Marjoleintje
-
Items
2.413 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
23
Berichten die geplaatst zijn door Marjoleintje
-
-
Ik dacht dat ze het konijn op de rug legden en ik was nog niet gecorrigeerd daarin. Zo op schoot zittend is wel wat anders natuurlijk.
Maar hoe bepaal je of het konijn een geschikte kandidaat is, gewoon ter plekke, als hij niet rustig genoeg kan blijven zitten? Ik vind Bobby geen paniekvogel namelijk maar handtam is ie ook niet echt. Maar hij laat zich wel makkelijk borstelen, hij geeft zich over en laat me begaan. Alleen is dat bij mij en mij kent ie. Geen idee hoe hij is met vreemden, hij is wel eens bij de dierenarts geweest maar een checkup is toch iets anders dan een operatie natuurlijk. Medicatie gaat er ook goed in bij hem, eigenlijk is ie vrij probleemloos, vergeleken bij mijn dames. Hij is een relaxed konijn maar ik moet wel altijd achter hem aan om hem op te pakken.
Maakt de grootte nog uit eigenlijk van het konijn, of het onder plaatselijke verdoving kan? Bobby is een kleintje namelijk. Ik denk dat ie 2 kilo weegt. Ik vind narcose ook eng bij zo'n kleintje eigenlijk.
Ja, ter plekke ja.
Uiteraard kun je ook even overleggen met de eigenaar, die kent het dier het beste, maar het is geen garantie dat het konijn bij een vreemde (ons dus) even rustig/makkelijk hanteerbaar is. (De meeste konijnen zijn echter wel heel erg onder de indruk). Het konijn wordt ook altijd even gewogen, dus dat moment is bijvoorbeeld wel handig om te kijken hoe hij/zij reageert op oppakken.De grootte maakt niet per se uit, hoewel een Vlaamse Reus wel een letterlijk grotere uitdaging wordt
. Ik heb het een keer gezien hoor, een plaatselijke verdoving voor castratie bij een Vlaam, maar daar was dan wel een tweede assistente bij, dus het zal ook een beetje van de bezetting afhangen op dat mogelijk is.Maar een konijntje van 2 kilo is makkelijker qua formaat
Oh, en even voor alle duidelijkheid (niet specifiek naar jou gericht Dolly, gewoon in het algemeen); dames worden natuurlijk wel onder gehele narcose geopereerd. Dat is echt een buikoperatie, duurt wat langer en is ook wat lastiger werk. Al helemaal als de baarmoeder bijvoorbeeld vol met ontstekingen e.d. zit. Daarbij is plaatselijke verdoving zoverre ik weet echt geen optie. (Ik zou er in elk geval niet blij van worden..)
Ik weet overigens niet eens wat mijn eigen DA doet met castratie van rammelaars. (Cas was natuurlijk al gecastreerd). Ik moet binnenkort toch eens langs, dus ik zal het eens vragen.
-
Waar komt dat op de rug leggen nu opeens vandaan? Is dat iemands ervaring bij een DA? Ze zitten bij ons gewoon op schoot, weliswaar ietsje achterover leunend maar echt verre van plat. (Ik zit gewoon rechtop tafel, het konijn zit met zijn billen op mijn bovenbenen.) En natuurlijk is het bij een DA allemaal wat spannender dan thuis, ook het oppakken, maar het is echt maar een kortdurende ingreep.
Daarbij worden er wel twee kleine incissies met een klein meisje gezet (na de verdoving natuurlijk), maar veel DA's werken daarna liever met hun handen. Dus het risico dat je konijn na de ingreep door plotseling spartelen een oog mist, is echt minimaal
En als niet gaat, dan gaat het niet natuurlijk. Het is voor niemand - bovenal het konijn natuurlijk - niet fijn als het een enorme strijd wordt. Maar tot nu toe heb ik eigenlijk alleen vrij rustige konijnen meegemaakt, die na de ingreep niet suf zijn maar gewoon weer nieuwsgierig rondsnuffelen. (Deze eten vaak ook gewoon na de castratie gelijk weer. )
Volledige narcose kan, maar nogmaals, ik ben er niet happig op als het niet hoeft. Er kleven echt wel wat risico's aan, voor konijnen nog wat meer dan voor honden en katten. Ook met anti-middelen hebben sommige dieren nog best moeite om wakker te worden.
Plus het ongemak erna moet ook niet onderschat worden.
Maar bovenal; iedereen moet doen waar hij/zij zich te prettigs bij voelt natuurlijk.
-
Ik denk dat een plaatselijke verdoving even zielig is als nageltjes knippen....
Je houdt een konijn zittend op schoot, wel goed vasthoudend natuurlijk, maar je zorgt wel dat hij gewoon goed kan blijven ademen e.d. En de testikels worden goed verdoofd, daar reageren ze echt niet op. Het is meer dat ze het oppakken niet even altijd tof vinden. Maar goed, dat is soms even nodig en dat is met een gewone narcose niet altijd anders. Daarvoor moet je het konijn ook even een kapje over zijn neus duwen of een injectie geven (afhankelijk van de soort narcose).
En als je de risico's van volledige verdoving er mee weg kan nemen, dan vind ik dat alleen maar mooi.
(Wat overigens niet wil zeggen dat ik volledige narcose geen goede optie vind hoor. Soms is het gewoon nodig, en/of elke dierenarts werkt zoals hij/zij het het fijnst vind. )Ik vind het dus niet zielig. Zeker als ik kijk na de effecten die narcosemiddelen kunnen hebben op dieren bij ontwaken; veel zijn best misselijk na de narcose. Nu kun je dit bij een konijn een beetje lastig beoordelen, maar de hoeveelheid katten en honden die zich na ontwaken behoorlijk beroert voelt is best groot. Ik denk dat dit voor konijnen niet zo anders is.
En natuurlijk zitten er ook gewoon bij die snel ontwaken en daarna gelijk het hok weer rondstuiteren hoor.
-
Zo, tweede poging. Aan Dolly (en wie het meer wil lezen natuurlijk) gericht
:
Je ram moet wel enigszins hanteerbeer zijn, maar bij de meeste lukt het wel omdat ze zich toch vaak wel overgeven. Ik weet niet of het in elke praktijk hetzelfde gaat, maar bij 'ons' (ik ben een stagiaire hè, dus het is niet echt 'mijn' praktijk
) zit een van de assistentes op de behandeltafel met het konijn op schoot. Het konijn zit met zijn billen op de beneden van de assistente en met zijn rug tegen haar buik aan. Met beide handen worden dan voorpootjes en achterpoten vastgehouden.. Als ze flink spartelen is het soms best even een klus om ze goed vast te houden, en bij een Vlaamse Reus wordt het wel een grotere uitdaging. (Want met je ringvingers en pinken die achterpoten in bedwang houden...dat is nog best een kunst!) Een handdoekje over de ogen kan dan ook nog helpen om de rust wat te bewaren.
Maar het werkt verder wel prima; alleen de testikels zijn verdoofd dus het konijn is verder gewoon bij en daarna ook niet suf.
Niet altijd kan het dus, maar wel vaak, dus informeer eens gerust bij je praktijk of andere praktijken. Ook voor de prijs overigens, zelfs in een dezelfde plaats kunnen de prijzen best ver uiteen liggen. Dat merk ik hier ook, waar 3 praktijken zitten. (Maar ja, je zal in de buurt van A'dam vermoedelijk meer betalen. )
-
Oeps, verkeerde knopje, ik pas het gelijk aan Dolly!
-
Heel herkenbaar hoor Loesch, ik begrijp je woede.
Neem rustig de tijd voor jullie zelf. Sterkte nogmaals! -
Castreren is inderdaad maar een kleine ingreep. (Hoewel ik dan wel zou willen dat mijn konijn pijnstilling krijgt, want het is toch wel een eh, gevoelige zaak
. Maar het kan ook prima zijn dat de DA de pijnstilling al per injectie geeft, dat werkt vrij lang door.)
In principe zou elke DA het moeten kunnen (anders krijg je het tuchtcollege op je dak ) maar het belangrijkste is dat je een goed gevoel bij je arts hebt. (En dat is geen garantie dat het ook de beste is, maar tja, je moet ergens op beoordelen als klant natuurlijk. )
Het is niet te zeggen of een praktijk/kliniek goed is door alleen te kijken naar de prijs. (En ook niet is de schoonste/mooiste/grootste praktijk altijd de beste.)
Er spelen heel veel verschillende factoren mee, van de locatie, de werknemers en de nascholing, het beleid m.b.t. medicatie en veiligheidsvoorschriften (soorten anesthesie, bewaking, etc.) en natuurlijk alle faciliteiten. (Een mobiele dierenarts heeft bijvoorbeeld geen OK, dat scheelt kosten, maar beperkt ook weer mogelijkheden.)
Om even wat dingen te noemen. Want echt, het is in bijna alle gevallen al snel appels met peren vergelijken, omdat elke praktijk/kliniek zo anders is.
De DAP waar ik nu loop heeft eigenlijk als 'regel' dat wanneer iemand duidelijk aan het 'shoppen' is, we niet een andere praktijk naar beneden halen - of ze nu juist duurder of goedkoper zijn - maar altijd het advies meegeven heel goed na te vragen wat je precies voor je geld krijgt.
-
Heel veel sterkte. Het is een harde, voor je gevoel ook oneerlijke beslissing die je hebt moeten maken, maar het was wel de juiste.
Dag lieve Gijs!
-
Leuk konijntje!
Tip: staar je niet blind op een getal, wat gewicht betreft. Kijk zelf gewoon goed naar de bouw en voel ook af en toe voorzichtig. Bij een gezond konijn kun je de ribben niet zien, maar wel een beetje voelen.
Om af te vallen zou je naast het letten op de hoeveelheid en soort voer, ook eens kunnen kijken of ze wil spelen met een snackbal. Daar doe je wel iets lekkers in (SS werkt vaak prima), maar daar wordt ze dan wel wat voor doen, in dit geval dus tegen aan duwen en achteraan lopen/rennen. -
Als ie niks eet, gaan zijn darmen waarschijnlijk stilliggen natuurlijk. Ik neem aan dat er nu niet veel meer uit kan komen omdat ie zo weinig gegeten heeft. Tijd voor palliatieve zorg, denk ik. Je kunt hem in laten slapen maar op zich is doodgaan aan een stille darm een zachte dood. Hij kan wel wat buikpijn krijgen erdoor, dus je zou hem wat pijnstilling kunnen geven. Kan zijn dat ie niet meer wil slikken trouwens, dat doen ze op het eind.
Het is niet leuk om te bespreken maar ja, je zit nu met een stervend konijn natuurlijk. Ik vind het verschrikkelijk om met een stervend dier in de auto te stappen om in te laten slapen dus als je dierenarts bij je thuis kan komen, ik vind dat altijd beter. Alleen doet mijn dierenarts geen thuisbezoekjes. Er is wel een mobiele dierenarts via internet die bij je thuis kan komen maar dat is wel een vreemde natuurlijk.
Hou hem lekker warm, zou ik zeggen, en geef hem nog een dikke knuffel. Veel sterkte toegewenst, ik zal aan jullie denken vandaag.
Ik betwijfel of het (stille darmen) voor konijntjes een prettige dood is, omdat de maag zich vaak vult met gas. En gasbuiken zijn enorm pijnlijk, zelfs medicatie is er vaak niet echt tegen opgewassen.
Als de dierenarts langs zou kunnen komen zou dat prettig zijn, maar als dat niet kan zou ik toch niet te lang wachten met zelf naar de dierenarts gaan. Versterven kan echt lang duren, en aangezien konijnen maar heel zelden laten zien dat ze pijn hebben, is het moeilijk in te schatten hoeveel zij lijden. (En als je kijkt naar de problemen/ziektes/aandoeningen die zij soms hebben en de behandelingen die zij ondergaan waar mening mens compleet van de kaart zou raken, terwijl deze dieren geen kick geven, dan denk ik dat ze in stilte heel wat meer lijden dan wij kunnen zien.)
Overigens, als een dier al uit zichzelf (snel) gaat dan hoef je er inderdaad niet mee naar de dierenarts te rennen. Of als dit bij de dierenarts is, hoef je er niet gelijk euthasol bij te pakken. Maar sterven kan lang duren, en soms scheelt een prikje heel wat leed.
-
Als de DA er ook weinig heil in ziet en het allemaal zo onzeker is, is het inderdaad waarschijnlijk beter om Gijs in te laten slapen als het zo slecht blijft gaan.
Sterkte met alle zorgen!
-
Ah, wat naar :(
Nu nog opereren.... tja, ik weet niet wat zijn kansen daarna nog zouden zijn. Het wordt wel eens vaker voorgesteld, omdat het soms toch kan helpen. En of je een konijn nu laat inslapen of onder narcose verliest, dat maakt eigenlijk niet zo heel veel verschil voor het dier zelf, in veel gevallen. (Behalve dan het prijskaartje)
Mocht Gijs de narcose doorstaan, dan is het natuurlijk wel weer de vraag hoe hij erna voor staat.
-
Als je het hebt gegeven zal het nog niet in de urine zitten hoor, wees gerust. Het duurt even voordat het heel het lichaam door is.
-
1
-
-
Hij ziet niet vaak tumoren bij konijnen? Maar dat is juist een behoorlijk grote doodsoorzaak bij konijntjes hoor (of bedoelde hij misschien dat het niet baarmoeder-gerelateerd was oid?).
Wel heel naar in elk geval. Probeer haar maar nog een beetje te verwennen en sterkte met het afscheid nemen! -
Hm...... Cas durft hier ook niet altijd over het laminaat, maar kleden zijn dan wel de oplossing voor hem. (En hij is wel zindelijk, maar Diva plaste graag op kleedjes, dus een beetje hetzelfde verhaal.)
Ik heb toen een grote hoeveelheden kleden gekocht (bij de Zeeman) en die gebruikte ik voor de konijnen. Bij mij gaven fleeceplaids geen last van sore hocks, maar let daar natuurlijk wel even goed op. Anders kun je misschien beter een stel 100% katoenen hoeslakens kopen, maar die zijn waarschijnlijk ietsje duurder.
Wat bij mij ook hielp; Diva plaste graag op fluffy en zachte kleedjes. Dus het zachtste fleeceplaid (ik heb er eentje die echt heel zacht is en waar ze graag op liggen) en eerst ook mijn hoogpolige kleed waren haar favoriete plasplekken. Ik heb toen vetbedjes gekocht, en sindsdien waren dat fijne kleedjes om op te plassen. Ze zijn best dik en zacht. Af en toe deed ze nog wel eens ergens anders haar behoefte, maar dat was wel veel minder. (Dus dat scheelde weer kleedjes wassen!)
Misschien iets om uit te proberen.
-
Oh, heej Pretzel, eten jij! En snel weer opknappen ventje!
Wat het dwangvoeren betreft; ik zet het konijn op tafel, op een handdoek, en klem hem/haar een beetje tussen mijn elleboog/arm. Met diezelfde arm hou ik het koppie een beetje in bedwang. Of nouja, sommige konijnen doen het beter zonder 'fixatie', dus meestal probeer ik eerst zonder echt vast te houden het spuitje in de bek te zetten. Via de zijkant van de bek, een beetje achterin, werkt dit vaak het makkelijkste. Want dan omzeil je de snijtanden.
Gewoon rustig wat er in proberen te spuiten. Geef hem ook even tijd te slikken natuurlijk. Telkens een beetje. (Als hij het niks vindt zal hij de eerste keer misschien nog een beetje overdonderd zijn, maar daarna misschien wat meer tegenstribbelen.)
En als hij echt veel morst - en met dwangvoeding wordt het al snel een bende hoor - dan kun je altijd nog wat gevallen dwangvoer op zijn pootjes smeren. Dat wast hij er dan zelf wel af.
En als het echt niet gaat, dan kun je hem ook inwikkelen met een handdoek. Maar ik probeer het eerst altijd wel zonder. Neem er ook even goed de tijd voor, want als je zelf moet haasten gaat het waarschijnlijk niet lukken
Succes!
-
Dat hangt een beetje van zijn bouw af. Ik heb laatst een hangoortje van 6 maanden gewogen die ook 1,7kg woog en gewoon gezond was, maar ook een jonge hangoor die al meer richting de 3kg ging. Die laatste was overigens een forse Franse Hangoor.
Maar goed dat je al weegt! Dat hij niet afvalt is in elk geval al heel mooi! Aankomen duurt soms wat langer, en soms kan alleen al wat ander voer veel verschil maken. (Science Selective is erg voedzaam, dus best kans dat hij dan nog wat aankomt.)
Wat je eventueel kunt doen is even voelen bij zijn ribbenkast; je mag de ribben wel gewoon voelen, maar ze moeten niet heel 'scherp' aanvoelen. Dit geldt ook voor de ruggengraat (Licht de ruggengraat voelen is prima, maar elke wervel apart kunnen voelen met het grootste gemak is wat mager), maar dit is soms wat lastiger te beoordelen omdat sommige konijnen nu eenmaal wat minder bespiering op hun rug hebben.
Gewicht blijft altijd een lastig dingetje hoor. Maar stabiel blijven is al een mooie stap. En als je twijfelt, kun je altijd bij een controle vragen of de DA nog even wil voelen en oordelen over het gewicht.
-
Altijd naar onderbuikgevoelens luisteren, goed dat je dat doet!
Als je geen snufflesafe hebt maar wel bij hem blijft, kun je ook een gewone kruik in een handdoek wikkelen. Hou dan wel in de gaten dat hij deze niet kapot knaagt (de kruik), want heet water over hem heen is natuurlijk weer net niet de bedoeling.
Succes straks bij de dierenarts!
-
Het kan zijn dat het de eerste keer niet helemaal gewerkt heeft, maar overleg het even met de dierenarts. Een dubbele dosis Stronghold zou misschien risico's mee kunnen brengen.
(Bij honden en katten wordt vaak geadviseerd om dergelijke middelen eens in de 4 weken te gebruiken, en bij twijfel over de werking toch liever niet alweer eerder. Het is vrij agressief spul natuurlijk. )
En als je dierenarts twijfelft of het mijt is, zou hij misschien kunnen onderzoeken of het schimmel is.
-
Ik sluit me bij de rest aan, wat Science Selective betreft.
En over het gewicht; heb je een keukenweegschaal? Eentje waar hij in past of waar je een bak op kunt zetten?
Dan kun je elke dag/om de dag even wegen. Probeer elke keer rondom hetzelfde tijdstip te wegen, maar schrik ook niet als er een keer wat verschil in het gewicht zit; een volle blaas of een lege blaas maakt ook al verschil.Als je dat een tijdje doet, kun je zien of er een stijgende of dalende lijn in zijn gewicht zit. (Of dat deze redelijk gelijk blijft.)
-
Stapelkorting..... ik zie nu een reismand met allerlei op elkaar gestapelde dieren...een soort De Bremer stadsmuzikanten maar dan anders... bwahaha !
-
1
-
-
Ik zou Babs gewoon nu laten inenten en Bobo in maart. Als je daarna graag het voordeel wil van korting op het tweede konijn wanneer je er twee tijdens 1 consult meeneemt (ik weet niet of je dierenarts daar aan doet) kun je zoals Aniek zegt Babs misschien in maart nog een keer laten enten, dan lopen ze daarna gelijk. Moet de korting alleen wel aardig zijn, want je betaalt natuurlijk eerst een extra enting. Dus die moet je er daarna wel weer uithalen. (Wat soms al best snel kan hoor. )
En over wel of niet enten; of iemand dit wel of niet doet is zijn/haar eigen keuze natuurlijk. Maar dat er een paar konijnen oud zijn geworden zonder enting is absoluut geen goede leidraad. (Als we dat gaan aan moeten houden zou ik mijn konijnen ook gewoon gescheiden in een hokje kunnen houden, op gemengd voer en zonder hooi. Het konijn bij de ouders van mijn vriend is immers ook zo 12 jaar oud geworden.) Er zijn meer dan genoeg konijnen, wild en tam, die wel heel erg ziek worden en sterven. Maar dat is niet iets dat je - buiten het nieuws bij de dierenarts en in artikelen op BB wellicht - veel hoort. Vaak weten mensen heel niet wat de doodsoorzaak is, laat staan wat VHD/myx überhaupt is.Het ligt er maar net aan waar die ene vlo of mug landt, en of jij of een ander toevallig met je schoenen door een besmet gebied bent gelopen. Of een ander (wild/ontsnapt) konijn misschien in de buurt komt en de ziekte overdraagt. En als je geluk hebt, dan ontspringen je konijnen de dans. Heb je pech - en die kans is aanzienlijk met de vele uitbraken dit jaar - dan heb je daarna een leeg hok.
Het is puur statistiek/kansberekening.
(Geen aanval verder hoor. Als men niet wil enten is dat ieders goed recht. Alleen iemand anders te 'informeren' op basis van wel erg twijfelachtige argumenten lijkt me niet zo verstandig.
)
-
1
-
-
En ik ga hem dichtgooien. Voordat hier de tent afgebroken wordt. Alles is wel gezegd, en Fabienne kan een keuze maken.
Nog wel even een laatste opmerking; iedereen is hier vrij om te komen en te gaan. Als je een topic opent, kun je daar reacties op verwachten. Reacties die soms wel, en soms niet in je straatje passen. Bedenk goed bij het formuleren van je vraag/vragen hoe deze op anderen over kunnen komen, en probeer zelf ook open een topic/discussie in te stappen.Als je bij het openen van een topic al vindt dat het forum beter 'Bunnybitches' had geheten, dan kun je jezelf de vraag stellen wat je er precies mee wil bereiken en of het openen van een topic ook daadwerkelijk zinvol (voor jouzelf maar ook de andere leden) zal zijn.
Oh, en grof taalgebruik/schelden/persoonlijke aanvallen zijn we nog steeds geen fan van.
-
5
-
-
Even voor de duidelijkheid/nuance; ik had het over trainen. Echt (intensief) truucjes leren e.d.
Natuurlijk kun je wel contact zoeken met het bangere konijntje. (Alleen, overdrijf dit ook weer niet. Als je konijn er echt alleen maar heel onrustig en gespannen van wordt werkt jezelf teveel 'opdringen' ook wel eens averechts)
prijs/kwaliteit castreren konijn
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Oh, kijk, dan begrijpen we elkaar gewoon hoor!
)
Mijn opmerking van ' op de rug' was ook even meer in het algemeen bedoeld, omdat de discussie opeens daarover ging terwijl het - in elk geval in de praktijk waar ik meeloop - gelukkig echt niet het geval is dat we ze op hun rug moeten dwingen. Dat zou ik niet eens kunnen denk ik. Ik vind dwangvoeren al vreselijk om te doen als het konijn niet wil. (Gelukkig heb ik vaak wel de vrijheid om wat langer de tijd voor dingen te kunnen nemen. Dus alles gaat dan wat langzamer, maar ook rustiger en met minder stress.