happy211

Heel veel sterkte met het verlies!

Dit is echt super leuk bedacht! Goed schoon te houden, je kunt ze goed zien, hopelijk blijft het hooi ook allemaal binnen! Echt mooi!

Ik heb ook 3x per dag ingevuld, 's ochtends, 's middags als ik uit werk kom en 's avonds voor ik naar bed ga nog een keer. Maar als ik vrij ben, dan kom ik er wel vaker.

Dat kun je hier vinden, bij punt 4: https://www.bunnybunch.nl/forums/topic/99776-tips-voor-beginners-op-het-forum/

Zijn er dingen waar je je zorgen over maakt? Of waar je graag specifiek tips voor wil?

Ik kreeg een advertentie van Zalando voor een konijnenpyjama. Leuk, want meestal zijn dat soort leuke prints alleen in kindermaten. Ze hadden ook een cavia pyjama.

Ik kon ook geen hennepmatten gebruiken, vertrouwde het inderdaad ook niet dat er van gegeten werd. Dat was wel vooral Artemis, dus misschien kan het met dit koppel wel, maar nog niet uitgeprobeerd.

Dan heb je veel geluk gehad! Het kan wel inderdaad, maar dit zijn zeker uitzonderingen. Een speeddate is inderdaad maar kort een eerste kennismaking, maar daarna zou je normaal wel op neutraal terrein thuis verder moeten gaan.

Een dag koppelen op neutraal terrein is zeker te kort. Ter vergelijking, een koppelvakantie bij een konijnenopvang duurt over het algemeen 5 dagen, en daarna wordt thuis ook nog neutraal terrein aangeraden als dat mogelijk is. 2 weken op neutraal terrein is zeker geen uitzondering. Hoe warm is het in het tuinhuis? Het gaat dit weekend 's nachts richting het vriespunt. Tenzij je daar iets van een kacheltje of terrasverwarmer kunt plaatsen, is dat echt niet verantwoord voor een konijn zonder wintervacht. Hou er rekening mee dat ze dan nog zeker 6 maanden in de garage wonen. Is er mogelijkheid om dat verblijf te vergroten? Ik begrijp dat de situatie lastig is en dat het sneu is om ze wat langer alleen te laten, maar ik zou eerst een goed plan bedenken en geen overhaaste dingen gaan doen. Je geeft aan dat een konijn erbij geen optie is, en daar zul je vast goede redenen voor hebben. Maar misschien is het toch goed om de optie te overwegen om voor Mexx een vriendje met een lekkere wintervacht te zoeken en dat Vos dan via een opvang een plekje bij iemand binnen kan krijgen met een eigen maatje. Dat zou denk ik in konijnenbelang een goede keuze zijn, maar ik begrijp ook zeker een hele moeilijke als baasje.

Welkom terug, maar vervelend dat het door een verdrietige situatie komt. Sterkte met het overlijden van Lotje. Helaas is er geen goed antwoord op jouw situatie. De ram zal sowieso pas in het voorjaar naar buiten kunnen. Hij heeft geen wintervacht kunnen aanmaken (dat duurt enkele maanden) en het is nu echt te koud voor hem. En eigenlijk is het voor de voedster ook niet prettig om nu naar binnen te verhuizen, zij heeft wel een lekker dik vachtje en zal het dan in het begin erg warm hebben. Daarbij is de ruimte binnen inderdaad beperkt, 2 vierkante meter is maar de helft van wat wordt aangeraden. Dus de huisvesting, waar komen ze uiteindelijk te wonen, zal eerst moeten worden opgelost. Dan over het koppelen. Daarvoor heb je twee opties. Degene die ik in jouw situatie zou aanraden, is om de koppeling uit te besteden aan een konijnenopvang of koppelservice. Omdat je aangeeft te twijfelen over de angst bij jouw voedster en dat je het zelf zo spannend vindt. Helaas zal het in de praktijk wel lastig of duur kunnen zijn om dit te regelen. Konijnenopvangen hebben hier vaak weinig mogelijkheid voor omdat ze maar beperkte tijd en ruimte hebben en die vaak al wordt gebruikt voor konijnen die nog een nieuw thuis zoeken. Koppelservice is vaak wat prijziger. Als je zelf wil gaan koppelen, dan moet je met de volgende dingen rekening houden: 1. Koppel op neutraal terrein waar beide konijnen nog niet/niet recent geweest zijn. Hiervoor is een ruimte van 2 m2 groot genoeg. Hou er rekening mee dat ze hier langere tijd, bijvoorbeeld een week of misschien twee zullen verblijven. 2. Aangezien je waarschijnlijk binnen gaat koppelen, zorg dat Mexx eerst goed aan de temperatuur gewend, anders kan ze oververhit raken. 3. Grijp in als de konijnen echt vechten of ze zo gestresst zijn dat ze niet meer durven eten of gaan hijgen. Ander gedrag zoals rijden en jagen en daarbij wat plukken haar uittrekken hoort er allemaal bij. Je vind meer tips in dit artikel: https://www.bunnybunch.nl/koppelen-van-konijnen/

https://www.gva.be/regio/antwerpen/regio-antwerpen/zandhoven/konijnendeskundige-schrijft-mee-aan-definitieve-bunnybijbel-overgewicht-is-groot-probleem/104947329.html

Bij mijn konijnen valt het wel mee, maar onze kat snurkt vrij luid 😅

Bij de opvang heb ik het een aantal keer meegemaakt in de verschillende stadia. Ik heb een konijn in de pleeg gehad waarbij haar oog pas verwijderd was, mijn taak was om in de gaten te houden dat het goed genas, niet ging ontsteken en dat ze het verder in het algemeen goed bleef doen. Bij haar merkte ik weinig verschil in haar gedrag en alles is ook goed genezen. Deze week heb ik ook weer een konijn bij de dierenarts opgehaald na de operatie. De assistentes maakten zich wat zorgen, maar eenmaal op de opvang bleef zijn temperatuur goed, at hij al lekker van zijn groente en was hij alert, maar hij bleef wel in hetzelfde hoekje zitten en liep nog niet rond. Dus moest er duidelijk nog aan gaan wennen. Er heeff ook eens een konijn in de opvang gezeten waarbij de vorige eigenaren het oog hadden laten verwijderen. Die leefde dus al langer met maar 1 oog. En behalve wat logische blinde hoeken, merkte je niets anders aan hem. Het is natuurlijk een pittige (en kostbare) operatie met een flink herstel, dus ik snap heel goed dat je wil kijken of er andere opties zijn. Maar ik denk dat ze er goed mee kunnen leven als het echt noodzakelijk is. Apollo was uiteindelijk blind, eerst in 1 oog later in allebei, dus dat is misschien wel vergelijkbaar. Toen hij aan 1 oog blind was, merkte je ook niets aan hem. Hij maakte binkies, ging op ontdekking in de tuin, gewoon normaal konijnengedrag. Maar toen hij aan beide ogen blind werd, merkte ik wel verschil. Hij kwam niet meer zelf de ren uit, gebruikte oa het gaas om zich te orienteren, durfde op het begin geen trapjes meer op (later weer wel, ook een stukje gewenning misschien). Dus met maar 1 oog kunnen ze zich prima redden.

Phen-pred ken ik zelf niet, maar je zou ook eens kunnen kijken naar synopet. Daar hoor ik wel goede ervaringen over bij gewrichtsproblemen.

De meeste konijnen doen inderdaad alsof ze nooit te eten krijgen, ook al is dat echt niet zo en ligt er nog genoeg hooi voor ze. Dus dat is in principe niet gek. Maar 20 gram biks per konijn is wel vrij weinig voor zulke jonge konijnen, die mogen wel wat extra's krijgen. Een goede richtlijn is 20 gram per kilo volwassen lichaamsgewicht. Verwacht de dierenarts bijvoorbeeld dat ze ieder 2 kilo gaan wegen, dan zou je dus 40 gram brok per konijn, dus 80 gr totaal moeten geven. Een beetje van beiden dus, het gedrag hoort er gewoon bij maar ze mogen vanwege hun leeftijd ook wat meer krijgen.

Bij mijn vorige dierenarts hadden ze een speciale rouw-kamer. Als er een dier gestorven was, dan werd het in het reismandje meegenomen naar die kamer en kon je daar verder afscheid nemen/bijkomen van het hele gebeuren. Er stond ook een kaarsje op de balie, als dat aan was dan wist je dat er mensen afscheid aan het nemen waren. Onze kat overleed daar heel plotseling, dus ik vond het toen echt heel erg fijn en ik zou dat bij Apollo ook wel gewild hebben als dat er was geweest bij mijn nieuwe dierenarts. Bij Artemis was dat anders, dat hadden we ingepland, maar vaak gaat het helaas wel plotseling of sneller slechter dan verwacht en dan is het fijn om even de tijd te kunnen nemen om voor je langs een volle wachtkamer moet lopen en weer naar de drukte van de dag moet. Ik begrijp dat ze de tijd met de dierenarts zelf niet zo lang kunnen maken. Ook in het belang van het dier kun je dat vaker niet te lang rekken voor ze het proces van euthanasie starten. Dus afscheid nemen terwijl ze nog leven, zal helaas altijd te kort blijven.

Ik kan je mijn persoonlijke ervaring delen, ik heb namelijk eerder dit jaar hetzelfde meegemaakt. Mijn senior ram van 9 jaar was sinds vorig jaar september blind geworden. Zijn vriendin begon hem daarna ook steeds meer op te jagen, eerst alleen nog rondom het eten, maar ik zag het steeds vaker. Ik zag ook steeds vaker dat hij daardoor echt van slag was, omdat hij door het wegrennen zijn oriëntatie vaker kwijt leek door het blind zijn. Ik heb dit aangekeken, maar wilde ze niet uit elkaar halen. Het bleef bij jagen, geen bijten of rijden. En er waren ook rustige momenten. En ik wilde het mijn ram niet aandoen om als blind bejaard beestje nog een koppelvakantie te ondergaan, uit zijn vertrouwde omgeving, met ook veel stress van de koppeling. En ik wilde ook liefst niet afscheid nemen van mijn voedster. Er waren voor mij genoeg redenen om ze niet te scheiden. Maar ik bleef me zeker de laatste maand wel dagelijks zorgen maken. Uiteindelijk is mijn ram gestorven. En heb ik mijn voedster een maand later opnieuw laten koppelen. Nu zie ik zo veel verschil, ze is met haar nieuwe partner waar ze nu iets meer dan een maand mee samen zit zoveel kleffer dan ze met mijn ram dat laatste half jaar geweest is. Er is zoveel meer rust nu. Ik moet bekennen dat ik ze allebei tekort heb gedaan. Ik had ze veel eerder uit elkaar moeten halen. Of ik mijn ram beter opnieuw had kunnen laten koppelen, dat weet ik nog niet, maar dan had hij in ieder geval zijn laatste maanden meer rust gehad in plaats van de stress van het jagen door mijn voedster. Maar ook naar mijn voedster toe is dit niet eerlijk geweest. Zij is nog jong, pas 5, en had veel liever op avontuur gegaan dan tegen een opa aan te slapen. Hij was geen goede partner meer voor haar. Ze sloopt ook veel minder sinds ze met haar nieuwe partner samen is. Achteraf was ze duidelijk gefrustreerd met de situatie en had ze veel energie, wat ze op haar partner en op de houten huisjes afreageerde. Mijn advies is dus, als de twijfel er is, dan heb je waarschijnlijk een gegronde reden om te overwegen om ze uit elkaar te halen. Als je het zeker wilt weten, kijk het dan nog twee weken aan, maar als de twijfel er nog steeds is, dan is het niet te vroeg en doe je er goed aan om ze te scheiden en ze de rust/partner te geven die ze nodig hebben.

Ik heb het topic even een prominente plek gegeven, zodat het makkelijker terug te vinden is. Vergeten jullie je niet voor de 26e aan te melden!

Jonge konijnen moeten nog veel leren, en het eten van groente is daar een van. Ik zou het blijven proberen. Goede groente om mee te beginnen zijn andijvie, witlof en vers geplukt gras. Begin met 1 soort en met een klein stukje: ter grootte van een postzegel. Als ze dat goed eten en er geen diarree van krijgen, dan kun je een wat groter stukje doen en dat zo opbouwen. Kunnen ze bijvoorbeeld een half blad witlof op, dan kun je een tweede soort groente op dezelfde manier introduceren. Twee puntjes om op te letten: 1. gras moet echt vers geplukt zijn, niet gemaaid, want gemaaid gras kan zorgen voor gas in de darmen. 2. Fijn dat ze appel wel lusten. Hier zit alleen, net als in het meeste fruit, veel suiker in. Dus hou het bij een klein stukje, als snack, voor erbij, niet meer dan een schijfje per konijn. Jonge konijnen mag je wel veel meer brokken geven dan volwassen konijnen, dit hebben ze nodig om goed te groeien. Het beste wat je kunt doen, is de konijnen laten nakijken door een dierenarts (die kan dan ook meteen de geslachten controleren). Die kan vertellen wat ongeveer het volwassen gewicht zal worden. Op basis daarvan kun je gaan berekenen hoeveel brokken ze mogen. Je kunt ongeveer 20 gram brokken geven per kilo volwassen gewicht. Een konijn dat 2 kilo zal worden, mag als baby dus 40 gram brokken. Dat is genoeg voor ze om goed te groeien, maar wel minder dan onbeperkt, waardoor ze beter hooi leren eten. Dat is het belangrijkste dat ze dat nu goed aanleren, want hooi is het belangrijkste deel van de voeding van een konijn. Omdat jouw konijnen beide nog zo jong zijn, maak ik even de aanname dat dit jouw eerste konijnen zijn. Misschien vind je aan deze artikelen ook nog tips: https://www.bunnybunch.nl/tips-en-uitleg-voor-een-nieuw-konijn/ https://www.bunnybunch.nl/10-veel-gemaakte-fouten-bij-het-houden-van-konijnen/

