herstel 1 week na castratie voedster

[Frommel en Hopper]

Morgen is het een week geleden dat Frommel werd geopereerd en ik vraag me af wat normaal is en wat de komende dagen handig is.

Ik vind het moeilijk om in woorden te omschrijven, maar ik vind haar nog steeds 'anders' en wil heel graag eens bij jullie checken of jullie dat herkennen? Misschien verwacht ik teveel?

 

Ze woont nog steeds in de gang en ik heb haar gebied steeds wat groter gemaakt omdat ze zo passief is. Dat lijkt wel te helpen want dan gaat ze meer lopen en is ze duidelijk nieuwsgierig (en ze sloopt meteen het behang van de muur, aaarggh, haha).

Ze ligt en slaapt erg veel. Ze eet ss, groenten en gedroogde kruiden, en uiteindelijk over de hele dag gezien eet ze ook alles op, maar het gaat steeds in kleine beetjes. 

Ik ga straks nog een andere zak hooi kopen om te kijken of dat meer aanspreekt.

 

Haar vriendje zit nu alleen buiten, maar lijkt het prima te vinden. Ik ruil dozen, tunnels etc. regelmatig van binnen naar buiten en andersom zodat ze elkaars geur blijven ruiken.

Komende dagen wordt het warm. Ik was van plan om Frommel na 1 week (morgen dus) weer naar buiten te doen, apart van Hopper (wel een beetje schipperen met ruimte), en na nog 1 week de nijnen weer samen te brengen, maar ik twijfel of dit met de warmte wel een goed idee is.

 

Kortom, ik zou het heel fijn vinden als iemand tips heeft. Alvast bedankt!

[Evee]

Na een week is mijn ervaring dat ze qua eetgedrag en keutelen wel weer gewoon in de buurt van het normale zitten. Vaak merk je dan ook dat als je ze in een tijdelijk onderkomen hebt zitten ze inderdaad beginnen te tralieknagen en slopen. Maar verder qua energie, activiteit, dominantie nog wel wat .. ehm.. tja, wat is een passend woord. Wat schaapachtig? Jij zet passief, ik denk dat dat ook wel is wat ik bedoel. Ze komen dan vaak nog wat "schaapachtig", wat duf over. Ik heb niet precies onthouden op welk moment ze weer helemaal de oude waren, maar heel eerlijk denk ik dat dat wel een week of 3-4 kan zijn geweest.

 

Als ze goed opgeknapt is qua operatiewond, eet- en keutelgedrag en mits ze gewoon weer samen kan zonder onrust en problemen met haar vriendje, zou ik haar best weer naar buiten durven verhuizen. Je zou zelfs even kort kunnen kijken hoe het zonder gaas gaat. Wie weet gaat dat prima. En zo niet, dan wel met gaas er tussen. Een maatje zorgt er ook voor dat ze weer wat levendig zal worden, alleen is maar alleen.

[Okki]

Ik heb mijn voedstertje na castratie na een dag of vier weer bij haar vriendje buiten gezet. Wel even in de gaten gehouden of hij niet te druk was voor haar, maar dat ging prima. Eten deed ze toen al weer behoorlijk, en zien eten doet eten. Het is toch een stuk gezelliger samen en misschien leeft je konijn dan weer meer op?

[IreneM]

Misschien komt het ook omdat ze binnen zit? Mijn konijnen vinden binnen zitten echt vreselijk en zijn dan ook vrij passief. Zodra ze beter zijn en naar buiten mogen heb ik gelijk een ander konijn. 

En ik zou het ook eerst proberen zonder gaas, maar blijf er wel een poos bij. Ik heb ook meegemaakt dat het enorme ruzie werd en ik opnieuw moest koppelen.

[Frommel en Hopper]

Nou...ik heb Frommel vanavond buiten in de ren gezet met toegang tot een deel van het hok. Hopper mocht toekijken vanuit zijn deel van het hok.

Frommel was heel actief en druk bezig met kin wrijven. Hopper volgde alles nauwgezet. 

Ze zaten regelmatig neus aan neus voor het gaas.

Het zag er zo lief uit...

Dus ik heb ze even bij elkaar gezet in de ren. Hopper boog zijn hoofd om gelikt te worden (hij is dominant) maar Frommel sprong er meteen bovenop en reed op zijn kop, waarop hij zich omdraaide en in de vacht van haar billen beet.

Toen heb ik ze uit elkaar gehaald.

 

Hun koppeling (door opvang) is ook nogal heftig geweest, dus ik weet even niet hoe nu verder. 

Ze liggen nu allebei uit te hijgen; Hopper in buitenhok, Frommel binnen.

Morgen toch samen buiten met gaas ertussen of beter nog een tijdje wachten en echt opnieuw koppelen?

 

 

 

[Frommel en Hopper]

Hier ben ik nog even:

Na vannacht duidelijk het verschil gezien tussen de twee: Frommel keutelt nog niet goed; weinig keutels en vaak kettingkeutels en kleine donkere keutels afgewisseld met ook normale vezelige keutels. Ik probeer haar op alle mogelijke manieren hooi aan te bieden, maar het gaat er allemaal maar mondjesmaat in (net zoals de groenten en de ss, ze eet het wel, maar veel minder enthousiast).

Het viel ons gisteren wel op dat ze meteen veel meer ging keutelen toen ze weer buiten was.

Daarom hebben we haar vandaag weer naar buiten verhuisd en hopen we dat ze daar kan blijven. Ze zit nu samen met haar vriendje in het buitenhok, gescheiden door gaaspaneel en ze mogen om en om in de ren.

 

Helaas lijkt gaas niet genoeg, dus heb ik er nu ook een plank tussen gezet zodat ze elkaar niet/minder zien want het was net alsof ze elkaar aanvielen; ze gingen tekeer tegen elkaar door het gaas heen met bijten en nagels. Frommel heeft dan ook steeds haar staartje omhoog. Zou ze dan toch nog last hebben van hormonen?

Na alle onrust zag ik wel dat Frommel eindelijk wat hooi ging eten, dus ik ga het even zo proberen. En...ze maakte een kleine binkie in de ren!

 

Als iemand nog tips/ervaring heeft, heel graag!