Suus1978
-
Items
1.066 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
24
Berichten die geplaatst zijn door Suus1978
-
-
Ik heb mijn dametjes altijd laten castreren. Ik vond het altijd heel spannend (zware operatie en medisch niet strikt noodzakelijk) maar ik zou het nog veel erger vinden als ze baarmoederhalskanker zouden krijgen. Voor inenten geldt een beetje hetzelfde. In woon midden in de stad, de konijnen kwamen nooit buiten, dus de kans op een ziekte is veel kleiner dan bv. buiten de stad of voor buitenkonijnen. Maar toch, je weet nooit... Voor die paar tientjes (toen nog) wilde ik geen risico nemen. Alleen bij Bobbie heb ik het niet meer gedaan toen hij oud en zwak was. Hij had zo veel last van de reis naar de da en de inenting dat ik ik dat op advies van de da daarna niet meer heb gedaan.
-
Wat ontzettend mooi dat ze een kaarsje branden! Nog nooit gehoord of gezien, maar dat vind ik echt heel mooi. Ik zou het niet droog houden als ik dat zou zien geloof ik 😬
Een aparte kamer is ook wel fijn, niet alleen vooraf maar misschien ook wel achteraf, om even bij te komen van de emotie. Het laten inslapen van dieren hoort erbij als je begint aan huisdieren en het is eigenlijk heel mooi dat we die keuze hebben, maar het blijft een intens verdrietige en moeilijke gebeurtenis.
-
Jeetje, wat een naar verhaal! Dit klinkt niet ok. Ik kan me goed voorstellen dat dit je op een hele vervelende manier bijgebleven is. Bij mijn konijnen ging het gelukkig altijd vrij rustig. De laatste keer spoot de da met de tweede spuit wel meerdere keren. Dat vond ik ook heel naar om te zien. Mijn konijntje heeft er waarschijnlijk niets van gemerkt, maar het ging best hardhandig en ik zie het nog zo voor me. Ze was ernstig ziek, ik heb wel eens begrepen dat het dan lang duurt voordat het middel effect heeft (omdat de bloedsomloop vaak al heel slecht is).
Het wachten in de wachtkamer is verschrikkelijk, maar ik ben op die momenten eigenlijk een beetje van de wereld dat ik me amper druk maak om mijn omgeving. En iedereen begrijpt vaak ook heel goed wat er aan de hand is. Ik heb zelf ook wel eens zitten snotteren als ik iemand huilend met een leeg mandje uit een spreekkamer zag komen.
-
Ik heb zelf een minder goede ervaring met het amputeren van een achterpootje. Mijn konijntje was ook ongeveer 8 jaar en ze was gezond, vrolijk en fit. Dus ik heb het erop gewaagd maar helaas kon ze na de operatie niet meer staan of lopen. Ik heb samen met de da van alles geprobeerd, maar het mocht niet baten. Ik ben achteraf gezien misschien ook niet 'hard' genoeg geweest door bv. haar eten verder weg te zetten zodat ze wel moest lopen en niet overal kussens en mandjes neer te zetten. Maar ja, dat is achteraf. Het lastige is dat dit vooraf heel moeilijk in te schatten is. Ik wens je heel veel succes en sterkte bij deze ontzettend moeilijke keuze!
-
Ik heb op dit moment (als gastgezin voor een opvang) een Franse hangoor in huis. Ze drinkt uit een grote waterbak, maar ze sleept absoluut niet met haar oren door het water. Volgens mij kan dat eigenlijk ook niet, zeker niet als de bak tegen een muur staat. Dan blijven ze er automatisch voor staan/zitten. Ik heb in bijna vijf maanden één keer gezien dat ze vlak naast de waterbak was gaan liggen waarbij haar oor een stukje in het water lag. Hoe ze daar oorontsteking van zou kunnen krijgen is me een raadsel. Ze had er totaal geen last van en het was snel weer droog.
-
Ach, wat sneu. Ik kan me het dilemma goed voorstellen. Ik heb in het verleden vaker het advies van de da gehad om een onderhoudsdosering te geven van medicatie. De dosering is dan lager, maar je geeft het dan wel dagelijks/regelmatig. Als daarmee ernstige problemen voorkomen kunnen worden, is dat misschien het overwegen waard. Op de lange termijn is het misschien niet ideaal, maar persoonlijk denk ik dat ik liever (bijvoorbeeld) drie jaar een gelukkig en niet-ziek konijn heb, dan zes jaar zonder medicatie maar om de haverklap pijn/problemen.
-
Verse kruiden zijn hier altijd razendsnel op. Dille, koriander, munt, ze zijn er gek op. Maar ook wortelloof is favoriet.
-
Lulu at ook amper hooi en ik heb echt bijna alles geprobeerd. Het lastige is ook dat twee zakken/pakken nooit hetzelfde zijn. Groot inslaan met hooi heb ik wel afgeleerd 😄Wat ze de laatste maanden nog wel een beetje at (een paar sprietjes hooguit, maar toch): Oostenrijks alpenhooi van Dtails. Het is heel duur, maar het is mooi fris hooi dat ook echt lekker ruikt. Over pre alpin prospero heb ik ook goede verhalen gehoord, maar dat heb ik zelf nooit geprobeerd.
-
1
-
-
21 uren geleden, Jamesthebunnybutler zei:
Bloemenhooi vinden ze ook super lekker! Moet je even bij ks vragen of je daar een zak van mee kan nemen, ik weet niet hoeveel er precies in die zakken zit 😉
Het was juist bedoeld als donatie aan ks 😄 Mijn schoonmoeder wilde graag iets extra's geven en kruidenhooi is altijd goed. Ik heb vanmorgen dus flink ingeslagen bij Ranzijn want daar was de derde zak gratis. Scheelt toch weer! Mijn hele auto lag uiteindelijk vol met zakken hooi, ik kon nog maar net in mijn achteruitkijkspiegel kijken. Wat denk je? Had ik ineens gedoe met de bandenspanning en moest ik snel naar de garage. Die keken toch wel een beetje raar op toen ze de auto zagen 😂
-
2
-
-
6 minuten geleden, Evee zei:
Je weet dat kruidenhooi niets anders is dan weide hooi waar een kleine hoeveelheid kruiden aan is toegevoegd bij het inpakken?
Je kan dus eigenlijk ook gewoon weidehooi kopen, dat is er wel in grotere balen, en los een zak kruiden. En dan bij het voeren gewoon een klein beetje kruiden over het hooi strooien. Ben je nog voordeliger uit ook 😉
Oei, weer een illusie armer 😄 Weidehooi is dan wel iets anders dan gewoon hooi? Of ben ik jarenlang in de maling genomen?
-
Ik ben op zoek naar grote verpakkingen of een baal kruidenhooi. Die zakjes van 500 gram zijn natuurlijk zo op. Heeft iemand toevallig ervaring met webwinkels of merken?
-
Misschien kun je de nageltjes laten knippen bij een opvang? In Schaijk zit Opvang Hazel, die zijn heel ervaren en dat is niet ver weg. Geen idee of ze dit soort dingen doen, maar het is het proberen waard. Misschien hebben zij ook tips voor een dierenarts. Veel succes!
-
1
-
-
Ach nee! Wat ontzettend sneu. Het is heel snel gegaan, je had niet meer voor haar kunnen doen, maar dat is een schrale troost. Heel veel sterkte gewenst!
-
1
-
-
Hopelijk is ze rustig en vredig ingeslapen. We denken aan je! Nogmaals veel sterkte gewenst.
-
Klinkt als een heerlijk konijnenleventje! Maar zoals @Marjoleink al zei: ben je niet bang dat ze ontsnappen, aangereden of aangevallen worden? Ze kunnen ook ergens van schrikken en wegschieten met alle gevolgen van dien. Of 'lolbroeken' die ze vangen en meenemen. Ik heb zelf geen tuin, maar met loslopende konijnen (of andere huisdieren) zou ik er een onneembare vesting van maken geloof ik 😄
-
Het lijkt erop dat Charlie echt op is en dan is dit een verstandig besluit. Dat maakt het verdriet en de pijn nu niet minder, maar het helpt uiteindelijk wel om het verlies een plek te geven. Ik wens je heel veel sterkte!
-
Soms is liefde ook loslaten... Helaas is dat ontzettend moeilijk, zeker als het een speciaal geval of een lievelingetje is. Toen ik bij Lulu een paar maanden terug voor dezelfde keuze stond, heb ik ook verschrikkelijk getwijfeld. Totdat ik me realiseerde dat ze eigenlijk alleen nog maar lag en at, uitzichtloos en met een onvermijdelijke afloop. Ze zou alleen nog maar verder aftakelen en dat wilde ik haar besparen. Zij was alleen, dat woog voor mij ook zwaar en dat is bij jou natuurlijk anders. Ieder konijn is anders, iedere situatie is anders en jij kunt het best beoordelen wanneer het echt niet meer gaat. Wel of niet eten is voor mij persoonlijk niet doorslaggevend. Daarvoor heb ik te vaak konijnen met pijn gezien die toch gewoon aten. Zoals hier vaak wordt gezegd: inslapen komt nooit te vroeg, alleen te laat. Ik wens je heel veel sterkte!
-
Wat een geweldig verblijf! Zie ik links achterin ook een zandbak om te graven? Geweldig zeg! Hadden alle konijnen maar zo'n mooi verblijf. Konijnen die met soortgenoten leven vermaken zich prima. Het zijn groepsdieren dus ze hebben vooral gezelschap van elkaar nodig. Ze hebben ook nog hartstikke leuke spullen, ze zitten veilig en droog, ze krijgen vast genoeg hooi/voer/water dus ik zou zeggen dat deze konijnen een prachtig leven hebben. Het is wel een beetje donker, maar ze kunnen vast wel ergens naar buiten toch? Kortom: je kunt gerust een dag met je vriend weg hoor 🙂
-
1
-
-
Ik lees eigenlijk niets waar ik me zorgen om zou maken (behalve de mijt, maar dat is onder behandeling) of waardoor hij zou kunnen lijden. Hij is vooral een beetje sloom als ik het goed begrijp. Dat is niet zo gek voor een konijn van 11 jaar, maar hij eet, drinkt, poept en plast goed. Dat lijkt dus helemaal in orde. Zou hij doof kunnen zijn? Dat zou misschien verklaren waarom hij soms wat traag reageert. Hou zijn gedrag en gewicht goed in de gaten. Als hij echt lusteloos is, ineens afvalt, slecht loopt, weinig eet of abnormaal veel drinkt, dan zijn dat tekenen dat er iets aan de hand is. Hij is echt al oud en helaas hebben konijnen niet het eeuwige leven, dus geniet van de tijd die je nog met hem hebt en verwen hem maar! Ik heb zelf vaak oudere konijnen gehad en ze slapen (een beetje dutten vooral) op latere leeftijd echt heel veel. Ze komen nog net in actie om te eten, maar dat is het dan ook wel. Geef ze eens ongelijk... 😄
-
Ach, wat jammer dat er nog niet echt goed nieuws is. Eet ze ook geen snoepjes/lekkere dingen? Dat is meestal wel een goede test. Als ze veel dwangvoeding krijgt, heeft ze misschien ook minder honger dus dan zal ze minder snel zelf gaan eten. Dat ze zich wast is wel een goed teken. Dan voelen ze zich meestal wel lekker. Veel sterkte met de patiënt! Ik duim voor je!
-
Wat een lelijke plek! Kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Gelukkig is het niet ernstig en geneest het vanzelf weer.
Dit is wel de leukste foto van de week! Zo schattig!
-
Lulu was ook stofdoof. Ze was wit en ik heb wel eens gelezen dat het bij dieren met een witte vacht vaak voorkomt. Ze had er zelf geen last van en ze had een heerlijk rustig leventje. Alleen 's nachts schrok ze inderdaad af en toe als iemand ineens voorbij liep.
-
Bedankt voor jullie lieve en wijze woorden. De opmerking dat je voor zieke konijnen eigenlijk niet te vroeg kan kiezen voor inslapen, maar wel te laat, vind ik heel mooi. Ik denkt dat dit absoluut waar is. Ze beseffen het zelf niet (hoewel...), ze leven in het nu en ervaren op een gegeven moment pijn of ongemak waarvan wij weten dat het alleen maar erger wordt. Lulu is ook alleen, dat maakt het extra moeilijk vind ik. Met wat steun van een soortgenootje zou ik sneller denken dat ze nog gelukkig is. Maar ja, mevrouw heeft drie huwelijkskandidaten het huis uit gejaagd... Gelukkig heb ik verder vooral mooie en leuke herinneringen aan mijn lieve meisje en die zullen altijd blijven.
-
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er kapot van, ik heb geen seconde rust, ik heb een knoop in mijn maag en ik vraag me de hele dag af: Heeft ze pijn? Eet ze nog? Heeft ze geen wondjes? Hoor ik haar piepen of knarsetanden? Kan ze nog lopen? Het afscheid is onvermijdelijk, konijnen laten niet snel iets merken, dus waarom zou ik langer wachten? Is dat niet egoïstisch? En dan hobbelt ze weer naar haar bakjes (ze heeft er inmiddels vijf, met allerlei lekkers) gaat lekker eten, poetst zichzelf uitgebreid, doet een plasje en gaat dan weer een dutje doen. Of ze komt bietsen om meer lekkers 😄 En dan leg ik de telefoon toch maar weer weg... Ik wil eigenlijk niet wachten tot ik iets aan haar merk, voor mijn gevoel ben ik dan te laat, maar het kiezen van het juiste moment is dan nog steeds verschrikkelijk moeilijk.
-
1
-
Andere tips voor geven orale medicatie?
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Nee hoor, ik snap je gedachte wel. Wat sneu dit. Misschien kun je een veilig plekje voor haar maken waar ze weg kan kruipen en waar je dan ook haar eten neerzet. Desnoods een verhuisdoos waar je dan alleen even een deur in moet maken. Dan ziet ze niets of niemand en eet ze misschien wel. Als ze zo ontzettend bang is, zal dat in een paar dagen niet snel minder worden.