Lienappelsien

Nadat haar vriendje Jerry was doodgegaan mocht Do een nieuw vriendje uitkiezen. Ik ben met haar naar K’nijn & Ko gegaan voor een koppelvakantie. Er zaten ontzettend veel rammen en ik vond ze bijna allemaal leuk. Nadat ik in de opvang een rondje had gedaan om bij alle rammen te kijken, had ik een lijstje van 4 gemaakt. Do heeft de eerste 3 afgewezen, maar met Jasch ging het goed. Het was voor mij de eerste keer dat het niet met konijn 1 klikte (al weet je dat dat kan). Het was dus wel handig dat ze op koppelvakantie was en ze het op een makkelijke manier met andere konijnen kon proberen. Vandaag heb ik het stel opgehaald 🥳🥳 Ik heb Jasch nu Dobby genoemd. Ik hoorde vandaag dat Dobby al vanaf oktober in de opvang zat. Dat had ik niet verwacht. Het is namelijk een knappe hangoor! Hij had 2 jaar met een voedster samengeleefd, maar toen waren ze gaan vechten en is hij in de opvang gekomen. Hij heeft een scheur in zijn neus, rafels in zijn oren en hij had wondjes bij zijn kont. Net als Do had hij in de tussentijd al wel met andere konijnen gedatet, maar blijkbaar klikte dat niet. Dus leuk dat hij nu mee mocht! Ik heb @happy211 trouwens ook gezien, dus dat was ook leuk! Ik heb een deel van Do en Jerry’s ren afgezet en met water en azijn schoongemaakt en anders ingericht (zo simpel/kaal mogelijk). Ze hebben voorlopig 6 m2. Ze zijn nu 4 dagen samen, maar in een andere, niet-neutrale omgeving is het toch even afwachten wat ze gaan doen. Het gaat er rustig aan toe. Vanavond zie ik ze al dichter bij elkaar zitten dan vanmiddag. Vanmiddag schrokken ze ook meer van elkaar (komt natuurlijk ook door de nieuwe omgeving, wat ook spannend was), maar vanavond zie ik ze op 30 cm afstand van elkaar ontspannen liggen. Dobby maakte vanmiddag soms aanstalten om te gaan rijden, maar Do hupste dan een paar passen weg en Dobby bleef staan. Dobby heeft Do ook al een aantal keer gewassen (ogen en kop) 🥰 Maar ik heb toch de indruk dat Dobby de baas wordt. Do hupst soms wel voor hem weg, maar ik heb hem dat niet zien doen. Afwachten hoe het verder gaat, maar het ziet er goed uit. Dobby heeft ook al vrolijk rondgerend met soms een kleine binky. Schattig om te zien 😄

Dat was vast leuk om te zien!

Ik snap dat het verleidelijk is, maar slim dat je het niet doet. Anders is het straks zo sneu voor Cuby, die snapt er dan niks meer van.

Ohh wat ben jij hard voor je man 😂 En Luna mag dan zelfs op je hoofd slapen… Zo moet je dat niet zien, jullie hebben er een moderne loft van gemaakt 😎

Leuk! Fijn dat hij went en lekker op schoot kwam liggen. Die (schuine) streep op zijn neus is grappig.

Wat lief van je buren!

Haha leuk! Ja, je was toen actief op het forum. Ik vond de rennen met openingen naar de schuur, waar je dan een erg beschutte plek voor ze had, enorm praktisch. Dus dat is me bijgebleven. Ik zie de foto’s van toen nog ongeveer voor me 😉

Super dat ze zoveel ruimte krijgen! Ik ben ook benieuwd naar de foto. Je kan de foto ook online uploaden op een speciale website op foto’s te uploaden, en vervolgens de link hier plaatsen. Konijnen vinden een nieuwe omgeving vaak even spannend. Konijnen zijn heel territoriaal, en als ze dus opeens ergens anders zitten is dat nogal wat voor ze. Maar dat komt wel goed. Ik dacht ook aan eventueel eerst een stuk afschermen. Qua graafgedeelte raad ik aan om een soort kuip van gaas in te graven. Dus eerst zelf grond uitgraven ( 😅 ) en dan over de hele bodem gaas leggen en dat omhoog laten lopen. Zo komen ze altijd een keer gaas tegen. Jij bepaalt zo ook hoe diep ze kunnen graven. Dus niet alleen recht naar beneden gaas. Leuk dat ze zo enthousiast waren over het graven.

@Suuzz leuk dat je weer terug bent en weer konijnen hebt! Had jij je konijnen nou in een ren buiten met een opening in de muur naar de schuur? Of had je een appartement met een balkon? Ik ben even in mijn geheugen aan het graven 😉

Vervelend dat jullie met de handen in het haar zitten! Ik sluit me helemaal aan bij Evee. Zitten ze nu permanent in de slaapkamer? Of mogen ze er ook wel eens uit. Sommige konijnen kunnen er echt niet tegen als ze soms wel en soms niet toegang hebben tot een plek. Hebben jullie buiten plek? Het klinkt wel alsof een een konijn is die het buiten fijn zou vinden. Daar moeten ze dan natuurlijk ook wel de ruimte hebben. En ze kunnen niet voor half mei naar buiten ivm ontbrekende wintervacht.

3,5 cm zou tegen marters wel veilig moeten zijn. Die kunnen door een opening van 4 cm. Voor hermelijnen heb je inderdaad gelijk.

Voor de onderbak heb je inderdaad verlengstukjes voor de poten nodig, daar zit een inham in voor de onderbak. Verder sluit ik me aan bij de andere berichten over overdag loslopen en ‘s nachts opsluiten. Ik zou er dan een permanente ren tegen zetten (die ook aan de bovenkant tralies heeft). Kijk bijvoorbeeld eens op zooplus.nl naar de 2 Kerbl rennen van 2 bij 1 meter.

Ik lees net in je andere topic dat je niet meer voor konijnen gaat, maar voor cavia’s.

Vlonders lijken me om de genoemde redenen niet praktisch. Ik zou ook bang zijn dat er een nagel/teen achter blijft hangen, en ook zullen er keutels en hooisprieten enz. tussen de kieren gaan zitten. Stoeptegels vind ik in de buitenren inderdaad wel erg praktisch. Bij je afweging om ze buiten te huisvesten zou ik er vooral naar kijken of je ze dan droog kan houden. Zoals @Lio en Leia aangaf is dat belangrijk voor angora’s ivm hun vacht. Alleen een dicht dak is niet voldoende, want de regen waait er dan nog in. Je haalt je overigens wel iets op je hals door voor angora’s te kiezen. Die vachtverzorging die ze nodig hebben… Misschien zie je het zelf wel zitten, maar veruit de meeste konijnen vinden het niet leuk of ronduit vreselijk. Is een leuk koppel uit de konijnenopvang niet een optie?

Bedankt iedereen!

Lief dat je hem wel noodgedwongen hebt overgenomen. Hier vind je een lijst met goede konijnenopvangen: https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnenopvang-asiel-lijst Als je hem naar zo’n konijnenopvang brengt, wordt hij gecastreerd, gevaccineerd en wordt hij geplaatst bij mensen die een voedster hebben. Er wordt door de opvang ook eisen gesteld aan de grootte van het verblijf, dus hij zal goed terechtkomen 🙂

Bedankt iedereen. Jullie meeleven doet me goed 😘 Do doet het op zich goed, al vindt ze het wel saai zo alleen.

Bedankt. Het ging inderdaad vredig. En het is goed zo, hij was op en heeft een mooi en lang leven gehad.

Gisteren is Jerry dood gegaan 🥲 Ik heb in het forumonderdeel ‘konijnen overige onderwerpen’ een topic aangemaakt om er (uitgebreid 😶) over te vertellen.

Het forumonderdeel ‘De regenboogbrug’ is er niet meer, maar ik wil toch een topic maken om te vertellen dat Jerry er niet meer is. Gisteren is hij dood gegaan. Ik had hem al 10,5 jaar, dus hij is minimaal 11 á 12 geworden. Tot 1 á 2 jaar geleden was hij nog in prima conditie en merkte je eigenlijk niet dat hij al vrij oud was, al werd hij wel rustiger. 1 á 2 jaar geleden werd hij slechtziend en uiteindelijk blind door ouderdom, maar daar redde hij zich prima mee. Hij werd toen ook een oud konijntje in zijn doen en laten. Maar de laatste tijd was hij broos. Ik had al een aantal dagen of een paar weken het gevoel dat hij een eind op was, al was er niet iets concreets. Maandag was het koud en toen ik ‘s middags nieuw water in de waterbak deed (het was bevroren) heeft hij veel gedronken. Ter controle gaf ik wat brokjes, omdat het koud was en hij dus al broos was. Maar hij nam het niet aan. Niet goed! Maar het was ook hun slaaptijd, geen etenstijd en hij zou er de laatste tijd tijdens hun slaaptijd denk ik toch niet veel interesse in hebben om iets extra’s te krijgen. Ik overwoog om naar de dierenarts te gaan (wat ik normaalgesproken in deze situatie zou doen), maar ik had een aantal weken terug besloten dat ik hem niet meer uitgebreid zou laten behandelen. Hij oogde verder niet ziek en hupste nog even normaal door de ren. ‘s Avonds heb ik een ren in de schuur gemaakt en hem samen met zijn vriendin Do naar de schuur verhuisd. Bouwkachel aangezet, dus het werd er 12 graden. Ik wilde hem niet meer alleen naar binnen (in huis) halen. Vorig jaar heeft hij een aantal dagen alleen in de schuur gezeten ivm blaasgruis, maar toen zag ik dat hij door zijn blindheid veel moeite had met alleen zijn in een vreemde omgeving. En voor Do zou het nu natuurlijk veel te warm in huis zijn. Dus ik vond dit een mooie tussenoplossing. Hij voelde kouder dan anders, dus hij had zeer waarschijnlijk ondertemperatuur. Ik had het hondenhok in de ren in de schuur gezet met lekker stro erin. Voor de zekerheid heb ik hem pijnstillers en darmstimulans gegeven en een beetje dwangvoer waar hij op kauwde. Ik weet het, het is een beetje zelfdokteren, maar ik heb ervaring en wist vrij zeker dat de dierenarts niet veel anders zou doen. Zijn buik voelde soepel, maar ik voelde ook ergens iets hards in zijn buik… Een tumor? Zijn blaas vol blaasgruis? Je weet het niet. Zijn ademhaling was ook versneld. Hij plaste gelukkig nog wel. Hij knabbelde wat aan het stro en liep nog een beetje rond. Ze gingen even later knus samen in het hondenhok liggen. Kopjes naar elkaar. Ik heb nog een snuggle safe bij hem gelegd. Op de camera zag ik dat hij ‘s nachts een aantal keer had gedronken. Toen ik ‘s ochtends bij ze kwam heb ik hem weer medicijnen gegeven. Ik wilde niet dat hij (veel) pijn had. Zijn temperatuur voelde beter dan de avond ervoor. Ik dacht er aan om naar de dierenarts te gaan, dat zou dan zijn om hem in te laten slapen. Ik overwoog het die middag te doen, of anders de volgende dag (vandaag). Even kijken hoe het straks gaat dacht ik. Het voelde net nog wat vroeg. Toen ik later op de camera terugkeek en toevallig het geluid aan had staan hoorde ik dat een uur nadat ik bij ze was geweest stro in het hok bewegen en ik zag dat Do er ook naar had geluisterd. Ik dacht zou het dan? Ik ging vervolgens kijken en vond hem dood in het hondenhok… Ik heb hem in de tuin begraven (dat kon gelukkig toch met de vorst). 10,5 jaar geleden heb ik hem vanuit Binkies geadopteerd. Ze hadden hem op straat gevonden. Volgens mij hadden ze hem nog 2 keer teruggebracht bij zijn baasje, maar de 3e keer is hij in de opvang gekomen. Hij werd gecastreerd en gevaccineerd en ik heb hem aan mijn voedster Pluk gekoppeld die net haar vriendje Sonny verloren had. Wat was ze sip toen ze alleen was na Sonny’s dood. Pluk en Jerry zijn jaren erg gelukkig geweest. Ze waren dol op elkaar. Jerry was een behoorlijk dominant konijn, maar zolang er geaccepteerd werd dat hij de baas was was hij super lief voor de vriendinnen die hij de afgelopen 10,5 jaar heeft gehad. Pluk was overwegend langharig en hij genoot ervan om de lange haren van haar nek met zijn tanden te kammen. Op een gegeven moment heb ik mijn voedster Flodder aan het duo gekoppeld. Haar vriendje Bram was dood en ik had ondertussen meerdere koppels. Flodder en Pluk hadden eerder samen in een groep geleefd (waren ook moeder en dochter). Dit trio ging een half jaar goed en Jerry genoot duidelijk van zijn harem. Hij had het druk met ze te vertroetelen. Uiteindelijk klikte het niet meer tussen de dames en gingen Pluk en Jerry weer als duo verder. Op een gegeven moment werd Pluk erg ziek en moest ik haar in laten slapen. Ik ging met Jerry naar de opvang en ik koppelde hem aan Rosa. Ook met haar was hij erg gelukkig. Voor het eerst was hij met een geheel kortharig konijn samen, en met hangoren, en het was zo grappig om te zien hoe hij haar de eerste wasbeurt gaf. Hij was altijd gewend om de lange haren van Pluk, en ook van Flodder, met zijn tanden te kammen en daarbij zijn nek helemaal omhoog te doen. Dat probeerde hij de eerste 2 wasbeurten ook bij Rosa met haar korte haren, maar dat lukte natuurlijk niet. Na 1,5 jaar moest ik ook Rosa in laten slapen. Toen is hij gekoppeld aan Do. Ook dat klikte heel goed en ze zijn 4 jaar heel gelukkig geweest. Het was een leuk konijn. De eerste jaren noemde ik hem vaak stuntpiloot, omdat hij vaak stunts uithaalde die dan vaak net niet goed gingen. Tijdens het schoonmaken van de ren moest ik er op letten dat geen spullen even op elkaar zette of iets dergelijks waardoor hij onhandige stunts kon uithalen. Toen ik het dak van het hondenhok tijdens het schoonmaken een keer omhoog had staan sprong hij er vanuit de ren over de rand heen in, om vervolgens precies op het tussenschot te belanden. Gelukkig liep het goed af. Maar dat was een typische Jerry-actie. Toen hij en Pluk voor het eerst in de hoge ren kwamen keek hij naar de muur, maakte een heel hoge sprong, zette zich vervolgens tegen de muur af om nog een grote sprong te maken. Hij kwam echt heel hoog! Maar ja, de ren was overdekt. Qua gezondheid was hij heel sterk. Ik heb hem jaren geleden 1 keer ‘s avonds met buikpijn gevonden. Ik gaf hem medicijnen en de volgende ochtend was er niks meer aan de hand. Bijna 3 jaar geleden zijn zijn kiezen een keer geslepen omdat hij last had. Toen hij later op de dag weer thuis was, binnen vanwege de narcose, knapte hij razendsnel op. De volgende dag kon ik hem zonder zorgen weer naar buiten brengen. Dat was bij mijn andere konijnen, die vaak veel jonger waren bij een gebitsbehandeling, vaak heel anders. Vorig jaar werd er tijdens de jaarlijkse controle bij de vaccinaties blaasgruis geconstateerd. De dierenarts had een foto gemaakt. Een aantal dagen later zou zijn blaas gespoeld worden en had ik hem weer naar de dierenarts gebracht. Maar de specialist belde later dat hij het niet nodig vond en mocht ik hem weer ophalen. Verder heeft hij nooit iets gehad. Ik heb dus 10,5 jaar van hem mogen genieten. En hij heeft het goed gehad. Hij was het rood-bruine konijntje dat al jaren de foto van mijn schermafbeelding hier op BunnyBunch is. Hij was avontuurlijk, grappig, leuk en lief. Meestal kon ik hem tijdens het eten even aaien, en af en toe ging hij er lekker voor zitten om geaaid te worden. Hij was knap en tot hij blind werd had hij prachtige ogen. En hij was altijd samen met zijn vriendinnetjes 🥰

O, ik wist niet dat dat al zo was. Handig, exclusief voor ingelogden.

Dus nu is ze er niet meer… Sterkte

Jullie hebben inderdaad een moeilijke boodschap gekregen. ‘Fijn’ dat ze medicatie heeft meegekregen waarmee ze het nu redelijk doet. Dat geeft jullie tijd om de boodschap te laten bezinken, het samen te bespreken en daarna nog met de dierenarts te overleggen wat te doen. Het is voor jullie zelf belangrijk om het er met verstand én gevoel mee eens te zijn als jullie besluiten haar te laten gaan. Soms zegt je hoofd dat dat beter is, maar is je hart het er nog niet mee eens. Ik ben zo een keer na een moeilijk telefonisch overleg met mijn dierenarts toch nog naar de praktijk geracet om vlak voor sluitingstijd nog een medicijn op te halen. Dat mocht nog (we waren al 3 kwart jaar aan het behandelen en vielen van het een in het ander), al gaf de dierenarts aan dat hij zelf voor het konijn in te laten slapen zou kiezen, en dat begreep ik, maar dat kon ik niet… 1,5 dag later sloot mijn gevoel ook aan: zo kan het niet meer. Toen nam ik met veel tranen het besluit om hem die dag in te laten slapen. Het was erg pijnlijk, maar het was me toen helemaal duidelijk dat het konijn begon te lijden en ik stond volledig achter de beslissing. Sterkte met het maken van de keuze wat jullie gaan doen. Ik ben het met @Kolino eens dat in deze situatie elke keuze goed is. Let er wel goed op of ze niet gaat lijden.

Ik vind het ook een flink bedrag voor kiezen slijpen! Ik heb het bij meerdere konijnen laten doen, maar ik weet niet meer hoeveel het toen kostte. Het was in ieder geval minder, maar het is ook al een paar jaar geleden.

Ik wilde het niet zeggen, maar ik vrees ook dat dit een moeilijk verhaal wordt. En inderdaad, je doet zo je best voor haar!