Ga naar inhoud

Plots aanvallen en bijten


Pipootje

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal!

 

Mijn konijntje is plots agressief geworden. Ik weet niet waarom ze zich zo gedraagt en vraag me af of jullie tips hebben. Hieronder een korte situatieschets:

 

Mijn konijntje is een vrouwtje, een beetje groter dan een dwergkonijn en ze wordt in juli 9 jaar. Ze heeft heel haar leven buiten gezeten (zonder andere konijntjes) in een ruim hok met ren. Ze was een enorm lief konijntje (heel nieuwsgierig, altijd lekjes komen geven, op mijn schoot springen en uren blijven zitten terwijl ik ze aaide, verslaafd aan de aandacht van mensen...) tot 3 weken geleden... Ik was zelf op vakantie, maar mijn ouders merkte dat ze op een dag stil bleef zitten en niet meer vrolijk aangehuppeld kwam zoals ze normaal doet. Ze besloten om ermee naar de dierenarts te gaan. Ze heeft toen de dierenarts aangevallen en gebeten (dit was de eerste keer in haar leven dat ze expres iemand beet). Ze bleek een lichte infectie te hebben dus hebben ze we antibiotica en pijnstillers toegediend. Voor de rest was ze in orde. De antibiotica heeft geholpen en ze eet/drinkt/huppelt... terug zoals vroeger. Ze valt (al grommend) nu echter iedereen en alles aan... Wanneer ik binnenstap in haar rennetje, valt ze mijn schoenen aan. Wanneer ik haar rennetje borstel, valt ze de borstel aan. Wanneer ik haar probeer te pakken (waar ze vroeger geen problemen mee had), valt ze me aan... Ik heb nu ook ontdekt dat ze me aanvalt als ik haar achterste aanraak. Wanneer ik rustig naar haar toe ga en ze aan mijn hand laat ruiken, laat ze zich gewoon aaien en doet ze niks. Daarnaast is ze plots niet meer zindelijk en slaagt ze erin om (meestal 's nachts) haar hokje te 'herorganiseren' (bankje omduwen, tunnel verplaatsen, zand uit het zandbakje...).

 

Ik weet echt niet hoe het komt dat ze plots zo agressief is geworden. Kan het dat ze schrik heeft gekregen van een nieuwe kat die in de tuin rondloopt? Dat ze een trauma heeft opgelopen bij de dierenarts? Dat ze toch nog pijn heeft of begint blind te worden ofzo?

 

Heeft iemand hier ervaring mee of weet iemand waarom ze zich zo gedraagt/hoe ik mijn lieve konijntje terug kan krijgen?

 

Alvast bedankt!

Groetjes, Pipo en haar baasje

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het kan zeker zijn dat ze nog pijn heeft. Het gedrag geeft wel aan dat er iets aan de hand is. 

Ben je nog terug moeten gaan om te controleren of de infectie inmiddels verholpen is? Ik geloof dat ik dat als eerste zou doen, het kan heel goed dat ze nog pijn heeft. 

Het kan zeker ook zijn dat ze zich wil verdedigen. Konijnen en oppakken is nooit een goede combinatie. Ze kan dit nu associeren met vervelende gebeurtenissen (medicatie, pijn) en dat wil ze niet, ze laat jou dan zien dat je uit haar buurt moet blijven. Dat zou je kunnen oplossen met een maatje, daarmee voelen konijnen zich stukken prettiger. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Danku voor de snelle antwoorden! Ik wil de dierenarts zo veel mogelijk uitstellen vermits ze dat zeer stressvol vindt en ze daar voor de eerste keer het agressieve gedrag heeft getoond. Ik heb ze al vaak geobserveerd zonder in haar rennetje te komen en ze ziet er gezond uit (ze eet en drinkt goed, haar uitwerpselen zijn in orde, ze wast zich, huppelt rond, speelt...). Daarnaast komt ze ook naar me toe en maakt ze geen knarsende 'pijn-geluidjes' met haar tanden meer. Maar misschien moet ik het dan toch riskeren en  voor de zekerheid nog eens naar de dierenarts gaan. Ik heb wel een beetje schrik dat ze dan terug meer angst gaat krijgen...

 

@Rian, dankje voor de tips! Een vriendje geven is helaas geen optie. Enerzijds omdat het niet mag van mijn ouders en anderzijds omdat ze heel gehecht is aan mensen (ze is eigenlijk meer een hondje dan een konijntje qua gedrag). Daarnaast is ze al vrij oud (bijna al haar broertjes en zusjes zijn helaas al overleden). Hoe graag ik ook een vriendje voor haar zou willen, dit is helaas te moeilijk...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ook een oud konijn kun je koppelen hoor, dat is geen probleem. En dat ze heel erg aan mensen gehecht is, lijkt me toch geen reden om haar geen vriendje te geven? Konijnengezelschap is altijd fijner voor een konijn dan mensengezelschap. En ook mét vriendje kan ze nog heel aanhankelijk blijven naar mensen toe.

Zijn je ouders echt niet over te halen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Okki:

Ook een oud konijn kun je koppelen hoor, dat is geen probleem. En dat ze heel erg aan mensen gehecht is, lijkt me toch geen reden om haar geen vriendje te geven? Konijnengezelschap is altijd fijner voor een konijn dan mensengezelschap. En ook mét vriendje kan ze nog heel aanhankelijk blijven naar mensen toe.

Zijn je ouders echt niet over te halen?

 

Nee, koppelen is echt geen optie. Ik denk ook niet dat het dit probleem zou oplossen. Ze is bijna 9 jaar gelukkig alleen geweest (en is dit nog steeds) en ze heeft een heel sterk karakter, dus volgens mij zou ze zelfs extremer gedrag vertonen als ik ze bij een ander konijn zou zetten. Ik heb dit ook al enkele jaren geleden met de dierenarts besproken omdat ik schrik had dat ze eenzaam zou worden, maar zij zei ook dat koppelen bij haar niet nodig is. Als ik 9 jaar geleden had geweten dat konijnen echt wel beter in 'groep' leven, had ik sowieso 2 konijnen genomen, maar nu is het echt geen optie meer.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik denk dat je je daar in vergist. Ik denk niet dat ze extremer gedrag zou hebben met een maatje. Mits je natuurlijk wel zoekt naar een passend maatje die ook ietsje ouder is en qua karakter matcht. Mijn ervaring is echt dat zeker de oudjes heel veel steun hebben aan een soortgenootje. Als mens kun je er gewoon niet 24/7 voor je konijn zijn. Een maatje is dat wel.

 

Ik heb een voedster van 11 nog zonder problemen gekoppeld een paar jaar terug. En dat was dan ook nog aan een 10 jaar jongere ram, niet de ideale match om te kiezen dus. Zij heeft toch echt heel erg veel steun aan hem gehad, zeker toen ze zo goed als blind werd door ouderdomsstaar, ik ben echt blij dat ik toen wel die keuze gemaakt heb.

 

Maar om even terug te komen op het probleem: ik zou echt nog een keer naar de dierenarts gaan. Het zou goed kunnen dat het inderdaad een hormonaal probleem betreft zoals een baarmoederprobleem. Dat zou het gedrag wel heel goed kunnen verklaren.

  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Yep, ook hier een ram van 10 jaar oud gekoppeld aan een woeste oude voedster. En nu... voedster is zo mak als een lammetje en ze zijn verschrikkelijk verliefd! Heel leuk om te zien. Precies zoals bij Evee, hij heeft veel houvast aan haar. Oude konijnen zijn net zo eenzaam als jonge konijnen die alleen zitten, dus die dierenarts heeft echt uit zijn nek gekletst. 

Koppelen is dus echt een prima optie. Ik zou zelfs zeggen: als je het niet zou doen, is dat heel sneu voor haar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik snap perfect dat konijnen veel gelukkiger zijn als ze een vriendje hebben en ik zou het ook iedereen aanraden om te doen. In mijn situatie is het helaas echt niet mogelijk. Om jullie nog een verdere omkadering te geven: ik ben niet continu thuis (wegens studies) waardoor mijn ouders 'deeltijds' voor Pipo zorgen (tegen hun zin). Moest ik een tweede konijntje nemen, dan zouden ze er zeker niet voor zorgen... Dus ik ben mijn ouders al heel dankbaar dat ze voor Pipo willen zorgen als ik er niet ben. Ik wil nog even duidelijk maken dat als ik ooit een ander konijn zou nemen (als ik alleen ga wonen en er terug 'voltijds' voor kan zorgen) dat ik zeker voor meerdere konijntjes ga gaan. Verder denk ik dat Pipo een mooi leven heeft en heeft ze nooit tekenen van verveling ofzo getoond.

 

Graag wil ik jullie ook nog even updaten over haar gedrag: ze is plots weer zo lief als vroeger. Ik heb geen idee hoe het komt, maar in de plaats van me aan te vallen als ik naar haar toe ga, komt ze me nu weer likjes geven zoals vroeger. Ook oppakken, aan haar buikje, oortjes... komen is geen probleem meer. Vermits het over een relatief 'korte' periode is veranderd, denk ik dat het toch een trauma moet geweest zijn van de dierenarts of van katten of andere 'wilde' dieren. Ze heeft momenteel wel een licht ontstoken oogje, maar dit is gecontroleerd door de dierenarts en ik ben het nu goed aan het verzorgen.

 

Dankjewel voor jullie tips! Pipo en ik gaan nu volop aftellen naar de lente zodat ze terug van het verse gras kan smullen en in het mooie weer kan rennen/springen/rollen/huppelen/... :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jammer, het beestje zou echt veel beter af zijn met een maatje. In dit geval gaat jouw situatie dus voor die van het beestje, dat is eigenlijk niet de bedoeling. Je kunt nooit voor het beestje invullen of ze tekenen van verveling toont. Een konijn hoort nooit alleen te zitten, het zijn groepsdieren en alleen zijn is dus tegennatuurlijk gedrag. Hoe goed je je posts ook bedoeld en hoe je het ook allemaal goed probeert te praten, dit is gewoon niet het beste voor het diertje. Nogmaals, jammer. 

  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .