Ga naar inhoud

oppakken


BabbelYoshi

Aanbevolen berichten

Aan het nekvel oppakken moet je niet doen, daar kunnen ze echt blauwe plekken en kneuzingen aan overhouden. Het beste is ze uiteraard gewoon niet op te pakken. Moet het toch gebeuren, dan met een hand achter de voorpootjes en een onder het kontje. Ik probeer ze zelf altijd in een reismandje te lokken, lukt dat niet en moet ik ze echt pakken, dan zo snel en beheerst mogelijk en zorgen dat ze niet zo lang in de lucht bungelen, want dat vinden ze verschrikkelijk..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Aan het nekvel oppakken moet je niet doen, daar kunnen ze echt blauwe plekken en kneuzingen aan overhouden.

O ja? Dat wist ik niet. De paar keer op een jaar dat ik ze oppak moet ik ze toch wel in het nekvel pakken, ze zijn schuw. Daarna ondersteun ik natuurlijk het achterlijf. Maar anders krijg ik ze echt niet te pakken en gaan ze erg spartelen.

aangepast door Lienappelsien
Link naar reactie
Delen op andere sites

Als ik naar de dierenarts moet met mijn konijntjes dan zet ik ook een reismandje in het hok.

Voor de medicijnen moet ik ze wel oppakken.

Barney kan ik zo oppakken, geen probleem. Maar Wilma vindt dit echt niet leuk.

Ik leg een handdoek over haar heen en geef haar snel de medicijnen.

Dan zet ik haar met handdoek en al terug in het hok en daarna geef ik haar wat lekkers :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

O ja? Dat wist ik niet. De paar keer op een jaar dat ik ze oppak moet ik ze toch wel in het nekvel pakken, ze zijn schuw. Daarna ondersteun ik natuurlijk het achterlijf. Maar anders krijg ik ze echt niet te pakken en gaan ze erg spartelen.

Met de SKB zijn we eens bij een pension wezen kijken waar ze de konijnen aan het nekvel uit het hok haalden. Ik vond het echt een naar gezicht en heb dit vermeld bij de beoordeling. Anderen van SKB vonden het afschuwelijk en vertelden me dat ze daar dus inderdaad kneuzingen aan over kunnen houden. Als je ze onder hun kontje ondersteunt zal dat natuurlijk een heel stuk schelen, dan hangt niet dat hele gewicht aan het nekvel. Mijn dierenarts doet het ook aan het nekvel en dan ondersteunen, je tilt dan meer onder het kontje en houdt het konijn overeind aan het nekvel. Maar ik vind het toch altijd een vervelend gezicht, durf alleen mijn dierenarts niet te zeggen dat ik liever niet heb dat ze dat zo doet ;)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja precies. Deze methode is bij mij ook meer uit nood geboren. Toen ik als kind een konijn had pakte ik die ook altijd op door mijn ene hand bij de voorpootjes/borst te houden en mijn andere hand om/onder het achterwerk. Maar dat was een supertam beestje. De hupsels die ik nu heb zijn schuw (behalve Sonny) en toen ik ze de eerste keer moest oppakken kreeg ik ze gewoon niet te pakken met mijn oude methode. Dus nu vang ik ze door ze in hun nekvel te grijpen. Het daadwerkelijke optillen kan je dan natuurlijk wel rustiger en voorzichtiger doen. Ze te pakken krijgen is namelijk de grootste kunst en dat doe ik het liefst zo snel mogelijk (ik haal ze daarna dus niet meteen omhoog, maar houd ze eerst even op de grond).

Als mensen een hond oppakken zonder het achterlijf te ondersteunen krijg ik ook altijd de rillingen.

aangepast door Lienappelsien
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 4 maanden later...

Als ik mijn konijnen echt moet pakken, dan grijp ik ze snel met 2 handen van bovenaf en druk ze dan (zachtjes natuurlijk) tegen de grond, dan denken ze dat ze niet weg kunnen rennen. Als ik ze dan optil heb ik ze nog maar met 1 hand vast op de borst en pak ik ze met mijn andere hand onder het kontje, dan zet ik ze zo snel mogelijk op mijn arm, zodat ze 'grond' onder de voeten hebben. Of dit een goede manier is, tsja, volgens mijn konijnen bestaat er geen goede manier, er is toch wel paniek in de tent. Dit is in elk geval snel, effectief en pijnloos, dus in die zin lijkt het me wel prima.

aangepast door Eefje
Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat vinden jullie eigenlijk van deze manier: met twee handen van bovenaf vastpakken. Je lijkt dan wel erg op een roofdier, maar ik zag het een keer en dacht dat het misschien beter/handiger was dan in het nekvel? Wat vinden jullie?
In het nekvel doe ik alleen als er nood is en ik zeer snel moet handelen,anders echt niet!Ik pak ze soms wel met twee handen van bovenaf,maar ik heb een hok waarvan het dak omhoog gaat als ik moet voeren,schoonmaken enz.Ze zijn bij mij dus gewend om van bovenaf benaderd te worden en als het dak omhoog gaat dan staan er al twee nieuwsgierige nijntjes op hun achterpootjes te kijken of ik nog wat lekkers bij me heb.:) Ik kan ze dus ook zonder problemen van bovenaf opakken,maar meestal is het hand onder het buikje en onder het kontje.Mijn konijnen vinden oppakken ook niet erg,sterker nog Mopsa die vind het heerlijk om in je armen te liggen.:love:
Link naar reactie
Delen op andere sites

De mijne zitten binnen en ik pak ze meerdere keren per dag op om even een zoentje en een kort knuffeltje te geven. Dit doe ik niet alleen omdat ik ze zo lief vind, maar ook omdat ik wil dat ze wennen aan het oppakken.

Ze zijn erg klein, dus ik pak ze met één hand waarbij mijn hand om hun bovenrug, schouders en oksels zit. De andere hand doe ik onder hun kontje. Soms zitten ze als een bolletje met het gezicht naar mij toe. Dan schep ik ze op, alsof ik een handje zand pak. Ze liggen dan op mijn handen en de pootjes bungelen ertussen. De hangoortjes vinden dit prima en blijven lekker zitten. Niacine vindt het minder leuk en probeert grip te vinden. Niacine vindt het andere oppakken wat ik net beschreef wel prettig en dan vinden de hangoortjes weer niets.

Konijnen vinden het by default niet leuk om opgepakt te worden, maar als je het gewoon een paar keer doet, wennen ze er wel aan. Gebruik nooit geweld en zorg ook dat je niet een stijf en trappend konijn bij je hebt. Begin met kort oppakken, zoentje erop en weer neerzetten. Dit kan daarna steeds langer.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Otje heeft nooit problemen gehad met oppakken sterker nog ze was echt een uitzondering op de regel mevrouw bedelde erom om opgepakt te worden. Als ik er niet oppakte en ik ging op de bank zitten kroop ze zelf wel in mn nek. Hartstikke fijn natuurlijk dat maakte nageltjes knippen en controles onwijs makkelijk. Totdat ze gecastreerd werd, sindsdien moet ze er amper nog wat van weten. Nouja pech voor ons allebei, tis wel nog een knuffelkont hoor ze komt wel nog gewoon op de bank knuffelen, maar voor kleine controles en wegen moet ze toch echt even opgepakt worden. Om dit met zo min mogelijk stress te laten gebeuren lok ik der eerst met iets lekkers de kooi in en dan pak ik der heel snel met een hand onder de kont en de ander onder de voorkant, mijn kooi kan van bovenaf open mooi groot luik. Als ze eenmaal zit en ze word lekker geaaid vind ze het wel weer lekker mja das alleen 2x per maand.

Je hebt er dus eigenlijk helemaal niks aan om het ze van klein konijn aan te leren dat ze opgepakt worden. Er hoeft uiteindelijk maar iets te gebeuren en ze willen het niet meer.

Link naar reactie
Delen op andere sites

De mijne zitten binnen en ik pak ze meerdere keren per dag op om even een zoentje en een kort knuffeltje te geven. Dit doe ik niet alleen omdat ik ze zo lief vind, maar ook omdat ik wil dat ze wennen aan het oppakken.

Ze zijn erg klein, dus ik pak ze met één hand waarbij mijn hand om hun bovenrug, schouders en oksels zit. De andere hand doe ik onder hun kontje. Soms zitten ze als een bolletje met het gezicht naar mij toe. Dan schep ik ze op, alsof ik een handje zand pak. Ze liggen dan op mijn handen en de pootjes bungelen ertussen. De hangoortjes vinden dit prima en blijven lekker zitten. Niacine vindt het minder leuk en probeert grip te vinden. Niacine vindt het andere oppakken wat ik net beschreef wel prettig en dan vinden de hangoortjes weer niets.

Konijnen vinden het by default niet leuk om opgepakt te worden, maar als je het gewoon een paar keer doet, wennen ze er wel aan. Gebruik nooit geweld en zorg ook dat je niet een stijf en trappend konijn bij je hebt. Begin met kort oppakken, zoentje erop en weer neerzetten. Dit kan daarna steeds langer.

Voor ik op BB zat dacht ik ook zo mijn konijnen zo tam te maken, en ze te laten wennen aan oppakken. En ik het maar raar vinden dat ze bang werden...

Sinds ik op BB zit pak ik ze alleen op als het écht moet. (Bijvoorbeeld om bas te kammen, of naar de DA, etc.) Ze zijn veel tammer, helemaal niet bang, komen op me af gerent en ik mag ze soms zelfs op hun kopje kriebelen. (Mijn konijnen houden niet echt van aaien, dus ben daar al blij mee) Ik merk ook echt dat als ik ze een keer op heb moeten pakken dat ze die dag even terug houdender zijn naar mij.

Ik zou daar dus meteen mee stoppen. Konijnen zijn nu eenmaal prooidieren, en wennen niet aan oppakken.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .