Coquille fel vermagerd

[Dollie]

EC kan overgedragen worden via de urine. Maar heel veel konijnen dragen EC bij zich zonder daar ooit last van te krijgen, het kan plots opduiken als hun weerstand verzwakt. Je hebt best kans dat Diamantje het allang "heeft": De andere drie zullen sowieso al "besmet" zijn (wat absoluut niet betekend dat ze ziek zullen worden! Al is alle konijnen 14 dagen panacur geven misschien geen slecht idee). Persoonlijk zou ik ze na die vier weken wel durven koppelen. De kans dat mijn Fred het bij zich draagt is ook zeer groot, gezien Joy is overleden aan EC en Indy het gehad heeft. Maar dat risico neem ik wel. Er zouden ontzettend veel konijnen da nniet meer te koppelen zijn.

Super dat hij bij is gekomen! Maar ik ben wel benieuwd waarom je DA nu wel aan EC denkt en eerder niet?

(En ik ben helemaaaaaaaaal beneiuwd naar het geslacht van Diamantje dus ik ga gauw eens in je andere toics kijken )

edit; Zwaar teleurgesteld, het staat nog nergens ! :(

10 januari 2011 aangepast door Dollie

[mystique]

Ik had het bij de eerste afspraak geopperd, of het EC kon zijn, maar volgens de dierenarts komt EC zelden voor, maar daarna had ze dan overlegd met een collega gespecialiseerd in 'bijzondere' dieren, en die zei dat de kans erg groot was dat het EC was. De Panacur stond al klaar toen ik binnenkwam.

Ik ga wachten tot binnen twee weken, dan moet er beterschap te zien zijn bij Coquille. Als hij dan beterschap vertoont, is dat meteen ook bewijs dat het EC is, en dan vraag ik de dierenarts de anderen ook Panacur voor te schrijven, daarmee is alles meteen gedekt.

Ik ben blij dat ik me niet al te veel zorgen moet maken over het besmettelijk zijn van EC. De dierenarts had wel gezegd dat ik de anderen, net als Coquille, heel regelmatig moet wegen, om er bij het minste gewichtsverlies meteen bij te zijn, omdat dàt, samen met evenwichtsstoornissen, de eerste symptomen van EC zijn.

Ben ook blij dat Coquille hierna toch gewoon gekoppeld kan worden. Ik ga hem eerst de Panacur uitgeven, vooraleer ik aan koppelen denk. Wat de dierenarts ook zei, en het klopt inderdaad, is dat Coquille nú misschien een sulletje is, omdat ik hem altijd al met EC gekend heb, maar eens zijn EC genezen, dan zou hij best weleens een ander karaktertje kunnen hebben. Dus wie weet is hij na zijn EC helemaal niet zo lief meer. Maar misschien ook wel hoor. Misschien wordt hij net nog braver, eens hij zich goed voelt en niet meer lastig loopt van de eventuele pijn of last die hij nu zou kunnen hebben.

Genoeg geschreven, ik weet wat je wil weten is Diamantje een meisje of een ventje?

Wel, de dierenarts kon er geen etiketje op plakken. Vermoedelijk een meisje, maar ze was niet zeker.

Ze zei ook dat Diamantje volgens haar makkelijk 8 weken was, misschien zelfs nog ietsje ouder, maar dat betekent dan ook dat ik bv in de opvang niet achter een jonkie van haar leeftijd moet gaan om haar gezelschap te houden, want wannéér is ze 13 weken? Ik wil niet met een nestje zitten. Ze blijft dus nog een paar weekjes alleen, en dan hangt alles af van de toestand van Coquille.

[mystique]

Het gaat prima met Coquille, van vorige week tot nu is hij nog eens 150 gram bijgekomen. Hij neemt goed zijn medicijntjes, eet goed, en er zit al meer leven in. Hij drinkt ook veel, veel minder, en zijn staart is altijd netjes droog.

Maar nu heb ik nog een vraag: schijnt dat een behandeling met Panacur steeds moet gecombineerd worden met Baytril en Metacam? Is dit zo, en wat is daar dan het nut van? En waarom heeft de dierenarts dit niet zelf voorgesteld?

[Dollie]

De Baytril durfik even niks over te zeggen, ik kan me indenken dat dit bij torticollis gegeven wordt om een oorontsteking uit te sluiten, maar waarom het verder wordt gegeven weet ik niet precies. Metacam dient als ontstekingsremmer. Volgens mij wordt vaak aangeraden om eerst drie dagen dexamethason injecties te geven, dit zou de werking van de Panacur versterken. Je kan het echter niet te gelijk met Metacam geven, daar ga na die drie dagen mee starten.

Waarom ze het niet heeft voorgesteld? Ik weet het niet.. Wilhelminapark doet dit wel standaard maar ik hoor wel veel vaker dat er alleen met Panacur behandeld wordt.

Fijn om te lezen dat Coquille het goed doet!

17 januari 2011 aangepast door Dollie

[mystique]

Coquille's behandeling zit er op, en we kunnen, denk ik, wel met zekerheid zeggen dat hij genezen is. Hij doet het super. Nu ik hem niet meer elke avond zijn meds moet geven, is hij veel liever geworden, toen ik gisteren aan het eten was kwam hij, tussen de honden, meebedelen. En ook naar Diamantje is hij erg lief. Hij heeft haar in het begin één maal bereden, daarna nooit meer, hij is wel erg geïnteresseerd in haar, maar doet geen stoute dingen. Behalve af en toe als ze bij hem in zijn kooi komt, maar dat is maar normaal, denk ik. Zijn staart is netjes droog, en van zijn sore hocks heeft hij niet de minste last. Hij eet goed en voelt weer lekker vol aan. Ik zou hem eens moeten wegen. Want hij kreeg tot voor een paar dagen driedubbele dosis van alles, zowel biks als groenvoer. Hij kreeg 50 gram SS en 300 gram groenvoer per dag, om hem terug op gewicht te krijgen, maar we moeten natuurlijk wel opletten dat hij geen dikkertje wordt, he. Al bij al: een happy end. :D

[desi]

Heb het hele verhaal gelezen en wat mooi dat hij er weer bovenop is en nu de koppelingen.....spannend hoor

[Bunny_Nijntje]

Jeetje, ik moet bijna janken nu Mijn Brunootje is gestorven aan EC, dus ik ben zo blij voor jou dat het met Coquille nog wel goed is gekomen. Toen ik je eerste berichtje las was ik al meteen zo van : Het is EC. Maar dat is natuurlijk omdat ik een beetje getraumatiseert ben door Brunootje.

Het is waar hoor, dat bijna elk konijn die parasiet in zich draagt. Je hebt wel geluk dat je er zo vroeg bij was, dat was ik jammer genoeg niet.. :(

[mystique]

@desi: dank je wel.

@Bunny_Nijntje: Ja, gelukkig was Coquille bij de goeden, en is hij volledig hersteld. Ik dacht altijd, telkens ik hier op BB iets over EC las: 'dat overkomt mij niet, nee hoor, niet met mijn konijnen.' Maar je ziet, het kan wel. En lang niet elk konijn vertoont de typische symptomen als het omvallen en het tollen van het kopje. Konijnen zijn gewoon erg fragiele dieren, en naast er op tijd bij zijn, moet je gewoon ook een boel geluk hebben. Verwijt jezelf niets. Weet je, Bruno had al EC van bij de opvang, toch? Dus eventueel vreemd gedrag dat op EC kon wijzen, leek gewoon op Bruno-gedrag, want je kende hem niet anders dan hoe hij was. Dat was bij Coquille ook zo. Coquille was klunzig. Maar ja, zo is Coquille. Wist ik veel dat het een symptoom was van EC? Ik kende hem niet anders dan dat hij een beetje onhandig was. Hetzelfde met zijn natte staart: Coquille is onzindelijk. Nee, Coquille heeft EC.

Ik vind het echt zo spijtig voor je dat je niet langer van Bruno hebt kunnen genieten, hij was echt een heel mooi konijn. Maar zelfs al was zijn tijd bij jou kort, hij heeft er vast volop van genoten, van de ruimte, van het lekkere voer, van zijn vriendinnetje en van jou. Dikke knuff.

[Bunny_Nijntje]

Dankje Zo'n peptalk is altijd fijn. Maar weet je, ik heb nu telkens bij het minste abnormale teken van mijn konijn een alarmbel die rinkelt. Zoals het plukje haar dat ik vandaag vond, of het feit dat ze zich vaker krabben. Meteen zo van : ze hebben oormijt. Ik kan dat zorgzame echt niet afzetten, en ik word er soms zelf gek van.

Maargoed, ik ben heel blij voor jou en Coquille. Ik hoop dat hij nog een fijn leventje bij jou tegemoet mag gaan

[mystique]

Oh, maar ik ben ook veel alerter hoor, sinds de EC. Hiervoor had ik gezonde konijnen, die nooit wat mankeerden. Maar nu ineens is er het besef dat het wel degelijk mis kan gaan. Maar laat jezelf niet gek maken hierdoor.

Ik hoop ook dat ik Coquille nog lang mag hebben. Hij is niet het konijn dat ik indertijd adopteerde, veel minder meegaand en veel minder sullig, maar veel meer zichzelf. Binnenkort krijgt hij twee knappe dames.

[Bunny_Nijntje]

Oehh, dan wordt hij nog een echte macho, pas maar op!

[mystique]

Yeah man. Hij kan erg zwoel kijken. ^^

[Bunny_Nijntje]

Haha, ik zou maar oppassen. Voor je het weet zit hij daar met een peuk in z'n mond en een zonnebril op stoer te wezen.