Ga naar inhoud

Ouder konijn met E.cuniculi


Snoezie

Aanbevolen berichten

Goedemiddag allemaal!

 

Ons konijntje Ditto is ondertussen al bijna zo’n 7 jaar bij ons. Het asiel schatte zijn leeftijd op iets ouder dan 1 jaar, dus zou hij nu ongeveer 8 jaar zijn.

 

Tot vorige week was hij nog zo actief en levendig als zijn vriendinnetje van 2 jaar. Dan plots, van de ene dag op de andere, hing zijn kopje scheef en had hij totaal geen evenwicht meer. Ik wist direct hoe laat het was & ook de dierenarts bevestigde dat hij hoogstwaarschijnlijk e.cuniculi heeft. 
 

We konden kiezen tussen 2 opties: proberen te behandelen of meteen te laten inslapen. Ik heb voor de eerste optie gekozen.

 

Nu leven Ditto & zijn vriendinnetje al een goede week binnen. Eigenlijk was ik van plan hem maandag te laten inslapen, maar iedere keer dat hij een kleine vooruitgang maakte kreeg ik weer hoop.

 

Hij zit het grootste deel van de dag op hetzelfde plekje, maar verlegt zich af en toe. Korreltjes eet hij al vanaf de eerste dag niet meer, dus we zijn hem al een week aan het dwangvoeren. Wel eet hij nog met plezier (en heel grote happen 🙂) onkruid. We helpen hem ook met het drinken. Wanneer we dat voor zijn neus houden drinkt hij ook erg enthousiast.

 

Vorige week had hij niks van evenwicht. Maar dit weekend kon hij al twee of drie sprongetjes maken zonder om te vallen. Ook houdt hij zijn kopje al wat rechter. Sinds vandaag komt ie ook kijken wanneer ik hem roep (al moet hij daarvoor maar één sprongetje maken).

 

Maar realistisch gezien is het gewoon echt zielig. Hij zit vaak gewoon tegen de kant van zijn bak en beweegt niet veel. Het is niet het leven dat hij verdient. Hij heeft ook toegang tot een ren binnen, maar hij is nog geen enkele keer uit zijn bak gekomen.

 

Ditto & zijn vriendinnetje Lilo zijn letterlijk onafscheidelijk. Sinds ze gekoppeld zijn kan je gewoon nooit de ene zien zonder de andere erbij te zien. Ze lijken wel aan elkaar vastgelijmd. Voor we van de dierenarts de oké kregen om ze samen te laten zitten hebben we ze even apart gezet. Ze zaten er allebei als verloren bij. Lilo bleef uren op hetzelfde plekje zitten en Ditto leek wel dood. Vanaf het moment dat ze weer samen zaten ging Ditto zich weer wat rechter zetten en begon hij haar meteen te wassen. Ze zitten nog steeds constant samen en elkaar te wassen. Lilo is in deze hele week nog maar één keer in de ren geweest, omdat ze weigert Ditto’s zijde te verlaten. 
 

Ditto krijgt op dit moment nu dus alle zorgen & liefde die je maar kan bedenken. Maar toch vind ik het gewoon echt zielig om hem zo te zien zitten en zo te moeten leven. Dat verdient hij echt niet. 
 

Daarom vroeg ik mij af als iemand van jullie al ervaring heeft met e.cuniculi bij een ouder konijn. Wat denken jullie dat de beste optie is? Is er nog kans op verbetering of is het tijd om hem te laten inslapen? Hoe graag ik hem ook wil doen verbeteren (en zeker ook voor Lilo), ik wil hem niet door deze hel sleuren als er geen kans op verbetering is. 
 

Ik hoor graag jullie tips, ideeën & adviezen.

 

Pootje van Ditto & Lilo

  • Verdrietig 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ach, wat verdrietig. EC Is echt een rotziekte. Wat ik vaak van mensen hoor is dat ze kiezen voor 2 weken stevig behandelen. Ik weet niet wat jouw dierenarts als behandeling heeft gegeven?

 

Zie je dan te weinig verbetering, dan haken mensen vaak af. Dat is logisch, want zeker als ze behalve verlamming ook veel incontinentie klachten hebben, is het vaak heel erg lastig met verzorgen en het is ook heel zielig om ze zo te zien.

 

Verbetering is mogelijk, maar je ziet vaak af en aan opknappen. Dus een paar momenten beter, dan soms weer iets slechter, en dan weer beter. Als je gemiddeld gezien over een week verbetering ziet, dan slaat de behandeling wel aan. Dus na 2 weken behandelen met verbetering, kiezen mensen dan vaak voor doorbehandelen. Er zijn konijnen die er weer 100% bovenop komen, maar ook konijnen die het niet halen. Gezien de verbetering is het op dit moment wel hoopvol.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Je bent nu dan iets meer als een week aan het behandelen? Het kan lang duren voordat je echt verbetering ziet. Het is reeël om hier een maand voor uit te  trekken. Misschien dat je aan kunt geven waar de behandeling uit bestaat, er zitten hier veel mensen met ervaring die met je mee kunnen kijken of die afdoende is of dat er misschien nog meer zou kunnen.

Het klinkt hoopvol, wat je omschrijft maar het is een rotziekte en het kan nu eigenlijk nog alle kanten op.

 

Heb je het informatieve artikel over EC gelezen op deze site?

In ieder geval veel sterkte gewenst, het is zwaar om je konijn zo ziek te zien.

Link naar reactie
Delen op andere sites

De meeste mensen kiezen er inderdaad voor om het een maand aan te kijken, je behandelt dan 2 weken met 20mg/kg fenbendazol, 2x daags en daarna ga je door met 10mg/kg 2x daags tot het beter gaat, maar het gros is tussen de 6 en 10 weken op de lagere dosis.

 

Ik snap je twijfels en dat je dit heel zielig vindt, niemand verwijdt je als je hem nu in laat slapen. Wat ik je wel mee wil geven, veel konijnen hebben echt die maand nodig om beter te worden, soms zelfs langer. 3 maanden is ook niet ongewoon.

 

Zo te lezen ben je er heel erg op tijd bij, in studies staat dat je voor de beste behandelkansen binnen 10 dagen met fenbendazol moet beginnen (merknamen zijn panacur of meranox). Als ik je verhaal lees, klinkt het alsof de behandeling aanslaat. Hij heeft dus de optimale kansen om beter te worden.

 

Ik durf niet te zeggen dat hij er 100% bovenop komt, maar het kan zeker weer konijnwaardig worden. Ik snap dat dit nu niet zo voelt. Dat hij er nu zo bij zit, ligt ook aan de plek waar de parasiet heeft huisgehouden. Op het moment dat de reactie van het lichaam op de parasiet mindert en de schade te overzien is (je bent op tijd met de medicatie, dus die kans is groot) dan trekken de symptomen (gedeeltelijk) weg. Dat is nu moeilijk voor te stellen hè?

 

Weet dat het ook oké is om een andere keuze te maken, maar ik zou hem in ieder geval die maand gunnen. Ik zit een beetje met de intensiteit waarmee zijn maatje met hem omgaat, zij is net voor je symptomen ging zien bij je konijn ook besmet geraakt (als ze nog geen drager was). Als het goed is, is het bij haar niet actief en bij hem inactief gemaakt op het moment dat met de medicatie begon, maar er zijn voorbeelden dat de partner dus wel actief ging uitscheiden. Behandelen als er geen actieve parasiet is, is zinloos, maar mocht je bij haar gaan twijfelen, schroom dan niet om de dierenarts te vragen om haar ook te behandelen. Overigens mag meebehandelen nu ook hoor, mocht je zekerheid willen, je kunt de partner dan met 1x daags 20mg/kg behandelen voor 2 weken. Normaal gesproken zou ik dit niet voorstellen, maar zij zorgt zo lief voor haar vriendje, dat ik denk, misschien wel goed.

 

Heel veel sterkte met de zorg en de overwegingen. E.C. is en blijf een rotziekte!

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Volgens mij zijn de meeste goede tips al genoemd in dit topic, ik dacht ik link nog wel even het informatieve artikel over EC:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

 

Dit is het linkje naar het behandelplan van dierenkliniek Wilhelminapark, het is vaak fijn dat samen met je dierenarts door te nemen, en als jouw dierenarts er niet uit komt kan die ook contact opnemen. Het is een dierenkliniek die gespecialiseerd is in konijnen: https://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/konijn/cuniculi.html

 

Zelf heb ik voor EC in het verleden altijd 1 maand alles uit de kast halen geprobeerd, en als het aan het eind van die maand niet verbeterd is tot een leefbare situatie, dan laat ik ze inslapen. Die maand maakt dat je genoeg tijd hebt om resultaat te zien van de behandelingen, want dat duurt even. De konijnen hebben vaak meerdere ontstekingen in het lichaam die bestreden moeten worden, het is een heftige ziekte. Het is ook intensief om als baasje te zorgen voor een EC konijn en moeilijk om het lijden te zien.  Er knappen heel wat konijntjes van op, die dan nog fijn een aantal jaren leven. Maar garantie heb je niet dat de behandeling slaagt. Vroeg beginnen met behandelen en de juiste dubbele dosering fenbendazol in de eerste weken lijkt wel de kansen te vergroten. Dat staat in dat behandelplan vermeld wat ik hiervoor gelinkt heb. 

Maar als je het lijden te zwaar vind, is het aan jou als baasje om te zeggen "het is genoeg". Dat neemt niemand je kwalijk en is ook een hele begrijpelijke keuze. 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goeiemiddag allemaal!

 

Bedankt voor jullie reacties en hulp! 
 

Ik heb helaas geen flauw idee welke medicatie de dierenarts heeft meegegeven voor Ditto. Hij werd ziek toen ik op reis was & ik was dus niet degene die hem naar de DA heeft meegenomen. Helaas weet de persoon die bij de DA geweest is niet meer hoe de medicatie noemde. Er staat ook geen naam op de spuitjes. Vandaag kreeg hij het laatste beetje medicatie die hij vorige week van de DA meekreeg. Hij kreeg bovenop die medicatie ook antibiotica & pijnstilling. 

 

Ik heb beslist om nog enkele weken alles uit de kast te halen en hem te behandelen met Panacur. Daarna kan ik kijken of hij beter is of niet. Ondertussen wordt hij nog steeds rot verwend door ons en zijn vriendinnetje. 🙂

Hoewel hij ziek is lijkt hij nog enorm te genieten van onkruid en knuffelen met Lilo. Dat maakt het toch iets gemakkelijker om hem zo te zien zitten.

 

Lilo hou ik ook zeer goed in de gaten. Zij doet het nog steeds super gelukkig. Maar ik denk dat het inderdaad wel slim is om haar voor de zekerheid even mee te behandelen. 
 

Ik hou jullie zeker op de hoogte van hoe het loopt!

 

Dankjewel voor alle hulp & steun!

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als je de dierenarts belt voor vervolg medicijnen kunnen ze je ook wel vertellen wat hij nu heeft gehad, welke dosering. Dat staat als het goed is gewoon in hun systeem.

Overigens hoeft het geen panacur te zijn, meranox en fenbendrops bevatten hetzelfde bestanddeel dat tegen de parasiet werkt. 

Naast de parasiet bestrijden is het belangrijk ook pijnstillers te geven en bij tollen/ slepen met poten kunnen de injecties met dexamethason goed helpen (dat mag dan weer niet samen). Bij  mijn konijn was er bijvoorbeeld ook nystagmus, draaiende oogbollen, en veel duizeligheid. Dat soort dingen moet je ook aanpakken. Bij elk konijn kunnen de symptomen weer anders zijn afhankelijk van waar er ontstekingen veroorzaakt zijn.  Meestal is er meer nodig om te helpen dan alleen de parasiet bestrijden dus. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

In het dossier is inderdaad alles terug te vinden, ik zorg ook altijd voor een factuur, daar staat vaak ook veel op. In ieder geval wat er gegeven is.

 

Vanaf wanneer zit hij op panacur/meranox? Fenbendrops bestaan volgens mij niet meer.

 

Ik vind het een rare behandeling tot nu toe, als ik eerlijk ben. Er zijn wel wat differentiaal diagnoses bij deze klachten, ik vermoed dat daar de antibiotica voor is. Dat is op zich niet verkeerd. Alleen kan ik de spuitjes niet plaatsen. Wat zit daar is voor spul? hoe ziet het er uit? Hoe wordt het gegeven? Ik zou even navraag doe wat hij nu precies heeft gehad. Want het klinkt niet als fenbendazol, wat eigenlijk het enige echt belangrijke is nu.

 

De klachten die Evee omschrijft, de neurologische dingen moet je inderdaad ook symptomatisch behandelen, het doet helemaal niks tegen de E.C. zelf, maar de klachten komen door zwellingen/ontstekingsreacties door een mogelijke afweerreactie van het lichaam. Je wil in dat soort gevallen dat deze reactie vermindert en daarom geef je dan pijnstilling of in de erge gevallen dexamethason (corticosteroiden). Jouw konijn is wel kandidaat voor dergelijke behandeling als je naar de symptomen krijgt. Ik vermoed dat de parasiet in de hersenen heeft huisgehouden.

 

Lees het artikel van wilhelminapark maar even goed door. Wat wel goed is om te weten is dat dexamethason volgens onderzoek eigenlijk helemaal niks toevoegd. Ik weet dat het in de extreme gevallen wordt toegepast, maar het is mega schadelijk! De keren dat ik het aanraad zijn echt gevallen waarbij er dusdanige zwelling/ontsteking is dat het leven voor het konijn gewoon echt niet meer konijnwaardig is op dat moment. Dat je dus denkt aan inslapen. Dan kun je alles of niet doen en kun je de schade die het aanricht ook wel verantwoorden. Ik vind het belangrijk dat konijnenbaasjes dit weten. Want wilhelminapark wordt vaak aangeprezen om hun behandelplannen en vaak zijn ze ook heel goed, maar bij deze ben ik het niet helemaal eens en vind ik dat er goede voorlichting moet zijn in wanneer wel niet die injecties. Ik zou wel nadenken over de vitamine B, omdat hierbij wordt aangegeven dat het kan helpen bij de regeneratie van de zenuwen, zeker omdat jouw konijn typisch neurologische symptomen heeft. In eerste instantie geef je die via injectie, ik geloof dat je het later ook oraal kunt geven.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goeiemiddag!

 

Ik zal na het weekend nog eens contact opnemen met de dierenarts en vragen welke medicatie hij had voorgeschreven. We zijn onlangs pas veranderd van DA met de twee konijntjes omdat onze eigen dierenarts zei dat hij meer wist van konijntjes dan zijzelf. Het is nog maar de tweede keer dat we er geweest zijn, dus het is nog allemaal nog een beetje zoeken.

 

Ik heb het een beetje onduidelijk uitgelegd, maar de spuitjes waren om oraal te geven & de substantie leek wel enorm op Panacur. Helaas heb ik ook geen factuur gekregen van de persoon die met hem naar de DA ging. Maar hopelijk kan ik dus meer duidelijkheid krijgen van de dierenarts na het weekend.

 

Panacur wordt helaas pas maandag opgestart. Normaal gezien ging ik vandaag starten, maar helaas is het nog niet geleverd door een fout van het bedrijf waar we het bestelden.🫠 Ik heb nog op allerlei manieren geprobeerd om het toch nog op tijd binnen te krijgen, maar helaas. Er is ook nergens waar we het kunnen halen & ook de DA is gesloten.
 

Ditto lijkt momenteel slechts twee symptomen te hebben: een scheef kopje & geen evenwicht. 
 

Als ik het goed begrepen heb was die antibiotica voor in het geval dat het een andere infectie was die de EC actief heeft gemaakt. Ik vind het echt frustrerend dat ik niet thuis was wanneer hij ziek werd & dus niet degene was die hem meenam naar de DA, want ik ben graag op de hoogte van alles. Als ik had kunnen vroeger terugkeren van reis om hem naar de DA te nemen, had ik het meteen gedaan…

 

Momenteel doet hij het ondanks omstandigheden erg goed. Daarnet was hij zijn kartonnen doos aan het verhuizen, rond gooien en vernielen. Hij lijkt steeds meer terug op zichzelf: een echte vernieler.🤪

 

Hopelijk krijg ik snel meer duidelijkheid van de DA en kunnen we snel de kuur opstarten. Ondertussen krijgt hij wel nog zijn pijnstilling. 
 

Groetjes!

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik hoop echt voor je dat wat in de spuitjes zit panacur is. Is het wit? Ik zit te denken of er nog andere witte middelen zijn. Niet die ik gebruikt heb in ieder geval.

 

Scheve kopstand zie je ook bij oorontsteking, ik vermoed daarom dus de antibiotica. Jouw verhaal doet dat ook wel vermoeden.

 

Er is dus wel een kans dat je al panacur geeft, dus voordat je begint zou ik eerst de dierenarts bellen die de behandeling heeft gedaan en dan meteen de dosering controleren. Weet je voor hoeveel dagen er spuitjes mee zijn gegeven? Het kan natuurlijk dat deze dierenarts spuiten optrekt uit een grote fles en zegt je moet er zoveel per dag van geven. Mijn dierenarts giet het in flesjes over. Dat doen ze wel met meer medicatie die in grootverpakking komt.

 

Wonen ze normaal buiten en komen ze daar in contact met katten?

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Goeiemiddag!

 

Om eerst nog even op Kolino te antwoorden: het bleek inderdaad Panacur (of iets gelijkaardigs) te zijn. We hebben de verdere dosering ook met de DA besproken.
De konijntjes leven inderdaad buiten. We hebben best een grote tuin en we zien misschien één of twee keer per jaar een kat in onze tuin. Maar we hebben nog nooit een kat in de buurt van de konijntjes gezien. 

Dan nu de update:

 

Na het weekend zonder medicatie is Ditto enorm achteruit gegaan. Hij lag bijna 24/7 neer, kon zijn koppie zo goed als niet meer opheffen en had totaal geen evenwicht meer. Zijn ene oogje zat toe en zijn volledige achterwerk ging vol met uitwerpselen. Het was echt vreselijk om aan te zien en ik heb mezelf meerdere keren afgevraagd waarom ik hem dit aandeed. Toch wou ik hem nog een kans geven wanneer Panacur eindelijk toekwam. Dus ik heb hem voorzichtig afgewassen en extra ondersteund in dat weekend.

 

Nu zijn we bijna een week of twee (denk ik? alle dagen lopen precies door elkaar😬) verder en is Ditto precies herboren. Enkele dagen geleden hebben we beslist de konijntjes weer naar buiten te verhuizen. De temperaturen in hun eigen tuinhuisje waren ongeveer hetzelfde als die binnen en ik wou dat Lilo weer alle ruimte kon gebruiken in plaats van slechts een kleinere, tijdelijke ren. We hebben de blauwe bak waarin Ditto en Lilo de laatste weken woonden in het tuinhuisje gezet en ik heb gezorgd dat alles wat Ditto nodig kon hebben in de bak zelf stond, zodat hij zich dus niet moest verplaatsen om eten of drinken te halen. Ook kreeg hij iedere nacht een SnuggleSafe aangeboden.

 

Enkele dagen na zijn 'verhuis' naar buiten merkte ik dat Ditto steeds meer ging bewegen en rondhuppelen, maar toch altijd in zijn blauwe bak bleef zitten. Ik merkte dat hij na grote sprongen zijn evenwicht verloor en besefte dat de sprong over de rand van zijn bak waarschijnlijk te moeilijk was. Dus hebben we een grote kartonnen doos omgetoverd tot tijdelijke bak voor Ditto in zijn tuinhuisje, met een 'deuropening' op de grond zodat hij er gemakkelijk in en uit zou kunnen. Toen ik die gisterenavond wou installeren, zat Ditto plots in zijn ren. Hij was dus zelf uit zijn bak gesprongen. Omdat er terug in springen nog moeilijker is dan eruit, heb ik toch de bak vervangen voor de kartonnen doos.

 

Tijdens het ombouwen van zijn verblijf zat Ditto heel de tijd rond te huppelen in zijn ren. Behalve dat z'n koppie nog wat scheef ging en dat hij misschien niet zo rap was als vroeger, zou je nooit kunnen raden dat hij recent nog zo ziek was. Toen ik hem wou halen om zijn medicatie toe te dienen, liep hij meteen naar een hoekje waar ik hem wel kon zien, maar niet gemakkelijk aan hem kon. Hij heeft daar een halfuur lang gezeten met zijn vriendinnetje en ze hebben elkaar de hele tijd zitten wassen. Je kon gewoon aan zijn snoetje zien dat hij maar al te best wist dat ik op hem aan het wachten was. Dit soort dingen deed hij constant voor hij ziek werd, dus het was super om zijn deugnieterij weer te zien. 

 

Hij is nog steeds zot op zijn groentjes en onkruid. Hooi gaat er ook nog gemakkelijk in. Korreltjes weigert hij nog steeds, maar de laatste paar dagen eet hij zijn critical care van een lepeltje en hoef ik het niet meer met een voedingsspuit te geven. Hij lijkt alweer een beetje op gewicht te komen, gelukkig. Hij was erg veel vermagerd in de eerste paar weken, maar is er dankzij het dwangvoeren er weer bovenop gekomen.

 

In de laatste paar dagen heeft hij geen enkel moment meer gesteund tegen een muur of een rand om rechtop te kunnen blijven. Zijn kopje hangt al heel wat minder scheef. Hij kan zichzelf weer prima schoon maken, heeft meer eetlust en zijn oogje ziet er ook al een stuk beter uit. Hij verliest slechts zijn evenwicht bij zeer grote sprongen of wanneer hij erg schrikt van iets. Hij doet het eigenlijk super goed. Ik hoop echt dat dit zo blijft en dat hij nog enkele mooie en gelukkige jaren bij ons voor zich heeft.

 

Toen onze hond Ditto voor het eerst zag nadat hij ziek was geworden, bleef ze uren doodstil staan en naar hem staren. Normaal gezien is ze dol enthousiast wanneer ze de konijntjes ziet en kan ze niet stoppen met kwispelen. Ze is helemaal zot van Ditto en ziet hem echt als een broertje. De voorbije weken bleef ze gewoon verdrietig naar hem staren, want ze wist echt dat er iets niet klopte. De laatste twee dagen is ze weer haar enthousiaste, kwispelende zelf wanneer ze Ditto ziet. Ook zij lijkt te beseffen dat het weer een stuk beter met hem gaat. Ook ons andere konijntje Lilo loopt weer heel veel rond en gaat enthousiast op onderzoek uit in plaats van zielig in een hoekje weg te kwijnen. Ik ben zo blij dat het met alle drie mijn monsters weer beter gaat. Ze zagen er allemaal echt van af.💔

 

Bedankt voor alle hulp en om te geloven in onze Ditto. Het is een echte vechter en ik ben zo blij dat hij eindelijk beter aan het worden is!💕

Ik probeer hieronder een fotootje toe te voegen die ik vandaag van Ditto genomen heb, maar geen idee of dit zal lukken. Het is echt jaren geleden dat ik hier nog foto's heb geüpload.😂

https://www.dropbox.com/scl/fi/ea2pra1ur0wpw01yth2l9/dittoooo.png?rlkey=1dddef1mez9zx30qmq8co9olb&dl=0
 

Groetjes & pootje van Ditto en Lilo!🐰

Screenshot_20230922_174908_Dropbox.jpg

aangepast door Evee
foto ingevoegd
  • Vind ik leuk 7
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .