ook al is het maar een beetje). Het is bij het herstel van zo'n ingreep belangrijk om alles wat je konijn doet in het juiste perspectief te zien, namelijk dat van een konijn dat herstellende is van een buikoperatie. Het is voor je konijn goed om het zo te bekijken, maar ook vooral voor je eigen gevoel. Ik hoop dat ze zich vandaag snel wat beter gaat voelen!

Even uit nieuwsgierigheid, dwangvoer je die 2 helemaal niet (omdat ze nog wel íets binnenkrijgen)? Het blijft altijd lastig wanneer je nou wel of niet moet dwangvoeren (en het is uiteraard in elke situatie weer anders). Ik heb altijd het idee dat ik niet snel dwangvoer (en ook nooit veel), maar als ik jou zo hoor valt dat wel mee.

 

@Okki hopelijk is ze nu weer thuis en gaat het weer wat beter!

[Dollie]

23 minuten geleden zei Lienappelsien:

Even uit nieuwsgierigheid, dwangvoer je die 2 helemaal niet (omdat ze nog wel íets binnenkrijgen)? Het blijft altijd lastig wanneer je nou wel of niet moet dwangvoeren (en het is uiteraard in elke situatie weer anders). Ik heb altijd het idee dat ik niet snel dwangvoer (en ook nooit veel), maar als ik jou zo hoor valt dat wel mee.

 

Vooropgesteld dat elke situatie inderdaad anders is en dat je er bij twijfel in geval van sterilisatie (waarbij er dus in de basis geen problemen zijn met het maag-darmkanaal, alleen met de eetlust) er sowieso met oog op gezondheid niks fout aan doet als je met mate dwangvoeding geeft. Ik dwangvoer deze dames inderdaad niet, een konijn eet al vrij snel genoeg om de darmen op gang te houden en normaal gezien zit er ook redelijk snel een stijgende lijn in (je kunt er vanuit gaan dat je konijn niet een maand lang dit gedrag vol gaat houden, zou dat wel zo zijn dan heb je een andere reden om te dwangvoeren natuurlijk namelijk konijn op gewicht houden en van alle essentiële nutriënten voorzien) richting normaal eten. In mijn optiek - en ik bedoel dit niet als kritiek op wie dan ook en zeker niet op Okki! - willen we vaak zó graag dat het dier weer 'normaal' doet en zich goed voelt dat we (te) snel ingrijpen en allerlei dingen proberen om het weer goed te krijgen, waardoor we het dier juist ontnemen wat het zó hard nodig heeft: Rust en tijd. Het is ook heel moeiljk om gewoon even 'niets' te doen. Ik merk dat bijvoorbeeld bij mijzelf nu bij Nolan (konijn met zeer ernstig snot) ook, hij is zó benauwd en heeft het zo ontzettend zwaar. Je wil dan alles en meer uit de kast halen om te helpen, en op sommige fronten (medicatie) kan en moet dat ook maar met andere, stressvolle en intensieve behandelingen (stomen, neus spoelen) moet je ten eerste afwegen f het tegen de stress opweegt en ten tweede ook eerst het één de kans geven voordat je het andere er ook nog bij sleept. Na sterilisatie is dat net zo, je moet het lichaam de kans geven om het zelf op te pakken en te herstellen.

 

Ik ging beide dames net wat witlof brengen en daar begonnen ze gretig van te eten, nou, hartstikke mooi. Wordt vanzelf wel meer. Meestal verloopt het herstel wel sneller dan dit, maar zoals ik al zei, het zijn toch net wat moeilijkere patiënten. Bij normaal verloop doe ik zelf de eerste 24 uur niks anders dan meerdere soorten groente, kruiden en brokjes aanbieden. Geen dwangvoer, geen pijnstilling. Bij acht of negen van de tien gaat het na die 24 uur al zo goed dat er ook geen enkele vorm van ingrijpen nodig is. Bij anderen start ik soms wel met pijnstilling maar dwangvoeren na sterilisatie doe ik eigenlijk bijna nooit. Kan me de laatste keer niet eens herinneren. Nu wil ik niet zeggen dat je niet moet dwangvoeren en geen pijnstilling moet geven, ik kan alleen maar voor mijn eigen inschattingsvermogen, mijn eigen mogelijkheden om bij te sturen met medicatie en zorg en de werkwijze van mijn eigen dierenarts spreken (immers ik weet wel welke postoperatieve pijnstilling mijn konijnen krijgen, wil niet zeggen dat die van jullie hetzelfde krijgen). Zoals ik al zei, dwangvoeding is in deze context eigenlijk nooit schadelijk (stopt je konijn zo maar met eten en weet je niet wat er aan de hand is dan ligt dat anders) en medicatie die voorgeschreven wordt door de dierenarts moet je natuurlijk ook gewoon geven.

 

Mijn punt is vooral bewaar de rust, ook voor de ingreep. Toen ik mijn eerste voedster liet helpen was me zo veel aangepraat dat ik een horror verhaal verwachtte, dat gebeurde niet dus toen dacht ik wauw ik heb wel heel veel geluk gehad! Tweede voedster was überhaupt niet aan te merken dat ze geopereerd was en toen dacht ik wel van goh alweer! Inmiddels worden er minimaal vijf per maand gesteriliseerd en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik me toen liet leiden door indianenverhalen en paniek en dat je daar zelf niks aan hebt en het beestje ook niet. 

[Okki]

Mijn konijn is weer thuis! Bij de dierenarts at ze ineens dingen die ik haar ook al had aangeboden, maar thuis wilde ze alleen maar witlof en appel. Nu eet ze thuis ook andere dingen zoals wilg, munt, andijvie. Ze pakt het nog niet zelf, dus ik ga ieder uur of anderhalf uur even wat voeren en dan eet ze wel. Deed ik gisteren ook, maar toen wilde ze meestal niks. En nu wil ze wel steeds wat. Als ze zo doorgaat vanavond ga ik dus niet dwangvoeren, daar wil ik haar dan niet meer mee pesten. En mezelf ook niet...;-)

 

 

[Okki]

Ze eet nu zelf ook af en toe een sprietje hooi! En één brokje dat mijn man aanbood. Gaat helemaal goed komen! 

[Okki]

Gisteravond lebberde ze de emeprid zo uit het spuitje, heel makkelijk. Had ik in eerste instantie ook al gedaan, maar toen moest ze er niks van weten. Niet meer gedwangvoederd, maar een bord vol groenvoer, hooi en brokjes bij haar gezet. Vanmorgen was al het groenvoer op! Ze heeft ook wat hooi gegeten. En in haar waterbakje geplast...

 

Ik denk dat emeprid (om de darmen te stimuleren) niet meer nodig is eigenlijk, of zou ik dat vandaag nog geven? En hoelang zou ik nog metacam moeten geven?

 

[Koosje]

Kijk, dat is mooi dat ze weer uit zichzelf eet.

Over de medicatie kan ik je niets vertellen.

Ik heb daar geen ervaring mee.
Dat kan de DA wel doen.
Ik zou even bellen en horen over hoe en wat.

 

[Okki]

Is dat iets om een weekenddierenarts mee lastig te vallen? Anders blijf ik het in ieder geval tot morgen geven en dan bel ik maandag mijn eigen dierenarts.

[Rian]

Ik denk dat je dat zelf wel kunt beoordelen. Als ze keutelt, zou ik geen darmstimulatie meer geven. Ze eet, dus daaruit blijkt dat ze zich best in orde voelt. Brokjes eten ze altijd pas als allerlaatste als ze ziek zijn (geweest), dus geef haar tijd. Pijnstilling zou ik persoonlijk geven totdat ze weer brokjes eet.

Ze kan zich ook naar voelen door al dat geklooi met dierenarts bezoeken en onder dwang voeren, medicijnen geven. Hoe goed je dat ook bedoeld! Laat haar zelf maar eens proberen verder te gaan.