Dollie
-
Items
74.868 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
180
Berichten die geplaatst zijn door Dollie
-
-
Dat vind ik een lastige afweging, volwassen konijnen worden er doorgaans niet erg ziek van (beetje het beeld wat jij nu ziet, kan ook erg lang duren voordat je de vinger op de zere plek gelegd hebt) maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit. Dat je die geur ruikt (als dat 'de' geur is) is naar mijn ervaring wel een indicatie dat het een forse besmetting is. Bij konijnen die wat vage darmprobleempjes hebben en je daarom voor de zekerheid maar laat checken ruik ik het meestal niet eigenlijk.
Overigens, voor wie dit wellicht ooit leest: Met een jong konijn (onder de zes maanden) met verdenking coccidiose altijd linea recta naar de dierenarts!
-
Zo besmettelijk is coccidiose ook weer niet, als jij gewoon goed je handen wast en schone kleding draagt zal het allemaal wel meevallen. Het is niet abnormaal dat konijnen coccidiose bij zich dragen zonder er ziek van te zijn, het is niet per se een ziekte die om zich heen woekert en iedereen ziek maakt. Uiteraard zou ik de vraag wel bij hen neerleggen.
Ik heb in dit geval het zieke konijn wel apart zitten, maar de rest niet (worden wel behandeld).
-
Ik heb er toevallig ook eentje met coccidiose nu en die diagnose had ik met ogen dicht kunnen stellen 😅 nu was er bij deze konijnen al een verdenking eerder, maar hij zat er vanmorgen niet jofel bij en zodra ik 'm vast had was het wel overduidelijk. Het doet me misschien een beetje denken aan een koeienstal of zo? Ik weet het niet, het is gewoon echt een hele typische geur.
-
Jup de geur van coccidiose herken je gelijk als je het eenmaal geroken hebt. Kan het alleen niet echt omschrijven.
-
13 hours ago zei happy211:
Nog wat extra tips: Je kunt proberen op je knieën op de grond te gaan zitten in een soort v met je voeten bij elkaar, en dan je konijn tussen je benen te houden. Dan kan hij als het goed is niet naar achter kruipen, dan komt hij tegen jouw lichaam aan.
Ik weet niet of het bij een groot konijn zoals een duitse reus lukt, maar ik wikkel ze meestal in een handdoek. Dan kunnen ze met hun pootjes nergens heen.
Allemaal niet erg prettig, maar als het echt niet lukt op een andere manier, dan moet het soms. Die medicijnen moeten toch naar binnen.
Bij een groot konijn ga ik er gewoon bovenop 'zitten' 😅 uiteraard niet met je gewicht, ik heb nu een Vlaamse reus met een abces dat gespoeld moet worden dus dat duurt een stuk langer dan medicatie geven. Herinnert me eraan dat ik meer moet sporten zullen we maar zeggen.
Maar goed, je kunt het konijn dan echt met je lichaam klem zetten. Werkt nog beter dan bij een klein konijn. Het konijn kan niet naar achteren en voor kun je met je ene hand de kop fixeren en de andere hand de benodigde handeling uitvoeren.
-
Oudere konijnen hebben vaak minder bespiering op de rug, je merkt dat vooral als ze qua gezondheid een mindere periode hebben gehad en daardoor gewicht verloren zijn. Aankomen lukt nog wel, maar die spiermassa weer opbouwen niet. Daarom is het niet ongewoon dat konijnen vanaf een jaar of 6-8 wat bottiger aanvoelen terwijl ze geen ondergewicht (of misschien zelfs overgewicht) hebben. Sommige konijnen hebben ook gewoon zo'n bouw en hebben dit hun hele leven, kan ook.
-
2
-
-
Het hangt ook nogal af van wat voor medicatie het is, dat heb je wellicht in het andere topic geschreven maar het is makkelijker om dat hier ook even te vermelden. Als je konijn bijvoorbeeld gas heeft komt het, zeker in de eerste fase van de behandeling, wel nauw met darmstimulans en pijnstiller. Met oogdruppels of antibiotica kijk ik echt niet op een uurtje meer of minder er tussen.
