Sterilisatie echt altijd beter?

[Jolien_1999]

Hallo,

omdat de kans op baarmoederhalskanker bij konijntjes groot is zou ik ze graag castreren.(ook in verband dan met de hormonen)

Daarom zou ik graag de voordelen en de nadelen op een rijtje hebben. Ik weet dat de nadelen niet veel zijn.

Maar het is wel een jaarplan, dus normaal in de grote vakantie(juli en augustus) zullen ze dan gecastreerd worden

[Eefje]

Nadelen zijn: risico van operatie en narcose, redelijk intensieve nazorg van 1 a 2 dagen, of je moet pech hebben, dan ben je er wel langer zoet mee, zware ingreep voor het beessie, dure ingreep.

Voordelen: inderdaad geen risico meer op baarmoederkanker, geen hormonaal gedrag (meer) zoals sproeien, schijnzwangerschappen en overmatig rijden (hoewel castratie geen garantie is dat het klaar is met dat gerij). Ik kom hier graag over een week of 6 op terug, dan weet ik wat de effecten van de castratie op mijn voedster zijn!

[Christaaa]

Over het algemeen wordt castratie van voedsters aangeraden omdat het de kans op kanker verkleint. Er is onderzoek waarin gesuggereerd wordt dat baarmoederkanker heel vaak voorkomt bij voedsters. Dit onderzoek is echter gedaan in 1 groep konijnen en het is dus niet bekend of het echt zo vaak voorkomt als er wordt gedacht in alle konijnen. Ook is het niet bekend of konijnen zonder baarmoeder langer leven dan konijnen die niet geopereerd zijn. Wat de negatieve effecten zijn is ook niet bekend. Bij mensen heeft het verwijderen van eierstokken en dus minder produktie van oestrogenen wel een negatief effect, op bijvoorbeeld botontkalking en hart-en vaatziekten. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat het bij konijnen geen negatieve bijverschijnselen heeft om een voedster te laten helpen.

Voor mij weegt zo'n ingreep absoluut niet op tegen het mogelijke voordeel en ik zou het zelf dus niet bij elke dame zomaar doen. Ik heb een groepje met o.a. 4 voedsters, waarvan er 1 geholpen is. Zij was erg dominant en voor mij niet te houden als ze zo op mijn oude rammetje bleef rijden. Het is een moeilijk plaatsbaar konijn, dus haar wegdoen was geen optie. Ik denk dat zij dus beter af is nu ze geholpen is. Mijn andere dames laat ik lekker met rust.

Hier op het forum ligt de nadruk altijd op de positieve aspecten, maar ik ben er van overtuigd dat er ook een andere kant aan het verhaal zit.

[Jolien_1999]

Ah ok, ze worden alledrie gecastreerd

[Domino]

Hier heb ik ook een paar voedsters wel laten helpen en een paar niet. De reden waarom ik ze heb laten helpen is bij 2 konijnen geweest omdat ze enorm aan het rijden waren. En dat is bij beide veeeeel minder geworden. En bij 1 omdat ze bloed verloor en een baarmoeder probleem bleek te hebben.

Dan heb ik nog 2 voedsters die niet geholpen zijn, 1 is zo enorm bang, ik vind dat ik haar daar echt mee zal martelen. En de ander weet ik nog niet. Voor zo ver nog geen reden voor gehad om het wel te doen. Twijfel ik nog over, vind het ook wel een klap geld namelijk.

[Dionysia]

Hallo! Sorry als dit al de zoveelste topic over hetzelfde is maar kon even niet zo snel een ander vinden. Ik heb een grote voedster van ongeveer 9 maanden, en kreeg van de dierenarts het advies haar te laten steriliseren ivm baarmoederkanker. Maar toen ik later weer eens bij de opvang was waar haar vriendje vandaan komt, keken ze me allemaal heel raar aan, en zeiden ze dat ze het zelf nooit doen behalve als er problemen zijn of andere aanleiding voor is (maar dus niet simpelweg preventief). Ze heeft verder helemaal geen puberaal/gedrag problemen dus daarvoor hoef ik het niet te doen! Advies? :/

[nalapuk]

Ik zit met dezelfde vraag dus ik lees even mee. Mijn dierenarts zei ook dat het beter was om het wel preventief te doen maar wees me ook op de risico's omdat het toch nogal een operatie is. Ik blijf twijfelen of ik het wel of niet moet doen... heb verder absoluut geen problemen met haar gedrag of hormonen ofzo! Ik wil eigenlijk liever niet opereren als er nog niks aan de hand is aan de andere kant straks krijgt ze baarmoederkanker en sla ik mezelf voor de kop dat ik het niet heb laten doen. Lastig :sarcastic:

[KoenSilvertant]

Het is wat je zelf wilt.

Ga je onnodig in een gezonddier snijden?

Als ze geen last van haar hormonen heeft zou ik het niet laten doen.

[Jolien_1999]

Maar een voedster heeft wel 50 tot 80 procent kans op baarmoederhalskanker, ik wil dat gewoon vermijden. Daarom wil ik de voor en de nadelen op een rijtje te zetten.

Ik wil je de schrik niet aanjagen, maar ben deze cijfers meermaals tegengekomen

[Eefje]

Als mijn voedster niet zo'n last had gehad van haar hormonen had ik nooit in haar laten snijden, maar dat moet ieder voor zichzelf bepalen natuurlijk. Het is een erg zware operatie en niet zonder risico. Baarmoederkanker komt inderdaad vaak voor, maar precieze cijfers zijn er niet, omdat er naar ik begrepen heb maar 1 onderzoek is geweest bij 1 groep konijnen waar die cijfers op gebaseerd zijn. Dat neemt niet weg dat dierenartsen het inderdaad vaak tegenkomen bij konijnen. Je kunt die keuze alleen zelf maken, ik vond het een erg zware ingreep, maar ze is er wel snel en goed bovenop gekomen (ben nu een week verder).

[Christaaa]

Mijn dierenarts, die ik echt heel kundig vind, adviseert het niet zomaar te doen.

Inderdaad zijn die getallen gebaseerd op 1 onderzoek. Dit kun je m.i. niet doortrekken naar alle konijnen. Ook is er nooit onderzocht of konijnen die geholpen zijn daadwerkelijk langer leven dan degenen die niet geholpen zijn. Ik ben daarom niet geheel overtuigd van het nut en doe het alleen op indicatie.

[Bam Bam]

Mijn fokker adviseert niet te snijden in een beestje dat gezond is. Je gaat immers ook niet naar de garage met je auto als er niks aan mankeert. Bovendien kan het karakter veranderen terwijl het nijntje nog steeds blijft doen wat je liever niet zou zien. Anderzijds doen er idd veel verhalen de ronde dat het preventief castreren beter voor de voedster zou zijn.

Ik denk dat niemand je daarin kan adviseren.

Je konijn lijkt nergens last van te hebben dus daar hoef je het niet voor te doen. Je loopt allerlei risico's door het te doen en ook risico als je het niet doet. Wat is wijsheid in deze? Geen idee. Ik zelf zou voorlopig helemaal niks doen denk ik.

[Gast]

Mijn dierenarts, die ik echt heel kundig vind, adviseert het niet zomaar te doen.

Inderdaad zijn die getallen gebaseerd op 1 onderzoek. Dit kun je m.i. niet doortrekken naar alle konijnen. Ook is er nooit onderzocht of konijnen die geholpen zijn daadwerkelijk langer leven dan degenen die niet geholpen zijn. Ik ben daarom niet geheel overtuigd van het nut en doe het alleen op indicatie.

Hier sluit ik mij volledig bij aan.

Dat mijn enige ervaring met castratie ook nog eens niet bepaald positief te noemen is , telt voor mij ook nog mee. Mijn voedster veranderde helaas heel erg qua gedrag, op een negatieve manier. Dus ik begin er niet meer aan, behalve als er een medische indicatie voor is.

[Dollie]

Ik heb persoonlijk vooral (of eigenlijk alleen) positieve ervaringen met castratie, op zo'n twintig voedsters nu nog nooit complicaties gehad, nooit problemen gehad met de nazorg, alle dames waren vlot weer oké. In het gedrag heb ik geen of nagenoeg alleen 'positieve' veranderingen opgemerkt. Ook heeft mijn dierenarts bij de laatste keer, waarbij zo'n tien voedsters geholpen zijn, meerdere verdikte en een aangetaste baarmoeder aangetroffen en daarnaast een voedster met cysten op de eierstokken. Dit sterkt mij persoonlijk wel in mijn mening om wel preventief te castreren.

Daarnaast zie ik vaak minder onrust in koppels/groepen waar de voedsters geholpen zijn. Ook speelt voor mij mee dat wanneer je een voedster niet steriel uit plaatst, er altijd kans is dat ze (per ongeluk of heel soms zelfs expres) toch een nestje krijgt. Ik vind het prettig dat risico volledig weg te nemen.

Dat neemt niet weg dat ik weet dat er verschillende manieren zijn om hiernaar te kijken. Het is inderdaad niet bewezen dat de levensverwachting daadwerkelijk toeneemt, het enige wat je gedaan hebt is uitsluiten dat een probleem met de baarmoeder, eierstokken en/of melkklieren de doodsoorzaak zou kunnen worden. Mijn gecastreerde voedster (leeftijd onbekend) is ingeslapen vanwege E. cuniculi, tja, daar kan geen castratie tegenop.

Een gedragsverandering is in veel gevallen onvermijdelijk denk ik, meestal is die gedragsverandering wenselijk, geen schijndracht meer, minder/geen gerij op het partnerkonijn, minder/geen gesproei meer, voedsters worden vaak wat kalmer. Hoknijd kan er door afnemen. In elk geval hormoon gerelateerd gedrag neemt er door af. Maar ook op ander gedrag kan het een invloed hebben en hoewel ik dat zelf nooit echt gezien heb (gelukkig), hoor je zo nu en dan wel dat een dier in het negatieve veranderd. Dat is vooraf wel iets om rekening mee te houden natuurlijk. Persoonlijk weegt dat risico voor mij niet zo zwaar, zeker als het om bijvoorbeeld een voedster gaat die elke maand een nest bouwt en onuitstaanbaar is tegen haar vriendje. Dan verlies je ook als je het niet doet, want persoonlijk vind ik dat geen leven voor een dier.

In elk geval, om een lang verhaal kort te maken.. Ik kies persoonlijk in de meeste gevallen wel voor sterilisatie. Toch zijn er ook veel argumenten tegenin te brengen en daarom vind ik dat je zeer zeker niet kan zeggen dat sterilisatie altijd beter is. Dat is in de eerste plaats toch vooral een persoonlijke afweging die ieder voor zich moet maken.

[Jolien_1999]

Ok, bedankt om te antwoorden

[Dionysia]

Moeilijke keus dus :( Mocht ze baarmoeder kanker krijgen, valt er nog wat te redden dan of is het dan meestal ook voorbij, of heb je het helemaal niet door wanneer het begint? Of kan je dan soms nog opereren? Of is dat veel gevaarlijker?

Iemand daar ervaring mee?

[TakkieUtopiaKerst]

Mijn ene voedster was perongeluk gedekt door een nog niet gecastreerde ram toendertijd , en de andere dame was regelmatig schijnzwanger en het was geen happy koppel meer die heb ik laten helpen toen. Beide dames zijn veel anders , vriendelijker en nooit meer last van de hormonen , het is een rib uit je lijf maar wel waard.

[Eefje]

Ik kom net bij de dierenarts vandaan voor de nacontrole van mijn voedster en heb haar je vraag voorgelegd.

Zij castreert ongeveer elke 2 maanden een voedstertje en ziet zodoende niet heel veel baarmoeders en nog minder tumoren voorbij komen. Elke voedster die zij ooit geholpen heeft is er weer vlot bovenop gekomen, een heeeel enkele keer is er meer voor nodig dan de gangbare nazorg (ongeveer 1 dag dwangvoeren, 2 dagen pijnstillers en 3 a 4 dagen metocloral). Ze zei wel dat een arts zoals een in Utrecht (naam vergeten) die ontzettend mega gespecialiseerd is in konijntjes veel meer konijnen over de vloer krijgt en veel meer apparatuur etc heeft om eventuele afwijkingen veel sneller vast te kunnen stellen dan zij dat kan met haar kennis als eerstelijns arts. Hoewel zij erg geïnteresseerd is in konijnen en ook absoluut konijnkundig is, pretendeert zij niet de kennis te hebben die een specialist als die man in Utrecht wel in huis heeft.

Anyway, zij adviseert mensen hun voedster te laten helpen als de voedster echt last heeft van hormonaal gedrag, dwz overmatig rijden op haar vriendje, nestjes bouwen, sproeien. In ons geval vond ze het een heel goed besluit, ze kon wel zien dat het beest heeeel veel eisprongen gehad had in heel korte tijd, het huwelijk van ons koppeltje leed er onder, ze kregen steeds vaker een beetje ruzie en werden hier gewoon allebei niet gelukkiger van. Zij zou het zelf niet adviseren in verband met baarmoederkanker, omdat ze het zelf dus niet zo vaak voorbij ziet komen en er geen wetenschappelijke gronden zijn om het te adviseren, wat niet wegneemt dat ze wel achter een preventieve operatie staat en die ook graag uitvoert.

Ook zegt ze dat iedereen die ervoor gekozen heeft de voedster te laten castreren bij haar blij is dat het gebeurd is, als de stress van de eerste dagen voorbij is.

Bij mijn voedster zie ik tot nu toe helemaal geen gedragsverandering, maar ik heb haar nog niet zien rijden, ze heeft nog niet gesproeid en het lijkt er op dat mijn ram nu de dominante rol heeft aangenomen, maar daar zijn ze nog niet helemaal over uit geloof ik. Ik ben benieuwd of ze de komende weken nog wat hormonen gaat voelen en wat het uiteindelijke effect over een week of 5 gaat zijn!

[Eefje]

er is nog zo'n topic geopend, daar zijn meer antwoorden op gekomen! Ik dacht eerst dat het dezelfde was, maar nee

Hier is de link: http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?63817-Sterilisatie-echt-altijd-beter

Edit: ooh je hebt hem al gezien zie ik, laat maar

[Jolien_1999]

Is niet erg hoor! Bedankt voor de link!!

[Anjo]

Ik ben geen voorstander van preventief laten castreren. Of een voedster moet echt last hebben van haar hormonen maar zomaar in een dier snijden wat niks mankeert zou ik ook niet doen. Het is niet duidelijk of de konijnen die geholpen zijn daadwerkelijk een langer leven hebben dan konijnen die niet geholpen zijn.

Plus daarbij moet je dier onder narcose en dat is toch ook een risico. Ik vind het een persoonlijke keus, de meningen zijn erover verdeelt. Je kan eenmaal niet alles voorkomen wat in de toekomst mogelijk kan gaan gebeuren. Dat doen wij mensen bij onszelf ook niet.

[Saf]

Hier sluit ik mij volledig bij aan.

Dat mijn enige ervaring met castratie ook nog eens niet bepaald positief te noemen is , telt voor mij ook nog mee. Mijn voedster veranderde helaas heel erg qua gedrag, op een negatieve manier. Dus ik begin er niet meer aan, behalve als er een medische indicatie voor is.

Ik sluit me hier bij aan.

Heb een tijd lang een konijnengedragwebsite gehad waar ik door heel Nederland mensen hielp met vragen of gedrag en koppelen. Ik heb zelf net als Emilyrose een slechte ervaring met een sterk veranderde voedster. (de andere voedster is niets aan te merken) maar heb inmiddels na in een kleine 3 a 4 jaar veel gehoord te hebben over gedragsproblemen voor mezelf genoeg gehoord, gelezen en gezien dat het minder uitzonderlijk is dan wat ik daarvoor dacht wat betreft negatiever gedrag.

Ik doe het alleen nog bij medische noodzaak. Loop je dan een risico? ja maar dat doe je ook door de ingreep te laten doen. Elke ingreep hoe klein ook heeft natuurlijk een risico. Nu ken ik zelf maar 4 gevallen van een voedster die overleed op de operatie tafel bij een castratie (konijnkundige dierenarts) en ken ik er eentje waar de operatie afgebroken is omdat het te gevaarlijk zou worden door te zetten. Van de andere kant ken ik veel meer gevallen van konijnen die er zonder problemen doorheen gefietst is.

Het is denk ik aan iedereen zelf om bewust er een keuze in te maken.

Hier op BB lijkt het laatste half jaar Castratie bij voedsters te pas en te onpas aanbevolen te worden tegen verschillende problemen. Zelf ben ik daar een stuk terughoudender in. Zeker op gedragsgebied behalve als problemen hormonaal zijn is het in mijn optiek zelfs dom om het te doen zonder eerst echtte kijken wat de oorzaak van het probleem is. Los eerst de oorzaak op dan komt het ook niet terug in de toekomst.

Natuurlijk spreekt iedereen uit zijn eigen ervaring. Ik heb vooral veel ervaring met gedragsproblemen en koppelproblemen en kom het voor mij te vaak tegen dat het juist ook niet meer werkt in bestaande koppels, of veel minder goed. Voedster die bijna apathisch zijn geworden en waar alle levenslust uit verdwenen lijkt maar ook agressie is iets wat toch nog vaker terug hoor. Nu begrijp ik wel goed dat mensen vaak pas hulp zoeken bij extreme gevallen of ze doorgestuurd worden door een dierenarts die het ook niet weet. Dus dat je vaak meer uitzonderlijke gevallen hoort als wat je at random mee zult krijgen.

Er is geen goed of fout in deze kwestie. Je moet voor jezelf kijken. je zult dierenarts vinden die heel erg pro zijn en ook die er juist op tegen zijn. Idem met konijneneigenaren, Gedragsdeskundigen en noem maar op.

Het antwoord op je vraag in de titel is in ieder geval onomstreden: Nee

23 november 2012 aangepast door Saf

[Domino]

Ik sluit me hier bij aan.

Heb een tijd lang een konijnengedragwebsite gehad waar ik door heel Nederland mensen hielp met vragen of gedrag en koppelen. Ik heb zelf net als Emilyrose een slechte ervaring met een sterk veranderde voedster. (de andere voedster is niets aan te merken) maar heb inmiddels na in een kleine 3 a 4 jaar veel gehoord te hebben over gedragsproblemen voor mezelf genoeg gehoord, gelezen en gezien dat het minder uitzonderlijk is dan wat ik daarvoor dacht wat betreft negatiever gedrag.

Ik doe het alleen nog bij medische noodzaak. Loop je dan een risico? ja maar dat doe je ook door de ingreep te laten doen. Elke ingreep hoe klein ook heeft natuurlijk een risico. Nu ken ik zelf maar 4 gevallen van een voedster die overleed op de operatie tafel bij een castratie (konijnkundige dierenarts) en ken ik er eentje waar de operatie afgebroken is omdat het te gevaarlijk zou worden door te zetten. Van de andere kant ken ik veel meer gevallen van konijnen die er zonder problemen doorheen gefietst is.

Het is denk ik aan iedereen zelf om bewust er een keuze in te maken.

Hier op BB lijkt het laatste half jaar Castratie bij voedsters te pas en te onpas aanbevolen te worden tegen verschillende problemen. Zelf ben ik daar een stuk terughoudender in. Zeker op gedragsgebied behalve als problemen hormonaal zijn is het in mijn optiek zelfs dom om het te doen zonder eerst echtte kijken wat de oorzaak van het probleem is. Los eerst de oorzaak op dan komt het ook niet terug in de toekomst.

Natuurlijk spreekt iedereen uit zijn eigen ervaring. Ik heb vooral veel ervaring met gedragsproblemen en koppelproblemen en kom het voor mij te vaak tegen dat het juist ook niet meer werkt in bestaande koppels, of veel minder goed. Voedster die bijna apathisch zijn geworden en waar alle levenslust uit verdwenen lijkt maar ook agressie is iets wat toch nog vaker terug hoor. Nu begrijp ik wel goed dat mensen vaak pas hulp zoeken bij extreme gevallen of ze doorgestuurd worden door een dierenarts die het ook niet weet. Dus dat je vaak meer uitzonderlijke gevallen hoort als wat je at random mee zult krijgen.

Er is geen goed of fout in deze kwestie. Je moet voor jezelf kijken. je zult dierenarts vinden die heel erg pro zijn en ook die er juist op tegen zijn. Idem met konijneneigenaren, Gedragsdeskundigen en noem maar op.

Het antwoord op je vraag in de titel is in ieder geval onomstreden: Nee

Ik ben het met je eens. Ik heb 3 voedsters laten helpen hier, waarvan 2 enorm aan het rijden waren. Dat was gewoon niet leuk meer. En de ander had inderdaad een aangetaste baarmoeder, ze verloor bloed en ik heb het besluit genomen om haar te laten helpen. (ze was al 8 jaar toen) Ze heeft daarna nog 2 jaar langer van het leven kunnen genieten.

Mijn eigen dierenarts raad het wel aan maar ik heb besloten dat ik 1 voedster zowiezo niet laat helpen. Die heeft 1 of hooguit 2 keer in het jaar dat ze een nestje bouwt, en die is vreselijk bang voor mensen. Ik kan haar ook nauwelijks pakken. Ik check haar wel regelmatig maar verder laat ik haar zoveel mogelijk met rust. Ik wil haar dan zo'n ingreep niet aan doen.

En de ander weet ik nog niet. Heb ik op het moment ook totaal geen reden voor en ik vind het een klap geld.

De 3 keren heb ik weinig last gehad van gedragsveranderingen behalve dat de dames rustiger werden met betrekking tot het rijgedrag. En ze zijn alledrie wel weer snel opgeknapt na de operatie, zelfs de 8 jarige ging heel goed.

Maar ik vind het iets waar je goed over na moet denken en volledig achter moet staan.

[ZaZa]

Die cijfers bij dat ene onderzoek jaren geleden...

Het is goed om je af te vragen in hoeverre dat nu werkelijk (nog) representatief is.

Over het onderzoek zelf is hier op BB nog wel eens wat geschreven. Moraal van het verhaal was dat je dit niet te letterlijk moet nemen. Dat het ook cijfers zijn die inmiddels niet meer door dierenartsen gesteund worden.

Diergeneeskunde is immers ook niet stil blijven staan..

Heb het er met onze dierenartsen ook wel eens over gehad...

Conclusie: Er gaan meer voedsters dood aan andere oorzaken (darm- en kaakproblemen bijv) dan aan baarmoederproblemen.

Wel schijnt het zo te zijn dat konijnen met ernstige en veelvuldige schijnzwangerschappen een iets hoger risico lopen op baarmoederkanker of abcessen aan hun baarmoeder..Dat laatste kan natuurlijk ook een doodsoorzaak worden. Het is niet alleen de kanker aan de baarmoeder..Maar baarmoederproblemen in het algemeen.

Overigens liet ik, vanwege die cijfers..onze voedsters in het verleden altijd helpen...Gedragsverandering heb ik bij 1 voedster gezien..en dat was zeker geen positieve !!

Denk dus dat je erg uit moet kijken met de aanname dat je konijn laten helpen het gedrag positief zal veranderen.

Dat is een ervaring van mensen...geen feit.

Inmiddels zou ik mijn voedsters niet meer laten helpen zonder grondige aanwijsbare reden...

24 november 2012 aangepast door ZaZa

[Rian]

Wij hebben hier van de 4 voedsters, 2 laten helpen. Bij eentje ervan hoopten we op gedragsverandering, maar ze is nog steeds dezelfde tiran (ik noem haar de zwarte draak, onze Wortel :he:). De ander (Radijs) is hetzelfde gebleven: was lief, blijft lief.

De derde voedster (Pien) laten we komend voorjaar wel helpen, omdat zij vaak schijnzwanger is en ik het mezelf nooit zou vergeven als ze zou overlijden door baarmoederproblemen.

De vierde voedster (Pluis) blijft vooralsnog zoals ze is, ongesteriliseerd, zij is nooit schijnzwanger, nooit geweest ook. Zo gauw we zien dat ze dat wel vaak is, dan zal ze alsnog onder het mes gaan.

26 november 2012 aangepast door Rian