happy211

Ik ben vanavond niet thuis, dus ik schuif het een dagje op en ga ze morgen lekker verwennen met wat extra kruiden en een schijfje appel. Ik doe verder ook aan eet-geen-dierendag en ben al de hele week aan het collecteren voor de Dierenbescherming.

Wij hebben ook mout gekocht voor onze kat, die er niets van wilde weten. Ook niet verstopt in natvoer. Dat had als smaakmaker kattengras, dus wel plantaardig.

Een gebroken nagel kan flink bloeden, dat is altijd even schrikken! En het kan inderdaad ook best wel pijn doen. Daarvoor kun je pijnstilling geven, maar dat zou ik altijd met een dierenarts overleggen voor de juiste dosering. Je hebt de dierenarts al gesproken vanavond, en die heeft het verder niet benoemd. Dan kan het waarschijnlijk wel wachten tot je afspraak van morgen. Wilgentakken zijn hebben een stofje dat ook pijnstillend werkt, dus als je die hebt en ze zijn het gewend, dan zou je die kunnen geven vanavond. En als hij bezig is met lekker knagen, denkt hij misschien ook niet zo aan zijn arme pootje.

Het klinkt alsof je alles goed hebt gedaan: naar een konijnenopvang geweest voor een koppeling, nadat de eerste koppeling mislukte teruggegaan, daarna bij thuiskomt een kleinere ren voor een aantal weken. Lastig om te zeggen waar het dan toch mis gegaan is. Tijdens de vakantie naar de opvang brengen voor een nieuwe koppeling klinkt als een goed idee. Dat is beter dan een prille koppeling moeten achterlaten bij een oppas. Ik heb weinig tips voor je verder, je hebt het goed aangepakt. Zand kun je gewoon niet goed geurvrij maken.

Sommige mensen hebben echt het inlevingsvermogen van een theelepel. Die kunnen echt niet begrijpen met welke dingen je gewoon geen grap moet uithalen. En dat zijn dan je eigen kinderen... die zouden echt pas na Pasen weer binnen mogen komen bij mij.

Misschien is ze niet incontinent als in problemen met de blaas, maar is het voornamelijk door de verlamming dat ze zich niet kan verplaatsen om bij een toilet te komen en dat de urinebrand ook komt doordat ze in haar eigen urine blijft liggen na het plassen.

Dat klopt, dit is dezelfde dosering die mijn ram van 1,6kg heeft gekregen.

Ik heb er zelf geen ervaring mee behalve wat ik hier op het forum heb gelezen en in de konijnenopvang heb gezien, maar ik moet hierbij aan megacolon denken. Het kan genetisch zijn, maar ook komen door regelmatige/ernstige darmproblemen. Daarbij wordt vaak dagelijks een lage dosis ciseral gegeven om de darmen te ondersteunen. Zeker omdat je aangeeft dat de keutels zo misvormd zijn en dat ze het beter doet als ze darmstimulerende medicijnen krijgt, past dat wel in het plaatje van megacolon.

Je hebt alles al ingezet dat je kunt, met de dexamethason en de vitamine B. Als er overleg is geweest met Wilheminapark dan zal de dosering van de panacur ook wel goed zitten. De standaard is inderdaad om 2 weken dubbele dosis te geven en daarna nog 2 weken de standaard dosering, maar daar kan van afgeweken worden. Als je het echt nog wil blijven proberen, dan zou je bijvoorbeeld 4 weken dubbele dosis kunnen overleggen met de dierenarts, en dan in totaal ook langer doorgaan met behandelen. Maar zeker gezien de zware klachten die ze heeft, is inslapen een realistische optie. Ze is gewoon erg ziek en kan veel dingen niet meer doen die bij een konijnwaardig leven horen. Konijnen leven in het moment, dus als je haar lijden kan besparen, is dat een goede keuze. Dat ze nog eet, is denk ik meer instinct dan echt een wil om te leven. Zolang ze het nog kunnen en de pijn niet te zwaar is, zal het instinct een konijn in leven proberen te houden. Het is wel heel fijn dat het haar nog lukt om zelf te eten, dat kun je zeker meenemen in je overweging. Beide keuzes zijn zeer begrijpelijk: je wil alles geprobeerd hebben en je maatje niet kwijt. Maar als er geen verbetering is en ze nu lijdt, dan is het ook zeker een goede keuze om haar te laten gaan. Volg je eigen gevoel, dat zit bijna nooit fout en jij kent haar het beste. Vaak is het ook zo, als iemand gaat overwegen om een konijn in te laten slapen, dan is dat vaak omdat je onderbuikgevoel al zegt dat de situatie zo niet verder kan.

Hier kan ik me ook echt in vinden ja, het zijn gewoon hele fijne huisdieren. Welke optie ik nog mis: ze zien er zo lief en fluffy uit. Ik heb nu op hun gedrag gestemd, maar ook als ze gewoon zitten te dutten wordt ik blij als ik naar ze kijk. Ze zijn zo rond en hun oortjes en neusje zijn zo schattig.

Zolang ze plekken nog dicht zijn, dus alleen de vacht weg en rode huid, dan kun je er het beste niets aan doen, maar wel voorkomen dat het erger wordt. Als je honingzalf smeert wordt de huid inderdaad zacht en is er kans dat het juist sneller opengaat. Ik heb ook lang gezocht naar een goede ondergrond bij sore hocks en nog niet echt een oplossing gevonden. Zand zou kunnen zolang het nog geen open wonden zijn, dat is een stuk beter voor de drukverdeling dan tegels. Maar ja, als het regent wordt dat nat en is het juist slechter. De hele ren bedekken met stro/hooi is fijn voor de voetjes maar verre van praktisch. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om te zorgen voor zachte bedding van hennepvezel en stro op de plekken in de ren waar ze vaak zitten. Beweging stimuleren is ook goed. Als ze lang op dezelfde plek zitten krijgen ze ook drukplekken in de voet.

Mijn konijn heeft echt baat gehad bij het voer van Trovet voor het bijhouden van zijn kiezen. Dat heeft een calcium-fosfor verhouding die vergelijkbaar is met de science selective grainfree.

Jammer dat de konijnenagenda ermee gestopt is. Ik denk dat de smartphone ook wel bijdraagt aan de teruglopende bestelling daarvoor, dat een papieren agenda toch minder gebruikt wordt. Mooie fotokalenders met konijnen heb wel vaker gezien, maar een agenda kan ik je ook niet mee helpen helaas.

Je man mag ook helpen hoor 😉 Als jij bijvoorbeeld het denkwerk doet en hij de uitvoering (cadeaus kopen, inpakken) dan is het misschien wel haalbaar om mee te doen?

Ik heb op de opvang wel vaker konijnen met kale plekken gezien, door een maatje uitgetrokken bij een slechte match bijvoorbeeld of door mijt. Ook bij een operatie wordt er soms wat geschoren. Dat groeit altijd snel weer aan als de oorzaak verholpen wordt. Afhankelijk van hoe groot de kale plek is en of het konijn buiten leeft, is het goed om wat extra stro te geven in koude nachten de komende weken. Nog een praktische vraag: heb je ook nog vragen over blaasontsteking en blaasstenen? Anders pas ik de topic titel aan naar iets met kale plekken, zodat duidelijker is (ook in de zoekmachine) waar het topic over gaat.

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar je zou misschien een foto naar een konijnen trimmer kunnen sturen met de vraag hoe je dit het beste kunt aanpakken. Hoe maak je het schoon na het dwangvoeren?

Mijn ram had in het begin ook hele kleine donkere keutels. Naarmate hij meer hooi leerde eten werden zijn keutels ook beter.

Je vermoeden klopt, gras blijft niet lang in een konijnenren. Ze eten het sneller dan het kan aangroeien en als ze er dan ook nog in gaan graven blijft er al snel alleen maar zand over. Daarnaast moet je zorgen dat ze goed gras gewend zijn voor ze onbeperkt toegang krijgen en dat het gras niet bespoten/bemest is.

Zowel mijn ram als mijn huidige voedster waren te dik toen ik ze uit de opvang adopteerde. Mijn ram had ook nog nooit van hooi gehoord. Mijn ervaring is dat het vanzelf goed komt als je gewoon een afgemeten portie voer geeft en ze genoeg bewegingsruimte hebben. Je kunt het bewegen nog wat extra stimuleren door het voer of de groente te verspreiden in het verblijf. Mijn ram was 2,3kg toen ik hem adopteerde in augustus en bij de afspraak in juli voor de vaccinatie was hij keurig op gewicht met 1,7kg. Ik had toen nog geen handige weegschaal dus heb tussendoor zelf niet gewogen. Mijn voedster heb ik in juni geadopteerd, toen woog ze 2kg. Twee weken terug heb ik haar gewogen en toen was ze al 1,86kg. Voor haar is 1,7 ook het streefgewicht. Qua hooi eten heb ik voor mijn ram van alles geprobeerd, kruiden door het hooi mengen, hooithee aanbieden. Maar bij hem bleek het uiteindelijk gewoon een kwestie van: zien eten doet eten. Hetzelfde geldt voor groente, daar moest hij in het begin ook niets van weten en later at hij toch mee.

1x een niesbui komt vaak doordat er iets irriteert in de neus, bijvoorbeeld water, stof, haar, etc. Niest hij vaker gedurende de dag, dan is dat zeker reden om langs de dierenarts te gaan.

Wat ook nog wel iets is om in de gaten te houden: bij niet gecastreerde voedsters neemt de kans op baarmoederproblemen vanaf de leeftijd van 4 jaar sterk toe. Dus als ze behalve dit baldadige gedrag nog andere bijzonderheden krijgt, zoals meer hormonaal gedrag zoals sproeien, of ze soms pijn lijkt te hebben, dan is het verstandig om naar de dierenarts te gaan.

Mijn vermoeden is dat dit gedrag komt voor wisseling van territorium, omdat het zo vlak na de vakantieoppas begonnen is. Als je de mogelijkheid hebt, dan is tijdelijk weer in een ren denk ik de beste optie. Het is precies wat je zegt, natuurlijk konijnengedrag. Dus afleren zal niet lukken en je wil niet dat ze aan kabels bijten of de bank slopen terwijl je slaapt of niet thuis bent. Hou ze dan een tijdje alleen in de ren, bijvoorbeeld 3 weken als haar gedrag in de ren goed is. En daarna kun je kijken hoe het gaat als je ze onder toezicht weet los laat lopen.

In de konijnenopvang waar ik vrijwilliger ben zijn veel konijnen met Japanner-achtige aftekeningen, maar dat raa zelf komt echt niet zo vaak voor. Tenzij je het konijn zelf bij een fokker hebt gekocht en een stamboom hebt gekregen, of ze een oortattoeage hebben, kun je ervan uitgaan dat het geen raskonijnen zijn en waarschijnlijk ook geen simpele kruising tussen twee raskonijnen, maar een rasloos, mengelmoes, "vuilnisbak" konijntje. Klinkt super denigrerend, maar ik vind ze net zo leuk als raskonijnen hoor! Voor mij is een konijn gewoon een konijn, hoe ze er ook uitzien.

Een Hollander is altijd wit met een gekleurde aftekening op het hoofd en de achterpoten. De aftekening is een soort masker om de oren en ogen en een broek bij de rug en achterpoten. De aftekening kan bruin of zwart zijn, waarvan zwart het meeste voorkomt. Een Japanner is altijd bruin met een zwarte aftekening van strepen over het hele lichaam. Vaak is ook een deel van het hoofd zwart. Dan is er ook nog het Eksterkonijn. Dat lijkt heel erg op een Japanner qua aftekening maar de kleuren zijn anders. Deze zijn wit met zwarte aftekening ipv bruin zoals de Japanner.

Vaak is het wel zo dat je dan gewoon een konijn adopteert, maar je kunt eventueel een afspraak maken dat er geen afstandskosten zijn. Bij de meeste opvangen hebben oudbewoners voorrang op wachtlijst, dus hebben die bij afstand eerder een plekje in de opvang. Koppels worden ook genoeg uitgeplaatst, bij mensen die voor het eerst met konijnen beginnen bijvoorbeeld. Voor hen is het juist fijn om een bestaand koppel te kunnen adopteren zonder de problemen van rangorde bij een pas gekoppeld stel.