Ga naar inhoud

Suus1978

Members
  • Items

    1.176
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

  • Dagen gewonnen

    31

Berichten die geplaatst zijn door Suus1978

  1. Misschien is Synopet het vermelden waard? Dat is een homeopatisch middel bij gewrichtsproblemen. In de opvang wordt het (met wisselend resultaat) wel eens gebruikt. Er is al vaker over gepost op BB.

     

    Ik heb jaren geleden ooit geprobeerd een fysiotherapeut te vinden voor mijn konijn (achterpoot geamputeerd en kon niet meer lopen). Dat was een drama. Behandeling voor konijnen bestond toen simpelweg niet, uiteindelijk kwam iemand langs met konijnenervaring en zij adviseerde zwemtherapie (zoals bij honden). Zucht. Dat was eenmalig zoals je zult begrijpen.

    • Verward 1
  2. 9 uren geleden, Kolino zei:

    Ik kan me voorstellen dat je je hoofd er over breekt. Waarom denk je dat het aan de voeding kan liggen? Ik kan dat niet goed plaatsen bij de symptomen.

     

    Wat Evee aangeeft aan opties, vind ik meer voor de hand liggen. Ik zat ook nog te denken, misschien is er een medicijn dat hij niet (goed) kon afbreken, waardoor je dus een soort van vergiftiging krijgt, maar dat is aangeboren en dat had je niet kunnen voorzien. Inwendig abces misschien, dat is gebarsten?

     

    Dit is zo snel gegaan, ik denk niet dat je iets anders had kunnen doen, dan wat je nu hebt gedaan. De dierenarts had hij waarschijnlijk ook niet gehaald, als je met medicijnen halen al te laat was, wat had een dierenarts dan nog kunnen doen? Neem in ieder geval jezelf niks kwalijk. Slapen moet ieder mens en hij zat er voor je ging slapen goed bij en je hebt meteen gehandeld toen je zag dat het niet klopte. Meer kun je niet doen, denk ik.

     

     

    Toen ik wakker werd en zag dat het niet goed ging, heb ik hem op schoot genomen. Toen ging hij steeds verzitten en dat deed denken aan buikpijn. Hij had ook niks gegeten, hij had amper gekeuteld en zijn buik voelde best strak/gespannen, dus dan denk je toch al snel aan problemen met maag/darm/spijsvertering. Daarom zou ik starten met metacam, infacol, emeprid en cisaral. Ik dacht aan iets met voeding, omdat ik altijd veel verschillende soorten groente en (verse) kruiden geef en ze dat niet altijd gewend zijn. Cavia's zijn minder gevoelig dan konijnen, maar je weet nooit. Ik had hem van alles een klein beetje gegeven, dus eigenlijk kan dat het niet zijn. Hij werd door de eigenaar ook enorm verwend, dus een takje dille of koriander meer of minder maakt het verschil niet. En als er al problemen ontstaan, dan is het diarree of iets dergelijks, ze gaan er niet dood van. Het was een naaktcavia, die schijnen toch wel erg kwetsbaar te zijn. In de opvang is het al meerdere keren fout afgelopen zonder dat er een duidelijke oorzaak is. Ik heb al met al nog steeds geen idee, het heeft geen zin om me schuldig te voelen, maar dat doe ik toch (waarom heb ik nog een kort praatje gemaakt en ben ik niet meteen terug naar huis gegaan met de medicijnen?!) en ik blijf waarschijnlijk nog wel even piekeren. Toch fijn om hier even mijn hart te luchten!

  3. Zijn castratie was al een paar dagen daarvoor en hij had nergens last van. Ik kan me bijna niet voorstellen dat het dan nog zo ontzettend mis kan gaan. Ik zal het nooit weten. Hopelijk heeft hij geen pijn gehad en voelde hij zich niet alleen 💔

  4. Deze keer geen leuk verhaal of lieve foto's, maar verdrietig nieuws. Ik had een caafje te logeren die hier de periode na zijn castratie vertroeteld en verwend zou worden totdat hij mocht gaan daten. Dat was hem helaas niet gegund 😢 Ik ging naar bed en er was niets aan de hand, hij had goed gegeten en lekker op schoot gelegen. De volgende ochtend werd ik wakker en was het mis. Hij bewoog amper, stond wankel op zijn pootjes en hij had 's nachts niks gegeten. Ik heb snel medicijnen opgehaald bij de opvang, maar toen ik thuis kwam ging het heel slecht en hij is niet lang daarna in mijn armen overleden. Ik ben er kapot van en ik blijf me maar afvragen wat dit nou toch geweest kan zijn. Ik weet dat dit soort dingen kunnen gebeuren, maar toch blijf ik piekeren. Was er iets met het eten? Was de snuggle safe te warm? Heb ik iets over het hoofd gezien? Nog steeds pieker ik me suf. Ik vind het vooral vreselijk voor de oude eigenaar. Die heeft hem met ontzettend veel verdriet afgestaan en dan krijgt ze ook dit bericht nog. Echt waardeloos.

    • Verdrietig 10
  5. Het wordt vaak aangeraden, precies om de redenen die je aangaf (gezelschap en zodat ze niet vervreemden). De dierenarts moet het andere konijn ook "ergens laten" dus die zal er misschien weinig zin in hebben. Misschien is het een optie dat je het andere konijn meeneemt als je het gecastreerde konijn gaat ophalen? Dan zitten ze op de terugweg samen in het mandje en dat voorkomt misschien vechten. En het andere konijn hoeft niet de halve dag in een klein hokje bij de dierenarts te zitten. Misschien hebben anderen nog tips. Er is eigenlijk geen "moeten" of goed/fout. Iedereen maakt een eigen afweging en na twee reacties merk je al dat voor beide opties iets te zeggen is 🙂

  6. De overgang van deze kou naar 20 graden (of meer) binnen is wel groot, maar buiten laten zal hem alleen maar verder verzwakken, zoals Kolino al zei. Heb je misschien een schuur of bijkeuken? Of een snuggle safe waar hij op kan zitten?

     

    Een magere cavia is echt niet goed, dus ik zou zeker gaan dwangvoeren. Tarwegras vinden ze vaak lekker, maar eigenlijk is alles wat naar binnen gaat goed. Is hij oud? Eet hij wel? Het zouden ook de nieren kunnen zijn. Dan worden ze vaak broodmager, terwijl ze het verder nog goed doen en voor 10 eten. 

     

    Ik neem aan dat je inmiddels contact hebt gehad met de dierenarts? Wat was zijn advies/inschatting? Ik hoop dat je op tijd bent, want het klinkt niet zo best eerlijk gezegd.

  7. Ik heb een Teddy Widder gehad. Geen supermoeilijke vacht, maar ik ging elke 6 weken met haar naar de kapper om het kort en netjes te houden. Op moeilijke plekjes (oksel, kont, liezen) klit het toch heel snel en de huid is daar ook kwetsbaar. In de opvang zie ik vaak genoeg verwaarloosde langharen binnenkomen en dat is soms echt hartverscheurend. Een paar weken terug kwam er een konijn binnen dat gewoon een soort harnas van vervilte vacht had. Die is uiteindelijk vrijwel kaal geschoren. Echt ontzettend sneu (maar hij was daarna heeeeel blij). Ik had haar binnen, maar buiten zou ik niet zo snel doen. Er blijft zo makkelijk van alles in die vacht hangen. Dat kun je er wel uitkammen, maar als ik zie hoe grof dat soms gaat, vind ik dat best zielig eerlijk gezegd.

     

    Volgens mij heeft @Jamesthebunnybutler een konijn gehad met een moeilijke vacht die ook nog eens helemaal niet van kammen/borstelen hield.

  8. Lulu vond die hondenmatten van de Action altijd geweldig. Die zijn dik en hebben een opstaande rand, dat gebruikte ze als kussentje. Ook de hop en flop was een groot succes, daar lag ze op het laatst altijd in. Ze zat graag ergens onder (dozen, tafels) maar niet ergens in. Ik ken de slaapzakken vooral van cavia's, die zijn er gek op en liggen er prinsheerlijk in te dutten. Superschattig altijd.

  9. Cavia's hebben er een hekel aan als je ze achter op hun rug en hun kont aanraakt (dat ervaren ze als rijden/dominantie), dus het is niet zo gek dat ze borstelen op die plek dan ook niet leuk vinden. In plaats van borstelen kun je er ook voor kiezen om de klitten weg te knippen of de haren kort te houden. Het zijn vooral de haren die over de grond slepen en natgeplast worden die gaan klitten. Bovenop ontstaan niet zo snel klitten lijkt me.

    • Bedankt 1
  10. Op 11-12-2023 om 12:04, TonRotterdam zei:

    Wat een verhaal en ik heb veel te doen met jou en het konijn. Ik ga iets delen dat waarschijnlijk niet op heel veel sympathie kan rekenen op dit forum. Maar ons konijntje Luna is momenteel bezig aan haar laatste dagen. We hebben alles geprobeerd, maar het is ongeveer hetzelfde verhaal. Ze ging even voor waarschijnlijk haakjes op de kiezen naar het dierenziekenhuis in Rotterdam en kwam er als een wrak uit. Met de kennis van nu, hadden we dit nooit laten gebeuren. Alle informatie lezende, en we hebben de afgelopen 2 weken wat gelezen, is mij wel duidelijk geworden dat we veel te veel sleutelen aan onze konijnen.

     

    Ik zou mijzelf heel goed laten voorlichten door een dierenarts die het beste met het konijntje voorheeft. Er specifieke kennis van heeft, dat zijn er echt maar een aantal, maar vooral: een die geen dierenziekenhuis te vullen heeft. 

     

    Heel veel sterkte met je konijntje, maar kijk vooral naar de kwaliteit van leven. Niet eten en daardoor sterk afvallen is een teken dat ze niet meer willen. Luister daarnaar.

     

    Wat naar om te horen, ik denk dat best veel mensen hier je verhaal herkennen. Soms is een behandeling langdurig en/of intensief, maar komt het toch goed. De keuze voor een dierenarts is soms best lastig, maar wel cruciaal zoals je zelf helaas ook ondervonden hebt. Vraag hier gerust om hulp of advies, ook al is het voor Luna nu misschien te laat. Heel veel sterkte!

  11. 11 uren geleden, Esther2023 zei:

    Maar vind het wel nog een behoorlijk verschil met de prijzen die Chetaa26 en Evee noemen.

     

    Dat is een jaar resp. twee jaar geleden. Alles is zo belachelijk duur geworden, dat de prijs misschien niet eens extreem hoog is (hoewel ik me de schrik kan voorstellen). De prijzen gaan per 1/1 ongetwijfeld weer omhoog, dus misschien kun je het dan maar beter dit jaar nog laten doen. Onafhankelijke/kleine klinieken zijn vaak goedkoper dan klinieken die aangesloten zijn bij grote ketens heb ik me laten vertellen.

     

    Bij Wilhelminapark kunnen ze een scan van het hoofd en de schedel maken, dan kunnen ze precies zien wat er aan de hand is. Misschien kan dat elders ook, maar jaren geleden toen ik nog konijnen had was Wilhelminapark daar vrij uniek in. Het is bepaald geen goedkope kliniek, maar ze zijn ontzettend goed en het is wel fijn om echt te weten wat het probleem is voordat je (misschien een beetje op goed geluk) kiezen laat trekken met het risico dat het alleen maar erger wordt zoals Evee al aangaf.

    • Mee eens! 1
  12. Ik kan me de frustratie zo goed voorstellen, je maakt je natuurlijk heel veel zorgen en dan word je steeds afgescheept. En ondertussen blijft ze afvallen en dat is nooit een goed teken. Misschien moet je het volgende keer gewoon wat erger maken dan het is. Dat is natuurlijk niet netjes, maar 14 dagen wachten is ook niet normaal. Gelukkig kun je morgen eindelijk terecht. Hopelijk wordt er dan ook meer duidelijk. Heel veel succes alvast!

    • Bedankt 1
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .