Erelijst

Vandaag gaan we naar de opvang om wilgenhout te brengen 🙂 We hebben van iemand 3 big bags aan wilgenhout gekregen. Mijn man heeft uren lang al dat hout in kleinere stukjes geknipt. Er staan nu 11! dozen klaar. Big bags komen namelijk in verschillende formaten, dus het was echt veel! Ik had ze al gebeld om ze daar blij mee waren en het antwoord was ja ❤️ Het moest alleen even wachten ivm ziekte aan onze kant en het werk. Zin in 🙂 Maar ik mag van mijn man geen nieuwe konijnen adopteren. 😭

@bunnyempress als ik zeg dat ik niet snap hoe het obstakel werkt, plaats je dan een actiefilmpje?

Dankjewel voor al jullie lieve woorden. Woensdag heb ik onze kleine vriend begraven. Het voelt nog steeds onwerkelijk. Hij was nog springlevend een dag voor zijn overlijden. Maar ik ben blij dat het snel gegaan is en dat hij niet heeft afgezien. Ik merk dat ik nog steeds over de konijntjes spreek. Ook heb ik meerdere dagen Lilo gevoerd alsof ze nog met twee waren, omdat ik er totaal niet had bij stil gestaan dat ik de porties moet halveren. Gelukkig had Lilo daar helemaal geen problemen mee.💀 Ik vraag ook nog steeds aan mijn hond of ze mee wil komen naar Lilo & Ditto, om dan te beseffen dat we alleen Lilo zullen zien. Het wordt nog wat wennen. Zeven jaar lang werd ik elke dag begroet door dat lieve snoetje. En in het laatste jaar zijn we nog closer geworden toen hij enkele maanden geleden zo ziek was en ik heb meerdere weken dagelijks urenlang verzorgd heb. Onze Lilo doet het voorlopig goed. Ze is al weer wat actiever dan ze was vlak na Ditto’s overlijden. Het blijft toch moeilijk om haar zo eenzaam te zien, zeker omdat ze echt nooit van Ditto’s zijde week. Onze hond daarentegen heeft het best nog moeilijk. Ze was erbij toen we Ditto aan het begraven waren en ze bleef janken tot we zijn kistje wat opendeden zodat ze hem nog kon zien. Nu blijft ze iedere dag zoeken naar Ditto in de ren. Ze weet dat hij niet meer leeft, maar toch blijft ze zoeken. Mijn hart breekt echt in duizend stukjes. Ondertussen ben ik ook de zoektocht gestart naar een nieuw vriendje voor Lilo. Ik voel me daar eerlijk gezegd totaal niet klaar voor, maar Lilo verdient het om zo snel mogelijk een nieuw vriendje te krijgen. En ik weet zeker dat Ditto dat voor haar gewild zou hebben. En Lilo’s geluk staat nu eenmaal voorop. De opvang waaruit we Ditto gehaald hebben is helaas gestopt. Dus we zijn nu aan het rondkijken of iemand in de buurt een konijntje herplaatst. Zo hadden we Lilo ook gevonden. Als we daar geen geluk bij hebben, zullen we eens een kijkje nemen in de andere opvangen, maar die zijn dus een eindje hier vandaan. In ieder geval is het plan om zo snel mogelijk een nieuw kameraadje te vinden. En ondertussen ga ik op zoek naar leuke foto’s van Ditto om af te printen. ^ Dit is genomen op 17/12/2016, een dagje nadat onze kleine Einstein bij ons kwam wonen.🫶

@knaagjeknabbelsuddenly kan best dat het dezelfde is. De mijne is van Beeztees, de snackroller, met mintgroen. Er wordt niet aan geknaagd, maar het werkt vaak niet, omdat ze hem tussen elkaar in rollen, dus ik heb hem ook al een tijdje niet gebruikt. @To van de Veluwe Lodewijk nam juist een flinke hap uit de zacht-plastic versie die ik had meegenomen bij de Action. Die was eigenlijk voor katten, dus die mocht gelijk weg daarna. Hier was het kerstcadeau een spring-obstakel, die op verschillende manieren kan gebruiken. Tweedehands van Marktplaats. Mijn man zou foto's maken, maar dat ging maar matig, maar hierbij toch een actie foto: De balkjes kan je op verschilende hoogtes neerzetten en er is een schuine kant en een rechte kant (voor recht omhoog).

Lodewijk is not an addict - he just loves loves loves his drugs Natuurlijk vonden wij het helemaal niet leuk om te horen dat Lodewijk een aangeboren afwijking heeft (heupdysplasie aan 1 kant), maar we zijn wel blij dat we er zo snel bij zijn. We geven dus nu 2x dagelijks pijnstilling aan hem. Eerst 5 ml van novacam hond in 2x, maar nu 0,5 ml novacam paard in 2x (scheelt echt enorm in de kosten). Meestal doen we het een 30 minuten - 1 uur na zijn brokjes. Dan zit er al wat in zijn maag en dat geeft een fijner gevoel. Enfin, het begon eerst met die 2,5 ml druppelen op iets wat hij lekker genoeg vond aan groenvoer om gelijk op te peuzelen. Ipv zoals gewoonlijk uit zijn bek te laten vallen, omdat hij iets anders wil/ruikt/bedenkt. We dachten namelijk dat we heel heel lang zouden moeten gaan oefenen met het spuitje. Vooral omdat we alleen onze Diva, Scarlett, pijnstilling hadden moeten geven na haar castratie. Nou Mw. vond het NIET OK. ze beet in het spuitje, ze probeerde hem weg te slingeren en ze liep anders gewoon boos weg. Daar hebben we het dus ook gedrupt gegeven aan haar. Gelukkig was dat maar een paar dagen. Lodewijk hopen we nog jaren te houden, dus dat blijft natuurlijk werk. Ik had al helemaal een trainingsschema bedacht inc. beloningen en een commando. 🤔 Besloot mijn man 's ochtends gewoon te kijken of hij het wilde accepteren. Ja hoor! Likt meneer het gewoon helemaal 100% op! 🥰 Nu staat hij dus elke ochtend en avond op die boomstronk te wachten totdat hij wat krijgt. Soms komt Scarlett even kijken, maar ze vindt spuitjes dus niets, dus dat is prima. Lodewijk was wel een beetje bleu toen we overgingen en hij veel minder kreeg. 😆 De andere dag had hij voor het eerst niet echt zin om te komen en het op te likken. Mijn man was niet blij en die zei: "Nou, dan niet hoor, scheelt ons weer geld". Ik moest zo hard lachen. 😅 Alsof het hem wat kan schelen hoeveel geld wij uitgeven. 🙃. Maar goed, het was dus 1 januari en meneer was nog wat schrikachtig van de halve avond binnen zitten en de hele tijd vuurwerk horen (kon Scarlett dus niets schelen) en wilde dus niet echt. Mijn man dacht dat het misschien niet lekker rook of dat hij misschien wat had vast gepakt, dus die heeft een ander spuitje gevuld en toen ging het wel gelijk goed. Mogelijk was er iets van geur, maar ik denk dat hij gewoon nog wat onrustig was. Inmiddels hebben we weer een braaf medicijntrouw konijn terug, dus we hopen dat het zo blijft het hele jaar.

We gaan weer verder - deze keer met de foto's op een andere plek - maar zodat jullie kunnen blijven genieten. ❤️ Even dezelfde begin post, zodat het logisch blijft voor mensen die het topic voor de eerste keer gaan lezen. Lodewijk oftwel Patatje oftwel Springkikker Hij is een gecasteerd mannetje, gedumpt gevonden, door ons geadopteerd in December 2022, omdat ons meisje hem had uitgekozen, maar wij hem ook, want hij was nr. 1 op ons lijstje. Toen was hij nog een jonge frutsel, nu is hij een iets oudere frutsel. Geschat 1 jaar op dit moment en waarschijnlijk met een Vlaamse opa of oma, want zijn oren zijn lang en hij is best zwaar 3,3kg en hij is rood/bruin tan kleur. Hij is al wat minder schrikkerig geworden dus dat is fijn, maar voor een algemeen konijn is hij echt heel dapper, mensgericht en nieuwsgierig. Hij houdt van trainen en dan snoep krijgen. Aaien vind hij maar 'moah', tenzij hij geflopt ligt, dan is het fijn en gaat hij knarsentanden. Ook wil hij af en toe op schoot springen om te kijken of ik iets te eten heb. Hij is wel een konijn die lang een wrok kan houden, want toen mijn man hem in maart moest optillen om zijn kont met zalf te verzorgen was hij daar in juni nog niet overheen. Zodra hij mijn man achter hem zag, ging hij gauw verzitten en aaien mocht niet meer gebeuren. Ik mocht nog wel aaien. Hij houdt enorm van rennen en binkies maken, soms naast je in de ren omdat hij blij is dat je er bent. Op de BunnyCam vind ik regelmatig hele spring en ren momenten. Af en toe is hij ons sulletje omdat hij verkeerd springt en valt of dingen niet goed snapt. Hij houdt ook enorm van knagen dus er ligt altijd knaaghout in de ren. Scarlett oftwel Petoetje oftwel Diva Ons meisje is een inmiddels gecasteerd vrouwtje, gedumpt gevonden en door ons geadopteerd in December 2022. Zij is waarschijnlijk een half Vlaams, gezien haar bouw (schouders/oren/poten) en haar gewicht (4,5kg) in wildkleur. Ze is een echte Diva, want ze had zoveel mislukte koppelingen in het knaagdierenasiel, dat ze geen koppelvakanties meer met haar wilden doen en wij haar mochten adopteren. Intern koppelen bleek een beter plan, dus ze probeerden het met de nr. 2 op ons lijstje, maar Mw. was zo dominant dat ze de 7,5kg grote Vlaams in de hoek dreef. Toen mocht ze met Lodewijk en hoewel het asiel dacht dat 2 redelijk dominanten konijnen niet echt ging lukken, vonden ze elkaar het einde. Ze gaat er duidelijk voor zitten om geaaid te worden en als ze niet genoeg aandacht krijgt, dan klopt ze op de deur. Ze houdt niet super van springen, maar ze doet het wel als ze alleen wil zitten of op haar 'troon' van boomstronken wil zitten en/of als ze eten ruikt of graag genoeg naar binnen wil. Rennen doet ze echt matig en binkies zijn echt heel zeldzaam. Ze knarst wel telkens van geluk als je haar aait. Ze is ook bijzonder slim en weet vaak als een doelzoeker op het eten af te rennen als ze weereens naar binnen is gesneakt en snapt prima wat ze moet doen, maar ze doet het niet altijd zoals wij willen. Dominatie Lodewijk is over duidelijk de slaaf van ons meisje, door haar uren lang te likken en altijd bij haar te willen liggen. Hij is dan dus ook vaak bij haar te vinden en af en toe is ze duidelijk zat van hem en dan gaat ze ergens zitten dat hij er niet meer bij past. We zeggen altijd dat hij een Scarlett timer heeft, als die afloopt, dan zoekt hij haar. Steeds vaker vind ze hem lief genoeg om hem ook terug te gaan likken. Ze toleert veel van hem - ik heb filmpjes waar hij aan het rennen is en zij braaf haar kopje naar beneden doet zodat hij over haar heen kan springen. Ze stelen elkaars eten, maar zijn ook super super klef.

Ja, wij zijn ook heel blij dat het zonder stress kan. Ik weet denk ik wel waarom onze Diva Novacam niet moet, want het schijnt zoetig te zijn. Ze is niet zo van het zoet, terwijl Lodewijk echt super super blij is met alles wat zoet is en hij mag eten (banaan, appel, kaki, mango etc.). Vanochtend maakte hij een blij hupsje recht omhoog, toen mijn man naar beneden kwam met zijn medicatie, dus het is weer enthousiast hier. ❤️

Is er iets wat hij echt heel erg lekker vind, wat je voor zijn neus kan leggen wanneer je bezig bent? En inderdaad zoals de anderen aangeven eens kijken welke borstels fijn zijn en welke niet en uitproberen op welke manier je wel zo goed mogelijk de vacht bij kan houden zonder al te veel stress.

@bunnyempress, dat is idd degene ik heb!

Wat fijn dat het bij Lodewijk zonder stress kan vooral ook omdat het voor een hele lange periode moet. Onze kat (en alle katten die wij gehad hebben) is ook gek op Novacam. Mooie foto!

Ik ben ook een zeer grote voorstander van opvangen en moest deze in de buurt nog open zijn, zou ik sowieso daar Lilo laten koppelen. Helaas is dat niet het geval en ben ik volledig afhankelijk van anderen om op verdere plaatsen te geraken, want ik kan/mag zelf niet met de auto rijden (ivm epilepsie-aanval). Met het openbaar vervoer is helaas niet doenbaar omdat ik echt in de middle of nowhere leef. Dus het is een beetje moeilijk om iemand te vinden die een heel eind wil rijden. Moest ik kunnen, nam ik zelf de auto en reed ik des noods naar de andere kant van het land om een konijntje uit de opvang te halen.🙃 In ieder geval zou ik nooit zomaar het eerste beste konijn van marktplaats of wat dan ook plukken.🫣 Ik vind het wel belangrijk dat er bewijs van vaccinatie & dierenartsbezoek is en dat er een ‘deftige’ reden is voor afstand, want ik heb geen zin om per ongeluk een broodfokker ofzo te steunen. Lilo werd afgestaan omwille van een verhuis & bij haar hadden we dan ook documenten & het boekje van de dierenarts. Dus ja. Zelf ben ik ook een enorme voorstander van opvangen & ik ben nog altijd super teleurgesteld dat die waar we Ditto gehaald hebben ermee gestopt is. Moest ik iemand vinden die een heel eind wil rijden, des te beter. En ik ben in ieder geval nooit van plan om te stoppen of ooit een huisdier terug te brengen. Moest het ooit bijvoorbeeld toch niet meer klikken tussen een koppel, dan zou ik ze elk hun eigen konijnenparadijs geven en elk een vriendje laten uitzoeken. Ze zijn ‘stuck with me’ voor de rest van hun leven wanneer ze bij mij terecht komen. Al kosten ze me een miljard in DA-rekeningen, de dag dat ze bij mij komen is de dag dat ik ze beloof hun het beste leven ooit proberen te geven. Konijnen zijn niet zomaar een hobby of iets dat ik zou kunnen wegdoen. Ik heb elk konijntje die ik gehad heb met heel mijn hart liefgehad en zie ze als een gezinslid. Ik zou het nooit over mijn hart krijgen om één van mijn kindjes weg te doen. Het is dus zeker niet mijn eerste keus om niet naar een opvang te gaan, en ik snap volledig waarom je er zo’n voorstander van bent. Ik kan je in ieder geval beloven dat ik heel erg nadenk over welk konijn het best is voor Lilo & dat zowel het welzijn van Lilo als dat van haar toekomstige vriendje voorop staan. Geen broodfok of pretnestjes steun hier. 🙂

Bij mij ook, maar de langzame (knabbel) pak altijd een stukje groeten, rent er dan de hele tuin mee door om een rustig plekje te zoeken ver weg van knaagje (snelle eten + liefhebber van eten afpakken) maar waar is dan de meest ideale plek? Hij loopt lang zoveel prima plekken en gaat dan vaak of binnen in het verblijf zitten waar knaag hem zo vind of (nog erger🙈) pal naast knaag🤣……

Mooie leeftijd😊 Je weet dat ze kort leven maar het blijft altijd weer verdrietig 🥺 sterkte 🤗 Ik had er vroeger als jong meisje 1 en die werd 3jaar.Liep veel los en sliep in mijn bed in zijn eigen huisje. Geweldig diertje🥰 Daarna 2 goudhamsters Ham en Kaas. Die werden 2 geloof ik. Waren een keer ontsnapt toen mijn moeder moest oppassen en hebben de tijd van hun leven gehad achter een grote kast in de woonkamer voor 3 maanden. 😂

Haha, zoiets gaat hier niet werken. Dat wordt anderhalf diner voor Flo en een half diner voor Rosie. Flo eet twee keer zo snel.