Vrouwtje steeds ziek, om moedeloos van te worden

[tam86]

Mijn vrouwtje is bijna zes jaar. Vanaf dat zij klein was, had ze altijd iets. Gasbuik, haken, chagrijnig, niet lekker etc. Ze is dus best vaak geopereerd. En als ze een operatie heeft gehad duurt het herstel in vergelijking met haar partner altijd lang. Ik vind haar best pietluttig 😄. Haar man had grote haken en een ontsteking en at gewoon door en zij stopt al met eten met een mini haak. In maart dit jaar hebben we haar aan haar haken laten opereren. Operatie is goed gegaan, maar uiteindelijk stopte ze weer met eten en moest ik twee keer terug naar de dierenarts. 600 euro lichter. Op het moment is ze weer ziek. Ze heeft een gasbuik. Ik merk dat ik het echt zwaar vind. Ze heeft altijd iets. Het is een bang konijn en ook vaak chagrijnig naar haar partner. Ik vraag me af waar ik het allemaal voor doe. Haar steeds weer aan de praat krijgen voor mezelf of voor haar? Ze is nu ook zo boos als we medicatie moeten geven dat ze in het spuitje bijt. Dit deed ze voorheen niet. Ik vraag me af of zij er nog wel zin in heeft. Ze is ook zo bang (geworden). Ik weet niet zo goed waar ik heen wil met mijn verhaal, maar ik merk dat ik er echt heel naar van wordt. Ik heb zoveel en zo vaak stress om haar. Het belemmert mijn dagelijks leven. Ik heb zo veel voor mijn konijnen over, maar ze maakt het mij zo lastig. Kan je zeggen dat een konijn ondraaglijk lijdt? Ik hoor graag jullie tips, ervaring, mening etc. 
 

We hebben overigens een zeer goede dierenarts. De beste van noord Holland 

[Evee]

Ik denk dat jouw verhaal voor veel konijnenbaasjes herkenbaar is. Het is het grote nadeel van konijnen houden. Soms heb je geluk en tref je konijntjes die eigenlijk alleen voor vaccinatie/castratie bij een dierenarts komen en zo zonder problemen mooie leeftijden behalen. Maar soms tref je een "kwakkelkonijn". Dan heb je inderdaad veel zorgen, ze zijn zo kwetsbaar, ben je vaak bang dat je ergens iets over het hoofd ziet of een foutje maakt. De kosten lopen op, de laatste tijd zijn dierenartsen niet goedkoper geworden. Dat heeft best invloed op hoe je je zelf voelt als baasje.  Lastige dilemma's. 

 

Hoe is de kwaliteit van leven? Zijn er wel dingen waar ze plezier in heeft? Hoe vaak is het nodig dat ze geopereerd moet worden en hoe snel / hoe volledig is het herstel? En hoe ziet de verwachting voor de toekomst er uit?  Welke kwaaltjes zijn er nu precies? Weet je wat de oorzaak is van de gasbuik? (de gebitsproblemen?) Is er een permanente oplossing mogelijk die minder vaak herhaling geeft van de klachten? Heb je het al met je dierenarts besproken? 

 

[Kolino]

Ik snap wel dat je het zo ervaart. De meeste mensen hier weten dat ik een megacolon konijn gehad heb, dat was op een gegeven moment van aanval naar aanval leven en iedere dag uren bezig met de verzorging en ook niet meer langer weg kunnen/durven. Nou moet ik zeggen dat ik dat niet eens het ergste vond, maar die spanning steeds van wanneer het niet meer lukt om zo'n beestje op gang te krijgen., dat vond ik echt heel zwaar. Gelukkig was dat konijn heel makkelijk met medicatie, dus dat maakt ook dat je makkelijker door kan gaan. Er zat veel tijd in, maar het beestje leed niet. Toen dat er aan zat te komen heb ik hem in laten slapen.

 

Dat je nadenkt over inslapen omdat het je leven beperkt vind ik wel lastig, ik kijk daarin echt alleen naar het konijn. Dat het mij tijd en energie kost is het gevolg van de keuze om voor konijnen te kiezen, dat zo'n beestje altijd iets heeft kan die niks aan doen. Wie ben ik dan om te zeggen jij mag niet meer leven, want het kost mij teveel moeite? Nee, dat gaat er bij mij niet in, het moet echt lijden zijn voor het konijn.

 

Qua geld, ik doe altijd alleen dingen die van belang zijn voor de behandeling van het konijn. Medicatie, opname, onderzoeken om dingen uit te sluiten of te bevestigen. Maar als het niks verandert aan de behandeling dan laat ik het wel eens zitten. Je moet het financieel ook allemaal maar kunnen dragen.

 

Ik vind chagrijnig doen als er medicatie in moet niet gek, het klinkt ook een beetje als het karakter van je konijn. Toen ik vorige week mijn konijn aan een gasbuik moest behandelen had ik op een gegeven moment ook zoiets, je kunt het weer zelf, dus ik ga je geen stress meer aan doen. Dat is ook net een haai als er medicatie in moet en hij was heel argwanend geworden. Nu komt hij gewoon weer knuffelen 🙂

 

Mijn advies is ook, ga eens met de dierenarts praten wat voor opties er zijn. Kijk, stel je kiest nu voor inslapen dan heeft je ram weer een nieuw vriendinnetje nodig. Los daarvan zijn inslapen, cremeren en een nieuw konijn aanschaffen ook niet gratis, dan ben je ook een paar 100 euro verder. Linksom of rechtsom kost het dus hoe dan ook geld, wat je ook kiest. Ik denk dus dat je het beste kunt kijken naar de levenskwaliteit van je konijn en misschien ook wel de voeding. Kijken of je dingen kan doen om de gebitsproblemen te verminderen.

 

[Eefje]

Heel vervelend inderdaad, en herkenbaar. Het zijn wel dingetjes die er een beetje bijhoren. Gasbuikjes en haakjes zeggen vaak weinig over de algehele gezondheid. Mijn konijnen raken steevast een keer verstopt tijdens de rui, maar zijn gewoon gezond. Dit heb ik met 4 van de 5 konijnen gehad 🤷.  

Gasbuikjes en verstoppingen kon ik op gegeven moment prima zelf oplossen, dus de kosten vielen wel mee. Maar haakjes, e cuniculi (gelukkig heel mild), middenoorontsteking, blaasproblemen, snot, daarvoor moest ik wel naar de dierenarts, maar gelukkig kwam dat niet zo frequent dat de kosten en zorgen echt een probleem waren. Alleen bij 2 snotteraars in vergevorderd stadium was het lastig om de kwaliteit van leven goed in te schatten. 

 

De vragen die Evee stelt zijn belangrijk. En je financiële draagkracht natuurlijk. Je moet het wel kunnen betalen. 

 

Wat betreft schuw en chagrijnig zijn, ik heb hier twee eikels zitten die altijd schuw en chagrijnig zijn, maar deze hoef ik vrijwel nooit te pakken of behandelen, dus daarvan ben ik niet zo onder de indruk. Bij deze konijnen zou ik geen langdurige behandelingen doen, niet wekenlang dagelijks medicatie geven als het er onder dwang in moet bijvoorbeeld. Niet omdat ik dat niet wil doen, maar omdat ze daar dan wekenlang zo ernstig onder zouden lijden dat ik ze dat niet aan wil doen voor een onzekere uitkomst. Mijn vorige voedster was heel erg tam, die heb ik probleemloos heel lang en vaak kunnen behandelen tegen snot. Veel medicatie ging er vanzelf in en ze vond het niet erg om aangeraakt te worden. Mijn ram die ook chronisch snot had heb ik teveel behandeld, zonder resultaat. Achteraf heb ik daar spijt van, hij vond de behandelingen verschrikkelijk. Ik had het na de eerste twee behandelingen op zijn beloop moeten laten en tijdig voor inslapen moeten kiezen. Al doende leert men. Ik vind dat je dat mee moet nemen als je kwaliteit van leven beoordeelt en behandelingen overweegt. 

Maar akkefietjes als haakjes en gasbuikjes zijn daarin wel anders dan ziektes en onzekerheid of ze er bovenop komen na wekenlang behandelen. Dat duurt meestal maar om een paar dagen, dat doe ik met deze twee konijnen ook wel indien nodig.

 

Je onzekerheid kunnen wij niet wegnemen, we kunnen je hooguit wat overwegingen en ervaringen meegeven. Heel fijn dat je een goede dierenarts hebt, dan kun je ook vertrouwen op zijn of haar mening en oordeel. Blijf goed in overleg! 

[tam86]

1 uur geleden, Evee zei:

Ik denk dat jouw verhaal voor veel konijnenbaasjes herkenbaar is. Het is het grote nadeel van konijnen houden. Soms heb je geluk en tref je konijntjes die eigenlijk alleen voor vaccinatie/castratie bij een dierenarts komen en zo zonder problemen mooie leeftijden behalen. Maar soms tref je een "kwakkelkonijn". Dan heb je inderdaad veel zorgen, ze zijn zo kwetsbaar, ben je vaak bang dat je ergens iets over het hoofd ziet of een foutje maakt. De kosten lopen op, de laatste tijd zijn dierenartsen niet goedkoper geworden. Dat heeft best invloed op hoe je je zelf voelt als baasje.  Lastige dilemma's. 

 

Hoe is de kwaliteit van leven? Zijn er wel dingen waar ze plezier in heeft? Hoe vaak is het nodig dat ze geopereerd moet worden en hoe snel / hoe volledig is het herstel? En hoe ziet de verwachting voor de toekomst er uit?  Welke kwaaltjes zijn er nu precies? Weet je wat de oorzaak is van de gasbuik? (de gebitsproblemen?) Is er een permanente oplossing mogelijk die minder vaak herhaling geeft van de klachten? Heb je het al met je dierenarts besproken? 

 

Dank je voor je bericht. Ik vond het best lastig om dit te opperen, omdat ik echt het beste met mijn konijnen voor heb. 
 

ik vind het lastig om te zeggen hoe de kwaliteit is. Ze doet wat ze moet doen, maar ze maakt geen binkys bijvoorbeeld, haar man doet dat wel veel. In de ren hebben we zand. Soms veeg ik alles aan en gaat ze fanatiek graven, zodat het er precies hetzelfde uitziet als voorheen. Maar geen idee of ze dat leuk vindt of dat ze mijn idee gewoon heel stom vindt. We hebben het ‘geluk’ dat ze maar eens per acht maanden aan haar haken wordt geopereerd. En het herstel is dan zeker een week incl naar binnen + medicatie. Maar ze heeft vaak dagen dat ze slaperig in haar hok ligt en niets wil eten. Dus ik in paniek en dan ineens na een paar uur gaat ze wel eten, alsof er niets is gebeurd. Dat blijf ik vreemd vinden. Dit lijkt een losstaand iets. 
 

ik denk dat ze nu gas heeft gekregen omdat ze een tijd binnen zaten omdat de ram geopereerd was (ongelukkige val in het hok waardoor z’n tand scheef stond, dood was gegaan en was gaan ontsteken) en dat het naar buiten brengen te stressvol was? Maar dit was dus laatst ook. Na de haken. Operatie ging goed, maar na het terugzetten kreeg ze gas. Maar ze buiten in de ren laten is geen optie, want de ren is 8m2 en haar twee keer per dag vangen is nog stressvoller.
 

Toen ik zondag naar de spoed ging heb ik haar kiezen laten nakijken, daar was niets te zien. De maand ervoor ook niet toen we de jaarlijkse vaccinatie hadden. Ik heb een hooisoort gevonden die de konijnen erg lekker vinden en daardoor het langer duurt voor zij weer geopereerd moet worden. 
 

mijn dierenarts geeft aan dat haken weghalen de beste oplossing is. Tanden/kiezen eruit is hij geen voorstander van. Welke opties zijn er volgens jou?

[tam86]

1 uur terug, Kolino zei:

Ik snap wel dat je het zo ervaart. De meeste mensen hier weten dat ik een megacolon konijn gehad heb, dat was op een gegeven moment van aanval naar aanval leven en iedere dag uren bezig met de verzorging en ook niet meer langer weg kunnen/durven. Nou moet ik zeggen dat ik dat niet eens het ergste vond, maar die spanning steeds van wanneer het niet meer lukt om zo'n beestje op gang te krijgen., dat vond ik echt heel zwaar. Gelukkig was dat konijn heel makkelijk met medicatie, dus dat maakt ook dat je makkelijker door kan gaan. Er zat veel tijd in, maar het beestje leed niet. Toen dat er aan zat te komen heb ik hem in laten slapen.

 

Dat je nadenkt over inslapen omdat het je leven beperkt vind ik wel lastig, ik kijk daarin echt alleen naar het konijn. Dat het mij tijd en energie kost is het gevolg van de keuze om voor konijnen te kiezen, dat zo'n beestje altijd iets heeft kan die niks aan doen. Wie ben ik dan om te zeggen jij mag niet meer leven, want het kost mij teveel moeite? Nee, dat gaat er bij mij niet in, het moet echt lijden zijn voor het konijn.

 

Qua geld, ik doe altijd alleen dingen die van belang zijn voor de behandeling van het konijn. Medicatie, opname, onderzoeken om dingen uit te sluiten of te bevestigen. Maar als het niks verandert aan de behandeling dan laat ik het wel eens zitten. Je moet het financieel ook allemaal maar kunnen dragen.

 

Ik vind chagrijnig doen als er medicatie in moet niet gek, het klinkt ook een beetje als het karakter van je konijn. Toen ik vorige week mijn konijn aan een gasbuik moest behandelen had ik op een gegeven moment ook zoiets, je kunt het weer zelf, dus ik ga je geen stress meer aan doen. Dat is ook net een haai als er medicatie in moet en hij was heel argwanend geworden. Nu komt hij gewoon weer knuffelen 🙂

 

Mijn advies is ook, ga eens met de dierenarts praten wat voor opties er zijn. Kijk, stel je kiest nu voor inslapen dan heeft je ram weer een nieuw vriendinnetje nodig. Los daarvan zijn inslapen, cremeren en een nieuw konijn aanschaffen ook niet gratis, dan ben je ook een paar 100 euro verder. Linksom of rechtsom kost het dus hoe dan ook geld, wat je ook kiest. Ik denk dus dat je het beste kunt kijken naar de levenskwaliteit van je konijn en misschien ook wel de voeding. Kijken of je dingen kan doen om de gebitsproblemen te verminderen.

 

Ik zal net als jou altijd kiezen voor mijn konijn. Dus als ik kies voor inslapen doe ik dat uit liefde voor haar, om haar rust te geven. Maar konijnen kunnen helaas niet praten. Dat zal het soms zoveel makkelijker maken. 
 

wat fijn dat jouw konijn jou daarna wel nog accepteert. Wij geven altijd medicatie samen en als mijn konijn mijn vriend al ziet gaat ze stampen en rent ze weg. Dit maakt het allemaal zo lastig. Die gas en haken daar komt ze steeds wel bovenop maar omdat het best veel is heeft ze best veel stress. 
 

als wij kiezen voor inslapen, dan zal ik mijn ram zsm koppelen aan een nieuw konijn uit de konijnenopvang. Ik vind geld minder belangrijk dan het leven van een konijn. Voor zowel mijn man als vrouw. al is 850 euro in een paar maanden tijd best pijnlijk. 

[tam86]

57 minuten geleden, Eefje zei:

Heel vervelend inderdaad, en herkenbaar. Het zijn wel dingetjes die er een beetje bijhoren. Gasbuikjes en haakjes zeggen vaak weinig over de algehele gezondheid. Mijn konijnen raken steevast een keer verstopt tijdens de rui, maar zijn gewoon gezond. Dit heb ik met 4 van de 5 konijnen gehad 🤷.  

Gasbuikjes en verstoppingen kon ik op gegeven moment prima zelf oplossen, dus de kosten vielen wel mee. Maar haakjes, e cuniculi (gelukkig heel mild), middenoorontsteking, blaasproblemen, snot, daarvoor moest ik wel naar de dierenarts, maar gelukkig kwam dat niet zo frequent dat de kosten en zorgen echt een probleem waren. Alleen bij 2 snotteraars in vergevorderd stadium was het lastig om de kwaliteit van leven goed in te schatten. 

 

De vragen die Evee stelt zijn belangrijk. En je financiële draagkracht natuurlijk. Je moet het wel kunnen betalen. 

 

Wat betreft schuw en chagrijnig zijn, ik heb hier twee eikels zitten die altijd schuw en chagrijnig zijn, maar deze hoef ik vrijwel nooit te pakken of behandelen, dus daarvan ben ik niet zo onder de indruk. Bij deze konijnen zou ik geen langdurige behandelingen doen, niet wekenlang dagelijks medicatie geven als het er onder dwang in moet bijvoorbeeld. Niet omdat ik dat niet wil doen, maar omdat ze daar dan wekenlang zo ernstig onder zouden lijden dat ik ze dat niet aan wil doen voor een onzekere uitkomst. Mijn vorige voedster was heel erg tam, die heb ik probleemloos heel lang en vaak kunnen behandelen tegen snot. Veel medicatie ging er vanzelf in en ze vond het niet erg om aangeraakt te worden. Mijn ram die ook chronisch snot had heb ik teveel behandeld, zonder resultaat. Achteraf heb ik daar spijt van, hij vond de behandelingen verschrikkelijk. Ik had het na de eerste twee behandelingen op zijn beloop moeten laten en tijdig voor inslapen moeten kiezen. Al doende leert men. Ik vind dat je dat mee moet nemen als je kwaliteit van leven beoordeelt en behandelingen overweegt. 

Maar akkefietjes als haakjes en gasbuikjes zijn daarin wel anders dan ziektes en onzekerheid of ze er bovenop komen na wekenlang behandelen. Dat duurt meestal maar om een paar dagen, dat doe ik met deze twee konijnen ook wel indien nodig.

 

Je onzekerheid kunnen wij niet wegnemen, we kunnen je hooguit wat overwegingen en ervaringen meegeven. Heel fijn dat je een goede dierenarts hebt, dan kun je ook vertrouwen op zijn of haar mening en oordeel. Blijf goed in overleg! 

 

[tam86]

@Eefje Jij hebt zo te lezen ook veel pech met je konijnen. Dat vallen mijn kwaaltjes nog wel mee. Ik krijg haar altijd weer aan de praat. Ik weet wat ze lekker vindt na een operatie etc. Dus dat gaat prima. Ze is alleen zo bang. Als ze mijn partner en mij samen ziet dan duikt ze al weg. Zo zielig. En als ze zich wel goed voelt is het nog steeds een angstig konijn. Dat uit zich dan in snel happen naar ons of naar haar man. Dus maak je haar gelukkig met haar steeds oplappen? Dat vind ik zo lastig! Is die stress het voor haar allemaal waard? Het is steeds ‘maar’ een weekje, maar konijnen hebben geen klok dus voor hen is het eindeloos. 

5 juli 2023 aangepast door tam86

[Marjoleink]

Heb je al andere manieren geprobeerd om de medicatie te geven, waardoor je wat van de stress bij je konijn en bij jou kunt wegnemen? 

Ik geef medicatie altijd tussen twee blaadjes basilicum, dan valt het niet op. Maar door een heel klein stukje banaan prakken wordt bijvoorbeeld ook weleens gedaan.

[Eefje]

Ik vind het wel meevallen met de pech. Mijn huidige konijnen hebben alleen soms in de rui buikpijn, verder nog niks, wel even afkloppen. Die andere konijnen hadden weleens wat, maar dat is verspreid over vele jaren. Eentje is met 5,5 jaar ingeslapen , die had daarvoor nooit wat en toen wel iets wat niet te verhelpen was. 2 verloren aan snot, ze hebben daar nog een paar jaar prima mee geleefd tot het niet meer ging. Die zijn allebei ongeveer 9 geworden , dat is een prima leeftijd. Het hoort wel bij konijnen houden. Meestal moet je ze laten gaan omdat ze wat mankeren en niet meer te redden zijn ik zie het eerder als geluk als ze nooit wat hebben. Ze zijn kwetsbaar. Ik kijk er inmiddels ook wel anders naar. Ik geef ze een goed en fijn leven en de medische zorg die ze nodig hebben en reëel is. En als het tijd is laat ik ze inslapen. Ik ben er meer nuchter en realistisch in geworden. Wat niet wegneemt dat mijn hart telkens breekt als ik ze niet kan redden. Maar dat vind ik eigenlijk ook wel mooi, dat ik zo'n emoties kan voelen om zo'n beestje. En niet kunnen redden is natuurlijk niet waar. Ik heb ze allemaal een mooi en fijn leven gegeven, dat is het beste en enige dat je voor ze kunt doen.

[tam86]

Dank jullie wel. Ik merk dat het me goed doet om verhalen van andere baasjes te horen en dat mijn gevoelens vaker voorkomen. Bedankt! 

[Kolino]

Die gevoelens komen zeker voor, vooral toen het laatste jaar met mijn megacolonkonijn, dat was echt niet meer leuk voor mij als baas. Gelukkig had dat beestje zoveel liefde in zich en was het echt vaak dat ik in een deuk lag van alle fratsen, zelf eten gaan scoren, aan komen rennen, aangeven dat het tijd was voor medicijnen. Of als ik iets anders moest doen, altijd de aandacht zoeken. Hoe lief en aanhankelijk de andere twee zijn, dat ondeugende mis ik af en toe nog wel. Dat beest had gewoon een draadje los 😉

 

Ik denk dat het belangrijk is voor jou om ook fijne momenten met ze te hebben. Eten kan daarin een sleutel zijn, lekkere dingen uit de hand geven. Een van mijn konijnen komt bijvoorbeeld ook vaak een likje geven en krijgt dan wat lekkers. Ik heb daardoor een fijne en liefdevolle ervaring met hem, die veel voor mij betekent en hij heeft iets lekkers. Ze genieten ook regelmatig van aaien. Het lekkerste vind ik synchroon aaien, iedere hand een konijn, twee tevreden koppies en ja dan ben ik een blije baas hoor. Ik denk dat dat soort contact ook helpt met dat ze snel weer het vertrouwen terug hebben. Ik ben toch een soort van voedings - en aandachtsbron. 

 

 

[Mitty]

Ik begrijp wel hoe je je voelt. Konijnen zijn zo kwetsbaar en kunnen daarom zoveel kopzorgen veroorzaken. Mijn koppeltje is erg gevoelig voor gasbuiken en verstoppingen. Maandelijks ben ik met een van de twee wel aan de haal, maar omdat ze bij mij binnen een dag (of twee) zelf weer eten en daarna lekker hun eigen gang gaan vind ik het waard.

 

Zoals @Kolino aangeeft is het samenzijn met de konijnen belangrijk om te voelen waarvoor je het doet. Ik heb gelukkig tamme konijnen, maar na medicatie kijken ze mij een paar dagen niet aan. En zijn ze bang, maar dat zou ik in hun geval ook zijn. In die dagen neem ik iets meer afstand en geniet ik door te kijken naar hun dagelijkse activiteiten. Ik zou ze vooral lekker verwennen met speeltjes/slooptmateriaal en eten;) Liefde gaat door de maag! (die van mij worden al gek als ik ze een handje nieuw hooi geef (arme stakkers krijgen maar een halve zak nieuw hooi per dag😂), dus het hoeven niet per se snoepjes te zijn😇).

 

Die van mij krijgen vaak gasbuiken na stressvolle activiteiten zoals jaarlijkse vaccinaties, grote schoonmaak van het hok, toen ze van verblijf verhuisde, etc. Ik houd ze rond deze gebeurtenissen extra in de gaten en bereid mij psychisch voor op een konijn met pijn. En ik kijk naar het dieet, zoals zorgen dat ze het drinken interessant vinden d.m.v. hooithee aanbieden naast het water, want vocht is belangrijk.

 

Het is een beetje zoeken, maar het blijft uiteindelijk jouw keuze;) De kans dat het volgende konijn ook zo kwetsbaar is, is ook aanwezig.