Eefje

Ik heb eergisteren een kennismakingsgesprek gehad met iemand waar ik prive lessen mee ga volgen. Zij is heel selectief in met wie zij wil werken en ik ook. Ze vertelde dat ze pas een kennismakingsgesprek had met iemand die niet geloofde dat honden emoties hebben. Daar is ze dus niet mee in zee gegaan. Het ergste is dat die persoon dus wel een hond heeft.

Voor honden zijn we er van in shock, voor paarden is het doodnormaal. Bitten, sporen (zelfs elektrische sporen), zwepen. Een paard met een bit is doodnormaal, je mag zelfs niet starten op veel wedstrijden als je bitloos wilt rijden. Het is walgelijk wat mensen allemaal gebruiken om dieren te 'trainen'. Wat dat betreft gaat het bij honden wat beter qua bewustwording. Maar ook alleen bij mensen die zelf nadenken en de juiste trainers zoeken. Er zijn er helaas teveel die zelf maar wat aan het doen zijn, terwijl ze geen idee hebben.

Als een hond niet trekt heeft hij daar in principe geen last van, al zijn het niet de ideale tuigjes. Ik zou zelf een tripje naar de dierenarts maken om wat zaken uit te sluiten.

Hier is het luisteren naar haar naam vanzelf gegaan. Blijkbaar gebruiken we hem zo vaak en op een toon waar ze op reageert. Dat is zo ongeveer het enige waar we niet bewust op geoefend hebben. Haar oude naam die ze in Roemenië had kent ze niet meer. Je moet wel opletten dat de naam niet overgebruikt wordt en dan betekenis verliest, ik ken honden waarbij dat is gebeurd. Als wij in huis over Yula praten dan zeggen we 'de hond', of iets dergelijks.

'hier' is geland bij Yula! De recall is echt goed aan het worden! Nog niet goed genoeg om los te kunnen lopen, want als ze iets te vreten vindt, iets ziet om op te jagen of als een andere hond iets te dichtbij loopt luistert ze niet. Maar zonder die prikkels luistert ze 10 van de 10 keer. Met andere honden ook steeds beter, ook als ze ze wel gezien heeft, maar dus niet als ze te dichtbij zijn. Eerder als ze een hond in de verte zag was er al geen land meer mee te bezeilen. Ik heb morgen een kennismakingsgesprek met een hondentrainer voor een aantal prive sessies. Het gaat super goed, maar er is zeker wat bij te schaven en Yula is nu ook goed in staat om dingen te leren. Deze trainer werkt natuurlijk op een positieve manier en gelooft niet zo in de standaard gehoorzaamheidstrainingen, maar legt de nadruk op veiligheid en impulsbeheersing. Zij is heel selectief in met wie ze wil werken, dat vind ik heel goed, dat ben ik ook, daarom wilde ik ook eerst een kennismakingsgesprek. Zij wil alleen mensen die echt gemotiveerd zijn, ik alleen mensen die vanuit de juiste principes werken. En er moet een klik zijn. Ik denk dat het wel goed komt! Lijkt me fijn als iemand eens goed met me meekijkt. Hoewel we het zelf blijkbaar niet slecht doen gezien de ontwikkeling van Yula zijn er ongetwijfeld dingen bij te schaven met wat extra nieuwe inzichten. Zij doet ook apk trainingen. Jaarlijks even 3 sessies om op te frissen en bij te schaven. Lijkt me erg goed.

Ah ja is ook erg wennen voor die kleine. Klinkt alsof het best goed is gegaan! ❤️

Iedereen: zullen we het hier verder over Ollie hebben? Het is niet nodig om elk topic richting herders te trekken. Als jullie daar graag over doorpraten heb ik eerder al wat berichten afgesplitst naar een topic over herders, of het kan in de slowchat. Hier gaat het over Ollie, dat is geen herder 🙂. @mammafelinahoe is de eerste nacht gegaan?

Hier precies zo. Juist rustig en gedoseerd blootstellen, op grote afstand en steeds een klein beetje dichterbij, drukker, nieuwe dingen, zo gaat het wel steeds beter, maar echt drukke plekken blijf ik nog wel even vermijden. Vuurwerk tot nu toe ook nog geen reactie gelukkig, ook niet actief iets mee gedaan.

Dit zijn dingen waar je heel voorzichtig mee moet zijn, het kan compleet de verkeerde kant op slaan als de situaties toch te spannend zijn voor je hond en het is te snel te veel. Flooding noemen ze dat, krijgen veel honden helaas juist gedragsproblemen door. Fijn dat het bij jullie honden goed is uitgepakt, ik kan er al meerdere hier op het forum noemen waar het de andere kant op geslagen zou zijn.

Ja dat zeggen ze dat dat moet. Ik vind zelf van niet. Als je erover nadenkt, je geeft je hond een pil, daarna vallen teken en vlooien dood van je hond af als ze bijten. Wat is dat joh 😅. Je kunt er ook een hoop enge verhalen over vinden, maar dat lijken spookverhalen die niet goed onderbouwd zijn. Hoe dan ook, ik zou zoiets zelf niet onnodig vaak geven. Het werkt echt wel iets langer door dan de 4 maanden die ervoor staan, dus goed getimed kom je met 1 per jaar een heel eind.

Ik ontworm ongeveer maandelijks met milbactor op advies van de dierenarts, omdat ze vieze dingen snaait. Dat wordt gelukkig wel iets minder inmiddels. Tegen vlooien en teken heeft ze in het voorjaar zo'n bravecto pil gehad. Nu heeft ze niks, er zijn nu toch geen teken en als ze eens vlooien zou krijgen was ik haar wel met vlooienshampoo. In het voorjaar weer eens opnieuw bekijken wat ik wil gebruiken. Het is allemaal nogal troep.

Ik heb trouwens een slaapzakje van dierenoppas Amersfoort. Is heel goede kwaliteit en blijft ook goed in de wasmachine.

Niet luisteren naar 'het internet', daar kun je alle meningen vinden die er maar zijn. Van de oude harde school van lekker laten janken in de bench, tot de kant die zegt: je pup moet in je bed. Het is niet goed voor een puppy om meteen moederziel alleen te zijn, voor een herplaatser ook niet, ze hebben steun en veiligheid nodig, alles is vreemd voor ze, het is echt zielig als je ze daarin alleen laat. We hebben anderhalve week op de bank geslapen, iets langer dan gepland, omdat Yula in de eerste week kennelhoest kreeg. Daarna bleven we beneden bij haar tot ze echt rustig lag. Het was voor haar geen probleem toen we boven gingen slapen. We hoefden ook al snel niet meer te blijven zitten tot ze rustig was. De avondroutine is elke avond precies hetzelfde, dat leren ze snel. Nu weet ze gewoon dat ze wordt uitgelaten, als ze terugkomt nog een klein beetje eten (Yula wordt anders misselijk in de ochtend) en dan slapen.

Het is lastig om hier op afstand iets over te zeggen. Ik heb een koppel gehad wat leuk gekoppeld was, lief was voor elkaar, na een paar weken thuis kregen ze onenigheid, dat ging over een periode van ongeveer een week van kwaad tot erger. Uit elkaar gehaald, herkoppeld bij de opvang, ging ook weer goed. Weer thuis ging het weer mis. Konijntje heb ik terug moeten brengen naar de opvang en een nieuwe match gezocht voor mijn ram. Sindsdien durf ik echt niet meer te zeggen: 'komt wel goed'. Houd het heel goed in de gaten en als het te heftig wordt uit elkaar voordat ze elkaar echt pijn gaan doen zou mijn advies zijn.

Grappig topic wel. Ik heb daar nooit over nagedacht. Zolang de oren rechtop staan en ze niet te groot zijn is het eigenlijk allemaal prima. Kan me niet herinneren dat ik ooit een voorkeur heb doorgegeven qua kleur bij een opvang. Van de konijnen die ik heb gehad vind ik ze allemaal mooi, of leuk om te zien. Denk Gijs, Betsy en Kiki de mooiste, Wilma de geinigste om te zien. Qua kleur Frits (Japanner) wat minder en Milly vind ik ook niet zo mooi. Arme Mil. Ze is net een slagje groter dan mijn voorkeur heeft en vlekjes.. maar ik hou toch wel van haar hoor. En Frits was een soort piraat, dat was hartstikke stoer.

Zwart, wit (albino's ❤️), wildkleur en tan. Al vind ik van die grijsjes ook super leuk. En de rode thrianta's.. vlekjes vind ik minder, tekeningetjes dan weer wel mooi.

Ik heb twee snotteraars gehad met normale neusjes.

Uiteraard 😍. Doet het zo knap met wandelen ❤️

Goeie wandelingen, smerige auto 🤷 Ik heb een Instagram account aangemaakt voor Yula. Staat nog niks op, maar als er volgertjes komen motiveert me dat ongetwijfeld! Yula_romanianrescue. Ik ben te digibeet om een link te kunnen vinden in Instagram.

Wij hebben ook een slaapzak sinds kort, omdat ze het onder dekentjes zo lekker vindt dacht ik, koop een mooi hondenslaapzakje van heel zacht dik fleece. Geen succes tot nu toe, wel lekker zacht en dik maar te leuk om mee te klooien. Wie weet als het straks kouder wordt, of als zij ouder wordt. Het is niet dat zoiets vergaat.

Volgens mij kan dat wel, lijkt me alleen niet zo nodig? Honden zijn minder gevoelig qua temperatuur en zijn vaak dik tevreden onder een lekker dekentje.

Houd er rekening mee dat er maar weinig specialistische dierenartsen zijn en dat papegaaien gevoelige dieren zijn. Een kennis van me heeft een papegaai, beest is inmiddels 45. Gelukkig heeft hij niet vaak iets. Maar ik heb wel meegekregen dat als hij wel iets heeft het altijd ingewikkeld is, een flink stuk rijden en ook duur. En ze worden erg oud. Dus het is een dier dat ik zelf sowieso niet zou kiezen als geld een rol speelt in de keuze.

Ik had nog niet gereageerd op de puppycursus, omdat ik zelf geen ervaring heb met zulke kleine puppies. Maar ik ben net bij detectie geweest, zij is ook gedragsdeskundige. Zij heeft heel veel honden in behandeling die ernstige gedragsproblemen hebben opgelopen bij puppycursussen vanwege flooding. Het lijkt leuk, maar het kan voor een hond ontzettend intens zijn. Die honden zitten bij haar in heel intensieve trajecten om maar een klein beetje normaal met andere honden om te leren gaan. Ik zou je toch echt willen aanraden om hiermee te wachten tot je weet hoe je puppy is en je weet hoe snel hij herstelt van spannende dingen. Zodat je kunt inschatten of hij het wel aankan.

Ik zou ook wel even een dierenarts raadplegen.

Ik laat ze koppelen bij de opvang, dan blijven ze daar een paar dagen samen en is de kans dat dit thuis nog gebeurt nihil. Alsnog houd ik ze dan de eerste paar dagen goed in de gaten.