bunnyempress

Fijn dat ze beide goed herstellen. Dat is het super nieuws om te horen. 👍 Ik had hem ook niet terug naar de opvang gebracht, al snap ik het wel. Als je er toch eentje voor snot moet behandelen dan is het maatje erbij niet heel veel meer werk. En daarna weer herkoppelen is ook een gedoe. Opvang op de hoogte stellen, zodat ze e.e.a. beter kunnen doorspreken met vrijwilligers én zodat er gewaarschuwd kan worden voor snot is altijd een goed idee. Hoe vervelend de situatie ook is. Het probleem is ook vaak dat kleine kwakkelproblemen kunnen optreden net na of tijdens een koppeling, vanwege de stress. En dit konijn had al een verlaagde weerstand natuurlijk, vanwege de wormen. Ik hoop dat ze daar volgende keer gewoon beter op letten of gewoon wachten met koppelen, totdat alles 100% goed is. Maar voor hetzelfde geld zijn die twee konijnen blij bij elkaar en zie je dan pas wormen (vanwege de stress). Ga je ze dan weer uit elkaar trekken? Dat zijn best moeilijke situaties.

Ik vind het heel dapper dat je dit nu gekozen hebt, in belang van beide konijnen. Je mag trots op jezelf zijn hoor. Het lijkt me niet meer dan logisch dat zo afscheid moeten nemen van je twee konijnen echt wel heel zuur is. Als je wat meer tijd er tussen neemt, kan je misschien ook makkelijker alles schoonmaken en beslissen wie je dan straks een plekje biedt, alleen weet ik niet op de opvang daar zo blij mee is natuurlijk. Vanwege de vaak grote tekorten aan ruimte.

Wat jammer dat het nog steeds niet zo lukt met het koppelen van Dark. Hier was vroeger idd het devies om korte momenten te doen, maar veel opvangen zijn daar vanaf gestapt. Dat langere momenten eerder laten zien of iets gaat lukken of niet. Misschien dat je daarom ook wel tegenstrijdig advies krijgt, omdat er veel is veranderd in de afgelopen 5 jaar aan inzichten rond koppelen van wat ik begreep. Ik snap thuis proberen wel, zeker als er veel angst is bij de opvang. Teveel geuren, teveel nieuwe dingen en dan lukt koppelen natuurlijk ook niet echt makkelijk. Maar voor jou is het wel flink stressvol. Wat jammer dat Dushi niet kan blijven, maar het klinkt wel als de beste beslissing.

Nee, het kan niet kwaad om brokjes te weken. Vaak doen mensen dat tijdelijk bij tandproblemen en/of bij ziekte. Het is niet voor altijd de bedoeling, maar als het zorgt dat ze zelf eten i.p.v. dat je ze moet dwangvoeren is het echt wel de betere oplossing. Foto's om te kijken naar de evt. botschade of willen ze toch tanden controleren?

Onze Poltergeist is ook fan van onze konijnen - of waarom ik vanochtend Lodewijk op de trap vond en Scarlett in huis Na het akkefietje van de klemmende deur en Scarlett die hem open kreeg, is het bij mij gewoonte geworden om bij het dicht doen van de deur er ff tegen aan te duwen, om te checken of hij wel echt helemaal dicht is. Nu was het vanochtend rommelig, omdat mijn man uit ons bed sprong omdat de aannemer opeens voor de deur stond. Zie klaagtopic. Daarna ging hij gauw nog medicatie geven aan Lodewijk. Toen nog even de voordeur open om tassen te pakken en weer langs achter voor brood uit de vriezer. Oh en de buurvrouw had hem ook nog aangesproken - dusse veel heen en weer. Bovendien had hij nog extra hooi in het hok gelegd, want Lodewijk had weer buiten geplast in het hooi - dus als ik ze weinig op de camera zou zien vandaag, dan kwam het daar door. Zit ik 's ochtends te werken.. hoor ik toch weer gerommel in de gang. Gut, is mijn man weer wat vergeten? Ik roep, maar hoor niets. 🤔 Nog meer gerommel. Hmmm.... zou het de post zijn? 🤔 Ik verwacht niets? Nou ja... weer? Toch maar even kijken dan! 🤔 Uh... wat doet dit konijn nu in ons huis?!! 🙃 Hij liep ook heel gauw weer naar beneden zo van: "Ooops! Ik was er niet hoor 😇" Gelijk sloeg de schrik ook wel ff mij om het hart, want ik was even bang dat ze stiekem eerder waren meegelopen en dat Scarlett misschien wel langs de voordeur naar buiten zou zijn geglipt, maar ik zag haar gelukkig ook aan komen lopen. Poei. 😅 Na ze weer naar buiten geloodst te hebben bekeek ik de camera beelden. Waarschijnlijk sloeg de deur dus open vanwege de tegendruk van de voordeur. 🙃 Maarruh, als ik een Poltergeist heb, dan is die zeker ook konijnen fan... want niet alleen ging het open zodat ze d'r in konden, daarna ging het daarna dus ook mooi dicht, dus als ik op de camera had gekeken en ik zag ze niet, had ik dus heel lang niets gemerkt. Gelukkig houdt Lodewijk van in de hoek van de gang rotzooien, dus dat was hij ook aan het doen en dat is wel gemakkelijk te horen. 😂

Ik vind Scarlett niet alleen qua houding (ze kan natuurlijk ook dweilen), maar qua vorm ook echt wel een Bulldog. Maar misschien is het omdat ik nooit een hond heb gehad. Ik vind dat ze op een bepaalde dezelfde manier op haar pootjes staat en dezelfde soort bouw heeft. Al heeft een Bulldog geloof ik wel een kleinere kont 😅. Gesmolten konijn kennen wij ook, want Scarlett smelt als je haar aait, dus dat is heel schattig. Duidelijk anders dan Lodewijks dweil.

Dat is echt naar zeg. Ik duim dat Elsa zich snel weer beter voelt. Jullie doen er in ieder geval alles aan. Ik ben het met @To van de Veluwe eens, ik hoop dat je de opvang hebt verteld dat er toch snot was.

Wij hebben vorig jaar de Samla bak van de IKEA in de ren gezet om te kijken of ze wilden graven. Die hebben een deksel, maar ze zijn niet 100% waterdicht. Let op: ik heb 2 grote konijnen. Scarlett is Half Vlaams (4,5kg) en Lodewijk is kwart Vlaam (3,5kg) Maat van de bak is 79x57x18 cm en er kan 55 l. Hier zat er 25kg speelzand in, met wat gemorst aan de randjes. Volgens mij is de schelp groter, en ook maar iets hoger, dus misschien helpt het niet, maar misschien helpt de vorm wel.

Wij keken altijd wat meer dat het hele model als we het over ze hebben - i.p.v. bovenaf kijken waar jullie het nu over hebben. Scarlett is een bulldog. Ze staat altijd zo met brede pootjes (vaak nog meer uit elkaar), heeft sowieso de Vlaamse brede bouw en wil kennelijk altijd graag imponeren. Van bovenaf is ze denk ik, vooral een doppinda, maar wel echt breder boven dan de meeste konijnen. Ze heeft echt flinke 'schouders'. Lodewijk is de dweil, hij ligt er echt zo vaak zo bij, als een lange ranke slanke dweil. Als hij zijn kop en oren naar beneden heeft, is het helemaal zo'n: "het leven is echt zwaar hoor"-puber uitdrukking. Hij zou breder worden in de schouders, omdat hij ouder wordt, maar dat is echt maar minimaal gebeurd. Van boven zie je dus ook dat hij vrij slank is en blijft, maar hij heeft wel flink gespierde achterpoten volgens de dierenarts, maar dan Scarlett, hoewel zij er breder uitziet. Zijn voorpoten e.d. zijn ook flink slanker vergeleken met die van haar. Van bovenaf is het een uhm... licht peertje?

Wij gaven eerst de biks die het asiel gaf (wilde niet teveel veranderen) en zijn daarna overgestapt op Science Selective. Vinden ze idd heerlijk. Gelukkig beide geen tandproblemen, anders zou ik ook wel voor een hardere brok kiezen. Dierenarts verwacht ook geen tand problemen, omdat het beide goede hooi-eters zijn en ze mooie spitse snoetjes hebben.

Ze is een oudje - dus is er gekeken met een foto naar arthritis of gewrichtsproblemen? Zeker nu je spreekt over een onderhoudsdosering Novacam en dat ze daar van leek op te knappen. Mijn jonge vlegel heeft een aangeboren heupafwijking. Enige wat daarvan te merken was dat ik vond dat zijn achterpootje opeens nat was en ik vond hem minder levendig. Assistente zei bij het zien van het pootje: 'oh dit is niets'. Dierenarts ging voelen en merkte gelijk de heupdysplasie op bij het bewegen van de heupen/achterpoot. Gelijk pijnstilling gedaan in vrij hoge dosering (vergeleken wat mensen meekrijgen als het gaat om gasbuiken - wij gebruiken 5ml bij Novacam hond, en nu 0,5ml bij Novacam Paard). Direct te zien dat het allemaal veel beter ging. 2 weken later rustig foto laten maken (zodat hij minder pijn had) en daar was idd te zien dat hij lichte HD had i.c.m. al stukjes botontkalking terwijl hij toen nipt een jaar was, dus nu ook vitamine D druppels voor hem. Bij de vaccinatie een paar weken terug langs geweest zonder pijnstilling, zodat ze even kon testen, en je merkte gelijk weer een pijnprikkel op de rug (waar dat kleine plekje zat) en bij de achterpoten. Zo'n geirriteerd, blergh, wat doe je nu beweging als je er aan zat, gelukkig geen piepen of heftige signalen. In November krijgt hij zijn 1 jaar herhaal-scan, dan kunnen we zien hoe het verder gaat. Sinds hij op de pijnstilling zit, zie je hem weer door de ren heen vliegen. Dierenarts vond het dus niet zorgwekkend op dit moment. Ik heb wel vaker gehoord dat slomer zijn, minder eten, lastiger liggen e.d. bij oudere konijnen aanwijzingen kunnen zijn voor gewrichtsproblemen. Dus mogelijk draait ze beter als je de pijnstilling verder ophoogt.

Wat rottig dat het nog steeds niet ok is. Wel fijn dat er geen ondertemperatuur is en dat er wat brokjes zijn gegeten. Hopelijk zijn er wat woorden op papier gekomen.

Fijn dat het allemaal zo mooi goed gekomen is en dat het karakter zoveel ten goede is veranderd na de castratie. Scarlett is echt nog precies hetzelfde hier 😂 maar mijn lieve Diva was al zindelijk en een knuffelkont. Chinnen deed ze al nooit, ze weet dat alles van haar is.

Iedereen in de familie heeft echt super geluk gehad altijd met enorm gezonde konijnen die lang leefden 8-12+ jaar volgens mij. Van niet iedereen weet ik het precies qua leeftijd, maar goed, ons jeugdkonijn is 2x naar de dierenarts geweest naast de standaard vaccinaties zijn hele leven. 1x omdat mijn zus zijn nagel te kort had geknipt (bloeden! eep!) en 1x omdat hij oorontsteking had gekregen, waar hij na 2 dagen er alweer boven op kwam. Ik denk dat de meeste mensen dus niet eens weten wat een gasbuik is al hebben ze wel konijnen gehouden. Ik vraag me af of de meeste konijnen dan zo doorgefokt zijn als ik al die problemen soms hoor. Al zou je nu zeggen dat Lodewijk met zijn heupdysplasie natuurlijk ook niet gezond is, maar goed, daarvan denk ik juist weer dat veel mensen het niet zouden opmerken. Ik vind het jammer voor hem, zeker omdat hij zonder pijnstilling wel een pijnprikkel laat zien, maar qua zorg is het minimaal. Ik duim echt heel hard dat zijn scan in november straks laat zien dat er nauwelijks degeneratie is, maar voorlopig zien we nog steeds een happy springerig konijn, dus daar hou ik me ook aan vast. Ik duim echt enorm dat het zo blijft, maar weet wel dat ik idd bij volgende konijnen (waar ik nu nog niet aan wil denken) niet snel zou kiezen voor dwergen of hangoren, als ik zie wat dat voor problemen geeft. Of voor echt grote konijnen. Telkens een gasbuik en/of een konijn met EC-verleden lijkt me echt vreselijk. Ik zou echt veranderen in een controle-freak met telkens opnieuw alles controleren. Scarlett deed het fantastisch na haar castratie en ik ben alsnog 3x 's nachts uit mijn bed geweest om haar te controleren. Uit jezelf wakker worden en dan toch maar even gaan kijken, anders kan je niet in slaap vallen. Mijn man sliep gewoon 100% door natuurlijk.

Die vacht duurt nog wel even hoor. Bij de oren was het het langst hier. 2-3 maanden dacht ik. Daar zat het stukje voor het infuus en het plak-middel is kennelijk nogal vinnig op konijnenhaar. Buikje was een weekje of 3-4 volgens mij. Je ziet het in plukjes teruggroeien, dat is wel heel grappig. Kaal veldje met plukjes erin.

Ah, ik snap wat je bedoelt. Perspectief op een oplossing met een datum waar je dan naar toe kan leven. Ik duim dat alles snel op gang komt

Oei, dat klinkt echt super naar. Hier zit ik er naast, terwijl mijn man rijdt. Soms zie ik ze idd stressen, maar dan krijgen ze van mij iets heel lekkers te eten. Vooral Lodewijk is onze angsthaas, maar die verstopt zich ook regelmatig achter Scarlett dan. Ik stop vaak ook veel hooi in de reismand, dat geeft volgens mij ook wel een veiliger gevoel aan hem. Ik snap prima dat je graag *nu* een oplossing wil. Helaas is het voor veel mensen zo (konijn gevonden, onverwachts nestje, vechten e.d.). Ik hoop dat je snel hulp vindt.

@Lexie Dat klinkt allemaal heel goed. 👍 Dan zou ik ze idd ook lekker buiten laten nu. Zoals gezegd: bij mij zat ze ook heel snel weer buiten, maar alles ging echt super goed, dus dan maak je je ook niet echt zorgen. Van wat jij zegt: zeker geen tekenen van onderkoeling. In principe kan het van de narcose, maar als het eten dus niet goed op gang komt of toch een infectie, dan kunnen ze ook onderkoelt raken. Vandaar dat het niet zo is dat je na 24 uur altijd 100% veilig zit qua onderkoeling. Maar dan zie je geen flop, veel minder activiteit en zeker geen warme oren.

Zou ik alsnog doen! Wij zijn nog regelmatig bij het asiel. We doneren wilgentakken, medicatie/dwangvoer zo'n 3-4 weken voor het over de datum is en daarnaast vind ik het ook leuk om ze jaarlijks een update te geven. Misschien is het nieuwe baasje van Binky ook wel zo. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat er al een update is geweest. Onze beide konijnen zijn gedumpt gevonden, maar anders had ik vast wel vaker updates gegeven. Vrijwilligers vinden het altijd heel leuk om filmpjes te zien van die twee en onze jaar-update is gedeeltelijk op de Facebook-pagina geplaatst van het asiel: daar kwam toen ook een reactie van iemand die Lodewijk had gezien/verzorgt.

Wij hebben het nagekeken vlak na de adoptie van de konijnen. Eerste probleem was dat ze wilden weten hoe oud het konijn is, wat nogal een probleem is bij gedumpte konijnen. Verder hebben we toen gekeken naar de opties, maar castratie zat er niet tussen destijds (dat is €300-500 gemiddeld) en de vaccinaties volgens mij alleen bij het duurdere pakket. Wij hebben toen besloten om het niet te doen, ook omdat we al een potje hadden. Tot nu toe zijn ze sinds december 2022 bij ons. Voor Scarlett hebben we aan kosten gehad: 1x castratie (was al bekend), 2x vaccinatie (was al bekend), 1x spoed i.v.m. verslikking (was niet zo leuk - maar goed afgelopen en dat vonden we belangrijker. We hadden het kunnen laten zitten, maar ik wilde per se weten dat alles ok was), 1x stukje haar scheren. Voor Lodewijk hebben we aan kosten gehad: 2x vaccinatie (was al bekend), 2x stukje haar scheren, 1x honingzalf, 1x röntgenfoto's (moet vanaf nu jaarlijks) en pijnstilling (moet dagelijks). Al met al hebben we wat meer kosten gehad dan verwacht, want mijn jeugdkonijn zag naast de jaarlijkse vaccinaties de dierenarts 2x in zijn leven. 1x voor antibiotica en 1x om zijn nagel dicht te laten branden (zus ongelukje gehad met hem bij het nagelknippen). Maar alsnog zitten we onder de kosten voor de verzekering, want die was €10 per maand voor het goedkoopste en €20+ voor het duurste.

Mijn vriendin is hier nu een aantal dagen logeren, wat super gezellig is. Ze maakt de konijnen nu van dichtbij mee. Ze was er geloof ik 3 dagen voordat ze zei: Scarlett is echt een mama's konijn hé? Zij is echt zeer gehecht aan mij. Mijn man is degene die ze 2x per dag eten geeft, en Scarlett is super etensgericht, maar ze wil mij gewoon. Ze blijft rondhangen en staren naar binnen als ze me hoort en ik kom haar niet knuffelen. Ze gaat met haar poten aankloppen. Ze dringt het huis binnen als ze me een paar dagen niet gezien heeft. Echt heel leuk als je boven met griep ligt en je je man tegen je konijn hoort roepen dat ze naar buiten moet. En je dan met je half-koortsige lijf naar beneden slepen, om haar even te aaien en dan is het goed, en dan gaat ze zo naar buiten lopen ipv rondjes lopen om mijn man, onder de bank zitten waar hij niet bij kan e.d.. Ik mag ook veel meer van haar dan mijn man mag, dus dat is ook lastig als je gezondheidsdingen wil doen, maar goed, dat is nou eenmaal zo. Dus ik kan wel duidelijk zien dat ze echt gehecht is aan mij en kennelijk is het voor anderen ook zichtbaar. Ons jeugdkonijn was zeer gehecht aan mijn broertje. Hij vond ons allemaal leuk, maar mijn broer had gewoon 100% voorrang. Dus als hij binnen kwam neuzen, dan ging hij mijn broer zoeken, ook als ik hem al 20 minuten op schoot had geaaid. Ik grapte altijd dat hij dacht dat mijn broer het liefste was, omdat die de kooi schoonmaakte 😛 Wij mochten hem wel allemaal aaien, voeren en oppakken, maar binnen of buiten, hij moest mijn broertje ff neuzen. Kijken waar hij was en/of hij thuis was. Lodewijk is echter denk ik om het even - hij vindt ons beide leuk. Als we buiten in de ren zijn, gaat hij heerlijk binkies maken om ons te laten weten dat hij blij is met ons. Hij komt regelmatig nieuwsgierig naar binnen gluren, maar van beide vind hij aandacht leuk. Ik merk geen voorkeur op. Ik denk dat het dus heel erg aan het konijn ligt of ze zich hechten aan een specifiek iemand of niet. Ik vind het echt heel naar dat je nu in deze situatie komt, maar ik denk wel dat als je goede nieuwe baasjes vindt, dat het dan ok is. Voor veel mensen is twee koppels houden teveel werk, maar ik snap prima dat je het ook eerst probeert. Ik ben gek op de onze konijnen en grap altijd dat ik nog wel een koppel binnen wil, naast ons koppel buiten, maar dat gaan we dus echt niet doen. Hoe zielig ik de verhalen bij het asiel toch elke keer weer vindt. Ik wens je veel succes met het vinden van een goede plek om een koppeling te laten doen. Je hebt soms ook vakantieopvangen die koppelingsservices aanbieden. Misschien zit daar iets dichterbij wat werkt voor jou? Wij zijn echt verwend. Knaagdierenasiel is 25 mins, dierenarts 10 mins en vakantieopvang is het verst met 35 mins.

De reden dat je zoveel tegenstrijdige dingen hoort, is dat konijnen heel anders kunnen reageren op de castratie. En de adviezen van de dierenartsen lopen daarom ook enorm uit een. Grof gezegd heb je een aantal risico's: Niet goed eten Onderkoeling Wond-infecties Myiasis Onvoldoende toezicht Hoe groot die risico's zijn, ligt enorm aan hoe je konijn de castratie heeft ervaren én hoe de wond is gehecht en daarnaast wat je situatie buiten is. Scarlett is in de middag de volgende dag na de castratie weer naar buiten gegaan vanwege de volgende redenen: At alweer hooi, brokjes en alles binnen 2 uur na de castratie bij de dierenarts - geen dwangvoer nodig Was niet onderkoelt en had geen ondertemperatuur gehad Laag risico op wondinfectie vanwege alleen interne hechtingen en plakken met een zilverachtig goedje dat ook antibacterieel werkt (dus geen externe draadjes) Februari, dus geen vliegen Ik die er als een idioot boven op zit en thuis was & zij die zich goed laat controleren Wij hebben haar dus in de ochtend laten castreren, rond 11.00 kregen we al te horen dat ze goed at en geen ondertemperatuur had. Opgehaald rond 17.00 (alsnog met onnodige kruik), zodat ze langdurig ook nog toezicht had bij de dierenarts. Binnen in de kamer gehad met toezicht, pijnstilling en het raam open. Volgende dag rond het middaguur toen het het warmst was buiten en ze de kamer al 8x op stelten had gezet, naar buiten gezet. Ze was gelijk blij en gerustgestelder en is gaan maffen in haar wilgentunnel, zodat haar maatje haar niet lastig kon vallen. Lodewijk was idd meer van slag, omdat hij vond dat ze sloom was en teveel sliep. Hij wurmde zich overal tussen om maar bij haar te zijn. Eerste dag buiten nog wel duidelijk pijn, nog gebeld om iets meer te geven, zodat ze beter at. Daarna wilde ze binnen 3 dagen niet meer (bijten in de spuit en drammen), en ze ging rustig omhoog 2x per dag met een hooi-snoepje pakken, zodat ik de wond kon controleren. Daarintegen zijn er dus ook konijnen die je 2 dagen warm moet houden met een kruik/snugglesafe, die je 3-4x moet dwangvoeren per dag, waar hechtingen los-gebeten worden en die je echt miserabel ziet. Die moet je echt langer binnen houden. Vanuit jouw verhaal baart de onderkoeling me wel zorgen, want hier is het echt best wel wisselvallig koud/nat de afgelopen dagen. Dan is het eerst best lekker, en dan stromende regen. Wij hebben natte plekken in de buitenren en Scarlett zit normaal gesproken wel gewoon in de regen. Lodewijk haast niet, die houdt niet van regen. Als je onderkoeling te laat opmerkt, heb je wel echt een probleem en ze laten het heel lastig zien. Ik weet niet hoe het bij jou zit, met de ren en hoe jouw konijn er op reageert (blijft ze wel binnen zitten als het regent?) en ik weet niet hoeveel toezicht je hebt. Onderkoeling kan weer zorgen voor minder eetlust, maar ook voor infecties als het lichaam het te zwaar krijgt. Wat betreft Myiasis hoef ik me hier weinig zorgen te maken. Het is te koud en te nat en ze zijn beide zindelijk. Wij gebruiken houtkorrels in de toiletbakken en hun hok is 1.60m hoog zonder tussenverdieping, dus er is veel ventilatie. Er was ook geen open wond en die is er ook niet gekomen. Afhankelijk van hoe jouw situatie er uit ziet, kan je meer of minder risico hebben. Ik zou haar dus vandaag wel binnen houden nog, evt. met een sloopproject zoals een wilgenbal of iets anders om ze bezig te houden.

Het rijden af en toe is niet erg. Een koppeling die goed gaat, heeft zeker wel wat tijd nodig om echt solide te worden. Vaak is er af en toe nog gemopper, maar je gaat zien dat het dominante konijn ook meer gaat wassen straks. In het voorjaar is er veel sneller rij of jaaggedrag, omdat het lekker weer is en de hormonen (zelfs na castratie) een beetje opspelen. Zolang beide konijnen blijven eten, beide konijnen niet bang/zielig in een hoekje alleen gaan zitten en beide konijnen geen bijtwondjes hebben, is alles goed. Ook niet schrikken als je af en toe een pluk haar vindt. Kan gewoon gebeuren. Het neemt steeds meer af met dan alleen volgende voorjaar misschien weer 1-2x iets per week.

Ze zeggen zelfs dat die kleintjes hoger en meer springen. Ze zijn lichter, dus daarom sneller omhoog. Vanaf stilstand kan een konijn 1 meter springen, maar de meeste doen het niet. Ik ken dat ook ja, dat heen en weer met dat koppie als ze iets plannen. Dan moet je extra alert zijn want dan gaat het los.

Als de lente hierzo begint zijn ze ook altijd wat wilder. Dat is gezichtsbedrog bij ons, omdat de camera hoog hangt en het beeld vervormd denk ik. Onze hekken zijn 1.20m hoog. Scarlett is over 1 meter gesprongen in angst bij het knaagdierenasiel tijdens een koppeling en net zoals jij zou ik 80cm absoluut niet vertrouwen. Als ze zich uitrekt is ze al 85cm. Scarlett is 2x in het hek geklommen, maar er nog genoeg ruimte boven haar dan. En ze doet het alleen als ze a) iets ruikt wat eten is (mijn man had onze hooi zak even over het hek gehangen) en b) toen ik haar te lang had genegeerd en ze me hoorde praten met iemand. Deurkloppen had geen effect, knagen ook niet, dus toen is ze gesprongen. Lodewijk vindt het hek interessant en springt normaal gesproken hoger dan Scarlett, maar durft het absoluut niet aan om in het hek te springen. Wel gewoon mijn rug op 🤔 🙃, maar ik stond toen gebukt en bij de boomstronken, dus hij sprong niet zo hoog toen. Hij springt ook op de hogere boomstronken in 1x. Scarlett niet, tenzij er iets te halen valt. Van wat ik bij jouw situatie hoor, zou ik zeker voor voliere delen gaan, via Marktplaats kun je ze tweedehands best voor een redelijke prijs kopen. Ongeacht hoe het dan straks de situatie is, zijn ze dan helemaal veilig. Zacht net houdt vogels niet tegen en hard gaas laat zich moeilijker spannen. Ik zou willen dat ik betere opties had voor dit koppel, maar zoals ik je hoor is er gewoon in de koppeling iets wat niet klopt. Zeker als ze al zo lang een wisselend territorium hebben. Tuurlijk kunnen lentekriebels dingen verergeren, maar als het telkens misloopt is het voor de konijnen en voor jou niet goed.