-
11 hours ago zei JokeC:
@mystique, hoe ging dat dan voor er drie entingen in één flesje zaten? Waren de losse vaccinaties dan goedkoper toen?
Qua inkoop kom je op ongeveer hetzelfde uit mits je uit gaat van de eerdere nobivac myxo rhd en een rhd2 vaccin zoals eravac of filavac in een grootverpakking. (Single dose filavac was wel duurder.) Dus op zich zouden de kosten voor mensen die volledig vaccineren niet significant gewijzigd moeten zijn. Wat Marjolein zegt klopt echter wel, je had dan nog de keuze voor deels vaccineren en bent daarmee goedkoper uit. Als je bijv de filavac koos dan was je konijn wel beschermd tegen beide rhd varianten terwijl dat (in grootverpakking) een goedkoop vaccin is. Wij hebben alleen bij uitzondering filavac gebruikt dus ik weet niet of deze nog in productie is, de myxo rhd bij mijn weten in elk geval niet meer. Maar ik kan me daarin vergissen hoor, wij zijn juist blij met het nieuwe vaccin dus direct overgegaan.
-
1
-
-
6 hours ago zei Lienappelsien:
Recovery wordt wel snel slecht als het over de datum is, al verschilt het per zakje. Dan wordt het anders van kleur en een beetje plakkerig. Van critical care weet ik het niet. Ik heb daar een keer een flinke zak van gehad, maar het vervolgens voor de houdbaarheidsdatum niet nodig gehad... Fijn dat het niet nodig was, maar wel zonde dat dat dure spul in de prullenbak belandt.
Je kan het spul bekijken en het proberen, maar zoals @Jamesthebunnybutler al zei kan je ook over een paar brokjes kokend water gooien en er zo een papje van maken. Wel af laten koelen natuurlijk, maar dat gaat heel snel, of je doet er nog wat koud water bij. Met kokend water wordt het vrij makkelijk een papje.
Hopelijk knapt ze snel weer op!
Je kan Critical Care zowel in droge als aangemaakte vorm invriezen, mocht het nog eens voorkomen. Heb (nog) geen ervaring met invriezen van een hele zak maar ik vries altijd kant en klare spuiten in.
-
1
-
-
Nou, zowel met de voeding als de spuiten is in principe niks mis, alleen dit is echt een gevalletje al doende leert men. Het verschilt echt per persoon (en konijn) wat prettig werkt. Ik bekijk per situatie wat voor spuiten ik pak. Algemeen gezien heb ik het liefst de spuiten van Monoject (die kun je via Medpets bestellen al dan niet samen met Critical care), dat zijn 12 ml spuiten dus komt dichterbij wat jij gebruikt hebt. En van Science Selective kun je prima dwangvoer maken, heel handig omdat je het toch al in huis hebt en de samenstelling is goed. Alleen het is wel lastiger om daar een glad, dun papje van te maken dus als je in vervolg met kleinere spuiten wil gaan voeren is dat iets om rekening mee te houden.
-
1 uur geleden zei BaasjevanBrownie:
Haha ja dat had ik inmiddels ook ontdekt. Ben haar al flink aan het irriteren geweest gisteravond en vannacht, maar dan blijft helaas bij 1 hap.
Maar ze krijgt nu meer eetlust, heeft een heel bosje peterselie op en weer 5 brokjes.
Medicijn geven ging goed, maar daar zat een 1 ML spuit bij en ik dwangvoerde met een 20 ML spuit uit de webshop hier. Die gaat gewoon veel minder makkelijk in dat kleine bekkie 😳
Aangezien ze hartstikke goed eet (naar omstandigheden) hoef je nu niet meer te dwangvoeren, maar mocht het nog een keer nodig zijn, gebruik dan gerust 1 ml spuiten daarvoor. Ik raad je dan wel aan om echt dwangvoer (ik adviseer Critical Care, Supreme Recovery zitten toch wat meer grove vezels in) te gebruiken, dat is praktischer in gebruik met oog op verstopte tuitjes enz. Als je het niet te dik maakt wil het in een kleine spuit ook echt prima. Wat je dan het beste kunt doen is zorgen dat je meerdere 1 ml spuiten hebt die je allemaal gevuld klaar kunt leggen. Het vullen van kleine spuiten gaat het makkelijkste door een grote spuit te vullen en dan de kleine spuitjes daarmee volspuiten. Ietwat omslachtig maar met een lepeltje een 1 ml spuit vullen is niet aan te raden 😅
Bij konijnen die echt flink ziek zijn gebruik ik graag 1 ml spuiten, is makkelijker om hele kleine 'hapjes' te geven en wat verder achterin het bekkie te spuiten. Als je (nog) niet zo handig bent met dwangvoeren kan het ook echt een uitkomst zijn.
-
1
-
1
-
-
Niets gelezen maar ik wacht tot de dag na steriliseren met dwangvoer. Heb in een topic van kenijn hierover een poosje geleden volgens mij eea uitgelegd erover. Ben te moe het te herhalen 😅
Het kan behalve stress in deze situatie weinig kwaad dus bij twijfel kun je het altijd doen.
-
13 minuten geleden zei Baileyyy:
De voedster is nu 4,5 maand oud. Ik hou het in de gaten nu.
Na hoeveel dagen zou ik wat moeten zien? Ik voelde net aan haar buikje en het voelt hard en anders dan bij het mannetje en ik voel dikke grote tepeltjes. Alsof er een paar kleine waterballonnen in haar buik zitten.
Blijf vooral van je konijn af, daar schiet je niks mee op want je weet niet hoe het hoort te voelen en het kan wel stress en onrust geven. Je voedster zat dus een maand geleden behoorlijk op het randje qua vruchtbare leeftijd en dus - ongeacht de uitkomst nu - een heel dom advies geweest van je dierenarts. Weet je overigens zeker dat die leeftijd klopt? Vorige week schreef je in een ander topic vijf en drie maanden?
Het is niet onderzocht hoe lang een ram nog precies vruchtbaar blijft na castratie, maar de genoemde 14 dagen zijn echt ruim genomen (juist om dit soort situaties te vermijden), er zijn ook opvangen die na 10 dagen al koppelen. Doorgaans bevallen ze kort (max. 24 uur maar meestal veel korter) na het bouwen van het nest, maar niet alle konijnen zijn hetzelfde natuurlijk. Ik ga er vanuit dat als ze drachtig is, het niet lang meer zal duren. Haal al die kranten weg, geef ruim voldoende veilig nestmateriaal en laat haar verder met rust, niet meer voelen etc. Als ze op 15 mei nog niet bevallen is kun je er sowieso zeker van zijn dat dat niet meer gaat komen.
-
1
-
-
Wat is de precieze geboortedatum van de voedster dan? In principe zijn rammen na de castratie op z'n best nog maar enkele dagen vruchtbaar, je konijn zou op 5 april gedekt moeten zijn om vandaag te bevallen. Met dit soort dingen kun je er beter vanuit gaan dat het wel gaat gebeuren en voorbereid zijn, maar de kans lijkt mij klein.
Overigens is een nest van kranten echt niet handig (bij een echte dracht, bij schijndracht boeit het niet), ik zou overwegen dit weg te halen en alleen stro/hooi aan te bieden voor een nieuw nest.
-
28 minuten geleden zei BaasjevanBrownie:
Dankjewel @Dollie voor je uitgebreide toelichtingen, info en meedenken!
Ik had dit artikel op Bb gelezen:
https://www.bunnybunch.nl/informatie/castratie-en-sterilisatie-bij-konijnen
en daar staat:
Laat bij een voedster ook de baarmoeder verwijderen!
Bij honden en katten word bij castratie van een vrouwtje de baarmoeder vaak niet weggehaald, of pas na een bepaalde leeftijd. Ze halen alleen de eierstokken weg. Deze verschrompelt bij honden en katten namelijk, en zorgt zonder de eierstokken niet voor problemen. Veel (niet-zo-konijnkundige) dierenartsen passen dezelfde methode toe bij konijnen en laten de baarmoeder zitten als deze er gezond uit ziet.... maar bij konijnen werkt het net even anders! Ook als de eierstokken wel zijn weggehaald, kan de baarmoeder op latere leeftijd nog voor problemen zorgen! Met als risico dat er voor een 2e keer een castratie nodig is bij je voedster, terwijl je juist die problemen had willen voorkomen! Laat je je voedster castreren, benadruk dan altijd even bij de dierenarts dat ze ook de baarmoeder weg halen, en niet alleen de eierstokken! Een goede konijnkundige dierenarts zal als het goed is standaard bij castratie van een voedster zowel de eierstokken als de baarmoeder er uit halen.en:
Baseer je beslissing of je naar die dierenarts gaat vooral op zijn kundigheid met konijnen. Stel vragen, bijvoorbeeld:
- Verwijdert u bij de castratie/sterilisatie van een voedster zowel de baarmoeder als eierstokken? (het antwoord moet ja zijn).
BB is mijn bron van info 😉 dus ik dacht heel zwart-wit dat baarmoeder verwijderen echt noodzakelijk was en een da die dat niet doet niet zo konijnkundig is.
Ja, ik snap jouw redenatie hoor. En BB is natuurlijk geen onbetrouwbare bron. Bij mijn weten is dit iets waar geen volledige consensus over/hard bewijs voor is, maar ik kan er natuurlijk ook naast zitten. Je kunt er wel van uit gaan dat als de baarmoeder wel blijft zitten, de kans klein is dat er alsnog iets mee gebeurt. Ik kan mij voorstellen dat een dierenarts die van mening is dat de ingreep veel zwaarder is bij verwijderen van baarmoeder (nogmaals, ik denk persoonlijk dat dat nogal meevalt) zou kunnen vinden dat de zwaardere ingreep niet opweegt tegen een eventuele kleine kans op alsnog problemen. We weten in elk geval wel dat er niet om de haverklap zieke konijnen mét baarmoeder maar zonder eierstokken bij dierenartsen aangeboden worden. Er zijn mij persoonlijk maar twee verhalen (via via) bekend waarbij hier wel sprake van was. Ik zeg dit ook vooral omdat misschien anderen dit lezen nadat bij hun voedster wel alleen de eierstokken verwijderd zijn (of niet duidelijk/bekend is of dit gedaan is), dat is geen reden tot paniek.
Desalniettemin zou mijn advies altijd zijn om gewoon voor de zekerheid van verwijderen te gaan. Ook in jouw geval zou ik dat zonder twijfel doen. Ik heb vandaag weer vier dames bij de dierenarts zitten en daar gaat de baarmoeder ook uit, net als bij de honderden anderen die hen al voor zijn gegaan. Die onzekerheid zou ik los proberen te laten, je doet niet iets extreem heftigs, als dat zo was dan zou dit geen standaard beleid zijn bij de dierenarts die je gekozen hebt en bij vele, vele anderen. O.a. Dierenkliniek Wilhelminapark adviseert ook om standaard de baarmoeder te verwijderen.
-
1
-
2
-
-
9 hours ago zei BaasjevanBrownie:
Bedankt voor je uitgebreide toelichting @Dollie dat wist ik niet. Haal ook al mijn info “maar” van BB en daar staat heel duidelijk dat allebei verwijderd moet worden. Maar het is dus niet helemaal duidelijk of het ook nodig is om baarmoederkanker te voorkomen? En voor de hormonen is het sowieso niet nodig? Dan heb ik misschien wel wat abrupt de boel afgerond naar ze 🙈
Al moet ik zeggen dat ik het ook wel prettig vind dat hier voorcontrole en uitgebreidere nazorg bij inzit. Dat geeft ook wel een fijner gevoel.
