Ga naar inhoud

Konijn graaft op vloer en heeft teveel hormonen


Macy1994

Aanbevolen berichten

Ik heb sinds een maand of 2 een nieuw konijntje gehaald voor m'n voedster. Nadat haar vorige partner was overleden wilde ik haar niet alleen laten. Dus heb ik een nieuw mannetje voor dr gehaald. De koppeling ging heel goed. Nu merkte ik dat hij heel veel hormonen had (vrouwtje is gesteriliseerd) en heb ik besloten om hem ook te laten helpen want hij zat alleen maar op het vrouwtje te rijden. Zij werd er letterlijk ziek van. Nu merk ik sinds de castratie dat z'n hormonen nog steeds heel erg hoog zijn. Tis ondertussen al 4 weken geleden maar hij blijft haar continu lastig vallen. Het vrouwtje bijt ook niet van zich af maar je merkt aan alles dat ze het niet fijn vindt. Als hij er niet op kan zitten gaat ie alleen maar graven. En in een bench met ren maakt dit alleen maar een *madeliefje* herrie. Tot diep in de nacht. Nu zet ik hem in de nacht appart anders heb ik geen slaap meer. Als hij niet op de vloer aan het krabben is dan is ie wel de hele wc overhoop aan het halen. Ze hebben genoeg plek om in te rennen en er ligt genoeg speelgoed waar ze mee kunnen spelen. Hebben jullie tips voor mij?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oeff dat klinkt niet leuk nee. Ik heb er niet veel verstand van hoor, andere mensen hier kunnen je waarschijnlijk beter helpen. Maar er schoten wel als allereerst een paar vragen door me heen. 

Want hoe heb je ze laten koppelen? Ik denk niet bij een opvang aangezien hij niet gecastreerd was? En hoe oud is hij? Als hij jong is, kan dit misschien ook gewoon de puberteit zijn. 

En misschien is het wel geen goede match voor je voedster? Want uit je verhaal lees ik dat je ook alleen hem hebt gekoppeld en niet perse voor je voedster het leukste maatje hebt gezocht. Likken ze elkaar wel? En liggen ze samen te slapen? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Een ongecastreerd konijn kan niet gekoppeld worden, het is dus al risicovol dat je dat gedaan hebt zonder dat het eerder problematisch werd. Maar gelukkig is hij inmiddels wel gecastreerd.

De hormonen slijten langzaam weg uit het lijfje, dat duurt vaak 1-3 maanden voor je verschil merkt. Maar hormonen worden niet alleen in de balletjes aangemaakt maar op meer plekken in het lijf, castratie is dus geen middel wat een konijn totaal hormoonloos maakt (gelukkig maar). Waar je nu naast de hormonen last van hebt is de puberteit die elk konijn doorgaat. Zo tussen een maand of 4 en 1.5 jaar ontwikkelt een konijn zijn/haar karakter, pubert het vaak ontzettend met bijbehorend vervelend gedrag. Dat kan van zeer territoriaal tot sproeien tot alles in de omgeving volledig slopen gaan. Het worden vaak kleine terroristjes in die tijd. Het is niet voor niets de leeftijd waarop de meeste konijnen in de asielen belanden.

 

De puberteit is ook lastig als het om koppelen gaat, koppelen met jonge konijnen heeft helaas altijd het risico. Als ze jong zijn gaan ze vaak prima samen, maar zodra ze in die puberteit belanden en de karakters ontwikkelen is het maar de vraag of het goed blijft gaan. Als ik jouw verhalen zo lees, betwijfel ik het of dit koppel samen kan blijven op termijn. Apart zetten is in ieder geval niet aan te raden, dat zal niet positief werken voor de relatie. Ik verwacht dat er een punt gaat komen dat dit gaat escaleren, en ik hoop dat er geen gewonden vallen.

  • Mee eens! 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Was het maar zo simpel dat je er gewoon een konijntje bij kon zetten. Helaas is de praktijk anders, alleen vertellen dierenwinkels dat niet, omdat die vaak alleen maar aan verkopen denken. Je kunt konijnen pas vanaf een week of 12 (beter nog later) koppelen en dan moet het rammetje gecastreerd zijn, anders raakt de voedster idd zwaar gefrustreerd vanwege het rijden op haar. Je hebt nog mazzel dat ze niet uitgehaald heeft naar hem, zo’n klein jong ding dat haar voortdurend wilt berijden.

 

Je kunt het nog proberen als nieuwe koppeling op een neutraal terrein. Hier de tips bij koppelen:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/koppelen-van-konijnen

 

Ze dan niet steeds scheiden (want dan begint het koppelen steeds opnieuw) en kijken wat er gebeurt. Wordt het vechten of blijven ze elkaar ontwijken zul je ze moeten scheiden en zit er helaas niets anders op dan ze allebei aan een ander maatje te laten koppelen (of er een om te wisselen bij de opvang). Ik zou dat ook zeker door een asiel/ opvang laten doen, daar hebben ze veel verstand van koppelen en mocht het thuis toch fout gaan mag je ermee terug. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .