Evee

Ik heb een paar keer gehad dat ik langer moest wachten voor een spoedgeval (bijv inslapen), maar dan laat een assistente dat netjes even weten. Ik ben ook wel eens met een spoedgeval tussendoor gemogen, en in zo een geval ben je heel blij dat dat mag en kan. Ik laat de kundigheid van de assistentes niet heel zwaar wegen, maar de basis moet goed zijn. Ik heb wel ooit echt heel erg moeite met een assistente gehad, en uiteindelijk speelde dat toen wel mee met een wisseling van praktijk. Kundigheid van de dierenarts is wel belangrijk, hoewel je bij spoed helaas niet altijd een keuze hebt voor een konijnkundige dierenarts. Daarom is zelf kennis hebben en een basis ehbo doos hebben ook erg belangrijk.

Wat voor merk / stof is dat, de haarballen pasta? Ik ken dat eigenlijk alleen voor katten, dat is meestal olie en/of laxeermiddel.

Ik heb Charlie ivm artrose ook een veel hogere dosering gegeven op het laatst (uit mijn hoofd zelfs naar 3mg?). Mijn dierenarts had toen zo iets van het is of pijn of inslapen, voor haar organen echt problemen hebben van die hoge dosering, wat als ze opdoen toch lange termijnproblemen zijn, heb je haar waarschijnlijk al wel laten gaan. Maar in jullie geval is het wel de bedoeling dat Lodewijk nog lekker een tijdje mee gaat. Maar mijn dierenarts gaf ook aan dat de standaarddosering heel veilig is en je er echt wel boven mag zitten zonder dat het problemen geeft.

Bij een konijn met waterige ontlasting zou ik geen nieuwe soorten groenvoer introduceren. Afhankelijk van wat ze nu geeft kan supreme selective voeding helpen, maar er zijn betere brokken voor de spijsvertering dan die ( het is overigens een prima voeding en goed verkrijgbaar, dus zeker ook niet verkeerd). Dagelijks borstelen zorgt er voor dat het konijn blijft verharen, dat is een beetje te veel inderdaad. Regelmatig borstelen is goed, maar ook niet te vaak. En let ook op dat als het echt enorm veel stress geeft voor het konijn, dat je hier ook een balans in zoekt. Ik betwijfel of verharen hier nou echt heel veel mee te maken heeft als oorzaak. Dan zou je ook eerder kettingkeutels of kleine keutels zien. Wel is het zo dat als er problemen met spijsvertering zijn, verharen ook zeker invloed kan hebben. Verharing is bij konijnen eigenlijk nooit de oorzaak van spijsverteringsproblemen, maar een symptoom dat er bij komt als er ergens anders problemen mee zijn. Het moeite met eten kan ook op gebitsproblemen wijzen, spijsverteringsproblemen kunnen ook een gevolg zijn / symptoom zijn van gebitsproblemen.

Ook dan kunnen ze last van wormen en parasieten krijgen.

Ik zou de keutels eens laten onderzoeken bij de dierenarts. Waterige blindedarmkeutels is geen goed teken. Het kan bijvoorbeeld een parasieten besmetting zijn. Wormen, coccidiose, zo iets. Het klopt dat dwangvoeren niet verstandig is om zelf direct t e doen bij verstopping. Pas na vaststellen wat het probleem is en behandelen van de oorzaak van de verstopping ga je dat doen.

Ik heb de berichten uit het konijnenslowchat topic gehaald en een eigen topic bij gezondheid gegeven.

Dat is niet helemaal waar hoor, er zijn er die inderdaad die wel 10 worden. Maar er zijn er ook heel veel die veel jonger dan dat overlijden, zonder dat die baasjes door hadden dat er iets mis was met de gezondheid, terwijl dat misschien problemen waren die prima behandeld konden worden. Als je echter niet echt geeft om je konijn en het niet goed in de gaten houd, dan ligt die opeens dood in het hokje. De mensen die wel meer zorg geven aan de konijnen zien veel sneller dat er iets mis is, en bezoeken wel netjes de dierenarts. Dan lijkt het alsof die vaker iets hebben, maar ik geloof niet dat dat zo is. Volgens mij zien die baasjes gewoon vaker de problemen die er zijn.

De huid er onder ziet er verder wel rustig uit, geen schilfers inderdaad. Hopelijk groeit het snel weer terug aan!

Ik denk dat ik die optie ook zou kiezen, foto's maken, en indien goede kansen zowel tumor weghalen als baarmoeder en eierstokken. Sterkte volgende week. Ik laat het afhangen van het soort relatie dat de konijnen hebben, of ik de partner mee neem of niet. Als je denkt dat ze er steun aan heeft, zeker doen.

Direct een dierenarts afspraak maken. De kans is groot dat het EC is, hoewel er ook andere oorzaken kunnen zijn. Hoe dan ook, zorg echt dat je vandaag nog bij een konijnkundige dierenarts komt. Hier staat informatie over EC: https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

Ik denk dat het lastig te zeggen is. Het zou kunnen dat het van de vaccinatie is, het komt voor zo ver ik weet zelden voor. Ik heb het nooit gehad in ieder geval, en kan mij ook niet echt andere gevallen hier op het forum voor mij halen. Ent-bultjes hoor je wat vaker, verder hoor je weinig bijwerkingen van vaccinaties bij (gezonde)konijnen. Zit ze sinds kort samen met het nieuwe maatje? De plek op de rug is ook wel een plek waar konijnen bijten tijdens het rijden / rangorde bepalen en dan haar uit trekken. Heb je haren gevonden? Kan er sprake zijn van parasieten? Bij voorbeeld mijt / schurft kan ook zo een plek veroorzaken. Als het echt de plek achter het hoofdje in de nek is, is dat bij veel konijnen wel dun behaard overigens. Maar 7x5cm klinkt wel als een flinke plek, ook daar voor. Ik zou het wel even goed in de gaten houden, of het haar wel terugkomt en of je geen schilfers enz ziet. Anders even bij de dierenarts laten nakijken.

Er bestaan volgens mij inderdaad geen goedaardige melkklier tumoren. Maar er zijn wel andere opties misschien dan een tumoren? Kan een dierenarts met alleen voelen 100% zeker zijn? Ik heb er gelukkig bij konijnen geen ervaring mee. Wel bij een hond. Bij onze vorige hond werd aan melkkliertumoren gedacht, zij had enkele bultjes bij haar tepels, van 1-2 cm in formaat. Maar dat bleken geen tumoren te zijn, als ik het goed herinner was het iets van hard geworden eiwitten, die wel onder invloed van hormonen groeiden, als ik het mij goed herinner. Dat was dus weggehaald (incl castratie, wij hebben dus bij de hond toen gelijk alles weg laten halen) en de bultjes zijn toen opgestuurd voor onderzoek.

Eén van mijn oppas vlaamse reuzen had als enige teken van EC vieze achterpoten, de eerste paar keer dat het opdook. Na een goede kuur fenbendazol was het dan weer een tijdje over. Ook nog iets om eventueel als optie te proberen, mocht er niets anders uit komen.

Blindedarmkeutels smaken door medicijnen vaak anders, en dan laten konijnen ze liggen. De meranox kan dus inderdaad reden zijn dat je ze ziet liggen. Verder klinkt de voeding helemaal prima, dus ik verwacht niet dat het daar aan ligt. Wat het nog wel kan zijn is dat ze door de EC wat minder goed in balans is, en daardoor niet goed de keutels kan eten.

Ik vond hem zelf al lastig invullen want het verschilt hier per konijn. Harold en Brenda zitten wel op opstapjes en bovenop de catcubes, maar Sofie is hier de echte dakhaas. Zij zit gerust op het schuilhok en dat is 75 of 80 cm hoog geloof ik. Aangezien 2 van de 3 dus van de opstapjes tot 50 cm houden, heb ik dat maar ingevuld 😄 Maar ze houden hier dus zeker wel van uitkijkplekjes en opstapjes.

Zitten jouw konijnen bijna altijd gewoon op de grond, of houden ze ook wel van hoge plekjes? Kleine opstapjes, of echt een hoge uitkijk? Of misschien hebben ze die mogelijkheid wel niet. Geïnspireerd door het topic dat er laatst was over katten klimmeubelen voor konijnen 😉 Een nieuwe poll voor bovenaan het forum!

De adviezen die op zo een zakje staan is als je konijn echt moet overleven & aansterken op dat dwangvoer. Als de voedingsstoffen er dus ook echt toe doen. Als je het alleen gebruikt als ondersteuning om de darmen op gang te houden, dan mag je gerust minder geven hoor! Zo een zakje per dag is dan behoorlijk veel, dan gaan ze ook niet snel zelf aan het eten.

Het ene konijn is gevoeliger op de spijsvertering dan het ander, mochten het wormen blijken te zijn, zou ik wel beide behandelen. Maar het kan best dat de één er meer last van heeft dan de ander. Mocht je morgen voor je naar de dierenarts gaat wat verse keutels (evt ook blinde darmkeutels mocht je die toevallig net vinden) mee kunnen pakken voor onderzoek, zou ik dat zelf wel even doen.

Peterslie is wel vochtafdrijvend, let wel op dat hij goed blijft drinken 🙂

Klinkt niet alsof het door voedingsfouten komt. Lastig hoor, ik zou wel echt gaan zoeken naar mogelijke oorzaken, samen met de dierenarts. Drinkt ze wel genoeg water? Wormbesmetting zou ook nog een oorzaak kunnen zijn. Verharen ze veel? Sommige konijnen die al niet te beste spijsvertering hebben, hebben vooral in de verhaar periodes extra kans op verstopping. Gezonde konijnen keutelen de haren zonder problemen uit, maar als het al niet lekker zit, kan het wel echt problemen geven.

Als het aan de vaccinatie ligt, zou ik eerder in de richting van stress van het vervoer en behandelen bij de dierenarts denken als oorzaak, dan de vaccinatie op zich. Maar als dat het was, had het eigenlijk al wel beter moeten gaan. De gezondheidscontrole bij de dierenarts voor vaccinatie is basis, je kan aan de hand daarvan dus niet uitsluiten dat er niets mis is. Sterker nog, ik vermoed wel dat er iets is, want verstopping is over het algemeen een symptoom van iets, geen ziekte op zich. Er moet dus ergens een oorzaak zijn van deze problemen. Is er goed naar het gebit gekeken? Wat geef je voor voeding? Het bewegen is inderdaad goed voor de spijsvertering. Je binnenverblijf ziet er prima uit als ziekenboeg. Zolang de spijsvertering niet op gang is zou ik ze wel binnen houden. Maar let op als dat langer dan 10 dagen duurt dat ze wel de wintervacht gaan verliezen. Oh ik lees nu je tweede bericht. Zijn de achterste kiezen ook bekeken, onder verdoving? En ik lees dat je antibiotica geeft voor snot. Antibiotica heeft bij konijnen erg veel invloed op de spijsvertering en kan ook oorzaak zijn van deze problemen. Antibiotica is wel echt een kuur die je moet afmaken, anders worden bacteriën resistent. Zomaar stoppen zonder overleg met de dierenarts is dus echt niet aan te raden. Mogelijk had je kunnen kijken of er een andere optie was.

Had je het artikel over het geven van medicijnen al gevonden hier op de website? Daar staan veel tips in: https://www.bunnybunch.nl/informatie/hoe-geef-je-medicijnen-aan-een-konijn Ik heb wel ervaring met het lange termijn geven van medicijnen, maar dat nooit als een groot probleem ervaren. Zoeken naar wat werkt met verstoppen of mengen in iets. Als ze het niet leuk vinden en niet uit vrije wil aanpakken, dan pak ik toch gewoon door en probeer ik het zo kort mogelijk te laten duren.

Dat klinkt alsof ze ergens heel erg van geschrokken zijn. Een kat of hond voor een raam? Een harde knal / vuurwerk? Dat kan zeker ook effect hebben op een konijnenrelatie. Of toch ziekte, maar nog niet zichtbaar voor jou op dit punt? Konijnen zijn echt meesterlijk goed in het verbergen van pijn en kwaaltjes als prooidieren. Als je ze nu binnen in huis hebt, kun je ze niet meer naar buiten doen. Dat is te laat, ze hebben al een wintervacht nodig nu. Ik zou castratie zeker aanraden, maar er is kans dat ze ook daarna niet meer samen kunnen. Als dat (financieel) geen probleem is en je alle opties geprobeerd wil hebben voor je definitief de keus maakt ze voor altijd uit elkaar te halen, dan zeker doen. Maar er is dus nog steeds kans dat je dan voor een andere optie moet kiezen. Bijvoorbeeld elk een eigen maatje geven. Of één konijn afstaan en een ander adopteren die wel goed past.

Er zijn een paar gevallen bekend waarin castratie geen effect had, of voedsters juist knorriger werden. Dat komt zelden voor. Maar het kan wel. Ik heb al heel wat dames laten helpen, en heb het zelf 1x gehad. Dat het voor de castratie een rustig, gewoon normaal lief konijn was, en ze na de castratie echt pittig en knorrig werd. Het komt niet zo veel voor, maar omdat we wel eerlijke informatie willen geven, staat het er dus wel bij vermeld. Hormonen doen veel in een lichaam, meer dan wij ons realiseren. Met castratie haal je ook niet alles weg. Hormonen worden op meerdere plekken in het lichaam aangemaakt. Het is dus ook niet dat je een soort lege huls van een konijn overhoud na castratie. In de praktijk is het meestal zo dat de scherpe randjes er af gaan. De kans is niet groot dat een pittige voedster na castratie opeens een mak lammetje is, of het makke lammetje een pittige dame is. Maar het kan wel. Hormonen doen veel in het lijf en hebben ook invloed op emoties. Als oplossing voor ruzie, zou ik castratie niet zo snel aanraden. Als ze elkaar echt niet mogen, is de kans klein dat dat na castratie opeens wel zo is. Om baarmoederproblemen te voorkomen zou ik het wel adviseren. Vaak zie je ook wel positieve invloed op territoriaal plassen en dat soort gedrag. Minder / geen schijnzwangerschappen.