JokeC

Het zal even wennen zijn misschien voor ons als eigenlijk best verwende leden en lezers met zo'n forum als dit, maar het klinkt goed, hoor! 👍

Niet geheel verwonderlijk ben ik het met je eens, Suus. 😁 De zin begint met fokkers en particulieren en dat is om alle redenen fout zoals wij weten. Bovendien schrijven ze "een konijntje" zonder te vermelden dat een konijn nooit alleen gehouden mag/kan worden. De zin zou moeten beginnen met de opvang en asielen gevolgd door een waarschuwing voor fokkers en particulieren. En het allerbeste is natuurlijk naast een verwijzing naar Wilhelminapark ook een verwijzing naar de artikelen en forum van BunnyBunch. De BB-artikelen met informatie zijn heel goed en makkelijk leesbaar voor elk niveau van kennis en ontwikkeling. Complimenten dat ze snel gereageerd hebben, maar het is nog steeds slechte informatie, terwijl het heel eenvoudig en met maar een paar zinnen wél goed kan.

Toen ik bij mijn omgeving meldde dat ik die catcubes zo leuk vond, kreeg ik met dierendag bij de vracht een grote verrassing: iedereen dacht origineel te zijn (gelukkig maar), nu heb ik er 11 en bouw er telkens een ander bouwwerk van, de moppies vinden het geweldig. Drie verdiepingen hoog voelen ze zich heel wat. En een "zonterrasje" voor de deur op de eerste verdieping met een paar zachte tapijtjes.....🥰

Hoera, super leuk zo'n gelukkig koppeltje en wat fijn voor Elbert dat hij nu lekker weer een eigen thuis heeft. Dat lijkt me voor de opvangmensen ook een opluchting dat ze weer een langzittertje hebben kunnen koppelen. Weet je waarom hij overgeslagen werd? Ik vind het een fraai ventje, alles erop en eraan zoals het hoort bij een konijn toch? En een lieffie dus ook nog, die Elsa heeft smaak.....

We duimen mee voor een gunstige diagnose en behandeling voor Eddie. 🤞🤞🤞🤞

En dat je dan bij jezelf denkt in je poel van ellende "ik neem noooooooit meer een dier, het verlies is te groot". Na het voor het eerst bewust meekrijgen van het overlijden van de hond in mijn jeugd, bleef ik prompt dat schooljaar zitten, terwijl ik helemaal geen moeite met de stof had. Voor het eerst mijn ouders zien huilen, mijn broers en zussen die het allemaal wat luchtiger leken op te nemen. De verhalen over en beeldmateriaal van Qila maakten voor ons ook heel helder dat ze een hechte band met je had en haar staart en kop spraken boekdelen over het plezier dat ze had bij en met jullie. Namu en Finn zijn net zo goed geweldige honden, maar Qila blijft je super kampioentje, denk ik. Sterkte vandaag.

Maar een klein lichtpuntje is hopelijk dat je hier alle steun en informatie krijgt om je te helpen de beste oplossing te vinden. Het zal waarschijnlijk geen alleen maar leuke oplossing worden. Of beide dan gecastreerde heertjes apart een vriendinnetje uit laten zoeken bij de opvang en 2 koppeltjes houden in 2 aparte verblijven. En ook meer lol om die rare rolmopsen met korte pootjes en chips-oren die fluitend en knorrend gelukkig zijn met elkaar en jullie (=koelkastbedieners en obers met lekkere dingen). Of één heertje "omruilen" voor een dametje van de keuze van het blijvende heertje. Tis wat, keuzes keuzes keuzes....😉

Dan ben je wel druk met zorgen voor en zorgen om je konijnen komende tijd. 😁 Succes en sterkte, hopelijk komt alles goed..... Ben je deze informatie al tegen gekomen: https://www.bunnybunch.nl/informatie/hoe-geef-je-medicijnen-aan-een-konijn

Aha, ik ben dus niet de enige die dit optelsommetje niet rond kreeg. 😁

Oei, dan kom je misschien straks voor een lastige situatie te staan: wat doe je als Lola en de gecastreerde ram elkaar niet leuk vinden en gaan knokken? Dan heb je kosten gemaakt voor de castratie en zit je met 2 konijnen die niet samen kunnen. Weet je hoe oud het rammetje is? Was het geen beter plan geweest om naar een opvang te gaan en Lola daar te laten koppelen aan een rammetje die al kant-en-klaar is en waar Lola het goed mee kan vinden? Ik help je hopen dat je heel veel geluk hebt en dat het rammetje wat je nu hebt gekocht/gekregen het goed kan vinden met Lola.

Spannend, hè? Wat zullen jullie blij zijn als de konijnen snel gewend zijn in hun nieuwe thuis. Goed dat je nu alles klaar kunt maken voor je moeder en de moppies arriveren, dan hoeven ze niet meer verplaatst te worden van een tijdelijk naar hun permanente onderkomen. Worden het binnen- of buitenkonijnen?

Daar duimen we voor met je mee. Je kunt hem natuurlijk het beste nu laten castreren, zodat hij veilig weer bij zijn vriendinnetje kan als de jonkies weg zijn.

Sterkte met het verlies van Marie. Heb je geen idee waaraan ze gestorven is? Je schrikt je toch een hoedje bij zo'n jong moppie. Hoe is haar vriendje eronder?

Lees dit artikel eens goed door, dan voel je je hopelijk wat zekerder en zo niet: gewoon hier vragen, hoor. Het klinkt normaal en niet verontrustend hoe je kersverse koppeltje zich gedraagt. Zolang ze hun rust kunnen pakken als er wat spanning is geweest en eten, drinken, plassen en keutelen goed gaat, is er geen reden om te concluderen dat ze niet bij elkaar passen.

Bloed afnemen is invasiever (en duurder en belastender) dan een monster met een "wattenstaafje" van het slijmvlies in de bek dus als het plan al juridisch haalbaar zou zijn dan vermoed ik dat ze dan niet voor bloedafname kiezen? Hoeveel honden zouden er zijn in zo'n gemeente die een paar dorpen beslaat? Het zal toch niet zo zijn dat er zoveel op de stoep gepoept wordt (door honden) dat je tussen de hopen door moet laveren? Poep op de stoep is echt vervelend en als je erin trapt, is het zo smerig, maar zouden er geen urgentere zaken zijn? Lijkt me interessant om de kosten eens op een rijtje te krijgen van dit rare plan. Dit gaat geen geld opleveren, maar dik geld kosten voor de gemeente dus voor de inwoners.