Eefje

Ik snap je gevoel, maar ik zou dat wel doen. Dan is het maar eens afgelopen, zit Mauser op een goeie plek en hoef je er nooit meer over na te denken.

Je kunt ook nog een poging doen op de Facebook pagina voor moeilijk plaatsbare katten. Weet niet hoe groot de successrate daar is, maar kleine moeite om het te proberen.

Nou inderdaad, ik verbaas me al steeds dat je haar nog vriendin noemt. Die zou bij mij wel gedegradeerd zijn tot 'dat wijf' oid 😅. Kunnen die mensen niet een stuk jouw kant op komen dan, meet in the middle is nog niet zo gek toch. Voor jou alsnog te gek, maar goed, voor het arme beest kan dat nog wel.

Zoooo lief hè ❤️❤️❤️

Ik snap daar echt geen hout van hoor. Yula heeft deze al maanden. Er zijn amper wat tandafdrukken in te zien

Doet niet lang met hertengewei? Jee dat is echt een dinosaurus dan zeg. Als Yula daar mee bezig is geweest is dat nieteens zichtbaar aan dat ding. Ze heeft hem al maanden! Ik geef hem alleen maar kort steeds omdat ze er wild van wordt. Ze gaat er mee spelen. Maar er zijn veel honden die daar intens tevreden ruim een half jaar op kunnen kluiven, dus schrijf het pas af als je het geprobeerd hebt.

Ik geef die zelf niet, ik dacht dat varken niet per se geweldig is voor honden, maar ik kan het mis hebben. Je hebt de gekste dingen. Kalkoennekken, kippenpoten en ander van dat gore spul 🤣. Yula heeft standaard een paar van die houten dingen. Een olijfstok, een koffiehoutstok en een of ander blok boomwortel. Ook een stuk hertengewei. Allemaal dingen die je gewoon kunt laten slingeren en waar je geen toezicht op hoeft te houden, mits je hond er goed mee omgaat. Relatief duur in aanschaf maar gaan ontzettend lang mee. Dat is alleen geen spul waar Yula echt fanatiek aan gaat kluiven, ze pakt het soms even als bezigheidstherapie. Als ik haar bezig wil houden ivm bezoek of iets dergelijks dan zijn die dierlijke kluifdingen beter, waardevoller en daardoor ook echt afleiding. Maar als hij zo lang met zon schoentje doet en hij vindt het fijn, dan is dat toch prima. Ik zou me daar niet zo druk om maken hoor.

Het is ook goed om even te kijken naar de momenten waarop hij het doet en wat eraan vooraf is gegaan. Overprikkeling gebeurt heel snel. Dan zijn ze ook overalert en blafferig. Is echt iets om goed in de gaten te houden, zo'n emmertje kan ineens vol zitten van dingen die je zelf nieteens opgemerkt hebt.

Yula krijgt gewoon kluifjes van buffelhuid. Ik pak ze wel weg als ze er druk mee blijft, het is niet de bedoeling dat ze dat in grote hoeveelheden achter elkaar opeten. Die schoentjes zijn toch ook gewoon buffelhuid? Waarom zou dat niet goed zijn? Laat je niet gek maken door de hondengestapo hoor. Bij alles wat je doet of laat weet iemand wel te melden dat het niet goed is. Dingen van buffelhuid zijn niet per se goed maar ook niet slecht. Ik let er wel op dat het niet gelijmd is bijvoorbeeld.

Yula doet dat ook, vooral in het donker, ze is meer gespannen en alert in het donker. Als ik zie dat ze op iemand reageert (zijn vrij kleine signalen, kijk maar eens naar 'kalmerende signalen ' van turid rugaas, dan leer je ze sneller zien) steek ik als ik kan de straat even over, zodat ze op grotere afstand kan passeren. Meestal is dat bij mensen wel genoeg. Kan oversteken niet, dan draai ik mezelf tussen haar en de voorbijganger en laat haar even zitten, krijgt ze koekjes etc. En ik heb een geel label met AFSTAND HOUDEN aan de lijn. Werkt niet voor iedereen, maar er zijn toch duidelijk minder mensen die contact met haar proberen te maken op straat. Het is te vaak gebeurd dat mensen tegen haar gingen praten en aanhalen en dit is het resultaat. Yula reageert vaak met blij doen op spannende dingen (vooral vreemde mensen). Dus dat wordt verkeerd geïnterpreteerd, heb ik in het begin ook gedaan. Nu bescherm ik haar beter en neemt het blaffen gelukkig weer af en de ontspanning toe.

Ik zou ook wel even wat testjes laten doen bij de dierenarts.

Ik zou er wel even naar laten kijken. Zulke plekken kunnen soms ook door bijvoorbeeld tandproblemen komen.

Yula is niet dol op de auto. Als ze er eenmaal in zit is het ok, maar ze gaat steeds eerder in de ankers als we naar de auto toe lopen. Ik moet haar er ook altijd in tillen. Terwijl we altijd iets leuks gaan doen, maar die associatie maakt ze blijkbaar niet en haar weerstand wordt groter. Tijd om iets te doen dus. Ik heb een nieuwe hoes voor de achterbank en haar een ander plekje gegeven, achter de passagiersstoel ipv achter mij. Dus met een frisse start ga ik nu proberen haar associatie te veranderen. We hadden net een snoepjesfeest in de deuropening. Eerst pakte ze ze alleen van het randje van de drempel, later ging ze met haar voorpootjes omhoog om ze van de bank te pakken. Ze is er een keertje zelf in gesprongen, waar ze natuurlijk veel beloningen voor heeft gehad en meteen weer er uit toen ze dat wilde. Daarna was ze een beetje beduusd en wilde ze van de auto weg. Heb haar nog een paar snoepjes van de drempel af laten pakken om positief af te sluiten en weer het huis in. Ik moet woensdag wel met haar met de auto weg, dat is eigenlijk jammer, maar denk dat ik haar dan een bevroren kong geef, zodat de associatie toch wel positief is. Zou erg fijn zijn als ik in de toekomst gewoon een snoepje in de auto kan gooien waar ze zelf achteraan gaat. Kan best even duren, ik vrees dat haar transport naar Nederland wel een probleem heeft gecreëerd hierin. Maar dat ze er nu toch al een keertje zelf in is gesprongen geeft goede hoop! Dat zou ze nooit doen als ze het echt ontzettend eng en vreselijk zou vinden. Dappertje ❤️.

Het eerste jaar/de eerste jaren zijn gewoon erg pittig, zowel bij een pup als een herplaatser. Het vergt een enorme aanpassing, je moet elkaar leren kennen en samen ontwikkelen, dat kost tijd. Yula is nu bijna 7 maanden bij ons en we zijn zo veel verder dan de eerste weken. We worden steeds beter samen, het wordt duidelijker wat ze leuk en niet leuk vindt, wat eng is etc. Ik heb wel een aantal dingen dat ik denk: oepsss dat had ik verkeerd ingeschat en haar niet op de juiste manier in begeleid.. Het is echt een intensieve reis samen, ik heb dat ook onderschat. Maar dat geeft niet, als je maar mee kunt veren en niet een bepaald plaatje in je hoofd hebt van: mijn hond moet zus of zo. Of dat plaatje aan kunt passen als blijkt dat je hond daar niet in past. Ik vind het wel een mooie weg zo samen. Maar intensief is het zeer zeker 😅.

Hmm, lastig zeg. Hoe lang is dit nu gaande? Is er iets veranderd in hun leefomgeving? Of net er buiten. Hebben de buren een hond die veel blaft, wordt er ergens in de buurt verbouwd? Zijn allemaal dingen die voor onrust zouden kunnen zorgen in een toch al onrustig koppel. Dat uit elkaar halen en weer bij elkaar zou ik zelf niet doen, dat geeft mogelijk nog meer onrust. Als dit al lang duurt zou ik inderdaad denken dat dit geen match made in heaven is. Van welke opvang komen ze? Ik zou daar even aankloppen om het voor te leggen. Een goede opvang denkt graag met je mee. Drummel heeft zonder twijfel baat bij en behoefte aan een maatje, maar wel het juiste maatje. Dat kan soms een zoektocht zijn. Mijn ram is ook een lastige. Hij lijkt het alleen ook prima te vinden, maar is toch echt gelukkiger samen.

