Ga naar inhoud

Schuldgevoel na inslapen


Mouchie

Aanbevolen berichten

Hallo, 

twee weken geleden voor de eerste keer onze geliefde konijntjes naar de opvang gedaan om op vakantie te gaan. 
 

we hebben ze nog maar van januari. zijn ook onze eerste konijntjes, maar direct opvang geregeld zodat ze in de vakantie niet alleen zitten. 
ik had dus twee gezonde konijntjes voor het verlof. 
nu twee weken later heb ik ons klein meisje jammer genoeg moeten laten inslapen. 

 

we zijn ze vorige week gaan halen, op het eerste zicht waren ze blij ons te horen en kwamen onmiddellijk. Eens thuis was het weer wat wennen en namen ze een beetje afstand. Had hier ergens gelezen dat ze boos kunnen zijn en dit daardoor doen. 

 

wat wel opviel was dat ze in de opvang maar de helft hadden gegeten van wat ze thuis eten. Dus ze wat verwend met lekkere groenten. Ze aten wat minder of het bleef langer liggen. Paar dagen later zie ik dat mijn mannetje last heeft van diarree en het meisje wat plakpoep. 
gestopt met groenten en korrels en alleen op hooi gezet voor twee dagen. 
na verloop zag ik terug weer mooie droge keutels maar ook hele kleintjes. Ik dacht niets aan de hand. Nu vrijdag werken we buiten wat rond de konijnen en zie ik dat mijn voedster wat stiller zit en kauwt. Ik neem haar op en direct voelde ik dat ze wat magerder was. Bakje met eten gezet en ze kwam niet af. Dochter haar bij de bak gezet en zag ze eten en ging verder doen. In de namiddag had ze nog wat koriander uit mijn hand gegeten. 
de zaterdag sta ik op en zie haar zo raar liggen voor haar kotje. Ik treft haar levensloos aan. Dierenarts gebeld en direct geweest maar niets meer kunnen doen. 
heb haar laten inslapen om niet meer te moeten afzien. 
 

jammer genoeg waren er kleine tekens die ik nu weet maar toen niet zag. 
het eten bleef langer liggen omdat ze uiteindelijk niet echt at. Ze zat altijd rond de pot of probeerde iets te eten. Toen het mannetje diarree had was het waarschijnlijk van de groenten die hij allemaal alleen op at. En zij plakpoep van juist weer niet te eten.  De droge keutels waren van het mannetje en de hele kleintjes van mijn voedster. Het alleen zitten en kauwen was waarschijnlijk pijn hebben en soort knarsetanden. 
 

ik vindt het zo jammer dat nu alles als een puzzel op zijn plaats valt, maar ik het toen niet door had. Ik nam de verkeerde conclusie en dat heeft nu haar leven gekost. 
 

het doet me pijn om uit haar verlies te moeten leren. 😢😢
ik had mij zo goed voorbereid op de komst van de konijntjes en van alles gelezen dat ze niet mogen stoppen met eten. 
en toch heb ik me laten misleiden doordat ze aan de voederbak zat

 

oftewel heeft ze teveel stress had van de andere omgeving of het feit dat ze daar ontsnapt is uit haar hok en een hele nacht op een koer heeft gezeten. 
Of volgens de dierenarts was het waarschijnlijk iets chronisch. 
 

alleen weet ik nu dak ze nog beter in de gaten zal houden en bij alles veel meer alarm slaan. 
 



 

  • Verdrietig 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Sterkte met je verlies.

Neem jezelf niets kwalijk! Konijnen zijn prooidieren en laten daarom niet zien dat ze niet in orde zijn. Zeker als je je konijn nog niet door en door kent, zie je pas dat er iets aan de hand is als het heel ernstig is, en dan ben je vaak te laat. Ik denk dat we dat allemaal weleens meegemaakt hebben, ik in elk geval wel. 

Achteraf at ze waarschijnlijk in de opvang ook al niet, en verklaarde dat dat ze maar de helft aten, en dan had je waarschijnlijk ook niets meer kunnen doen. Je hebt je best gedaan voor haar.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel veel sterkte.

Zoals al gezegd, je hebt jezelf echt helemaal niets te verwijten. Een prooidier laat niet graag zien wat/ dat er iets is. Je hebt haar de beste kansen gegeven, en alles gedaan met de informatie die je op dat moment had/ herkende.

 

Dat achteraf de puzzel in elkaar valt is logisch, omdat je nu de rust en kennis hebt om erover te piekeren.

 

Weet dat jij jouw konijntje alles gegeven hebt dat ze zich kon wensen. En je leert steeds meer bij over de diertjes natuurlijk.

 

Nu is het tijd om het verlies te verwerken. En ook na te denken hoe het verder moet. Nieuw maatje voor de overblijver, of terug naar de opvang voor een nieuw gouden nestje.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Sterkte met het verlies.

 

3 voedsters? Ik hoop dat je realiseert dat je je daar heel wat mee op de hals haalt qua koppelen, zeker als je ze willekeurig gekozen hebt! Ik hoop dat je ook genoeg hokken en ruimte hebt voor alternatieven als het niet werkt, en dan nog meer konijnen adopteert of er afstaat om toch in de basis te voorzien. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

De voedsters komen allemaal uit hetzelfde nest. En van plaats hebben ze er meer dan genoeg, speciaal extra hok bij gehaald om aan het andere te koppelen. Als het echt niet lukt kunnen ze nog allemaal gebruik maken van een mooie oppervlakte apart. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ze zijn inderdaad nog jong. Het koppelen gaan we heel langzaam doen en ze eerst laten wennen aan de geuren van elkaar. 
we hadden er altijd graag 4 gewild van in het begin ma durfden de stap dan niet wagen. Vandaar dat we er nu 3 bij nemen. 
waar we ze halen vonden ze dit de beste oplossing om geen mannetje meer bij te steken. Dus ook wat de mening van de mensen gevolgd. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vrees dat je er echt veel te simpel over denkt. Drie willekeurige jonge voedsters bij een ram zetten en verwachten dat je een gelukkige groep krijgt.... die kans is echt ontzettend klein. Je hebt kans dat het eerst wel lijkt te werken, omdat de voedsters jong zijn. Zet een groep kleuters samen, en het zal wel gaan... maar zet een groep pubers samen, en je hebt vaak een hoop meer gedoe, bij konijnen net zo. Ze moeten echt een klik van karakter hebben. Met drie ongecastreerde jonge voedsters, of dat nou uit hetzelfde nest is of niet... ik zou er niet aan beginnen en ik heb toch echt al heel wat koppelervaring, ook met groepen. 

 

Als je echt een groep wil, zou ik aanraden om voor je ram een koppelafspraak te maken bij een opvang die gespecialiseerd is in groepskoppelingen, zodat ze daar op karakter kunnen kijken welke drie andere (bij voorkeur volwassen, gecastreerde) konijnen er bij passen. Het zou zonde zijn als je de dames straks alleen apart moet zetten voor de rest van hun leven, zonder maatje. 

 

Ik raad je aan dit door te lezen:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/koppelen-van-konijnen

 

https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnengroep-koppelen

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn mannetje zelf is ook nog geen 6 maanden en ook nog een jong beestje. Daarom dat ze ons aanraadde om het zo te doen. 
mannetje wordt nog gecastreerd, maar is wachten tot de balletjes mooi zakken.

vrouwtjes zullen ook gesteriliseerd worden zodat de hormonen minder een rol spelen en dat baarmoederkanker kan tegen gaan in de toekomst. 
Ik weet dat het niet allemaal rozengeur en manenschijn is bij konijnen koppelen. 
maar we hopen natuurlijk op een leuke bende in de toekomst. Als er maar 1 voedster klikt met het mannetje kunnen zij apart zitten en de andere voedsters kunnen dan ook samen apart zitten. 
 

aangzien we hier ook nog maar in gestart zijn, ben ik misschien ook wat te goed gelovig geweest dat ze overtuigd waren dat dit de beste oplossing was. 
 

het is niet de bedoeling dat ze ongelukkig worden of zijn, of weggedaan worden. 
alles is nu al geregeld en we zorgen ervoor dat ze allemaal gelukkig zullen zijn elk op zijn manier 

  • Verward 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het vermoeden dat je konijnen bij een fokker haalt, en die fokker wil graag konijntjes verkopen. Daarom geeft hij/zij zulke adviezen. Ik zou het advies van @Evee écht ter harte nemen en de drie voedstertjes níet in huis halen. Je gaat je een hoop problemen op de hals halen op deze manier. Het is namelijk bijvoorbeeld ook niet gezegd dat als het rammetje en één voedster goed samen kunnen en apart zitten, dat dan de andere twee voedsters óók samen kunnen. Juist niet! Echt, heroverweeg je plannen!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het verhaal van @Mouchieeven een eigen topic gegeven.

 

Veel sterkte met het verlies van je voedstertje. Van twee naar vier konijnen gaan, met maar weinig ervaring is wel een grote stap hoor! Ook een risico om voor jonge konijnen te gaan, ook al zijn het 3 voedsters op 1 ram. Het moet maar net onderling klikken, als ze nog jong zijn gaat het meestal wel goed. Het klinkt alsof je hele jonge konijnen gaat halen, houd je er rekening mee dat jonge konijnen nog niet gekoppeld kunnen worden?

Link naar reactie
Delen op andere sites

De konijnen zijn 8 weken oud als ze weg mogen. Ze zitten al bij de kweker apart van de andere konijnen en zijn van hetzelfde nest. We hebben ook gekozen voor 3.

aangezien onze voedster op hele jonge leeftijd is gestorven wil ik niet, moest dit nog eens gebeuren dat we terug onze ram moeten koppelen aan iemand anders. 
dus daarmee hopen we natuurlijk op veel geluk dat ze wel klikken met elkaar. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nestgenoten geeft absoluut geen garantie voor een klik. In de natuur blijven nestgenoten vaak niet samen, om inteelt te voorkomen. Het is echt gewoon een wilde gok die je neemt, en in het slechtste geval heb je vier konijnen straks, waarvan er geen enkele met een andere samen kan. Als je ze dan allemaal wil bieden wat ze nodig hebben moet je voor elk konijn een maatje dat wel van karakter past adopteren en elk koppel 4 vierkante meter permanente leefruimte geven. Dan zit je dus met 8 konijnen en 24 vierkante meter minstens aan ruimte die ze nodig hebben om te leven. En dan nog de kosten die je kan hebben als er één of twee of drie achter elkaar ziek worden, dat loopt ook aardig op! Plus dat 8 konijnen tijdens vakanties ergens onderbrengen of oppas er voor regelen ook niet makkelijk is. 

 

Het is echt een ontzettend hardnekkige fabel die fokkers vertellen dat zusjes of broer en zus samen kunnen. 

 

Misschien niet wat je nu wil horen, en ik denk ook niet leuk om te lezen dat we je zo van je plan proberen af te praten. Maar dit is wel het moment dat je het nog af kan zeggen en voor een ander plan van aanpak kan kiezen. Ik zou het namelijk zo zonde vinden als hier ellende van komt, en die kans is echt heel erg groot. Je intenties lijken echt gewoon oprecht goed, je klinkt als een baasje dat er echt veel voor over heeft. Ik hoop dus toch je echt aan het denken te kunnen zetten in deze situatie, want je plan heeft op deze manier echt maar een ontzettend kleine slagingskans. 

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

1 minuut geleden, Marjoleink zei:

Ik verbaas me over het feit dat je zegt dat ze al apart zitten. Konijnen zouden tot 8 weken bij de moeder moeten blijven. Dat zegt mij wel genoeg over de fokker.

Oké bedankt. Dan zal ik mijn mening over de fokker toch moeten herzien. 
als beginner is het soms lastig om te weten welke goede zijn en niet. Ze verkopen alles zo mooi dat een mens alles gelooft. 
ik bekijk zeker de komende dagen wat ik hier nog kan aan doen en wat een andere optie is om mijn mannetje gelukkig te maken met een vriendinnetje .

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

De beste optie is, naar de ervaring van de meeste bunnybunchers, om voor je mannetje een afspraak te maken om te gaan daten met de konijnendames bij een konijnenopvang 😉 Dan kan er op karakter gekeken worden met welk konijnenmeisje hij een klik heeft, vaak doen ze al een eerste kennismaking of zelfs een aantal dagen koppelvakantie in het asiel. Koppelen is zo makkelijk niet bij konijnen namelijk. Maar op die manier heb je de grootste kans dat hij een konijnenmeisje ontmoet waar hij ook echt zijn geluk mee kan vinden.

 

Een lijst met alle konijnenopvangen is hier te vinden:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnenopvang-asiel-lijst

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

41 minuten geleden, Mouchie zei:

het enige wat ik wil is dat mijn manneke een leuk vrouwtje vindt. 

Ik sluit mij volledig bij de vorige schrijvers aan. Als inderdaad het enige is dat je wilt, dat je manneke een leuk vrouwtje vindt en dat ze klikken met elkaar, niet alleen de eerste weken/maanden, maar ook de komende jaren, dan is er maar één juiste keuze; geef hem een passend vriendinnetje via een plek waar men weet hoe konijnen koppelen werkt. En dat is via een goede konijnenopvang. Daar vind je de kennis die je zelf vaak niet hebt! Dan doe je wat voor jouw manneke het beste is. En bijkomend voordeel is dat je een konijntje zonder baasje een mooi huisje biedt en geen fokker van zijn overschot afhelpt.

 

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .