happy211

Het kan misschien ook helpen om van tevoren een afspraak te maken om te komen kijken of om foto's te krijgen. Misschien dat het gaas zo is dat ze er niet aan kan bijten. Ik weet bijvoorbeeld dat ze bij Knijn en ko in Bavel (bij Breda) echt heel fijnmazig gaas hebben en dat is alleen bij de deur, de rest zijn kunststof platen. Wellicht iets te ver rijden, maar misschien is er een opvang in de buurt die het ook zo geregeld heeft. Dan zit ze wel kleiner natuurlijk, maar is het tralieknagen beperkt.

Welkom op Bunnybunch, je bent hier zeker op het juiste adres om ervaringen uit te wisselen over jouw konijnen. Ik ben zelf wat minder bekend met megacolon (als in, zelf geen directe ervaring mee), maar heb je dit artikel al gevonden? https://www.bunnybunch.nl/megacolon-bij-konijnen/ Wat zijn dingen waar je tegenaan loopt?

@JokeC Artemis is vorig jaar overleden, ook op zeer mooie leeftijd, 10 jaar. Apollo's nieuwe maatje Pandora doet het wel goed. Zij waren niet heel klef, dus ze rouwt niet echt. Heeft wel kort aan hem gesnuffeld toen ik hem bij thuiskomst in ren legde maar vond het eigenlijk maar niets, veel stampen ook. Ik merk wel weer direct: een konijn heeft een maatje nodig. Ookal is ze niet ongelukkig, ze staat wel veel vaker op de uitkijk, ze was altijd al wat schuw en schrikachtig maar dat is nu nog meer. Zolang ze bij Apollo was heb ik haar zelden horen stampen (alleen als ik haar moest oppakken voor de dierenarts) maar deze week nu wel wat vaker. Ik ben benieuwd met welk nieuw maatje zij thuiskomt en hoe de koppeling gaat. De koppeling met Apollo was super makkelijk, de goedzak vond alles prima.

Hoe is haar ademhaling als ze gaat liggen? Is deze snel, dan kan dit wel een teken van stress zijn, dat is namelijk heel vermoeiend. Het kan ook zijn, dat ze zich in dat hoekje wel veilig genoeg voelt, maar niet in de ren bij de ram.

Hoe lang is de koppeling nu bezig? Met jouw vraag 'hoe lang kijk je het aan' kan ik zeggen, dat er na 4-5 dagen zeker wel iets verandert moet zijn. Is dat niet zo en blijft de voedster steeds schuilen voor de ram, dan zijn er de volgende stappen mogelijk: - liefst zou je de koppeling naar neutraal terrein verplaatsen, dan zijn ze gelijk qua territorium en kun je echt goed kijken of de konijnen qua karakter matchen. - is dat echt geen mogelijkheid, dan zou je kunnen switchen van ruimte, dus de voedster op het gedeelte van de ram zetten en de ram op de voedster. Laat ze dan 2-3 uur ongeveer apart op die stukken, en haal dan de scheiding weer weg zodat ze weer toenadering kunnen zoeken. De hoop is, dat dan de sterke invloed van het territorium dat de afgelopen dagen is gevormd, wat wordt afgezwakt, en ze minder op hun eigen helft blijven en meer daadwerkelijk de rangorde gaan starten. - Lukt het niet met 2-3 uur scheiden, rent de voedster bijvoorbeeld meteen weer naar de tafel wat haar veilige plek is, dan zou je ze een nacht gescheiden op de nieuwe helften gescheiden kunnen houden. Het is dus niet de bedoeling om ze constant te wisselen, maar wel lang genoeg aan 'hun nieuwe helft' kunnen laten wennen dat de territoriumdrift wat wordt gereset. Maar dus ook niet zo lang dat ze hun 'nieuwe helft' gaan claimen als hun territorium. Daarom is deze manier van koppelen niet aan te raden, het is ontzettend lastig om een gelijke basis te creëren waardoor ze een goede rangorde kunnen gaan opbouwen. Blijft de voedster zo angstig van de ram, blijf je het gevoel hebben dat je ze niet veilig samen kunt laten 's nachts, blijven ze langs elkaar heen leven op hun eigen helft, dan kun je niet spreken van een geslaagde koppeling, en dan zijn er weinig andere dingen die je nog kunt proberen, tenzij je de erg ouderwetse stress koppeling wil doen, wat ik absoluut zou afraden. Als je tot zulke heftige dingen moet overgaan, dan is het gewoon geen goede match en kun je beter beide konijnen een plezier doen en een andere partner proberen. Zeker met het warme weer op komst, wil je wel dat er morgen of vrijdag echt meer toenadering komt en rust voor de voedster. Als er zaterdag nog geen vooruitgang is geboekt, dan zou ik zelf ervoor kiezen om de koppeling te staken vanwege het weer. Koppelen geeft veel stress en dat is boven de 25 graden echt gevaarlijk. Heb je dit artikel al helemaal doorgelezen? https://www.bunnybunch.nl/koppelen-van-konijnen/

Je benoemt het zelf al, het is inderdaad een risico dat de twee konijnen die je nu hebt niet meer bij elkaar kunnen als je een groepskoppeling zou proberen. De rangorde zal bij introductie van nieuwe konijnen in de groep weer vanaf nul moeten worden opgebouwd en dat kan er voor zorgen dat jouw koppel minder klef wordt of zelfs helemaal niet meer bij elkaar kan. Hoe groot dat risico is, durf ik niet te zeggen, dat verschilt waarschijnlijk heel erg per konijn en koppel. Ik heb laatst een groepskoppeling gedaan als vrijwilliger in de opvang met een bestaand koppel, en hoewel je zag dat de ram regelmatig even bij 'zijn voedster' ging kijken, lag hij ook vaak bij de andere konijnen en zocht zij hem niet echt meer op. Als de groepskoppeling mislukt zou zijn, dan denk ik dat zou nog wel als koppel terug samen hadden gekund, maar de dynamiek was in de groep zeker anders. Op het begin van de koppeling was die voedster ook vrij angstig, en schrok ze ook regelmatig van 'haar ram' en ook 'haar ram' heeft tijdens de groepskoppeling op haar gereden om zijn positie te bevestigen. Hij was gelukkig wel de bindende factor in de groep, waardoor uiteindelijk iedereen gemoedelijk met elkaar om ging na iets meer dan een week. Hou er dus ook rekening mee dat je met een groepskoppeling veel ruimte en veel geduld nodig hebt, dit is niet in enkele dagen klaar en je moet zeker 4 m2 aan veilige, neutrale ruimte hebben waar ze langere tijd 24/7 bij elkaar kunnen zijn. Ik zou adviseren om de groepskoppeling, als je zou besluiten om het toch te willen proberen, bij een konijnenopvang te laten doen. Niet alle konijnen zijn geschikt in een groep en de karakters van alle konijnen moeten matchen. Zomaar ergens 2 Vlaamse Reuzen kopen en hopen dat die groepskoppeling werkt, is een te groot risico. Bij een opvang zijn veel meer mogelijke konijnen om uit te kiezen, dus is de kans dat er een goede groep komt een stuk groter. En ook daar is er geen garantie, als jouw konijnen te schuw of juist dominant zijn om goed in een groep te kunnen leven.

Je hebt het jezelf niet makkelijk gemaakt door op deze manier te gaan koppelen, maar het klinkt wel positief. Zoals je zelf al hebt gezien, hebben ze wel echt hun eigen plek met de kans dat ze doe gaan verdedigen als de ander daarop komt. Dat heb je de ram ook zien doen door het jagen, want eerst was natuurlijk het hele verblijf van hem, dus hij voelt het nog sterker. Nu je al zo bezig bent, kun je het beste ook zo doorzetten en niet te veel weer gaan veranderen. Uiteindelijk moeten ze aan elkaar wennen en het accepteren dat ze hun territorium(=het hele verblijf) samen delen. Zolang de voedster dus nog in haar eigen hoekje gaat schuilen, en zolang de ram nog achter haar aan jaagt als ze op zijn helft komt, dan is de koppeling nog niet geslaagd. Maar het klinkt wel voorzichtig positief. Ze hebben nog niet gevochten, zoeken voorzichtig toenadering, en de voedster lijkt wat minder bang te worden. Als jij denkt dat het veilig kan, is inderdaad de volgende stap om ze ook 's nachts bij elkaar te laten. Zolang ze 's nachts gescheiden blijven worden, blijf je houden dat ze ieder hun eigen kant hebben. Maar blijf goed opletten, dit zal nog wel wat tijd nodig hebben en kan ook nog helemaal mis gaan als de voedster meer gaat proberen en de ram daar niet mee akkoord gaat. Als je in de toekomst nog een keer moet gaan koppelen (of als deze koppeling misluk), dan werkt neutraal terrein wel echt het beste. Mocht je geen mogelijkheid hebben om neutraal terrein te maken, dan is een koppelvakantie via een konijnenopvang een goede optie. Dan zitten ze daar een aantal dagen op neutraal terrein, heb je zelf de tijd om het verblijf neutraler te maken en dan zijn ze al aan elkaar gewend als ze thuiskomen. Succes verder!

We hadden een afspraak om 11u bij de dierenarts. Gelukkig voelde ik me fit genoeg om mee te gaan, nog wel slap maar in ieder geval kon ik een half uur bij de wc vandaan blijven zonder problemen. Helaas ging het met Apollo steeds slechter. Ik had nog wat meer appel voor hem, maar van de 3 stukjes die ik hem om 10 uur gaf, at hij er maar 1 op en daar deed hij heel lang over. Hij was echt zeilig en er zat geen beweging in. In de auto ging het nog slechter, hij lag op zijn zij en ademde zwaar. Toen de dierenarts hem aanraakte om hem te gaan onderzoeken, piepte hij van de pijn. Hij was ook helemaal slap, zakte steeds verder weg. De dierenarts heeft de spuit klaargemaakt, maar het was eigenlijk al niet meer nodig, hij was al aan het sterven. Hij is 9 jaar oud geworden, waarvan hij 6 jaar bij mij heeft mogen wonen en 5 jaar met Artemis samen. Het afgelopen halfjaar was het echt een oud mannetje geworden, hij was blind geworden en verzorgde zich minder goed. Ondanks dat zei de dierenarts bij de controle dit voorjaar dat hij er nog fit uitzag voor zijn leeftijd. Hij heeft ook weinig gemankeerd in zijn tijd bij ons, af en toe wat last van haakjes op zijn kiezen. Hij heeft het goed gehad. Wat het precies was weten we niet zeker. De dierenarts vermoed iets neurologisch zoals een hersenbloeding omdat hij zijn hoofdje steeds liet zakken. Ik zei in de auto al tegen mijn man, toen ik Apollo zo zag liggen, dat ik rekening hield met het scenario dat we hem niet meer mee naar huis zouden nemen. Toen we daar aankwamen en hij zo zwak ademde was het duidelijk dat dat de uitkomst zou zijn. Ze heeft hem ook niet heel lang onderzocht, hij had zo veel pijn en was al zo zwak, dat inslapen de beste optie was. We hebben voor maandagochtend een afspraak gemaakt bij het crematorium.

Altijd leuk, een konijn dat op vrijdagavond stopt met eten 😞 en om het nog erger te maken, heb ik sinds vanochtend heftige diarree, dus kan ik eigenlijk het huis niet uit. Gelukkig nog wel twee positieve dingen: hij heeft net wel een stukje appel op dus is gelukkig nog wel voor iets over te halen en mijn dierenarts is op zaterdagochtend ook open. Maar ik vermoed dat het tandproblemen zijn, dat heeft hij al vaker gehad, en dat zullen ze pas maandag kunnen verhelpen.

Nieuw zand voor in de zandbak. Er was in de loop van tijd al redelijk veel naar buiten gewerkt, waardoor er weinig meer te graven was. Voor Pandora is het nu weer top graven, maar Apollo wordt soms wel bekogeld als hij op de verkeerde plek zit en ik moet weer een stuk vaker vegen. Maar dat hebben we er wel voor over natuurlijk. Ik heb het geluk dat ik wilgentakken bij mijn ouders uit de tuin kan halen, dus die hoef ik nooit te kopen, maar dat krijgen ze qua speelgoed wel vaak.

Kun je de afspraak voor de vaccinatie niet vervroegen? Die moeten binnen een jaar gezet worden, dus er kan niet langer tussen zitten (om de bescherming te behouden) maar een maand eerder kan geen kwaad.

Wat voor ondergrond heb je in het verblijf? Het zou natuurlijk het fijnst zijn, voor jou en hem, als de nageltjes vanzelf zouden afslijten. Het komt vaak voor dat ze bij de dierenarts zo onder de indruk zijn van alles (autorit, vreemde omgeving) dat ze alles maar laten gebeuren. Ik laat de nagels van onze kat ook altijd bij de dierenarts knippen omdat het mij thuis ook echt niet lukt. Daar rekenen ze dan een klein bedrag voor, maar het is wel nodig en scheelt al met al toch heel veel gedoe ten opzichte van de stress thuis (bij mij en hem).

Weet je zeker dat de konijnen er overheen springen? Of glippen ze misschien door een klein kiertje naar buiten? Zeker bij zulke jonge konijnen, die kunnen door redelijk smalle spijlen door glippen.

Als het twee jaar goed is gegaan en er nu na lange tijd meer onrust is, dan is mijn eerste gedachte dat er iets anders aan de hand is. - hoe oud zijn de konijnen? Zitten ze nu in de puberteit? Dat zou de onrust kunnen verklaren. - zijn beide konijnen gezond? Dat jouw ram nu meer achter de voedster aanzit zou kunnen omdat zij niet helemaal fit is, of juist dat hij zich wat onzeker voelt en daarom extra bevestiging wil van de rangorde? - is er iets veranderd rondom hun verblijf? Zijn er bijvoorbeeld andere konijnen of andere dieren in de buurt nu? Over hoe lang je dit door moet laten gaan: als het echt non-stop rijden en continue jagen is, dan moet er wel iets veranderen. Dat is erg veel stress, zal er ook voor zorgen dat ze bijvoorbeeld niet/minder in zijn buurt durft te eten, etc.

Het is goed om hier alert op te zijn, maar het is makkelijk te voorkomen met een paar kleine aanpassingen, zeker als jouw eigen konijnen buiten zitten. - Ik heb kleding die ik alleen naar de opvang aandoe. Een specifiek paar oude schoenen, oude broek, shirt en vest heb ik gekregen van de opvang. Die schoenen doe ik bij de voordeur uit en draag ik nooit bij mijn eigen konijnen (daar draag ik hoofdzakelijk de slippers die bij de achterdeur staan). - Zodra ik thuiskom ga ik direct douchen. Niet alleen vanwege de ziekte, maar je wordt ook gewoon vies bij de opvang van alle hokken schoonmaken en met de konijnen bezig zijn. En zeker in de zomer ook vaak wel bezweet (vorige week 🥵, ondanks de airco was het toch warm met het harde werk). - De meeste opvangen nemen zelf ook extra maatregelen, zoals een desinfectiemat bij de deur zoals je ook bij veebedrijven wel eens ziet, vaccineren, ze hebben een speciale quanantaine-ruimte of zieke konijnen gaan naar een pleeggezin, etc. - Bescherm je eigen konijnen sowieso goed, vaccineer ze, hou hun gezondheid in de gaten, etc. Ze kunnen altijd iets oplopen, door insecten of als je ergens hebt gelopen waar ook wilde konijnen komen.

Het beste kun je vroeg in de ochtend beginnen met koppelen op een dag dat je de hele dag thuis kunt zijn. Het eerste uur blijf je er echt bij in de buurt, bijvoorbeeld in dezelfde ruimte waar je gaat koppelen. Daarna kun je wel andere dingen gaan doen in huis, maar wel zo dat je ze af en toe kunt gaan kijken en dat je het meteen hoort als het misgaat. Op deze manier zitten ze al de hele dag samen voor het tijd is om te gaan slapen. Vaak kun je ze dan wel met een gerust hart achter laten. Bij twijfel zou je bijvoorbeeld met het raam open kunnen slapen zodat je wakker wordt als er iets gebeurd. Durf je dat echt niet aan, dan kun je ze inderdaad uit elkaar halen en de volgende dag 's ochtends vroeg opnieuw beginnen. Want dat is wel wat erg gebeurd als je ze uit elkaar: de hele koppeling doet een hele flink stap terug. Ze zijn niet meer wildvreemden, maar van de rangorde bepaling is alles weer op 0. Stel dat ze na de tweede dag op 30% van het koppelproces zijn, en je zou ze weer 's nachts uit elkaar moeten halen, omdat bijvoorbeeld de koppelruimte niet veilig genoeg is, dan starten ze de 3e dag op bijvoorbeeld 10%. Zo duurt het veel langer, moeten ze steeds een deel overdoen en hebben ze dus ook onnodig langer en meer stress. Zelf zou ik toch zeker 3 dagen thuis willen zijn voor het koppelen, dus bijvoorbeeld een dag extra vrij zodat je een lang weekend hebt. En de eerste dag zou ik ze bijvoorbeeld niet alleen achter laten om boodschappen te doen ofzo, maar de tweede of derde dag al weer wel.

Fijn dat hij nu bij jou is! Welkom op het forum en goed dat je je al zo voor hem hebt ingezet. Dat gras daar zou ik wel echt mee oppassen hoor, als hij dat nog niet gewend is dan kan dat echt voor ernstige darmklachten zorgen, van diarree tot een gasbuik.

Helaas heb ik ook ervaring met niet zindelijke konijnen. Ik ben dan maar gewoon heel blij dat ze lekker buiten zitten, dat het allemaal niet zo uit maakt. De zandbak heb ik een lange tijd weg moeten halen omdat die inderdaad ook altijd als toilet werd gebruikt en ik het zat werd om steeds te vervangen. Nu lukt het gelukkig weer wel, ik heb een hoge bak van IKEA nu als zandbak, Pandora graaft graag en houd hem netjes schoon en Apollo komt niet meer in de bak (bejaard blind opaatje). De toiletbakken maak ik om de dag schoon, en in de zomer vaker, dus dat is qua geur geen probleem. En verder veeg ik ook om de dag voor de keutels (ik heb een veger en blik met steel, dus niet zo veel werk) en plasjes laat ik meestal gewoon opdrogen. In de ren liggen gewoon stoeptegels, dus daar zie je weinig van als het is opgedroogd. Eens in de zoveel tijd spoel ik de ren met de tuinslang. Gelukkig zijn ze wel zover dat ze niet in het hok plassen of keutelen. Toen dat wel zo was heb ik daar een tijdje de bodembedekking uit gehaald (zomer) zodat ze gewoon op de kale bodem zaten. Toen is het gestopt. Alleen als ik hooi in het hok geef bij zware regen dan was het vaak niet schoon, maar dat was wel de beste manier om het hooi droog te houden, want ookal zitten ze overdekt het regent soms toch wat in in de ren. Nu Apollo zo oud is, is hij nog slechter zindelijk, dus wordt het hok soms vies. Maar dat vergeef ik hem wel.

Ik zou hiervoor altijd contact opnemen met een dierenarts, zoals je morgen al gaat doen. Kan het met de antibiotica? Wat is de juiste dosering? Hoe snel kan ik verbetering verwachten of wanneer moet ik weer contact opnemen als het niet verbeterd? Dat soort vragen zijn belangrijk om te bespreken.

Dit is wel echt heel kwalijk, in een hokje zonder ren met zo'n hitte! Kun je daar niet ergens een melding van maken bij een inspectie? Als de konijnen op jouw werk zijn dan zijn er vast (hopelijk) ook wel regels waar ze zich aan moeten houden en een dienst die dat controleert? Nu is gelukkig de ergste hitte voorbij maar als er nog zoiets voorkomt dan zou ik zelf geneigd zijn een melding te maken van dierenmishandeling net zoals je ook zou doen bij een hond die in een auto wordt achtergelaten.

Gefeliciteerd met deze mijlpaal!🥳

Een puppyren kun je goed gebruiken voor een verblijf voor konijnen. Ze zijn stevig en zwaar genoeg dus worden niet zomaar verplaatst. Ze zijn er in verschillende hoogtes, maar 1m of 1.20m is voor de meeste konijnen het beste. Alleen als je weet dat jouw konijnen hoog en graag springen, dan is dat misschien niet genoeg. Als je een dwergkonijn hebt dan moet je ook even goed kijken naar de breedte tussen de spijlen, dat ze niet kunnen ontsnappen of vast komen te zitten tussen de spijlen.

Ik kan ze nu al allemaal afstrepen behalve de foto en de zomer is nog geen twee weken bezig. Foto's van de kat daarentegen heb ik genoeg, in allerlei gesmolten houdingen😅

Als je nog geen verbetering ziet na 2 weken, dan zou ik wel met de dierenarts het behandelplan van Wilhelminapark bespreken. Het kan zijn dat het kopje scheef blijft, dat komt wel vaker voor, dat er restverschijnselen blijven, maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd. Fijn dat ze verder weinig klachten heeft. Is ze verder ook goed onderzocht door de dierenarts? Een scheve kop kan namelijk ook door oorontsteking e.d. komen.

Heel veel sterkte!