Hoe lang heeft het konijn al last van plakpoep? Ik zou het zelf morgen nog aankijken, en misschien donderdag nog, maar als er dan geen verbetering is, dan toch nog voor het weekend proberen om een afspraak bij de dierenarts te maken. Qua voeding lees ik geen gekke dingen, als je nog geen groente of snacks hebt gegeven en zo weinig brok, dan zou het bijzonder zijn als het daaraan ligt. Kan er ook niets in de ren gewaaid zijn, blaadjes? Een plant waar ze vanuit de ren bij kunnen? Ik neem aan dat ze ook nog geen gras hebben gekregen omdat je aangeeft nog niet met groente begonnen te zijn? Bij plakpoep is het eerste waar ik aan denk voeding, maar het tweede is wormen. Als dat zo is, dan zou dat voor een gasbuik kunnen zorgen op termijn. Vandaar dat ik dan zelf liever toch voor het weekend onderzocht wil hebben, om het risico te vermijden dat je tijdens het weekend naar een dure spoedarts moet. Niet ideaal zo vlak na een koppeling, maar als het binnen twee dagen niet beter wordt, dan zou ik in ieder geval even bellen voor advies, maar waarschijnlijk willen ze het konijn dan wel onderzoeken. Edit: Ik heb jouw bericht trouwens verplaatst naar het 'gezondheid' onderdeel, omdat het meer over de plakpoep gaat dan over het koppelproces zelf.

Vanuit mijn ervaring als vrijwilliger bij een konijnenopvang: voor bijna alle konijnen is een goede partner te vinden. Soms duurt dat langer, soms zijn er meerdere pogingen nodig, soms moet een felle voedster eerst gecasteerd worden of moet een konijn nog wat langer wachten na de castratie tot de hormonen verder tot rust gekomen zijn. Soms moeten we een konijn overplaatsen naar een andere opvang omdat het ons niet meer lukt. Maar in bijna vijf jaar tijd dat ik daar vrijwilliger ben, hebben we geloof ik 4 konijnen bij hoge uitzondering alleen uitgeplaatst, omdat dat bijvoorbeeld medisch beter voor ze was. Dus alle andere honderden konijnen hebben een goede partner gevonden. Soms met liefde op het eerste gezicht, soms met wat meer moeite.

Wij vertrekken vandaag op vakantie, dat voelt wel dubbel. Ik heb de konijnen gisteren naar de opvang gebracht en vandaag laten we onze kat alleen thuis achter ☹️ Ze maken het vast prima, de konijnen waren gisteren al druk aan het ontdekken en hooi eten, en mijn schoonbroer zal twee keer per dag langs komen voor Muffin. Maar ik vind het wel altijd lastig. Dus dierendag schuiven we gewoon een weekje op. Ik heb wel gecollecteerd voor de Dierenbescherming en gedoneerd aan dierenlot, dus voor die dieren heb ik ook iets extra's gedaan.

Hé leuk! Dat hok heb ik zelf ook! Mooi verblijf verder ook. Qua zindelijkheid kun je hier veel tips lezen. https://www.bunnybunch.nl/konijnen-zindelijk-maken/ Ik denk dat je zult moeten accepteren dat ze er nog wel even een bende van zullen maken. Ze zijn nu waarschijnlijk nog niet zindelijk omdat ze nog jong zijn. En straks als ze in de puberteit komen zullen ze helemaal hun territorium willen afbakenen met keutels en misschien ook plasjes. Het kan ook dat de toiletbakken wat aan de kleine kant zijn. Als ik kijk naar mijn konijnen, die zijn beide rond de 2 kilo, en die hebben 2 open kattenbakken (dus zonder kap erbovenop). Daar kunnen ze lekker samen inzitten en hooi eten of dutten.

Succes!

Ik wil graag nog iets toevoegen over de wortels. Hier moet je wel een beetje mee oppassen. Ze vinden ze heel lekker en mogen het zeker ook wel krijgen, maar er zit wel heel veel suiker in. Een schijfje per konijn is vaak al voldoende, dus geef niet een hele wortel in 1x. Anders worden ze al snel te dik.