Moet wel bekennen dat ik me nu ook weer schuldig begin te voelen dat ik dan de operatie misschien zwaarder maak dan noodzakelijk was...
ppffff wat een dilemma’s.
Vond de keuze tussen plaatselijk verdoofd en onder narcose castreren van Brownie al zo moeilijk en nu dit weer.
Voor de hormonen is het inderdaad echt niet nodig, de baarmoeder is op zichzelf een compleet nutteloos en waarschijnlijk onschadelijk orgaan. Dat was ook mijn voornaamste motivatie om jouw bericht te nuanceren, want dat stukje klopt namelijk echt niet. De discussie over wel/niet verwijderen van de baarmoeder is wat lastiger, daar hangt het antwoord af van wie je het vraagt (of wiens artikel je leest dus) vermoed ik. Ik ga daarin met jouw redenatie mee, daar moet je je ook echt niet schuldig om voelen of over gaan twijfelen. Ik zet ook mijn vraagtekens bij hoeveel zwaarder dat herstel dan zou zijn, maar ik vind ook dat je niet moet oordelen over dingen waar je geen ervaring mee hebt.
En hoewel de kundigheid van dierenarts 1 wellicht niet ter discussie hoeft te staan, doet dat niks af aan het feit dat jij duidelijk aangaf dat je wilde dat de baarmoeder verwijderd zou worden, en dat zij dan vervolgens ja zeggen en blijkbaar nee doen. Dat zou mij ook een onprettig gevoel geven. Prima als ze zeggen: Sorry mevrouw, maar wij doen dat niet omdat... Dat geeft jou de kans om je mening te herzien omdat ze een goed verhaal hebben, of om meer te lezen hierover, of om te zeggen ik ga naar een ander want voor mij is het wel belangrijk. Maar ze ontnemen je de kans een geïnformeerde beslissing te nemen en beslissen voor jou wat het beste is, zonder dat te communiceren. Ik heb vrij recent twee keer gehad dat de communicatie met een dierenarts(assistent) niet zo lekker liep, waarvan één keer ook letterlijk om ingreep X gevraagd en puntje bij paaltje ter plekke bleek dat ingreep Y te zijn (die ik dus ook NIET wilde). Beide keren niet erg tevreden geweest over het verloop en ook zeer zeker geen vertrouwen in de desbetreffende praktijken aan overgehouden.
Er spelen hier dan twee dingen mee, het eerste is dat je als leek simpelweg niet alles tot in details kunt begrijpen. Dat hoeft ook niet, daar heb je de dierenarts voor. Alleen je wil dan wél dat dat wat je wel weet en dus wel kunt beoordelen, overeenkomt met de visie van jouw dierenarts. Het is natuurlijk niet gegarandeerd zo dat als ze - ik zeg maar wat - de narcose gebruiken waar jij uitgebreid over gelezen hebt en dus weet dat deze goed is, dat ze dan ook automatisch de juiste pijnstilling gebruiken of dat het advies over een behandeling dat ze je over twee jaar een keer gaan geven exact klopt. Maar het beetje kennis dat jij hebt is de enige maatstaf die je hebt en vanuit dat moet wel het vertrouwen ontstaan dat ze weten wat ze doen, want het is simpelweg onmogelijk voor ons als niet-dierenartsen om bij alle andere beslissingen alles te weten. En het tweede is in het verlengde daarvan, jij moet je dier daar achterlaten en geeft dan een stukje controle op. Natuurlijk mogen ze niet van alles gaan doen zonder jouw toestemming, maar je bent er niet bij en dan moet je er gewoon vertrouwen in kunnen hebben dat wat ze doen strookt met jouw visie. Dierenarts 1 kan nog zo kundig zijn (ik kan daar niet over oordelen) maar dat stukje vertrouwen is waarschijnlijk echt weg nu, terwijl dierenarts 2 je een veel beter gevoel geeft. Dan is die afweging voor mij heel simpel.
-
Baarmoederproblemen ontstaan vrijwel altijd onder invloed van hormonen. De kans dat er nog iets met de baarmoeder gebeurt als deze blijft zitten (zonder eierstokken dus) is op z'n minst klein. Bij poezen weten ze dat de baarmoeder verschrompeld en totaal onschadelijk is, maar bij konijnen is daar geen onderzoek naar gedaan. Sommige dierenartsen nemen aan dat wat voor katten geldt, ook van toepassing is op konijnen. Wat dan vaak aangehouden wordt is dat de baarmoeder bij een konijn van ouder dan twee jaar sowieso verwijderd wordt en natuurlijk ook als ie er niet goed uit ziet. Een konijn is natuurlijk geen kat, dus of die aanname terecht en verstandig is kun je je afvragen. Mijn persoonlijke redenatie is dat er nooit een probleem kan ontstaan met een orgaan dat er niet meer in zit. Bij mijn konijnen wordt de baarmoeder dus altijd verwijderd. Er zijn dierenartsen die dit niet doen omdat de ingreep er zwaarder door wordt naar hun idee, ik kan daar geen eerlijk oordeel over geven want ik heb nog nooit een konijn meegemaakt waarbij alleen eierstokken verwijderd werden. Ik kan alleen zeggen dat ik de ingreep mét verwijderen van baarmoeder niet als extreem zwaar ervaar. In theorie zou je bij het verwijderen van de baarmoeder wellicht ook meer kans op verzakkingen e.d. hebben maar voordat iemand dát een keer gaat onderzoeken zijn we nog wel wat decennia verder.
Het is geen zwart/wit gebied in elk geval, maar ik begrijp heel goed dat je op safe wil spelen. De keuze voor een andere dierenarts lijkt me heel verstandig, puur en alleen al omdat je wel je konijn daar achter moet laten.
-
3
-
-
12 minuten geleden zei BaasjevanBrownie:
Dus die waar ik in eerste instantie de afspraak had: dierenkliniek Spijkenisse, kan wel van de lijst met konijnkundige artsen af. Heel bizar om alleen de eierstokken te willen verwijderen. Begrijp het ook niet helemaal, toen ik de eerste keer belde zei ik dat ik de eierstokken en baarmoeder wilde laten verwijderen van mijn konijntje. Toen verbeterde ze het woord “castratie” in “sterilisatie” en zei ik nog; “verwijderen van de baarmoeder heet toch castratie?” Blij dat ik nog even een dubbelcheck heb gedaan! Zal dat arme beestje toch hebben laten opereren, 150 euro en dat allemaal voor niets! Nog steeds hormonaal gedrag en kans op baarmoederkanker!
Castratie is het verwijderen van de eierstokken, niet de baarmoeder. Hormonen worden aangemaakt door de eierstokken, dus het al dan niet laten zitten van de baarmoeder maakt voor hormonaal gedrag niet uit, daarbij is alleen het verwijderen van de eierstokken van belang. Over het laten zitten van de baarmoeder is veel discussie onder dierenartsen, omdat niet volledig zeker is dat er niks meer met de baarmoeder kan gebeuren zou ik deze altijd laten verwijderen. Toch zou ik een dierenarts op basis van deze informatie niet per se onder niet konijnkundig scharen, al is dit natuurlijk wel iets waar ze je duidelijk over moeten voorlichten op het moment dat je aangeeft graag beide te willen laten verwijderen. Castratie van vrouwelijke dieren wordt door bijna iedereen sterilisatie genoemd, daar valt niemand over behalve mensen hier op Bunnybunch 😅
Ik wil niet zeggen dat je toch naar deze dierenarts moet gaan of had moeten gaan, want je moet 100% vertrouwen hebben als je je dier achterlaat natuurlijk.
-
1
-
-
Een konijn met een mogelijk gezwel, chronische gebitsproblemen en een telkens verslechterend herstel dat bovendien niet bij het huidige baasje kan blijven en daarom effectief eigenlijk nergens terecht kan want hoeveel mensen willen een konijn met bovenstaande problematiek adopteren? Ik kan me echt niet voorstellen dat ze daar enorme (gewetens)bezwaren tegen kunnen hebben.
De slagingskans van een darmoperatie is vrij klein bij een konijn overigens.
-
1
-
-
Op basis van dit verhaal (waar wel wat onduidelijke details inzitten) zou ik haar laten euthanaseren. Mocht je dat (nog) niet willen, dan zou ik voor een second opinion naar een andere dierenarts gaan. Een andere narcose zou wellicht het herstel makkelijker kunnen maken bijvoorbeeld. Op dezelfde weg doorgaan doe je haar duidelijk geen plezier mee en lijkt me daarom niet zinvol. De kans dat je een nieuw baasje zal vinden vanuit deze situatie lijkt me ook nihil, bovendien zal dat niks veranderen aan de reactie op de narcose. Je verhaal over het gezwel is te vaag om iets zinvols over te zeggen.
-
3
-
-
Ik hoop dat het proces bij jouw konijn minder moeizaam verloopt en dat hij inderdaad daarna nog een lange tijd met hoge kwaliteit van leven voor zich heeft. Mijn ervaring is er ook maar eentje, misschien als je tien andere mensen spreekt je tien andere verhalen krijgt. Sterkte en beterschap!
-
1
-
-
Als je wil opereren zou ik daar ook zeker niet mee wachten, het probleem wordt inderdaad alleen maar gecompliceerder. Ik zou zelf dus in sommige gevallen voor euthanasie kiezen als het niet meer gaat, niets doen is meestal ook geen optie.
De wondverzorging vond ik niet zo ingewikkeld, al kan ik me voorstellen dat het best even slikken is als je een dergelijk proces nog niet eerder meegemaakt hebt. Maar het was flink pijnlijk voor het konijn en als het dan elke dag alleen maar erger lijkt te worden in plaats van beter dan zakt de moed je wel in de schoenen. Het kantelpunt kwam echt net op het moment dat ik dacht dit is een zinloze lijdensweg aan het worden. Het herstel heeft zeker zes tot acht weken in beslag genomen.
-
Ik vond dit een hele pittige ingreep qua nazorg. Genezing verliep moeizaam en langzaam, terwijl de wondverzorging zeer onaangenaam was voor het konijn. Ik heb wel een paar keer overwogen om de handdoek in de ring te gooien eerlijk gezegd. Inmiddels is dit drie jaar geleden en gaat het nog steeds goed met het konijn, al moet het oor volgens mij nog steeds regelmatig schoongemaakt worden. Maar de kwaliteit van leven is goed en het is een blij beestje, dus op zich was het hele verhaal wel de moeite waard.
Ik wil niet zeggen dat je het niet moet doen, maar neem de informatie die je dierenarts gegeven heeft over de nazorg heel serieus en vat het niet te licht op. Ik heb behoorlijk wat ervaring met ingewikkelde(re) ingrepen, nazorg en wondverzorging maar het viel mij vies tegen. Ik zou het sterk van het konijn af laten hangen of ik nogmaals voor deze operatie zou kiezen.
Ergens op deze pagina staat een stukje verslag van hoe het destijds verlopen is. Misschien heb ik daarna ook nog wel eens een update geplaatst maar dat weet ik niet.
-
Waar woon je? Ik wil het konijn eventueel wel opvangen als de afstandsbijdrage (20 euro) betaald wordt.
-
2
-
Het algemene vaccinatietopic 2021
in Gezondheid archief
Geplaatst: