Suus1978
-
Items
1.176 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
31
Berichten die geplaatst zijn door Suus1978
-
-
Ik lees eigenlijk niets waar ik me zorgen om zou maken (behalve de mijt, maar dat is onder behandeling) of waardoor hij zou kunnen lijden. Hij is vooral een beetje sloom als ik het goed begrijp. Dat is niet zo gek voor een konijn van 11 jaar, maar hij eet, drinkt, poept en plast goed. Dat lijkt dus helemaal in orde. Zou hij doof kunnen zijn? Dat zou misschien verklaren waarom hij soms wat traag reageert. Hou zijn gedrag en gewicht goed in de gaten. Als hij echt lusteloos is, ineens afvalt, slecht loopt, weinig eet of abnormaal veel drinkt, dan zijn dat tekenen dat er iets aan de hand is. Hij is echt al oud en helaas hebben konijnen niet het eeuwige leven, dus geniet van de tijd die je nog met hem hebt en verwen hem maar! Ik heb zelf vaak oudere konijnen gehad en ze slapen (een beetje dutten vooral) op latere leeftijd echt heel veel. Ze komen nog net in actie om te eten, maar dat is het dan ook wel. Geef ze eens ongelijk... 😄
-
Ach, wat jammer dat er nog niet echt goed nieuws is. Eet ze ook geen snoepjes/lekkere dingen? Dat is meestal wel een goede test. Als ze veel dwangvoeding krijgt, heeft ze misschien ook minder honger dus dan zal ze minder snel zelf gaan eten. Dat ze zich wast is wel een goed teken. Dan voelen ze zich meestal wel lekker. Veel sterkte met de patiënt! Ik duim voor je!
-
Wat een lelijke plek! Kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Gelukkig is het niet ernstig en geneest het vanzelf weer.
Dit is wel de leukste foto van de week! Zo schattig!
-
Bedankt voor jullie lieve en wijze woorden. De opmerking dat je voor zieke konijnen eigenlijk niet te vroeg kan kiezen voor inslapen, maar wel te laat, vind ik heel mooi. Ik denkt dat dit absoluut waar is. Ze beseffen het zelf niet (hoewel...), ze leven in het nu en ervaren op een gegeven moment pijn of ongemak waarvan wij weten dat het alleen maar erger wordt. Lulu is ook alleen, dat maakt het extra moeilijk vind ik. Met wat steun van een soortgenootje zou ik sneller denken dat ze nog gelukkig is. Maar ja, mevrouw heeft drie huwelijkskandidaten het huis uit gejaagd... Gelukkig heb ik verder vooral mooie en leuke herinneringen aan mijn lieve meisje en die zullen altijd blijven.
-
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er kapot van, ik heb geen seconde rust, ik heb een knoop in mijn maag en ik vraag me de hele dag af: Heeft ze pijn? Eet ze nog? Heeft ze geen wondjes? Hoor ik haar piepen of knarsetanden? Kan ze nog lopen? Het afscheid is onvermijdelijk, konijnen laten niet snel iets merken, dus waarom zou ik langer wachten? Is dat niet egoïstisch? En dan hobbelt ze weer naar haar bakjes (ze heeft er inmiddels vijf, met allerlei lekkers) gaat lekker eten, poetst zichzelf uitgebreid, doet een plasje en gaat dan weer een dutje doen. Of ze komt bietsen om meer lekkers 😄 En dan leg ik de telefoon toch maar weer weg... Ik wil eigenlijk niet wachten tot ik iets aan haar merk, voor mijn gevoel ben ik dan te laat, maar het kiezen van het juiste moment is dan nog steeds verschrikkelijk moeilijk.
-
1
-
-
Lulu heeft dit ook al een hele tijd. Nooit iets kunnen vinden (voor de zekerheid behandeld voor mijt, geen effect), ze heeft er ook geen last van. Soms komen er stukjes mee of wat haar als ik haar kamde, maar echt kaal werd het niet. Dus de da heeft dit afgedaan als onschuldig ouderdomskwaaltje 😄
-
Ik ben vandaag naar de dierenarts geweest voor de bulten en waar ik zo bang voor was blijkt toch waar: Lulu heeft inwendig ook heel veel tumoren. Op/in haar huid zijn het zachte beweegbare bulten die goedaardig zouden kunnen zijn, maar inwendig zijn het harde knobbels wat echt niet goed is en wat betekent dat het een aflopende zaak is en ik haar binnenkort moet laten gaan. Ergens wist ik dit al, maar het komt toch ontzettend hard aan. Ze ligt de laatste dagen in allerlei vreemde donkere hoekjes, ze is mager, ik zag wat slijm in haar keutels en die vreselijke bulten natuurlijk die alleen maar groter worden. Aan de andere kant eet ze nog ontzettend goed, we worden elke nacht wakker omdat ze haar kartonnen huis aan het slopen is en ze ligt ook vaak lekker te snurken. Ze lijkt op dit moment dus nog in redelijk goede doen, maar bij de eerste tekenen van pijn of ongemak moet ik dat verschrikkelijke telefoontje gaan plegen... Ik weet dat het er vroeg of laat bij hoort, maar ik zie er als een berg tegenop.
-
7
-
-
Ik ben op dit moment aan huis gekluisterd in verband met corona. Echt waardeloos, want ik kan nu ook niet naar de DA. Lulu hobbelt rustig door, ze heeft gelukkig nergens last van, hopelijk maakt een weekje extra niet zo veel uit. Ik geef haar sinds een paar maanden Burgess Dual Care omdat ze zo mager is, maar ik kan me niet voorstellen dat het daardoor gekomen is...
-
Ik heb wel eens gelezen dat doofheid bij dieren met een witte vacht heel veel voorkomt. Ook bij katten bijvoorbeeld. Lulu is ook wit en stokdoof, dus dat bevestigt het verhaal in elk geval 🙂
-
Lulu zit helemaal onder de bulten 😞 Niet drie of vier, maar ik denk wel twintig en echt overal. Ze heeft al een hele tijd een bult op haar rug waarvan de DA zei dat er eigenlijk weinig aan te doen valt. Het was een soort vetbult die waarschijnlijk goedaardig is en dat is op zichzelf geen reden om te opereren, zeker niet omdat Lulu al behoorlijk op leeftijd is. Dat is heel lang zo gebleven, maar nu heeft ze er in korte tijd ineens heel veel bulten bij gekregen. Allemaal bulten die zacht zijn en in haar huid zitten maar op haar ribben (links) zit ook een grote harde knobbel. Ze lijkt er helemaal geen last van te hebben, maar ik maak me natuurlijk wel zorgen. Ze heeft ook al een tijd aan één kant 'onrustige' melkklieren terwijl ze gecastreerd is. Dat wordt ook niet minder, dus ik ga snel naar de DA. Ik heb dit nooit eerder gehoord of gezien. Jullie misschien? Geruststellende verhalen graag! 😟
-
Ik heb dit jaren geleden ook gehad met mijn konijntje Bobbie. Hij leek bijna te stikken en zat echt te kokhalzen, heel naar om te zien. Ik weet eerlijk gezegd niet meer of dat met brokjes of groente was. Brokjes dacht ik. Ik heb een paar keer 's avonds laat in paniek een da gebeld, hem een beetje ondersteboven gehouden, water gegeven, etc. omdat ik steeds dacht dat hij stikte. Hij is uiteindelijk twee dagen opgenomen bij Wilhelminapark. Ze vermoedden een keelontsteking of iets dergelijks, maar dat bleek het ook niet te zijn. Het is uiteindelijk wel over gegaan. Misschien zit er iets in zijn keel, dat is wel iets om na te laten kijken. Misschien een stukje hooi dat vast zit ofzo of wellicht toch een ontsteking. Succes! Hopelijk verdwijnt het vanzelf weer.
-
Ik doe er zeker 30-45 minuten over. Ik heb een geweldige da die altijd klaar staat, dus dat heb ik er graag voor over. Het heeft meestal geen bloedspoed, dus dat gaat prima. Zonder auto zou het lastig worden, maar dat is voor mij gelukkig niet aan de orde. Ik heb één keer in paniek de dichtstbijzijnde da gebeld. Ik had toen een konijntje met een hartkwaal. Het ging ineens heel veel slechter, hij lag te happen naar adem, echt heel naar om te zien. Het was een aflopende zaak en ik wist niet hoe lang het nog zou duren. Toen heb ik een da gebeld om hem zsm te laten inslapen. Dat was uiteindelijk niet meer nodig, maar ik kon toen wel meteen terecht.
-
Het is diarree. 100% zeker. Blindedarmkeutels eet ze netjes op, die vind ik zelden of nooit.
-
Het gekke is dat het altijd heel snel weer weg is. Ik zie nu de eerste normale keutels alweer. Ze is ook absoluut niet ziek en als ik er niet op tijd bij ben, springt ze met haar poepkont ook gewoon op de (lichtgrijze en stoffen!) bank waar ze altijd graag zit of ligt 🙈 Ik ga wat nieuwe soorten hooi bestellen zodat haar "dieet" in elk geval wat gevarieerder wordt. Ze zit gelukkig binnen, dus ik houd haar goed in de gaten. Ik heb haar meteen gewassen, dus alles is weer schoon. Ze ligt nu lekker in haar tunnel te snurken, dus het gaat prima. Maar het blijft heel gek...
-
Ze krijgt zeker hooi! Dat is zo vanzelfsprekend dat ik het niet genoemd heb. Het is minder dan 80%, maar ze eet het zeker wel. Ik ga minderen met brokjes en groente, dan gaat ze vast meer hooi eten. Ik geef de sss, de gewone variant (niet die voor oudere konijnen). Het zal even zoeken worden naar de juiste balans. Ze heeft nooit ergens last van gehad, ze at bergen groente. Maar goed, wij krijgen soms ook ineens klachten, dus waarom zou dat bij konijnen niet kunnen? Bedankt voor het meedenken!
-
Hoi allemaal!
Mijn konijntje (vrouwtje, 8 jaar) is gelukkig kerngezond, maar ze heeft regelmatig diarree, altijd vroeg in de ochtend. Het echt bijna vloeibaar (beetje zoals vla). Ze heeft er verder geen last van, ze is niet ziek, ze eet gewoon, maar het is natuurlijk wel gek. Ze krijgt 's ochtends brokjes, die haal ik weg zodra ik rond 18.30 thuiskom en 's avonds krijgt ze groente. Ik denk daarom dat het met de groente te maken heeft. Ik ben nu aan het proberen wat het wel/niet zou kunnen zijn en ik geef ook wat minder groente. Het was vanmorgen ook weer raak en gisteren heeft ze een klein stukje wortel, broccoli, andijvie, paksoi, peterselie en koriander gehad. Ze krijgt dit allemaal al jaren en het was nooit een probleem. Herkennen jullie dit? Enig idee wat het zou kunnen zijn? Ik hoop op de gouden tip, want om in alle vroegte de vloer te moeten dweilen is ook niet ideaal :-)
Groeten,
Suzanne
-
Ik heb in het verleden ook ooit zoiets gehad. Heel naar om te zien. Ik dacht dat er iets vast zat in zijn keel en dat hij stikte. Hij had het namelijk altijd met eten. Ik ben toen naar Wilhelminapark gegaan, daar is hij ook een paar dagen geweest. Ik meen me te herinneren dat het mogelijk een soort keelontsteking was. Maar het is al ontzettend lang geleden, dus ik weet het niet meer precies. Ik zou nog eens kunnen bellen om dat na te vragen.Het is weer weggegaan, maar de schrik is nog heel lang gebleven. Je staat machteloos en het ziet er echt heftig uit. Volgens mij is er (behalve antibiotica voor een eventuele ontsteking) niet veel aan te doen.
Heel veel succes!
-
Joehoe, er liggen keutels!!!!!! Ze zijn kleiner dan normaal, maar verder helemaal goed. Lijkt dus de goede kant op te gaan. Die plotselinge en extreme diarree blijft vreemd, maar ik ben blij dat het beter gaat!
-
4
-
-
Daar heb je helemaal gelijk in. Het neusje gaat meestal ook wel een stuk sneller dan thuis. Helemaal op haar gemak zal ze niet zijn, maar ze is niet een enorme "stresskip". Ik heb konijnen gehad waar de medicatie al klaar stond na ieder bezoekje aan de da omdat ze dan dagen van slag waren en geen hap aten.
Het is vanmorgen/vannacht begonnen, waarschijnlijk heel vroeg in de morgen want om 7 uur was alles nog helemaal vloeibaar. Dat heeft er dus zeker geen uren gelegen. Het lag overal (ze loopt altijd los) dus dat is niet één keer geweest. Ze is hartstikke zindelijk, dat is eigenlijk ook wel gek. Daarna heb ik nog drie keer natte poep gevonden, een soort mini koeienvlaaien zijn het eigenlijk :-) De grootste vlaai lag onder het bed, precies in het midden natuurlijk... Zucht. Iemand nog tips hoe ik daar goed bij kan komen?
Er lagen wel wat gewone keutels, maar die kunnen ook van gisterenavond of vannacht zijn. Ik hou het in de gaten. Ze is gelukkig nog steeds levendig. Bedankt voor jullie hulp! Na de volgende poepbeurt van Lulu meld ik me weer.
-
Het gekke is dat Lulu super relaxed is. Ze is van niks en niemand onder de indruk, in het reismandje ligt ze al na vijf minuten lekker languit te snurken (letterlijk) en ze zou bij de dierenarts bij wijze van spreken nog in slaap vallen op de behandeltafel... Ze was kerngezond, ik weet bijna zeker dat ze niet ziek was. Maar ja, aan de buitenkant zie je niet alles... Ze woont bij ons binnen, dus ik ken haar door en door en merk alles direct. Op eerdere entingen reageerde ze ook niet, dus ik denk dan toch dat ze iets verkeerds gegeten heeft. Maar het is me een raadsel wat dat zou kunnen zijn. Ze krijgt elke dag verse groente, maar ik kijk altijd alles na. Alles wat bruin of verlept is, gaat in de prullenbak. Ik kan iets over het hoofd hebben gezien, maar meestal eet ze dat dan zelf al niet op en daar zou ze ook nooit zo'n extreme reactie op krijgen lijkt me.
Ik wacht nog even een paar uurtjes af en als ik dan geen keutels zie, ga ik de da bellen. Ze maakt verder geen zieke indruk, dus ik hoop er maar het beste van. Het blijft wel heel vreemd...
Groetjes,
Suzanne
-
Goedemorgen,
Mijn konijntje (voedster 8 jaar) is woensdag ingeënt (novibac en eravac) en ze heeft sinds vanmorgen extreme diarree. Het is echt water. Ze lijkt verder niet ziek, maar het is echt niet normaal hoe veel en hoe dun de poep is. Ik ben ontzettend geschrokken, want ze is kerngezond en heeft altijd mooie keutels. Is dit een normale reactie op een enting? Qua voeding heeft ze ook niets anders gekregen, dat kan het dus ook niet zijn. Ik ga zo voor de zekerheid ook de da bellen om dit te melden, maar die is nog niet bereikbaar. Ik hoop dat ik me geen zorgen hoef te maken...
Groeten,
Suzanne
-
Hoi!
Mijn konijn Basje ademt sinds vanmiddag heel vreemd. Zijn neusvleugels staan helemaal open, hij ademt heel snel. Hij zit zelfs helemaal te schommelen. Hij beweegt verder helemaal niet (hij is al een beetje bejaard, dus hij was nooit heel actief). Ik maak me best zorgen, want dit is niet normaal. Hij eet wel een klein beetje, dat is dan wel weer gek. Ik voelde bij zijn voorpoot ook een rare "zak". Aan de zijkant, net alsof er vocht onder zijn huid zit. Ik voelde daarin ook een soort balletje wegschieten, misschien een kliertje ofzo? Heel vreemd allemaal. Ik heb al heel lang konijnen, maar dit heb ik nog nooit gezien. Ik weet ook niet of het met elkaar te maken heeft. Jullie enig idee?
Groeten van een bezorgde Suzanne
-
Jacob van Nijhuis in Delft is geweldig! Ook nog regio Den Haag, toch? :-)
-
Beste mensen,
Twee weken geleden is bij mijn konijn haar achterpootje geamputeerd. Sindsdien ligt ze heel raar, helemaal opgerold als een poes, met haar neus tegen haar poot/voet dus, met haar goede poot bovenop. Beetje lastig uit te leggen, als het niet duidelijk is, heb ik nog wel een foto. Ik heb nog nooit gehoord of gezien dat konijnen zo liggen, dus ik maak me nogal zorgen. Ze eet verder wel, maar ik vind het gevoelsmatig geen goed teken. Herkent iemand deze houding?? Ik ben erg benieuwd!
Groetjes,
Suzanne
Charlie heeft artrose
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Soms is liefde ook loslaten... Helaas is dat ontzettend moeilijk, zeker als het een speciaal geval of een lievelingetje is. Toen ik bij Lulu een paar maanden terug voor dezelfde keuze stond, heb ik ook verschrikkelijk getwijfeld. Totdat ik me realiseerde dat ze eigenlijk alleen nog maar lag en at, uitzichtloos en met een onvermijdelijke afloop. Ze zou alleen nog maar verder aftakelen en dat wilde ik haar besparen. Zij was alleen, dat woog voor mij ook zwaar en dat is bij jou natuurlijk anders. Ieder konijn is anders, iedere situatie is anders en jij kunt het best beoordelen wanneer het echt niet meer gaat. Wel of niet eten is voor mij persoonlijk niet doorslaggevend. Daarvoor heb ik te vaak konijnen met pijn gezien die toch gewoon aten. Zoals hier vaak wordt gezegd: inslapen komt nooit te vroeg, alleen te laat. Ik wens je heel veel sterkte!