Wat een gedoe is het toch hè.. ik geef ook lactulose bij dreigende verstopping al. Ze likken het meestal vrijwillig op, mij er soms wat zonnebloempitjes in. Daarmee heb ik al veel verstoppingen kunnen voorkomen.

Ik vind het wel fijn dat we allebei dezelfde cursus op hetzelfde moment doen. Kunnen we mooi ervaringen uitwisselen. En het klinkt ook alsof Namu en Yula qua ontwikkeling redelijk gelijk opgaan. Ze maken allebei zulke stappen de laatste tijd ❤️

@Jamesthebunnybutler ja ze wordt steeds mooier! Het is echt het resultaat van teamwork 🙂. Onze trainster voor detectie noemt haar een glas halfvol hondje. Als ze iets spannend vindt wil ze het meestal toch wel onderzoeken, daardoor leert ze snel dat veel dingen toch eigenlijk niet zo eng zijn. Ze is enthousiast en vindt veel leuk, is slim, mensgericht en food motivated. Dat is een mooi pakketje voor succes als je het goed begeleidt ❤️.

Applausje voor Yula die het zo knap doet! Een uur wandelen door de wijken is geen enkel probleem meer. Alleen als ze een terugval heeft is ze wat blafferig, maar ze kan wel lang doorlopen en herstelt tijdens de wandeling, niks vergeleken met de eerdere terugvallen waar ze verstijfde en er geen land meer mee te bezeilen was. Andere honden voorbijlopen gaat steeds beter, wel even de straat oversteken voor wat afstand, maar eerder kregen we haar dan bijna niet mee, nu wel. Ze is goed bereikbaar en vindt bijna niks meer eng. Ja, nieuwe plekken, de eerste keer. Tweede keer is het alweer veel beter en de derde keer loopt ze of ze nooit anders gedaan heeft. Grote honden in het donker vindt ze spannend, houdt ze in de gaten en blaft ze naar als ik het niet op tijd in de gaten heb. Het helpt niet dat ze vaak belaagd wordt door loslopende grote honden, op plekken waar een aanlijnplicht is. Heel frustrerend, zo kan ik haar niet leren ze te negeren, want het is terecht dat ze op haar hoede is. Slechte baasjes die schijt hebben aan de hondenetiquette heb ik helaas niet onder controle. Ze heeft een vriend en vriendin waar ze echt een band mee aan het opbouwen is. Haar recall is behoorlijk goed aan het worden, zonder afleiding komt ze 10 van de 10 keer meteen bij me als ik haar roep! Op rustige overzichtelijke plekken laat ik haar riem soms al los, zodat ze even vrij kan rennen. Wel met de 15 meter riem nog achter haar aan voor de zekerheid, zodat ik haar gemakkelijker kan pakken mocht het misgaan, of ze zichzelf wel vastloopt voordat ze er echt ver vandoor kan. We kunnen bezoek ontvangen, wel nog met een omweg door ze even samen buiten op te halen, maar dan doet ze het heel goed. Binnenkort starten met een online training verlatingsangst. Het gaat best goed, maar nog niet goed genoeg om echt vrij te kunnen gaan en staan waar en wanneer wij willen. Het is fijn om een goed stappenplan van een specialist te kunnen volgen. En we starten binnenkort dus met een prive trainer. Ik denk dat wij en Yula het heel goed doen, ze maakt zulke stappen! Echt een heel andere hond dan 3 maanden geleden, maar nog steeds net zo lief 🥰🥰.

Het is ook een aanbeveling waard dat er geen graan in zit! Graan doet niet veel goeds voor een hond en ze zijn er vaak ook wat overgevoelig voor. Gelukkig is er steeds meer graanvrij voer te krijgen. Dit voer ziet er voor mij op het eerste oog zo prima uit. Geenn opvallende dingen en qua samenstelling binnen de marges voor puppys volgens mij. Gewoon proberen en als hij het er goed op doet is dat helemaal prima.

Ah ok, dat komt misschien door het langere haar, dat de geur in de snor hangt ofzo? Yula heeft dat nooit. Het voer zelf vind ik wel heel sterk ruiken, en het ruikt niet lekker. Vind ik. Yuul vindt van wel. Maar dan heb je dus wel het risico dat hij daar naar gaat stinken. Ga je dat probleem niet met alle voer hebben? Het ruikt allemaal niet erg lekker..

Stinken als in huid, adem, of scheten? Yula stinkt er niet van. Laat vrijwel nooit scheten en ruikt qua adem en huid gewoon een beetje naar hond, maar niet sterk. Ze doet het hier bijzonder goed op. Prachtige vacht, goede poep. Ik heb eerder de puppybrok gehad en nu de lam. Beide graanvrij.

Misschien vindt hij het niet lekker. Ik zou wel wat anders gaan proberen, het is wel belangrijk dat er voldoende in gaat natuurlijk. En op redelijk vaste tijden voeren met weinig tussendoortjes. Edgard en cooper wordt hier juichend ontvangen!

Het hele principe van 'de baas zijn' kan ik niks mee. Je moet een goede begeleider en veilige basis zijn, maar hoe ben je dat dan als je de pup in zijn uppie laat janken? Ja, hij leert ervan dat het niks oplevert, maar ook dat je hem niet steunt als hij het lastig heeft. Het is jouw hond, als jullie het prima vinden dat hij op bed slaapt is dat prima. Houd er wel rekening mee dat hij daar weleens een gewoonte van zou kunnen maken die er niet zo gemakkelijk uit te krijgen is. Zo ligt Yula ook prinsesheerlijk op de bank terwijl we eerst zeiden: niet op de bank! 🤣

Oh nee ik heb eerder het idee dat ze het leuk vindt! Ze is ook helemaal niet gestresst en gewoon bereikbaar. Geen idee wat er allemaal in zit, ik heb het niet laten testen. Ik denk sowieso teckel en iets terrier achtigs. Kleine jachthondjes vermengd met iets groters, want anders zou ze kleiner zijn 💁. Ik verbaas me best over de focus op ras in de hondenwereld. Mij boeit dat totaal niet. Het zal wel iets zeggen, maar zeker niet alles. Het hele idee van herders zijn zus en Rottweilers zijn zo, ik kan er niks mee. Er zijn teveel uitzonderingen en gaat voorbij aan de nurture factor om zoveel eigenschappen puur aan ras toe te kennen. Heb ook vaak het idee dat mensen zich erachter verschuilen. Tsja, het is een jack Russell, die blaft nou eenmaal veel. Ja doei. Lekker gemakkelijk 🤦 Mijn schoonmoeder zit inmiddels aan husky 4 en 5 en geen van die honden heeft dit ooit gedaan! In de buitenlandse hondengroep op Facebook zie ik het wel vaak voorbijkomen, vooral bij honden die in roedels hebben geleefd. Wat ik van Yula weet hierover is dat ze dit samen met haar maatje bij het gastgezin op het geluid van de bel deed. Hij was ook in de verste verte geen husky of herder. Ze kunnen het ergens geleerd hebben van buurthonden die dat wel leuk vonden, het is vrij natuurlijk dat ze met elkaar mee gaan doen. Een van de weinige dingen die honden nog van wolven hebben heb ik begrepen. En Yula is een sociaal hondje dat erg reageert op geluiden van andere honden. Als ze een andere hond hoort piepen raakt ze van streek, als ze geblaf hoort wordt ze onrustig. Gelukkig neemt dat inmiddels wel af en begint ze meer en meer op ons te letten in zulke situaties.