Wat zijn kenmerken van stoeiende konijnen?

[BunnyWorld]

Ik heb twee konijnen twee rammen iemand die veel weet van konijnen zei dat ze gecastreerd moeten worden als ze gaan stoeien 

Maar wat zijn kenmerken van stoeiende konijnen? 

Alvast bedankt :3

[Christaaa]

Iemand die veel van konijnen weet, zou je nooit adviseren twee rammen samen te houden.... beter kies je voor een gecastreerde ram met een voedster. 

 

Nu je eenmaal twee rammen hebt, gewoon zsm laten castreren en hopen dat het goed blijft gaan. 

Konijnen stoeien niet, ze vechten alleen. En dan ben je al te laat

[Evee]

Inderdaad, zoals christaa zegt. Konijnen stoeien niet. Er is wel een verschil tussen rangorde bepaling (jagen, rijden) en echt vechten (bijten, krabben, echt in elkaar vastbijten en schoppend als een bol konijn rondrollen). Als ze eenmaal vechten moet je ze uit elkaar halen en komt het niet meer goed.

 

Twee willekeurige rammetjes samen heeft maar heel weinig kans dat het goed blijft gaan, zeker als ze niet gecastreerd zijn. Vroeg laten castreren kan inderdaad wel helpen. Heel veel leefruimte ook. Maar dan nog is de kans heel klein dat het goed blijft gaan. Ik weet niet hoe oud de rammen nu zijn? Zijn ze nog jong? Jonge rammen kunnen over het algemeen wel samen, maar zodra ze gaan puberen, meestal vanaf een maand of 6, dan begint het wat te rommelen, en dat loopt vroeg of laat op vechten uit. En bij twee rammen kan dat echt op een ernstig bloedbad uitlopen.

 

Het best kies je voor een koppel van een gecastreerde ram en een voedster, en dan het best via een opvang, zodat er gekeken kan worden of de karakters bij elkaar passen. Je zou eventueel beide rammen kunnen laten castreren, en elk via een opvang een eigen vriendin geven (twee aparte koppels dus).

Heb je daar geen plek voor, is het een optie om één ram af te staan, en in plaats daarvan een voedster die met de ram kan die je houd te adopteren. Houd er wel rekening mee dat veel opvangen wachtlijsten hebben, en je ze met de kosten van een ongecastreerde ram opzadelt. Een mooie donatie naast de (meestal vrij lage afstandsbijdrage) is dan wel op zijn plaats

[Huiself]

Inderdaad zodra het kan laten castreren. Misschien is het al beter om daarna te kijken bij een opvang voor een dame, want het kan lastig zijn om een konijn af te staan als je er heel erg aan gehecht bent geraakt en het gaat mis. 

Een kennis van mij dacht (ondanks waarschuwen) dat haar twee mannen wel bij elkaar konden, want ze waren zo ontzettend lief voor elkaar. Lagen lekker samen te knuffelen maanden lang... totdat ze van de 1 op andere dag zijn gaan vechten. Voor haar kwam dat uit het niets en het had veel erger af kunnen lopen als ze er niet op tijd bij was geweest. De vriendschap is na castratie ook nooit meer hersteld. De ex-ram is bij een opvang geruild voor een voedster, maar dat zijn moeilijke keuzes als je al gehecht bent geraakt aan je konijn.

Succes!

[Daniël Leeuwenberg]

Ik heb het ook meegemaakt met een ram (bijzonder zachtaardig menneke) die met zijn zoontje ontzettend lief was.  Het zoontje was in de zomer geboren, woonde met hem vanaf de leeftijd dat hij bijna begon te puberen en bij moeder en de andere dames weg moest.  We hebben eerder meerdere succesvolle samenwoningen van rammen gehad, de 'hokken' zijn zo groot als een studentenkamer, dus -tegen beter weten in- op neutraal terrein geintroduceerd, het ging fantastisch. En de hele winter en lente, ruim voorbij Benjamin's pubertijd was het helemaal koek en ei, onafscheidelijk, poetsen, samen slapen, eten, dikke vrede.  Maar toen in de zomer Pa gecastreerd werd, en na goed en wel ontwaakt uit de narcose weer nog een beetje groggy bij hem terug kwam besloot zoontje, na een harstikke lieve hereniging, in een later onbewaakt moment dat hij nu wel even zijn rang zou consolideren.  We hebben het net op tijd gemerkt; als we iets later waren geweest had Benjamin Bugs misschien wel vermoord.  Z'n oren waren akelig bloederig en na genezing allebei getooid met een paar flinke scheuren.
Nooit meer.