[Ernstig ondergewicht: Voeding om aan te komen]

Hm.... ik weet eigenlijk niet of het mogelijk is bij konijnen, maar zou een neussonde een optie kunnen zijn? Even heel 'extreem' gedacht.
Daar is niet altijd sedatie voor nodig, i.t.t. tot een slokdarm/maag/darmsonde (alleen het nadeel is geloof ik wel weer dat het soms het zelf-eten niet erg bevordert omdat er een slang in de weg zit.)

Je kunt hem dan iets makkelijker eten geven dat hij anders echt niet wil maar wel erg voedzaam is.

Hoewel het misschien niet echt van toegevoegde waarde is als het dwangvoeren wel goed lukt, en je dan natuurlijk nog steeds zit met het probleem dat je het zelf niet meerdere keren per dag kan geven.....

maar het is wel weer wat eenvoudiger dan oraal dwangvoeren, dus misschien zou iemand anders dat een keertje overdag kunnen doen voor je?

Gewoon even een 'brainfart' hoor....wellicht is het niks. Maar qua voeding weet ik niet wat je nog meer kunt proberen.

[het nieuwe beaphar konijnenvoer]

Dat hadden we al begrepen, denk ik Zei alleen dat ik tevreden ben met care+. Duur, maar ik ben tevreden. Dus overweeg overstappen eigenlijk niet. Zal het verschil met care+ eens bekijken. Zijn er ook proefverpakkingen te krijgen?

Er zijn (nog?) geen proefverpakking, wel zakjes van 500gram met introductiekorting. (Las ik op de Beaphar FBpagina.)

Ziet er wel goed uit qua samenstelling! Ik durf alleen niet over te stappen omdat ze hier op Trovet staan omwille van Diva's gebit. En dat lijkt nu heel goed te gaan - vorig jaar november was haar laatste DA-bezoek waarbij er haakjes geslepen werden - dus ik vind het een beetje eng om dan de gok te wagen dat deze voeding net zo goed werkt in de strijd tegen haakjes.

(of misschien werkt Trovet ook wel niet en is het puur toeval dat het al zo lang goed gaat, maar dat weet ik niet....)

 

[Anti-myiasis-spray]

Ik gebruik het zelf niet preventief (schone, korte, gladde kontjes hier en ze zitten binnen, plus sowieso weinig vliegen op deze hoogte ) maar Beaphar is wel een merk dat alles uittest eer het op de markt komt. (Er werken ook mensen met een studie diergeneeskunde op zak.) Dus wantrouwen doe ik het niet, qua veiligheid.

[Alizin?]

Hm, *denkt*...
Hhet wordt niet gebruikt/besproken omdat het in elk geval in Nederland geen voor konijnen geregistreerd middel is. Enkel voor honden (teven) is het geregistreerd. (Dus ook niet voor katten.) Dat zegt natuurlijk niet alles, want panacur is dat in NL ook niet (wel in Engeland dacht ik) en werkt bij EC prima, maar het betekent wel dat er geen/weinig onderzoek naar de bijwerkingen en gevolgen op lange termijn bij konijnen is gedaan. Dus er kleeft wel een wat groter risico aan om het te gebruiken.

Als ik de site van Virbac doorlees dan zie ik dat er ook bij honden flink wat bijwerkingen zijn. De meeste verdwijnen na zo'n 28 dagen, maar het zijn behoorlijke percentages en ik vraag me wel af in hoeverre konijnen er last van krijgen en hoeveel ze van het ongemak verbergen. (Het gaat dan onder andere om de volgende bijwerkingen: anorexie (25 %), agitatie (23 %), depressie (21 %), braken (2 %) en diarree (13 %) Maar er zijn er nog meer. Weliswaar waren de meeste bijwerkingen bij honden reversibel, maar toch..een hond is geen konijn natuurlijk. )

Ik vraag me zelf ook altijd wel af hoeveel invloed het toedienen van hormonen heeft op het lichamelijk gestel van dieren. Soms kun je niet anders hoor, maar hormonen hebben zo'n ongelooflijk groot effect; samen met het zenuwstelsel regelen/sturen zij eigenlijk alles in het lichaam. Dat is bij mensen zo, maar ook bij dieren. (En bij mensen weten we dat een pilletje zoals 'De Pil' al voldoende kan zijn voor nare klachten..) . Natuurlijk heeft een zwangerschap ook effect (want hormonen!), maar ik vind het altijd een beetje lastig, zelf hormonen toedienen die wel erg krachtig ingrijpen... je kunt een dier namelijk niet vragen hoe ze zich eronder voelen.

Anderzijds, ik begrijp ook wel dat elke voedster die mogelijk zwanger is castreren best een dure aangelegenheid is. Maar toch... om bovengenoemde redenen en omdat je eigenlijk nooit zeker bent van het stadium van de dracht, zou ik toch niet snel zonder overleg met een kundige dierenarts Alizin toedienen bij konijnen.

Even mijn mijmeringen hoor. Ik ben er nog even over aan het nadenken merk ik.

[Konijn beweegt raar met hoofd en krabt veel aan oren?]

Wat heeft je DA precies gedaan?
En dat je konijn erg knarsetand in combinatie met dit vreemde gedrag, dat is geen goed teken. Al helemaal niet als het al twee weken duurt.
En hij gaat er nog niet dood aan. Maar als het te lang duurt heb je kans dat de schade onherstelbaar is, en dan gaat hij dat wellicht wel. maar sowieso is doorleven met (veel) pijn en ongemak niet iets wat je je konijntje aan zou moeten doen.



 

[Konijn beweegt raar met hoofd en krabt veel aan oren?]

Eens met bovenstaande berichten; echt naar de dierenarts gaan, zo snel mogelijk!
Het kan best iets van een middenoorontsteking zijn; een dier hoeft niet alle symptomen te tonen wil het ergens last van hebben. (Als een dier alle symptomen vertoond heb je voor het stellen van een diagnose een 'ideale situatie' , maar in de praktijk is het zo dat heel veel dingen niet 'volgens het boekje gaan' . )

[Prijslijst inentingen]

Huh, ik heb van dit forum juist mee gekregen dat je een goede da herkend aan oa gasnarcose..

klopt, maar het is wel enigszins achterhaald / te zwart/wit gesteld.

 

[Agressief pleegkonijn Roosje]

Het klinkt al wel positief, mooi hoor! ^^

Anders nog even tijdelijk verplaatsen met behulp van een reismandje? (gewoon wat lekkers in leggen en even geduld hebben.) Dan wordt ze misschien ook steeds wat minder boos op de handschoen?

 

[Prijslijst inentingen]

Inmiddels is willig overgenomen. Ze rekenen nu 42 euro per konijn!!! Korting is niet meer mogelijk. Duur...

Ze enten met de nieuwe stof, maar ik heb geen hoge dunk van ze als het om konijnen gaat. Narcose doen ze via de bloedbaan en dat lijkt me niet correct.

Narcose kan prima via de bloedbaan, mits de DA weet wat 'ie doet. Gas anesthesie is wel wat makkelijker bij te stellen, dus soms gaat daar de voorkeur naar uit, maar intraveneus is niet per se incorrect. 

Maar ja, 42 euro per konijn is een hoge prijs ja. (Hoewel Willig zo te lezen dus eerst 49 euro per konijn vroeg, inclusief consult, of 52 euro per twee konijnen, inclusief consult)

 

[kiezen slijpen/verwijderen]

Gaat het echt om alle kiezen verwijderen? Dat wordt wel een probleem ja, wat het eten betreft.
Diva hier mist echter 'slechts' twee kiezen, en hoewel het verre van ideaal is hoor - het zijn twee bovenkiezen, dus de kiezen die daar onder zitten slijten slechter af - heeft ze er geen problemen mee. Ze eet nog steeds alles wat los en vast zit.

 

Wel ben ik voor de zekerheid overgestapt van SS naar Trovet, omdat hier leden goede ervaringen hadden om haakjes te verminderen. De onderste kiezen lijken hier tot nu toe wel wat baat bij te hebben; Diva's kiezen zij in november verwijderd en nu een half jaar later gaat het uitstekend met haar. (*klopt even snel af...* ) De DA heeft nog geen haakjes hoeven wegslijpen in al die maanden. (Wat nog even spannend was, want in de tijd van de operatie was Diva zo mager dat nog een narcose wel heel erg veel risico met zich zou meebrengen en zag de toekomst er even niet zo rooskleurig uit. Nu is ze inmiddels in veel betere conditie en zou een keertje haakjes wegslijpen niet zo'n probleem zijn.)

Ik moet er wel even bij vertellen dat Diva twee kiezen mist omdat er abcessen waren ontstaan; deze ontwrichtten de kiesjes waardoor het mogelijk was ze te verwijderen. Kiezen verwijderen waarvan de wortels verder gezond zijn is een ontzettend moeilijk klusje heb ik me nu laten vertellen door verschillende DA's, (ik wilde weten of het een optie was om de onderste twee kiezen te laten trekken als die door de verminderde afslijting voor problemen zouden zorgen) dus dat is misschien nog wel even een puntje om na te gaan.

Voor nu; naast hooi zou je ook kunnen kijken of planten/kruiden met veel vezels een beetje kunnen helpen; rietstengels kreeg ik ooit als tip. En weegbree doet het hier ook wel goed. En misschien kun je bij je DA een proefverpakking Trovet halen? Je loopt wel risico dat je konijn na een tijdje niks anders meer wil (Diva deed ooit een moord voor SS, maar sinds ze Trovet krijgt haalt ze zo ongeveer haar neus er voor op...) maar wellicht dat het wat helpt?




 

[help, konijn snot en drinkt niet (zit antibiotica in!)]

Ik ben het in deze wel met je eens Nicky. Ik behandel zelf ook liever gerichter als het even kan, vooral vanwege de resistentieproblematiek die steeds groter wordt.
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik niet weet hoe belastend het nemen van een sample is voor een konijn (het lijkt me best vervelend..) dus in die zin zou ik zelf misschien ook wel eerder geneigd zijn om iets te proberen wat al vaak goede resultaten heeft behaald als het een van mijn eigen dieren betreft,maar ja, als dat dan niet werkt, is het voor de rest van de konijntjes/andere huisdieren/mensen uiteindelijk ook belastend, als AB kuren niet meer aanslaan.

[twijfels over castratie voedster]

Fijn dat Noortje weer lekker thuis is, en wat een lieve vriend heeft ze!
 

[help, konijn snot en drinkt niet (zit antibiotica in!)]

Oh, aanvulling; snot is natuurlijk wel een bekend probleem, dat is wel waar en er zijn op zich wel AB die bewezen effectief zijn, dus wellicht is in dit geval een antibiogram wat overdreven.
Maar laat ik het dan zo zeggen; ik zou niet zoveel vertrouwen hebben in antibiotica die je oplost in drinkwater waardoor je niet weet wanneer je konijn welke dosering binnenkrijgt, plus dat je konijn dan wel elke dag echt heel die fles moet leegdrinken en er ook niks in het tuitje achter mag blijven. Dus liever even via een injectie of direct over een klein beetje eten/direct in de bek .

Maar succes TS! In elk geval goed dat je er zelf ook over nadenkt en je vragen hier durft te stellen hoor! Het is geen verwijt naar jou!

[help, konijn snot en drinkt niet (zit antibiotica in!)]

Ik durf even niet te zeggen wat de regelgeving omtrent antibiotica nu precies is (ik weet wel dat deze dit voorjaar nog aangescherpt is!), maar ik zou zelf toch liever even een antibiogram laten opzetten om zo wat gerichter kunnen behandelen. Resistentie wordt echt een steeds groter en groter probleem, en wordt veelal veroorzaakt door DA's die verkeerd voorschrijven (Niet de juiste antibiotica, te lage doseringen, etc.) en/of verkeerd gebruik door de eigenaren van de te behandelen dieren. Er wordt naar mijn mening (en met mij veel DA's) echt te lichtzinnig gedacht over antibiotica.


 

[myx, vhs en andere besmettelijke ziekten.]

Ja, er is een reële kans dat deze ziektes overdragen worden. Myx kan door zowel muggen als vlooien (!) overgebracht worden en volgens o.a. de Wilhaminakliniek ook door direct contact met besmette dieren of materialen. Een hond hoeft niet per se geïnfecteerd te zijn om wel drager van vlooien (en dus in die zin besmet) te zijn.
Natuurlijk kan het helpen om je hond te behandelen met een anti-vlooienmiddel, maar garantie dat er toch niet eentje blijft leven of je hond wat eitjes in zijn vacht meeneemt, heb je niet. (In theorie zou het mogelijk moeten zijn om alle vlooien en eitjes continu uit te roeien, maar in de praktijk is het toch vaak een ander verhaal..)

VHS kan ook overgedragen worden via direct contact tussen konijnen (via mond of neus, want de luchtwegen spelen een belangrijke rol), mest, urine, insecten (zoals vliegen) maar ook besmet materiaal, waaronder schoenzolen/kooien/groente en kruiden in een besmet gebied. Ik durf niet te zeggen of je hond hier drager van kan zijn en het zo door kan geven, maar jouw eigen kleding/spullen wel.

Ik kan niet zeggen hoe groot de kans precies is, maar ik denk toch wel behoorlijk. Het is natuurlijk niet voor niets dat VHS en Myx DE virussen zijn die complete konijnenpopulaties hebben uitgeroeid. Ze verspreiden zich makkelijk, zijn zeer besmettelijk, eigenlijk niet te bestrijden en goed in langere tijd overleven, en zeker als je naar een alreeds besmet gebied gaat, moet je ze echt niet willen onderschatten.
 

[Nala is gisteren gesteriliseerd... Gaat het wel goed?]

Succes! Ze knapt waarschijnlijk flink op na de medicatie!

[twijfels over castratie voedster]

Oh dan was het misschien alleen Wilhelminapark waarvan ik dat gelezen had. Die doet het dan intraveneus via de oorvene.
Bilspier of de rugspier wordt inderdaad ook vaak gebruikt voor bijvoorbeeld katten (als intraveneus wat lastig is als ze nog wakker zijn) dus kan me goed voorstellen dat het bij konijnen ook wel prima werkt. Je moet dan alleen natuurlijk inderdaad wel voorzichtig zijn met de dosering, want bijstellen is wat lastig. En in het geval van TS haar konijn is dat wel een heikel puntje, als ze niet zelfstandig ademt tijdens de narcose. (Maar normaal gesproken zou ikzelf inderdaad ook niet in paniek schieten als een DA gewoon injecties gebruikt hoor )






 

[twijfels over castratie voedster]

Nee klopt, het wordt dan vaak via het oor gedaan dacht ik? En volgens mij wordt in veel praktijken waar ze voor langere operaties gas gebruiken, ook wel gewoon narcose per injectie voor kleinere ingrepen gebruikt.

(Wist je trouwens dat ik niet eens zou weten wat de DA doet waar ik stage heb gelopen?  :shocked:  Ik heb alleen honden, katten en een Vlaamse ram (die alleen van onderen verdoofd werd) meegemaakt. De voedsters waren al geholpen in de dienst voor mij. Nouja, van de zomer loop ik er weer, toch eens vragen! )

Maar vaak is gasanasesthesie iets beter af te stellen, wat in het geval van dit konijntje misschien wel net dat beetje extra kan doen om  haar erdoorheen te krijgen. Kunstmatige beademing kan veel, maar toch niet altijd alles opvangen.
 

[Nala is gisteren gesteriliseerd... Gaat het wel goed?]

Het is ook best spannend! Ik heb hier ten tijde van Diva's castratie ook bijna half in paniek gevraagd wat ik allemaal moest doen en of het wel goed ging en.... en....
Hoe vaker je dit soort dingen meemaakt, hoe minder 'eng' het wordt. Maar eens moet de eerste keer zijn!

Dus niks om je voor te schamen; beter een keertje iets te bezorgd en het navragen, dan onbewust je konijntje maar laten creperen. Toch?

En het gaat zo te lezen wel de goede kant op! Medicijnen kun je inderdaad straks nog even halen; altijd handig in het geval van nood.
Wortelhapje kun je ook halen (om eventueel de medicijnen in te doen) maar ik zou het pas geven als ze verder echt niks meer wil eten; het vult namelijk best wel en eigenlijk is hooi/biks/groenvoer eten nog net even beter.

 

[Nala is gisteren gesteriliseerd... Gaat het wel goed?]

Het is in elk geval goed dat ze al wat gegeten heeft, dus blijf dat maar aanbieden!
Eventueel kun je wat biks weken in water en er zo een papje van maken, en kun je kijken of ze dit wil drinken. (Je zou het ook kunnen dwangvoederen, maar zolang ze nog wel wat groenvoer en hooi eet, zou ik dat nu nog even laten.) De meeste konijntjes willen pas als laatste weer biks eten, dus geen paniek als ze het nog niet wil!

Wat de medicatie betreft; je zou even kunnen overleggen met je DA of je niet wat medicatie kunt ophalen en zelf thuis kunt geven als Nala duidelijk pijn heeft. Als je het zelf geeft, scheelt het een ritje naar de DA en dat scheelt weer stress. Anderzijds; misschien wil de DA Nala even nakijken mocht ze erg last hebben, en een prikje is zo gezet plus dat het sneller inwerkt. (Mocht ze nu al pijn hebben, dan kun je vragen of je eerder mag langskomen voor dat prikje)

Maar hoe gaat het nu met Nala? Ligt ze echt te knarsetanden van de pijn en weet ze zich geen houding te geven? Of ligt ze wel rustig maar heeft ze weer wat interesse voor dingen? Al is het maar interesse voor eten. In het eerste geval kun je even je DA bellen dat je toch graag eerder een pijnstiller wil geven (of laten toedienen), in het tweede geval kun je het nog even aankijken, zolang ze maar blijft eten (en daarna keutelen, ook al zullen het in het begin waarschijnlijk kleine keuteltjes zijn.) Als je toch twijfelt; gewoon even met je DA overleggen. Dat Nala niet als een blij ei rondspringt is normaal (het was een buikoperatie, daar 'mogen' ze zich best even geremd door voelen), maar het moet wel langzaam weer wat gaan verbeteren. Oh, en bedenk natuurlijk ook; de meeste konijntjes zijn overdag wat slaperiger. Maar als ze dus echt moeite heeft met het vinden van een fijne houding en knarsetand, is dat wel een teken van ongemak/pijn.

Overigens; veel DA's geven medicatie mee en mocht dat niet het geval zijn, zou ik er toch altijd om vragen. Dit is nu even achteraf hoor, en ik heb het ook wel eens niet meegekregen omdat een assistente zei dat het niet nodig was, maar inmiddels weet ik beter. De meeste pijnstillers werken bij konijntjes namelijk maar zo'n 12 uur, en tja, het is toch een buikoperatie.

En de kooi en handdoeken; doe je prima hoor! Ik zou inderdaad regelmatig even de handdoeken verschonen, dat scheelt weer vuil dat in de wond kan komen.

Ten slotte; ik ga er toch wel vanuit dat de operatie via de buik is gegaan. Kun je zien of het daar geschoren is? (Het zou een vierkant/rechthoekig vlakje kaal huid moeten zijn, toch wel enigszins recht, als het een beetje netjes gedaan is. De wond zelf is maar heel klein en tegenwoordig gebruiken veel DA's onderhuidse hechtingen, deze kan best lastig te zien zijn. De vacht aan de zijkant zou wat harder en rommeliger opgedroogd kunnen zijn door vocht (bijvoorbeeld ontsmettingsmiddel) dat er per ongeluk is langsgelopen tijdens de operatie. Meestal worden de dieren weer een beetje gepoetst na een operatie maar misschien is dat stukje even over het hoofd gezien.

 

[twijfels over castratie voedster]

Hm, lastige.

Op zich.... het risico van een operatie neemt toe wanneer de duur toeneemt. Even kort door de bocht; hoe sneller (en ook wel schoon) je opereert, hoe minder kans op complicaties daarna.

Nu is het zo dat sterilisaties vaak niet erg lange operaties zijn; het zijn operaties die al zo vaak gedaan worden door DA's, dat het eigenlijk 'routinewerk' is. (Het is ook wel weer een operatie die nog wel eens onderschat wordt door DA's juist omdat het zo vaak gedaan wordt, maar dat is weer een ander verhaal :wink2: )  Dat is in dit geval wel een voordeel, want hoe minder narcotica je hoeft te gebruiken, hoe beter de kansen voor je konijntje zijn.
Ik kan me voorstellen dat het operatief weghalen van het abces en huid een wat langere operatie is geweest (hoeft overigens niet per se).

Wordt er deze keer ook gebruikt van gasanaesthesie?
 

[omgeklapte nagel?]

Goed dat je nog even naar de Da gaat En nagels die verkeerd zitten kunnen behoorlijk pijnlijk zijn om op te steunen, dus om de druk eraf te houden zal ze niet op haar pootje willen staan. (denk ook maar aan een ingegroeide teennagel + schoenen + een avondje daar op rondlopen.... je begint soepel, daarna begin je erg moeilijk te lopen, en je eindigt op je sokken/blote voeten omdat je anders niet meer vooruit komt :wink2: )

 

 

[Brood]

Oh, even voor de duidelijkheid; ik voer zelf geen brood, maar zou het dan gebruiken als beloning/extraatje heel af en toe. En niet als dikmaker.
Teveel lijkt me inderdaad ook echt niet goed, om de redenen die Wupsie noemt.

[Brood]

Ik denk dat Yuki het wel mooi omschrijft, en ik denk ook dat zelfgebakken brood wat veiliger/beter is om te geven dan het meeste kant- en klare brood, omdat je weet wat je er in stopt.
En ook vooral wat niet; zoals bijvoorbeeld broodverbeteraar  dat massaal in de broden van supermarkten en de meeste bakkers wordt gestopt omdat anders het deeg scheurt door de deegmachines. Het  zorgt voor dat 'kauwgum-achtige'  deeg dat af en toe best een moeilijk weg te slikken homp kan worden, als je (of je konijn) een te grote hap neemt.

Ik vraag me trouwens af of speltbrood (zelfgebakken, of echt gehaald bij een ambachtelijke bakker) niet nog beter zou zijn; tegenwoordig schijnt door de massaproductie het tarwegraan veel minder voedingsstoffen (waaronder eiwitten) te bevatten dan voorheen. (Door veredelaars zijn er tarwerassen ontwikkeld die sneller groeien en meer dan 1 grote graan per korenaar bevatten.) Omdat spelt nog minder 'populair' is en dus nog niet door veredelaars gemanipuleerd is, bevat dat per calorie meer voedingsstoffen.
Hoewel ik niet weet of dit ook geldt voor konijnen, of dat er juist misschien wel weer nadelen aan spelt zit voor konijnen. Hm.. misschien maar eens uitzoeken hoe spelt precies in elkaar zit en of het evenveel/meer vezels bevat.


 

[Ten einde raad - Suzie, het marktkonijn]

Ik heb nog niet alles teruggelezen (ben net weer thuis), maar in elk geval van wat ik snel even 'doorgescand' : wat super dat je je zo in wil zetten voor Suzie!
Echt heel tof dat je de tips/adviezen/het commentaar zo sportief oppakt en er wat mee gaat doen!

Goed, wat het gemengde voer betreft is het al gezegd; biks is beter dan gemengd. En dat mag je gerust in een snackballetje doen, of verstoppen op plekjes, in een andere puzzel stoppen, of in wcrolletjes/eierdozen, etc. Wil je echt een beetje een band opbouwen, dan heb ik gemerkt dat het prima werkt om dat 'samen' met je konijn te doen. Dus op lieve toon aanmoedigen, aanwijzen, soms een beetje valsspelen door wat te geven als ze de juiste kant op gaat, etc. En in het begin zal ze het misschien wat spannend vinden, maar liefde gaat bij heel veel konijnen toch uiteindelijk ook wel een beetje door de maag :wink2:

En probeer maar uit je hand te voeren. Lukt misschien niet gelijk, maar verklein dan telkens wat de afstand tussen jouzelf en de traktatie. En hoe vriendelijker en rusttiger jezelf blijft, hoe meer vertrouwen ze waarschijnlijk steeds meer zal krijgen. (Oh, even voor het idee; vertrouwen winnen kan echt lang duren. Ik ben met Diva toch wel een half jaar bezig geweest, en met Cas gaat het - na een soort terugval - nu na zo'n 9 maanden pas weer echt de goede kant op. (Er zat opeens zo'n angst in hem, af en toe aaien ging wel maar hij sleet af en toe hele dagen onder het bed of de bank.) Hij vertrouwt me steeds wat meer, en raakt steeds wat minder van dingen (lang) in paniek. Maar geduld loont, dus geef niet op! )

Wat ik zelf in elk geval ook doe is heel erg laten weten dat ik lekkers en aaitjes/knuffels in de aanbieding heb. Dus als ik 's morgens opsta dan is het eerste wat ik doe heel vrolijk de konijntjes begroeten en vragen of ze meegaan naar de woonkamer, lekker witlof knabbelen! (Vergeet dat ochtendhumeur, vergeet de vermoedelijk rare blikken van mensen die me eventueel als een blije debiel horen praten; ik heb twee konijntjes die me vrolijk volgen!). En nouja, de ene keer krijgen ze wat lekkers, en een andere keer alleen even een lekkere aaibeurt. Maar ik begroet ze altijd - als ik opsta, als ik langsloop - en ik kwebbel echt wat af tegen ze. Laat ze wennen aan mijn stem en mijn aanwezigheid.
(Ik las geloof ik dat je zei dat Suzie haar neus onder je hand duwt; dat is inderdaad een teken dat ze 'gewassen' wil worden. Maar aaien mag ook )

En wat het koppelen nog betreft; het is misschien nog wel een idee om het hulp te doen (dus toch nog een keer Suzie en Bunny), maar dan zou ik haar wel eerst laten castreren. (En dat Bunny geholpen is, is natuurlijk al super. Ik vroeg het eigenlijk meer voor het geval dat ) Dat scheelt toch wat veel hormonen die de boel in de soep kunnen laten lopen.

En mooie hupsels hoor!