Ga naar inhoud

Ik weet het even niet meer...


nalapuk

Aanbevolen berichten

Hoi allemaal, ik heb al vaker topics geopend over de urinebrand van Puk. Ik zal nog even kort de geschiedenis vertellen. Ik ontdekte op een dag urinebrand, ging naar de dierenarts en die heeft toen getest op blaasontsteking. Dat bleek het niet te zijn. Mijn dierenarts hier zei toen dat er nog wel andere opties zijn maar dat zij daar niet de beste voor was, en verwees me door naar dierenkliniek Wilhelminapark in Utrecht. Naar wat ik hoorde zouden zij zo ongeveer de beste zijn. Ik ben daar met Puk naar toe afgereisd. Daar hebben ze een röntgenfoto genomen en daaruit bleek niets wat de oorzaak kon zijn voor de urinebrand zoals blaassteen of iets afwijkends in zijn groei/ lichaamsbouw. Eigenlijk was EC de enige mogelijkheid nog, volgens de kliniek. Ik heb toen panacur meegekregen, pijnstilling en voor de zekerheid ook nog antibiotica. Tijdens de behandeling leek het beter te gaan. Echter bleek achteraf dat ik te weinig panacur van ze had meegekregen (niet voor 28 dagen) en ook niet voor z'n vriendinnetje Nala terwijl ik wel genoemd had dat ik nog een konijn had. Toen hij het na de behandeling weer kreeg heb ik gebeld met de kliniek en voorgelegd dat ik op BB gelezen had dat de kuur langer had moeten duren en ook de hokgenoot behandeld had moeten worden. Toen hebben ze ermee ingestemd dat ik opnieuw een kuur zou doen, dit keer voor beide konijnen en dit keer 28 dagen. Zo gezegd zo gedaan. Het probleem leek weer minder te worden.

Maar nu, een maand later denk ik, is het weer terug. Het is niet zo dat hij er constant last van heeft maar af en toe is de onderkant weer helemaal nat, en dan doe ik mijn best om het weer schoon te krijgen en gelukkig lukt dat wel zodat hij geen last krijgt van een geïrriteerde huid. Hij is verder ontzettend levendig, rent vrolijk rond, eet goed, niks aan de hand. Toch ben ik er niet gerust op, want hij hoort dit natuurlijk niet te hebben. Ik zie hem wel eens plassen en dan lijkt dat eigenlijk net zo te gaan zoals het bij Nala gaat, ik zie niks geks, hij plast gewoon van zich af en hopst dan weg. Ook lijkt hij niet meer te drinken dan normaal is. Ze drinken samen ongeveer 250 ml op een dag en natuurlijk het water van hun portie groenten.

Naast de urinebrand die telkens terug keert heb ik ook het idee dat hij iets afvalt. Er is niets in zijn voeding veranderd behalve dat hij de panacur op een stukje bruin brood kreeg. Nu de kuur over is krijgt hij dat bruin brood dus niet meer.

En ik vind hem wel heel erg extreem verharen en raar in de vacht zitten, maar ik weet niet of dit er mee te maken heeft omdat ik van wel meer mensen hier las over extreem verharen.

Dit alles voelt gewoon echt niet goed maar het punt is nu dat ik gewoon een beetje niet meer weet wat te doen. Mijn dierenarts in de buurt weet het ook niet en in de dierenkliniek heb ik ook een beetje mijn vertrouwen verloren. Zij wisten na de röntgenfoto ook niks anders dan EC en gaven me verkeerde doseringen mee.

Kan het toch EC zijn, dat op de één of andere manier steeds na de kuur gewoon weer terug komt ofzo? Moet ik misschien telkens opnieuw een panacur kuur doen? Kan dit wel zonder gevaren?

Kan het toch iets anders zijn waar de kliniek ook niet aan gedacht heeft?

Wat kan ik nu het beste doen, want ik weet op het moment gewoon geen dierenarts die ik vertrouw? Iemand die een dierenarts kent die heel goed is in de buurt van Apeldoorn/ Zuthpen/ Deventer/ Arnhem oid?

Ik hoor heel erg graag wat jullie er van denken, ik wil gewoon graag dat Puk net zo gezond wordt als hij zich gedraagt! Bedankt alvast :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Alsof ik Coquille's verhaal lees. Echt hetzelfde. Milde symptomen. Urinebrand, maar geen blaasontsteking. Afvallen zonder het eetpatroon veranderd te hebben. Coquille had ook een zwakke achterhand, waarvan ik dacht dat het gewoon zijn lichaamsbouw was, maar wat bij hem dus ook een symptoom van Ec was. Een nijn wat eigenlijk niet ziek lijkt, maar waar toch iéts mis mee is.

Na de eerste keer Ec heb ik Coquille misschien wel zes keer behandeld in anderhalf jaar ongeveer. Een maand Panacur, een week of zes of een maand was hij goed, dan herbegon het weer stilaan. Af en toe urinebrand. Stilletjesaan weer vermageren, zo weinig dat het niet echt opvalt. Weer Panacur. Weer een tijdje goed, soms een paar maand, dan herbegon het weer. Soms de anderen meebehandeld, soms ook niet, omdat zij geen symptomen vertoonden en je niet wil behandelen voor niets. En ineens was het over. Eerst viel het niet op, maar hij bleef droog. Hield mooi zijn gewicht. Tot de dag van vandaag, hout vasthouden. Al moet ik zeggen dat de grootste verbetering bij hem gekomen is toen hij naar buiten is verhuisd. Misschien toeval, maar sinds hij buiten zit, heeft hij geen Ec meer gehad.

Ik weet niet of het bij jouw Puk ook Ec is en of zijn verloop hetzelfde zal zijn, maar ik zou nogmaals behandelen met Panacur, 28 dagen en met de juiste dosering. Voor zover ik weet is Panacur 'relatief' onschadelijk en kan je daarvoor het risico op Ec niet lopen.

'k Wens je Puk een spoedig herstel. :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je voor je antwoord! Het is fijn te lezen dat een konijn dat hetzelfde lijkt te hebben uiteindelijk toch gezond is geworden! Ik denk inderdaad dat ik nog maar een kuur ga doen, ik heb tenslotte 2x behandeld nog waarvan 1x niet de volle 28 dagen dus eigenlijk nog maar 1x echt goed.

Ik had altijd het idee dat als je eenmaal behandelde EC daarna klaar was, maar dat blijkt helaas niet.

Puk zit overigens vanaf dat hij bij mij is al buiten dus helaas kan dat geen oplossing meer zijn om hem naar buiten te doen. Ik hoop in ieder geval ook op een spoedig herstel, hij is zo'n vrolijk en actief ventje dat het gewoon verdient om gezond door het leven te gaan.

Ik hoor overigens nog steeds graag van mensen uit omgeving Apeldoorn een goede konijnkundige dierenarts! Er staat er geen op de lijst, Dieren is het dichtste bij maar dit is toch nog wel een half uur met de auto en mocht ik een keer spoed hebben is dat te lang.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hier echt precies hetzelfde verhaal met Lizzie!

Ik heb zoveel onderzoeken, foto's en behandelingen gehad maar de urinebrand blijft terugkomen.

Soms gaat het opeens beter en lijkt het bijna weg,

maar daarna is het weer raak.

Ook is ze 800gram afgevallen, die ik hopeloos probeer er weer bij op te krijgen. Verder is het een heerlijk konijn.

Ze is vrolijk, gezellig en drinkt en eet gewoon goed.

Ze maakt totaal geen zieke indruk.

Alleen die verrekte onzindelijkheid en eeuwige urinebrand..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt Anjo!

Miesaas even uit nieuwsgierigheid, heb je ook (meerdere keren) behandeld voor EC? Merkte je tijdens de kuur dan ook lichte verbetering? En is er bij Lizzie nog behandeld of onderzocht op andere dingen dan EC, blaasontsteking, gruis of stand vd botten waardoor de urinebrand kan komen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Momenteel krijgt ze haar 2e ec behandeling.

Daarvoor 2 keer voor een blaasontsteking behandeld, want die had ze ook. Daar antibiotica voor gehad. Er zijn foto's gemaakt waar verder niets op te zien was en bloedonderzoek die ook verder niks uitwees.

Als ik alle uitslagen moet geloven is ze gewoon kerngezond, maar urinebrand krijg je niet als je gezond bent.

Ik merkte op dat het inderdaad wat beter ging,

ze was droog en ook ietsjes aangekomen.

Maar vandaag was ze weer nat aan de achterkant.

Zucht. Maar ik blijf volhouden, al zit ik er soms echt even doorheen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

EC kan de oorzaak zijn van urinebrand. 1 van mijn konijnen heeft meer dan een jaar last van urinebrand gehad. Werkelijk alles geprobeerd eraan te doen, maar niets bleek te helpen. Door de stress van een madenaanval heeft ze EC gekregen. Door de behandeling van EC is de urinebrand ook verdwenen. Ze plast nu ook niet meer overal. Ik weet wel dat wanneer een konijn eenmaal besmet is met EC dit weer terug kan komen. Een konijn geneest nooit van EC, dit blijft altijd in het lichaam aanwezig. Door diverse omstandigheden kan het weer de kop op steken. Bij konijnen met chronisch EC wordt geadviseerd regelmatig een kuurtje Panacur te geven, om te voorkomen dat de EC weer de kop op steekt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb nu op de plekken waar ze het meeste zitten/liggen goedkope dekentjes gelegd.

Als ze nu haar plas laat lopen trekt het in het dekentje waardoor ze niet over zichzelf heen kan plassen.

Het is veel wassen, soppen en boenen maar ze blijft nu tenminste wel droog. Haar aldoor moeten wassen lijkt me nou ook niet echt bevordelijk voor de behandeling van ec ivm de stress die erbij komt kijken. Het is op het moment het enige dat helpt tegen die natte billen.

Vanmiddag maakte ze trouwens een binky.

Voor mij toch weer een teken om door te gaan met behandelen. :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij EC moet je vol blijven houden. Konijnen kunnen een terugval hebben, maar uiteindelijk zal de aanhouder winnen. Als je konijn weer een binkie maakt betekent dit toch iets positiefs. Hiermee geeft een konijn aan het weer naar zijn/haar zin te hebben. Mooie oplossing om op de plekken waar ze het meeste zit dekentjes neer te leggen. En inderdaad, het telkens moeten wassen is stressvol voor een konijn wat de behandeling voor EC niet ten goede komt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

ikzelf heb ook een konijn met ec, alleen dan andere ec symthomen(vooral hoofd en scheeftrekken) wel komt erin overheen hij bij de ec steeds afvalt, en het steeds terug komt. zo is het tijdje weg maar heb ook periodes gehad ik constand panacure aan geven was, omdat elke keer meer bleef terug komen. het is niet leuk je steeds panacure moet geven, maar me konijntje is inmiddels al echt oud, ondanks de ec die hij op vroege leeftijd al had. dus ik ben tot nog toe blij ik altijd doorgegaan ben. en wat ik er wel van weet is dat het soms echt lang kan duren voordat de sympthomen weg zijn, en dan nog kun je de pech hebben het snel weer terug komt. hier was het eigenlijk nooit echt te voorspellen, maar heb wel gemerkt dat elk stukje stres de sympthomen weer na boven toverde, bijvoorbeeld een dierenarts bezoeken. al heeft jou konijn dan andere ec symthomen, ik zou in elk geval niet te snel opgeven, als ze verders met foto's etc niks kunnen vinden kan het idnerdaad ec zijn, en dat kan echt soms lang duren, of snel terug komen/ verergeren. probeer verders gewoon zoveel mogelijk stres te vermijden, al is dat natuurlijk lastig met een ziek konijn die medicijnen etc nodig heeft.

in elk geval veel sterkte, het is een rot ziekte om tegen te vechten, vooral met die terug vallen, en dat er geen verbetering in lijkt te zitten. ook is het na mijn mening zoeken na de juiste dosering, mijn konijntje heeft iets meer nodig dan de aangegeven dosering, maar ik wil je natuurlijk niet aanraden zelf te gaan rommelen, ik kon niet anders omdat me konijntje anders opgeven werd door de dierenarts dus ben ik meer panacure gaan geven, maar daar komt dan ook bij me konijn in zijn leven zovaak ec verschijnselen heeft gehad, en dus zovaak panacure dat het daardoor kan komen hij nu meer panacure nodig heeft dan de normale dosering.

maar misschien zou je je het met de dierenarts kunnen overleggen, ik ben geen dierenarts en an alleen zeggen wat mijn eigen ervaringen zijn met mijn konijntje.

nogmaal sterkte en succes.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor je reactie Breezer!

Ik ben in ieder geval "blij" te horen dat het dus wel normaal is dat je vaker dan 1 of 2 keer met panacur behandeld. Dat geeft me inderdaad het gevoel dat er nog steeds iets aan gedaan kan worden.

Overigens heb ik hier het idee dat het weinig met stress te maken heeft. Ik kan me best indenken dat hij EC in de opvang heeft opgelopen destijds, daar was hij echt een miezerig konijntje dat bijna op sterven lag omdat hij niet goed tegen de eenzaamheid en de drukte van de opvang kon. Maar sinds hij hier is en een gelukkig koppeltje met Nala is zie ik hem eigenlijk vrijwel nooit gestresst. Hij is juist een heel evenwichtig konijn dat alles wel goed vindt. Bij de dierenarts is het eerste wat hij doet tevreden op een stukje andijvie knabbelen. Na een verhuizing is het eerste wat hij doet op zoek gaan naar de voerzak en overal boven op springen etc. Als ik hem soms was omdat zijn achterkant echt te vies is is hij tijdens het wassen nog m'n handen aan het likken. Ik zie bij hem eigenlijk nooit stress. Daarom vind ik het gek dat de EC toch terug blijft komen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

ja stres is ook vaak niet de oorzaak maar stres kan het triggeren. maar wel handig je konijn je niet zo snel stres heeft, want dat verergert het anders in de meeste gevallen vaak wel. maar het kan zoveel waardoor de ec de kop op komt steken, verminderde weerstand bijvoorbeeld, ook kan een konijn stres hebben gehad doordat die bijvoorbeeld last had van buikje , kiesjes etc.

maar het hoeft niet altijd door stres te komen, alleen kan stres het wel verergeren (omdat een konijn met ec, het vaak al langer bijdraagt voordat symthomen zichtbaar worden, vaak dragen ze van jongs af aan al mee) maar dan is het dus wel handig jou konijn niet zo snel stres ervaart. als verders alles onderzocht is, dus blaasonsteking, blaaszand/steen, tumor etc allemaal is uitgesloten, zou ik doorgaan met panacure , opgeven kan altijd nog, zeg ik altijd maar. het wordt natuurlijk een ander verhaal als het konijn ontwaardig zou worden en er dan geen vooruitzicht in komt. maar ik zou in jou geval doorgaan en nog niet opgeven, en natuurlijk maak je jezelf zorgen als zo lang duurt, enige wat ik erin kan zeggen is dat het vaker gebeurt bij ec het lang duurt, en vaak als er verbetering is gaat dat in kleine stapjes, het is niet ineens verdwenen, (zoals vaak bij andere ziektes is, dat je duidelijk verschil ziet) het gaat allemaal wat langzamer.

aangepast door breezer
Link naar reactie
Delen op andere sites

nog een vraagje, hebben ze in utrecht toevallig ook bloed en urine testen gedaan , en toen gelijk op een verhoogde waarde van het ureum en het kreatininegehalte in het bloed getest? bij mijn konijn konden ze dat terug vinden, en bevestigde dus de ec vermoeden. helaas kun je het er niet mee uitsluiten,aangezien niet altijd verhoogde waardes geeft bij ec. maar wel een vermoeden "bevestigen".

aangepast door breezer
Link naar reactie
Delen op andere sites

Nee hebben ze niet gedaan omdat Puk weigerde te plassen en ze wilden hem niet nog meer stress bezorgen door hem er langer te houden. Maar zij zeiden idd dat die test uiteindelijk toch niet het verschil maakt omdat het niet heel veel met zekerheid kan zeggen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

huh... mijn dierenarts drukt gewoon de blaas leeg en vangt de urine op in een spuitje.. dan is het ook nog heel vers ook. Maar goed, je kan ook in de hele ren een deken doen. Ik gebruik oude lakens, dekbedden, dekentjes en ga zo maar door. Ik heb een hele kast vol en een mini kliko waar ik het in doe als het verschoont moet worden. Als die vol is dan klop ik het in de tuin uit en stop het dan in de wasmachine. Als ik dan weer mijn gewone was wil draaien ga ik eerst een lege was draaien op hoge temperatuur met waszeep erin..dan is de trommel wel weer schoon voor een volgende was. Het is wel wat werk inderdaad.. maar doe het wel en ik hoef het eigenlijk niet te doen, maar ze lopen nu op laminaat en dat is glad.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijne zitten buiten op het balkon, en het is toch eigenlijk geen doen om het hele balkon vol lakens te leggen, ik moet daar zelf ook nog leuk kunnen zitten. :P

Tsja ik had zelf ook niet zo'n best gevoel over die kliniek in Utrecht, ze schijnen dan wel één van de beste te zijn maar alleen al bij Puk zijn er al 2 fouten gemaakt en nu ik hoor dat de blaas makkelijk leeg gemaakt had kunnen worden en ze mij daar uren hebben laten wachten tot hij misschien zou plassen... daarom ga ik er liever niet terug. Maar ja waar ga je dan heen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

maar als er geen testen op die manier zijn gedaan, is blaasonsteking dan wel uitgesloten? doen ze toch meestal via een urine onderzoek? (of heb ik ergens in je topic overheen gelezen? je kunt ook zelf een plasje opvangen en inleveren bij je gekozen dierenarts, gewoon van te voren even bellen en vragen tot hoelaat je het kan onleveren, meestal tot sluit.

snap alleen niet zo goed waarom ze die testen niet gedaan hebben, bij mijn konijn wisten ze eigenlijk al hij ec had, maar met die testen werd het vermoeden extra bevestigd. dat had je misschien wel wat meer zekerheid kunnen geven, aangezien ze bij ec konijnen toch geregeld verhoogde waardes tegen komen in het bloed, en voor bloed afname hoeft een konijn niet te plassen, dus waarom hebben ze dat niet gedaan? hadden ze gelijk kunnen zien of dus de nieren al aangetast zijn door mogelijke ec.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het altijd wel bijzonder dat er bij urinebrand altijd van EC uit wordt gegaan. Het kan natuurlijk dat dat het is, maar er zijn wel meer aandoeningen waarbij het kan voorkomen. Naar mijn mening kom je er gewoon niet altijd uit. Sommige dieren hebben het vaker, zonder dat er een oorzaak is gevonden. Toen ik dit las dacht ik: maar dat had Puk toch al eerder. Ik heb inmiddels de foto's weer gevonden:

http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?65821-Puk-en-Nala-op-avontuur&highlight=puk+en+nala+op+avontuur

Is hij niet gewoon af en toe vies? En heeft hij er wel echt last van?

Mijn eerste koppeltje had ook af en toe urinebrand: van die aan elkaar geplakte haartjes en een rode huid eronder. Bij beiden zag ik het af en toe en bij beiden ging het vanzelf weer over. Niet gehinderd door enige kennis, haalde ik altijd gewoon de haren weg en verzorgde de huid wat. Na een paar weken was het dan klaar.

Vorig jaar had Evi het ook. Aangezien dagelijks pakken voor medicatie echt geen optie was, heb ik het i.o.m. de dierenarts gewoon gelaten. Is vanzelf weer weg gegaan.

misschien moet je accepteren dat je alles hebt gedaan om uit te zoeken of hij uberhaupt wel ziek is. En nu afwachten, nu je niks gevonden hebt en EC hebt uitgesloten door te behandelen.

Er wordt vaak gezegd dat een konijn pas beter wordt na 2, 3 of meer keer panacur. maar is dat dan doordat hij panacur kreeg of ondanks? Soms is afwachten gewoon genoeg.

Link naar reactie
Delen op andere sites

@ Breezer, je stelt me veel vragen waarom ze zus en zo niet hebben gedaan maar dat weet ik helaas zelf ook niet :P. Je gaat naar zo'n kliniek, steekt daar veel tijd en moeite en geld in en verwacht dan toch wel dat ze daar weten wat het beste is. Daar heb ik nu achteraf m'n twijfels wel een beetje bij inderdaad. Een andere dierenarts heeft op blaasontsteking onderzocht met idd een plasje. Toen ze dat niet kon vinden heeft zij me naar Utrecht doorgestuurd. In Utrecht hebben ze niets met bloed of urine gedaan, alleen een röntgenfoto gemaakt. Ik kreeg te horen omdat daar niets uit bleek, dus dat het EC zou zijn. Hij legde uit dat ze dat wel in de urine konden vinden maar dat zo'n test eigenlijk nog geen zekerheid bood dus toen na uren wachten Puk nog niet geplast had hebben ze het opgegeven en hem weer mee naar huis meegegeven. Hij heeft toen wel zowel panacur als antibiotica gekregen, voor de zekerheid. Ik vermoed echt niet dat het door een blaasontsteking komt omdat het met de panacur minder leek te worden, bij een ontsteking zou het alleen maar verergeren met de tijd zou je denken.

@ Christa, ja die vraag in dat topic daar heb ik ook nog wel eens over gedacht. Misschien was dat achteraf toch ook wel urinebrand, al zie ik wel een verschil met hoe het toen was en hoe het was in de tijd dat ik met hem naar Utrecht ging. Wat ik toen al zei, ik controleerde het wel waarom hij vies van onder was en toen was de huid niet aangetast en waren puur de haren wat donkerder en was hij niet nat. Toen ik zover was dat ik echt met hem het hele dierenartstraject in ging, waren zijn haren vervilt, zijn huid kapot en bloedend en was hij zeiknat van onder. Toen wist ik natuurlijk wel zeker dat het urinebrand zou zijn.

Wat je zegt kan ik inderdaad me wel in vinden, zoals de titel al zegt... ik weet ook gewoon niet meer wat voor opties ik nog meer heb. Nog een keer naar een dierenarts gaan die me al eens verteld heeft dat alle andere opties behalve EC uitgesloten zijn, lijkt geld en tijd verspilling. Maar ja, je wilt het ook absoluut niet opgeven. Wat nou als het toch ernstig is en hij straks misschien wel echt ziek wordt en ik dat kan voorkomen door hem toch weer door de malle molen te halen van onderzoeken en dergelijke. Maar goed dat levert ook weer stress op, wil je hem dat wel aan doen? Zo loop ik steeds tegen dilemma's aan. En ik neig inderdaad naar afwachten omdat hij zich absoluut niet ziek gedraagt. Afwachten in de zin van niet weer opnieuw naar een dierenarts bedoel ik dan, want nog een keer panacur ga ik wel doen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .