2ehands konijnen

[Nvy]

Hallo iedereen,

Meestal post ik in Engelstalige konijnenfora, dus excuses als ik niet alle Nederlandse afkortingen ken :wink2:.

Wij hebben een konijnengroep van 3, 2 vrouwtjes en 1 mannetje (gecastreerd). Onze vrouwtjes zijn zusjes uit hetzelfde nest en zouden eigenlijk broer en zus geweest moeten zijn.

Omdat onze dames Lola en Daphne als ze alleen zijn nog wel eens ruzie hebben zijn we dit jaar op zoek gegaan naar een 3e konijn. We zijn in mei begonnen met Jonas, een mannetje uit een opvang. Na het eerste bezoek aan onze eigen dierenarts bleek dat hij jaren geleden zijn heup verbrijzeld was en dat hij daar nooit voor verzorgd was. Ook bleken zijn nieren en lever niet goed te werken. We hebben contact gezocht met de opvang en zij vertelden ons dat ze te veel konijnen hebben om ze allemaal in de gaten te houden en dat hun dierenarts nooit had gezien dat er iets met z'n heup was. 2 weken later was Jonas dood.

We hebben toen uit een andere opvang Kane meegenomen. Kane bleek coccidien te hebben, waardoor we alledrie onze konijnen hebben moeten dwangvoeren en we Daphne bijna zijn verloren. Uiteindelijk bleek Kane niet geschikt als vrijlopend binnenkonijn (hij kon tot de 5e plank in de boekenkast klimmen en gooide onderweg alles op de grond), en nadat we 2 keer bij thuiskomt overal glas hebben aangetroffen hebben we hem helaas terug moeten brengen naar de opvang.

Konijn nr. 3 werd Elvis, die een tijd bij een fokker gewoond had omdat zijn baasje hem niet meer wilde. Na 3 maanden bleken Elvis' nieren niet meer goed te werken, en zijn maag deed het ook niet goed. Na een maand intensief voor hem gezorgd te hebben hebben we Elvis afgelopen maandag in laten slapen.

We hebben inmiddels Sid, die teruggegeven was aan de fokker waar hij vandaan kwam, bij ons thuis. Gister toen we voor het eerst bij de dierenarts kwamen bleek hij mijten en een slijmhuid ontsteken te hebben. Ook waren de hechtingen van zijn castratie van een maand geleden niet verwijderd. Deze drie dingen waren ons in de 2 dagen dat hij bij ons was opgevallen, maar de fokker trekt zijn handen er natuurlijk vanaf.

Mijn vraag is: kan het ook goed gaan met 2ehands konijnen of komen dit soort verhalen vaak voor? Hebben wij pech gehad of geeft dit aan dat opvangen niet altijd de middelen hebben om goed voor de konijnen te zorgen?

Dankjewel aan de mensen die de moeite hebben genomen om dit boekwerk te lezen .

[Vloems]

Hoi, wat een hoop pech heb jij gehad met je dieren!! Hopelijk komt het met Sid goed en kun je eindelijk genieten van je konijnen clubje. Het lijkt mij dat alles, behalve misschien de aandoening van Elvis, al bekend had kunnen zijn bij de vorige eigenaren. Bij de opvangen die ik ken van dit forum en de opvang waarbij ikzelf betrokken ben, weet ik dat nieuwe konijnen eerst een rondje dierenarts doen. Zodat duidelijk is of er aandoeningen zijn en dat ze geent en zo nodig gecastreerd zijn. Ik vind het slordig dat dat met jouw dieren waarschijnlijk niet gebeurd is en heb eerlijk gezegd juist niet het idee dat dit de gemiddelde gang van zaken bij opvangen weerspiegelt.

[Christaaa]

Bah, je hebt ook wel veel ellende getroffen.

Natuurlijk is het lastig om van een konijn met onbekende achtergrond te weten of hij 100% gezond is. Toch kun je de meeste dingen ook treffen in een dierenwinkel of bij een fokker. Nier- en leverfunctie zullen de meeste asiels niet controleren. Je kunt niet bij alle dieren bloedonderzoek gaan doen. Mijt kan helaas wel voorkomen en coccoidose ook, juist vooral net na een koppeling en verhuizing. De meeste konijnen dragen dit bij zich, maar worden er gelukkig niet ziek van.

Ik denk dat je bij de opvang juist minder risico loopt, omdat dieren vaak ter observatie gehouden worden tot ze als gezond geplaatst worden. Ook een goede fokker zal bij twijfel niet plaatsen.

Ik heb zelf 10 konijnen gehad uit de opvang en ken er ook genoeg, omdat ik er help als vrijwilliger. Ik ken mensen die meer problemen met hun konijnen hebben, die ze wel van jongs af aan bij een fokker vandaan hebben. Het gaat gewoon echt vaak goed en wat mij betreft heb je vooral pech gehad.

Opvangen hebben over het algemeen weinig geld, want ik ken er geen die subsidie krijgen. Maar dit is wel de plek waar men gemotiveerd is om de dieren nu goed en blijvend aan een baasje te helpen. Op de verzorging wordt dus zeker niet bezuinigd.

[Dollie]

Wow. Wat een pech. :eek:

Het is natuurlijk lastig om zo iets te zeggen hierover, wij horen het verhaal van één kant en weten ook niet in hoeverre de aandoening/symptomen al duidelijk aanwezig waren op moment van verhuizen. In elk geval kan ik wel zeggen dat mijn ervaring met opvang-konijnen heel anders is. Negen van de tien keer (of vaker zelfs) is er gelukkig niks aan de hand, althans, ik hoor negen van de tien keer alleen positieve dingen na een plaatsing, of niks. Maar ja, soms gaat het mis. Soms zijn er aandoeningen die sluimerend of in heel minimale mate aanwezig waren. Bijvoorbeeld coccidiose, veel konijnen dragen dat bij zich, de meesten worden er nooit ziek van. Sommigen wel, vooral na veel stress. En dan is het wel heel besmettelijk. Al met al denk ik dat je gewoon echt heel veel pech gehad hebt en net telkens die ene van de tien gehad hebt. Los daarvan kan er natuurlijk een keer een foutje gemaakt worden. Het zijn allemaal mensen, vaak mensen die de opvang of fok naast hun gewone baan doen en ja.. Soms mis je dan wat. Het is natuurlijk wel heel erg dat het zulke grote dingen zijn en voor jou heel naar dat jij daardoor in korte tijd afscheid hebt moeten nemen van drie konijnen en bovendien jouw eigen konijnen zelf ook erg ziek zijn geworden. Dan kan ik me voorstellen dat je denkt, ja, hallo, foutje?! Ik weet ook niet hoe ze gereageerd hebben en wat gedaan is om jou te ondersteunen/compenseren, dat zou voor mij ook wel meewegen.

Sterkte met alles!

[asti]

Oh vervelende ervaringen!

Het is misschien een beetje een semantische discussie die ik nu aanga, maar het is maar net wat je 'tweedehands' noemt. Ik denk dat er helemaal niks mis is met 'tweedehands konijnen' an sich, maar dat het vast sterk verschilt waar je ze vandaan haalt hoe de gehele ervaring is. Stel je neemt een 'nieuw' konijn.. beestje bij een broodfokker. Of uit een dierenwinkel. Jong beestje. Daar kan ook van alles aan mankeren, ze kunnen ook ziekten meedragen, bepaalde erfelijke aanleg voor aandoeningen hebben die tot uiting gaat komen, het karaktertje is veel onbekender... is dat perse beter?

Ik denk dat het er op neer komt dat konijnen best hele tere beestjes zijn en dat in verhouding met andere huisdieren je dus best vaak tegen problemen aanloopt. Heb het hier thuis ook gehad, heel erg vervelend. Verlies alleen niet je geloof in opvangen, want er zitten genoeg goede tussen die alle medewerking, steun, advies en dergelijke zullen geven wanneer er iets mis blijkt te zijn.

Succes met alles!

[Nvy]

Wat veel snelle reacties! Dankjulliewel :goed:

Ik geloof dat ik eerst duidelijk moet maken dat het niet mijn bedoeling is om opvangen in het algemeen af te vallen. Integendeel juist, ondanks onze 3 'pechkonijnen' hebben we er voor gekozen om met Sid wederom voor een konijn te gaan dat in zijn eigen huis niet meer welkom was. We zijn juist op zoek naar verhalen die het tegendeel van onze ervaringen weergeven, omdat wij (waarschijnlijk door stomme pech) ons vertrouwen in opvangen verliezen.

@Dollie: wij hebben alle konijnen in de week dat ze naar ons zijn gekomen meegenomen naar onze eigen dieranarts die we kennen en vertrouwen, en de problemen van Jonas en die van Sid hadden bij de overgave duidelijk moeten zijn. Wat betreft de coccidiose ben ik het met je eens dat dat zich waarschijnlijk door de verhuisstress heeft geopenbaard.

@asti: met '2ehands' bedoelde ik niet iets negatiefs. Hoe klein zo'n beestje ook is, je weet inderdaad nooit wat voor geschiedenis het al heeft. Ik baal er gewoon van dat de opvangen en fokkers waar wij contact mee hebben gehad geen open kaart hebben gespeeld en naderhand zeer negatief op ons hebben gereageerd.

[Eefje]

Jeetje wat een pech zeg!

Ik kan me wel voorstellen dat de ene opvang beter is dan de andere, als het gaat om medische controles etc.

Mijn konijntjes komen van de opvang van de dierenbescherming, ik heb er erg veel vertrouwen in dat dat helemaal goed zit, simpelweg omdat het de dierenbescherming is (een beredenering die natuurlijk niet bepaald waterdicht is, maar toch ).

Ik kan daar nog altijd terecht met allerhande vragen, of als ik een extra kooi moet lenen etc, dus dat schept vertrouwen.

Ontzettend vervelend dat ze zo slecht reageerden zeg! Dat is natuurlijk ook enorm bepalend voor de hele ervaring.

Ik denk net als de rest dat jullie echt pech hebben gehad met de konijntjes en zo te zien ook met de opvangen en fokkers, want dat is natuurlijk geen manier van doen. In welke omgeving wonen jullie? Misschien kent iemand wel een hele goede opvang in jullie buurt!

[Nvy]

@Tara, ik woon niet in Nederland, en de konijnenopvangen in de buurt (ook van de dierenbescherming) zijn we al geweest. Maar bedankt voor je tip; ik zal hier bij andere mensen met konijnen hun ervaringen nog eens navragen.

Toen we nadat Jonas gestorven was de opvang opbelden werd ons verteld dat we slechte mensen waren omdat we opgebeld hadden ipv de hele dag te huilen. Toen we Kane met veel pijn terug moesten brengen werd ons gezegd dat we slecht voor hem hadden gezorgd en dat het feit dat we hem (en onze andere twee konijnen) niet veilig in onze woning konden houden geen reden was om hem niet te houden. Daarentegen zeiden ze dat als hij het niet goed had kunnen vinden met Lola en Daphne we hem met alle plezier terug hadden mogen brengen.

Voor Elvis hebben we nooit contact gezocht met de fokker waar hij tijdelijk was, omdat het probleem pas heel langzaam zichtbaar werd en niet besmettelijk was geweest voor haar beestjes. Met Sid hebben we, ook vanwege besmettingsgevaar, deze week wel contact gezocht met de fokker. Zij was het uiteindelijk met mij eens dat hij die mijten niet in die twee dagen bij ons heeft opgelopen, maar voor de niet-verwijderde hechtingen had ze geen verklaring. In het laatste gesprek heeft ze gezegd dat wij waarschijnlijk een slechte dierenarts hebben die ons het geld uit de zak klopt en dat Sid onmogelijk mijten kan hebben. Ook vond ze het slecht dat we hem tegen mijten hadden laten behandelen omdat volgens haar jonge konijntjes daar dood van om kunnen vallen .

Heeft iemand hier weleens gehoord van konijnen die sterven na mijtbehandeling?

[Eefje]

:surprised::surprised::surprised::surprised::surprised::surprised::surprised::surprised::surprised::surprised:

Nou jaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Dat is echt echt echt heeeeeeel erg belachelijk allemaal!

[Anjo]

Ik denk dat je ook echt pech hebt gehad als ik dat zo lees! Wat vervelend zeg! Hopelijk gaat het met Sid wel allemaal goed, fijn dat hij bij jullie een goed thuis heeft gevonden!

Mijn voedster komt uit het asiel, ze was gevonden en ze wisten niks van haar. Ik kon haar zo meenemen. Omdat ik toen nog niet zo veel wist als nu eigenlijk raar want ze had net zo goed zwanger kunnen zijn. Maargoed dat was ze niet en het was meteen liefde op het eerste gezicht met mijn ram. Ze heeft in de jaren bij mij nog nooit iets gemankeerd.

Vreselijk dat jij al zoveel pech hebt gehad zeg! Ook voor de konijnen niet prettig.

Dieren worden niet voor niets terug gegeven aan de fokker zou je denken, hebben ze je iets verteld over de reden van afstand? Misschien hebben ze dat bewust niet gedaan omdat het konijn anders maar zou blijven zitten? Ik weet het ook niet natuurlijk, sommige fokkers zijn super voor hun beestjes, andere ook helemaal niet. Succes en veel plezier van Sid natuurlijk.

[Dollie]

Eh, konijnen die sterven na behandeling tegen mijt.. Als je de verkeerde producten (Frontline is zeer giftig bijvoorbeeld) zou gebruiken, ja, oké, maar in het algemeen zijn behandelingen tegen mijt gevaarlijk en het is slecht dat je hem behandeld hebt? Wat had je dan moeten doen... Alsof mijt hebben fijn en gezond is voor het diertje. Nee hoor, daar zou ik niet over in zitten.

Wat betreft de hechtingen, waren dat niet gewoon oplosbare hechtingen? Hier laat ik ook nooit hechtingen er uit halen.. Het wordt gelijmd of er wordt oplosbaar hechtdraad gebruikt.. Kan wel zijn dat je de draadjes na een maand nog ziet/voelt zitten dan ja.

[Nvy]

Dankjewel voor jullie reacties! Echt super!

@Anjo: we hebben het inderdaad er ook met de dierenarts over gehad dat dieren uit een asiel aan de ene kant mogelijk weggegeven zijn omdat ze ziek waren, en aan de andere kant in het asiel misschien door anderen aangestoken worden.

@Dollie: we zijn het laatste jaar zoveel bij de dierenarts geweest dat ik erop vertrouw dat hij niets giftigs geeft. Je hebt gelijk dat een dier met mijt laten zitten niets opschiet. De hechtingen waren niet oplosbaar. Sid is ongeveer een maand geleden gecastreerd en de dierenarts bevestigde dat ze niet oplosbaar waren. Waarom de fokker dat niet heeft genoemd op niet heeft doorgehad weet ik niet.

We gaan nu gewoon proberen te genieten van Sid en hopen dat alle kleine kwaaltjes snel voorbij zijn. Ik ben in ieder geval blij te horen dat er ook zoveel positive verhalen over opvangen te vertellen zijn :yes:.

[Christaaa]

Je zou denken dat je je portie nu wel gehad hebt he?!

Gelukkig doen de meeste opvangertjes het gewoon goed. Ik heb vandaag een konijntje terug gezien die in 2007 herplaatst was. Zo leuk!

[Lienappelsien]

Zo dat is niet niks... En dat ze dan ook nog zo reageren... Hopelijk gaat het met Sid wel goed.

Ik heb sinds een aantal weken een konijn uit de opvang erbij. Ik ben juist erg positief over die opvang!

[Aniek]

Wat een pech heb je gehad zeg bah... Ik herplaats "tweedehands" konijnen en maak zelden iets mee, maar heel af en toe mis je wat of de dierenarts.

Ik ben daarom zelf nieuwsgierig naar hoe en waarom is vast gesteld dat Jonas iets verbrijzeld heeft gehad?

En ook eigenlijk wat de symptomen van Elvis waren en het onderzoek.

Wellicht kunnen e er weer at van leren als dat vast gesteld word.

Coccidiose blijft een moeilijk verhaal, sommige zijn drager en komt het niet tot uiting en met koppelen en stress kan het opeens bij de andere openbaren. Zelf doe ik wel wat preventiefs, maar elk konijn een ontlastingsonderzoek is erg lastig.

[Nvy]

@Aniek: bij ons thuis kon Jonas niet op zijn achterpoten staan zonder om te vallen. Zonder dat wij dit aangegeven hadden voelde de dierenarts dat er met een van zijn achterpootjes iets niet 'klopte'. Hij vermoedde dat het of toen hij een klein konijn was verkeerd gegroeid is, maar vond het waarschijnlijker dat het ooit gebroken was. Hij heeft met toestemming van ons een rontgen gemaakt en daar was een compleet verbrijzelde heup op te zien waarvan de breuk nooit behandeld was. Oftewel, de dierenarts kon door het lichaam af te tasten binnen een paar minuten voelen dat er iets mis was.

Elvis had een nat achterlijf en dronk ruim een liter per dag. Dit kwam alles pas naar boven toen hij al een paar maanden bij ons was. Zijn maag voelde harder aan dan zou moeten, en een van de opvallendste symptomen was dat hij sinds hij bij ons was steeds een beetje afviel. Omdat die gewichtsafname er was vanaf het moment dat Elvis bij ons was vermoedt de dierenarts dat hij al ziek was toen hij bij ons kwam.

Sid heeft ook een beetje een hard buikje en voor de zekerheid heeft de dierenarts ons aangeraden om zijn gewicht de eerste tijd goed in de gaten te houden.

[Aniek]

Wow echt heavy van Jonas, dan zou je zeggen dat moet gezien worden als ik het zo lees.

Elvis kon wel is EC hebben gehad, veel drinken, veel plassen en vermageren ondanks goed eten typisch EC. Ook iets wat kan opkomen tijdens het koppelen of verergeren. In geval van 2 symptomen denk ik dat iets wel merkbaar geweest moet zijn inderdaad. Als ze hier veel drinken en plassen zijn ze direct niet plaatsbaar en gaan we aan de slag. Balen dat het precies jou moet treffen.

Ik zou wel rekening mee houden dat je voedster waarschijnlijk ook EC drager is en altijd tot uiting kan komen.

[Nvy]

@Aniek, sorry, dat was ik helemaal vergeten. Elvis' heeft ook een bloed- en urineonderzoek ondergaan, waaruit bleek dat zijn nierfunctie niet in orde was. Omdat dit mogelijk door EC veroorzaakt was hebben we hem met Panacur behandeld. Die behandeling hebben we na 2,5 weken gestopt omdat zijn maag toen steenhard was.

Met EC, coccidiose en 'snuffles' (ik weet zo het Nederlandse woord niet ) houden we altijd rekening, omdat ze hier al een keer voorbij zijn gekomen en we daarom risico op terugkeer hebben.

Echt super trouwens, dat je je zo voor konijnen inzet :goed:!

[Dollie]

Snot Elvis had wel een geweldig koppie

[Nvy]

@Dollie: dankjewel! Het was voor ons ook liefde op het eerste gezicht toen we Elvis zagen .

We waren vandaag weer met Sid bij de dierenarts omdat hij bij ons ruim 100 gram is afgevallen, en hij bleek, net als Elvis, een harde maag te hebben. Volgens de DA niet zo'n erg geval als Elvis, maar ook Sid heeft vandaag een maagsonde gekregen. We balen hier zo van. Het zorgen voor Elvis heeft veel energie gekost en wij zijn emotioneel (en eerlijk gezegd ook financieel) nog niet klaar om weer een ziek konijn in huis te hebben.

Natuurlijk gaan we alles doen om goed voor hem te zorgen, en zijn maag voelt nu niet zo hard aan als vanochtend, dus het is te hopen dat één sonde genoeg is. Maar toch, we zijn zó klaar met de regelmatige DA-bezoeken en alles wat daarbij komt kijken...

[Dollie]

Maar wat is er precies erg aan een harde maag dan? Mijn hoogbejaarde konijn had het laatste jaar echt vaak een harde maag, door meerdere dierenartsen bevoelt maar die vonden het geen probleem of zo. Hij had er ook geen last van. Het voelt alleen raar aan als je er aan voelt (ehm snuggere zin maar oké je snapt wat ik bedoel) verder niet.

Ik hoop iig echt dat het hier bij blijft!

[Nvy]

Hoe ik het heb begrepen is dat de maagperistaltiek (die bij konijnen toch al zwak is) min of meer blokkeert, waardoor het eten niet goed verteerd wordt. Hierdoor vallen de konijnen ook constant maar langzaam af (zowel Elvis als Sid 10g per dag). Het kan veroorzaakt worden door een blokkade waardoor het eten niet goed genoeg de maag inkomt om de peristaltiek in beweging te houden, of door een aangeboren afwijking. Ik zal morgen de DA nog eens vragen het beter uit te leggen.

Volgens de DA is dit iets wat zelden voorkomt bij konijnen, in tegenstelling tot trommelzucht. We hebben met hem nog een keer alle mogelijke oorzaken bij ons thuis besproken (van eten tot de verhuisdozen), maar niets gevonden. De DA vermoedt daarom ook dat Sid dit al had voor hij bij ons kwam (hij had vorige week ook al een harde maag, maar toen hoopten we nog dat het door de verhuisstress kwam). In dat geval zouden we dus extreme pech hebben gehad met 2 konijn

[nalapuk]

Jeeeeeeeetje wat hebben jullie ontzettend veel pech gehad!

Je vraagt om positieve opvang verhalen om weer vertrouwen erin te krijgen dat het ook wel goed kan gaan. Ik zal daarom mijn verhaal vertellen. Ik heb mijn konijn Puk uit een opvang omdat ik na het overlijden van mijn ram met spoed een nieuw maatje zocht voor mijn voedster maar die moest dan natuurlijk al wel gecastreerd zijn. Ik had het eerst niet zo met het idee van een opvang omdat je de voorgeschiedenis niet weet en omdat het konijn dan al ouder is als hij bij je komt. Nu moest ik echter wel dus ik op internet gezocht naar de dichtstbijzijnde en toen op de site verliefd geworden op een foto. Ik heb contact op genomen en kon de volgende dag komen kijken waarop ik ook verliefd werd op mijn kereltje in het echt, en mijn voedster Nala gelukkig ook.

Hij zat daar al een paar weken en was gecastreerd en had een rondje dierenarts gehad. Ze gaf wel eerlijk aan dat hij heel wat mee gemaakt heeft en erg "tam" reageerde voor een konijn, iets te rustig. Bij mij thuis is hij helemaal opgebloeid tot een vrolijk konijn die eindelijk weer snapt hoe hij konijn moet zijn. Na een maand ben ik voor entingen naar de dierenarts gegaan en zij gaf aan dat hij wel heel mager was. Nu zijn we inmiddels weer 4 maanden verder en is hij goed op gewicht en hartstikke gezond!

Ik heb een enorm positieve ervaring met de opvang, ik werd goed en eerlijk geïnformeerd en de vrouw van de opvang was ontzettend betrokken bij de konijnen. Mocht ik in de toekomst op zoek zijn naar een nieuw konijn zou ik die zeker weten van de opvang halen! Het blijft gewoon een mooi gevoel dat je een beestje een tweede kans geeft, dat verdienen ze! Ik hoop dat je ondanks alle slechte ervaringen je niet uit het veld laat slaan en vooral ook niet het plezier verliest in het houden van konijnen. Het kan met een opvang konijn wel echt goed gaan! En heel veel sterkte met Sid, hopelijk knapt hij snel op!

[Lonja]

Ik vind het wel een belangrijke opmerking dat je niet in Nederland woont, wij kunnen hier wel gaan vertellen hoe het er in Nederlandse opvangen aan toe gaat qua voor-en nazorg, maar dat zegt niets over die opvangen in jouw land. Misschien is het daar ook wel echt slecht geregeld, ik heb geen flauw idee, en heb je groot gelijk dat je er je vraagtekens bij zet.

[Nvy]

@nalapuk: dankjewel voor je verhaal! Wat fijn dat het zo goed gaat met je mannetje :yes:.

@Lonja: klopt. Ik heb net op een Oostenrijks konijnen forum nagekeken en er gaan behoorlijk veel slechte verhalen rond. De enige opvang waar bijna iedereen positief over is, is die waar we Jonas hebben opgehaald, maar daar zullen wij door onze ervaring niet meer heengaan. Het is me ook duidelijk geworden dat we ook van de enige opvang in de buurt waar we nog niet zijn geweest geen konijn moeten meenemen. Toch opvallend dat het verschil tussen de ervaringen in twee landen die niet eens zo heel ver uit elkaar liggen zo groot is.

Sids buik voelt vandaag beter aan als gister, maar hij is wel weer 30 gram afgevallen :frown:. Eens kijken wat de DA er vanavond over zegt.