Ga naar inhoud

Prop in maag


MarleenK

Aanbevolen berichten

Hallo,

Ik heb voor dierendag een matje voor katten bij de Action gekocht voor mijn twee konijnen, zodat ze daar lekker op konden liggen. Dat deden ze ook, lekker languit, en ze knaagden er gelukkig niet aan. Ze zijn sowieso niet echt knagerds, de handdoeken die in een deel van het hok liggen zijn altijd intact gebleven en ook een tentje van stof en een plastic tunneltje van de Action laten ze mooi met rust. Maar maandagavond hebben ze toch aan dat matje zitten knagen, en heeft een van de konijnen, Suze, er wat van binnen gekregen. Helemaal niet veel, het is van stof en van dat witte spul van binnen (niet echt schuim maar van dat witte draadspul), maar volgens mij heeft ze alleen een beetje van de stof van de buitenkant op. Het gaat echt om een heel klein beetje, ongeveer driekwart duim in lengte en breedte (niet in dikte!). Mijn vorige konijn heeft ook een keer van een mandje en een keer van een tentje wat binnengekregen (waarna ik die er toen meteen heb uitgehaald), ook ongeveer deze hoeveelheid, en die is gelukkig daar niet ziek van geworden.

Ik heb natuurlijk meteen alles van stof uit het hok gehaald, ik wil hier geen risico meer mee lopen. Maar een van mijn konijnen heeft de nacht dat ze had geknaagd flinke diarree gekregen door het hele hok heen en zat helemaal onder. Ik heb haar gelijk schoongemaakt en ben met spoed naar de dierenarts gegaan. Daar bleek dat ze een prop in haar maag had en darmen die niet meer goed aan het werk waren, ze at ook niet. Ik ben haar gisteren 4x daags ciseral en 2x daags carprofen en dwangvoeding om de 1,5u gaan geven. Gelukkig begonnen haar darmen wel weer te werken, want gisterenavond legde ze wat keutels en 's nachts is ze flink aan de diarree gegaan. Wel erg rot voor haar, maar de darmen werken in ieder geval weer wel. Ik heb haar vannacht om de 2,5u schoongemaakt en gedwangvoerd. Vanmorgen weer naar de dierenarts geweest en haar darmen werken inderdaad weer goed, dat ze diarree heeft komt ook door de medicijnen en het wortelhapje wat ik haar geef dus dat was niet zo erg. Maar de prop in haar maag zit er helaas nog steeds. In overleg met de dierenarts heb ik afgesproken dat ik nog twee dagen doorga op deze manier, omdat haar darmen nu wel goed werken en ze redelijk alert is. Vrijdagochtend moeten we terug en als het dan onveranderd is moet ze worden geopereerd, met als kans 50-50 dat ze het overleeft. Ik wil er alles aan doen om haar te helpen, ik heb haar binnen en houd haar warm met warme handdoeken en snugglesafes, en leg steeds vers voer klaar voor het geval ze toch gaat eten, en blijf doorgaan met de medicijnen en dwangvoeren. Ik ben haar ook vanaf 10 uur vers ananassap gaan geven, in de hoop dat de prop in de maag daarmee losser wordt. Het kan zijn dat de stukjes van het matje gemengd zijn met haren en dat een bol is geworden, de dierenarts had het nog nooit zo erg meegemaakt, zeker gezien de kleine hoeveelheid die ze maar van het matje opheeft (die had ik ook meegenomen naar de dierenarts).

Hebben jullie misschien nog anders tips? Ik had echt niet verwacht dat ze hiervan zouden knagen, en dat ze van dit kleine beetje zo ziek zou worden, anders had ik echt echt echt niet dat stomme rotmatje in het hok gelegd. Achteraf heb ik daar vreselijk spijt van, maar ik had dit echt echt niet verwacht en ik zorg echt goed voor mijn konijnen en wil haar er echt heel graag bovenop helpen. Als jullie me zouden kunnen steunen en/of nog extra tips hebben, dan zou ik daar erg mee geholpen zijn. Het gaat om mijn lieve Suze, een voedster van 13 mei 2013, uit de opvang (ze kwam uit een ongewenst geboren nestje). Ze was verder altijd gezond en haar tandjes staan goed. Ze weegt 1267 gram en blijft ongeveer zo groot, het is een gekruiste dwerg.

Groetjes,

Marleen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties. Het is inderdaad wel echt domme pech, want zo'n reactie op een heel klein beetje stof is ook niet normaal. Ik ga er voortaan toch geen risico meer mee lopen, maar ik weet wel dat ik dit ook niet echt had kunnen verwachten dus ik het me ook niet helemaal kan kwalijk nemen. Maar het is zo rot, als ik dat matje niet erin had gelegd was dit niet gebeurd waarschijnlijk :( Bovendien heb ik in heel korte tijd mijn twee vorige konijnen in moeten laten slapen. Mijn eerste konijn, Peter, na 5 maanden, die heb ik tijdens mijn vakantie naar opvang Het Knabbelhuis in Deurne gebracht, waar hij geweldig is verzorgd en het goed heeft gehad, maar helaas ineens de laatste twee dagen last kreeg van gas, het warme weer heeft hier waarschijnlijk een grote rol in gespeeld. Ik heb hem zelfs nog 's nachts laten opnemen bij een hele lieve en konijnkundige dierenarts waar de opvang mee samenwerkt, die hem tot half 2 's nachts nog heeft verzorgd in haar eigen huis, maar dat mocht helaas niet baten. Op het laatst slikte hij de infacol niet meer door en heeft ze hem moeten laten inslapen omdat hij toen helemaal uitzette. Ik had hem een maand daarvoor laten castreren zodat er een konijnenvriendinnetje bij hem kon zijn. Het voedstertje, Layla, hebben we toen wel opgehaald (we hadden al weken contact met de fokster, die ons wekelijks foto's stuurde van haar), en voor haar hebben we een lief rammetje, Teun, uit de opvang gehaald van 2 jaar oud. Eenmaal hier kreeg dit rammetje na een week last van kwijl op zijn kin, dus gelijk naar de dierenarts gegaan omdat ik een haakje op zijn kies vermoedde (gelukkig at hij nog wel) en dat was inderdaad zo en die is meteen weggehaald. Toen was een week later Layla ineens heel sloom. Ze at nog wel, maar echt heel langzaam, en was veel minder levendig dan normaal. Meteen naar de dierenarts, bleek ze bloedarmoede te hebben, traagwerkende darmpjes en haakjes over al haar kiezen. Gezien haar jonge leeftijd (3mnd) en de ernst van de haakjes, verwachtte de dierenarts dat die haakjes elke maand of om de maand weggehaald zouden moeten worden. Ik heb toen besloten haar in te laten slapen, ze was al zo zwak en ik wilde haar niet haar leven lang onder narcose laten gaan meerdere keren per jaar.

Toen ben ik weer naar de opvang gegaan en heb ik de voedster, Suze, waar dit verhaal over gaat, meegenomen naar huis. Gelukkig verliep de koppeling redelijk vlot en waren Suze en Teun erg leuk samen. En nu dus dit verhaal. Ik ben zo wanhopig, ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik weet dat ik echt vreselijk veel pech heb gehad met mijn konijnen tot nu toe, terwijl ik echt goed voor ze zorg. Ik heb een buitenhok met twee verdiepingen en daar heb ik een vaste ren aan laten bouwen van 1.80m x 2.80m (x0.7m hoog) zodat ze lekker veel ruimte hebben. Ze krijgen science selective, verse kruiden die ik voor ze verbouw uit de tuin (peterselie, selderij, rozemarijn, tijm, citroenmelisse) en heel veel liefde en aandacht. Ik baal er daarom ook zo erg van dat het deze keer ook echt voor een deel door mij komt! Ik voel me zo schuldig en zo rot. Ik wil haar echt erbovenop helpen, het is niet eerlijk als ze door dat rotmatje zou overlijden. En wat moet ik dan? NOG een keer een konijn erbij halen? Ik heb echt de hoop een beetje verloren. Konijnen zijn zo geweldig leuk, maar ik heb er voor een heel groot gedeelte van de tijd vooral ontzettend veel stress van gehad.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is niƩt jouw fout. Je hebt dat matje toch niet opzettelijk gegeven opdat ze er zou van eten? 'Sterf, jij verderfelijk konijn!'

Pas op, ik ken het gevoel, en ik denk bijna iedereen hier op BB. Ik verzorg momenteel met een driepoter, vorige week een pootje laten amputeren. En omdat een mens een mens is, zoek ik de reden hiervoor. Hij kan in principe zijn pootje zelf gebroken hebben door te stampen. Door van de tunnel te vallen. Door te enthousiast achter Luna aan te lopen. Blijven haken in een knabbeltak. Weet ik veel. Maar ik verdenk de nieuwe wc. 'k Weet niet, een gevoel. En had ik die nieuwe wc niet gegeven, was het misschien niet gebeurd. Toch? Want dan zouden ze de oude wc nog gehad hebben en daar is anderhalf jaar niets mee voorgevallen. Maar ik heb die nieuwe wc gegeven om goed te doen, omdat ze veel groter was dan de vorige.

Enfin, ik bedoel maar, je hebt het niet opzettelijk gedaan, en je doet nu wat je kan, dus voel je niet schuldig. Veel andere mensen kijken niet eens om naar hun konijnen, klein hokje en alle dagen een handje voer, en die zouden niet eens gezien hebben dat hun dier ziek is. Jouw dieren hebben het goed bij jou. Maar het blijft een feit dat konijnen erg kwetsbare dieren zijn, zo zitten ze in elkaar. En jij hebt nu wel veel pech gehad, maar ik hoop van harte dat dit keert, en dat je vanaf nu tien jaar mag genieten van je dieren. :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ze is overleden. Hij heeft haar nog opengemaakt om te kijken wat het was. Hij vond verrassend weinig van het matje terug, het was eigenlijk een klomp brokjes. Haar maag is waarschijnlijk uitgezet door gas, bv doordat er een brokje even in de darmen is blijven hangen, en zo uitgezet dat de maagspieren kapot zijn gegaan. Je weet natuurlijk niet waardoor het uiteindelijk allemaal is gekomen, maar in ieder geval niet door het matje dus. Toch wel fijn om te weten. Dierenarts gaf ook nog aan dat het echt niet mijn schuld is en science selective hartstikke goede brokken zijn, en ze at ook zo'n 4 grote hooiballen in haar eentje per dag dus kreeg ook genoeg hooi binnen en dronk ook hartstikke goed water. Het blijft een raadsel wat er nou precies is misgegaan, dierenarts heeft dit ook nog nooit meegemaakt. Gelukkig heeft ze niet lang hoeven te lijden.. Ze zakte in elkaar bij de dierenarts en die heeft haar nog heel snel een spuitje gegeven om haar in te laten slapen, en haar hartje stond gelukkig meteen stil. Ze begon flink te stuiptrekken en met haar bek te trekken en een soort gilletjes uit te stoten. Heel akelig, maar het hartje stond toen al stil dus daar heeft ze gelukkig zelf niks van meegekregen.

Voorlopig even geen vrouwtje erbij, even rust. Over een maandje maar weer verder kijken of ik Teun opnieuw ga koppelen.

Bedankt voor jullie reacties.

Link naar reactie
Delen op andere sites

He bah wat een ellende heb je toch steeds zeg. Voel je niet schuldig, hier kan je echt niks aan doen.

Dat je even rust wil kan ik me goed voorstellen. Heel erg veel sterkte.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ahh wat onwijs sneu, sterkte!

Ik ben altijd heel bang dat mijn konijntjes ook zo een prop krijgen. Mijn tante had vroeger een konijn die aan het kleed had gevreten en overleden is aan een maagprop ook :(

Mijne trekken (misschien ook soms eten) ook wat aan het kleed binnen.. Al weten ze dat het niet mag, maar zo vragen ze om aandacht.

Sterkte voor jullie. Arme Teun ook! :(

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh erg zeg. Zo veel verdriet in zo'n korte tijd. Ik had bij je eerste post al mijn twijfels of het matje er Ć¼berhaupt wel iets mee te maken had, zo'n klein stukje, sommige konijnen vreten halve plastic bakken en handdoeken naar binnen zonder iets eraan over te houden.

Fijn dat nu ook helemaal duidelijk is dat dat er echt niets mee te maken had. Maar wat een pech heb jij met de konijnen.

Heb je de fokker van dat konijn met de verkeerde stand van de kiezen doorgegeven dat ze dat had? Want dat is echt erg, dat mag eigenlijk echt niet voorkomen bij de fok van konijnen. Het is belangrijk dat zij dit weet zodat ze de ouders van dit konijn niet opnieuw nestjes laat krijgen.

Heel veel sterkte met weer een verlies. Ik snap de twijfel om nog een konijn te nemen na zo ontzettend veel zorgen en pech. Kom eerst maar eens een beetje bij en beslis daarna pas, als Teun ten minste gewoon blijft eten en zo en niet achteruit gaat door verdriet. Dan kan je over een maandje of zo wel weer verder kijken.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heeeel erg bedankt voor al deze lieve reacties, dat steunt me enorm. Met Teun gaat het godzijdank hartstikke goed, hij is heel levendig en eet hartstikke goed dus voorlopig lijkt hij er nog niet onder te lijden dus ik hoop dat dat zo blijft.

Aan de fokster heb ik het inderdaad al doorgegeven. Zij vond het ook supererg en heeft ook meteen het geld teruggestort en ze haalt het konijn ook uit de fok, ze heeft nog een paar keer gemaild dat ze het zo erg vind en dat ze me echt dat konijntje niet verkocht had als ze dit had geweten. Had alsnog niet mogen gebeuren, maar helaas is het wel gebeurt en gelukkig pakt de fokster dat dan ook op.

Nogmaals heel erg bedankt voor jullie reacties, jullie hebben geen idee hoeveel goed mij dit doet om dit allemaal te lezen, echt een hele steun.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het positief dat de fokster het zo opvat. Hoe vaak hoor je wel niet dat je totaal niet serieus genomen wordt en ze kwaad worden. Ik ben echt blij dat zij het heel erg goed oppakt, in mijn ogen de goede fokker. :) Het ras gezond en in stand houden.

Ik ben blij dat het met Teun goed gaat

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .