Ga naar inhoud

schuw konijn


neskevdb

Aanbevolen berichten

Hallo

Ik heb reeds op bunnybunch een aantal keer een discussie geopend omwille van mijn zieke konijntje Muffin en het inmiddels overleden konijntje pralientje.

Muffin heb ik in huis gehaald daar de andere van de nest doodgebeten zijn geweest.

Muffin had aanvalswonden, niet één maar hele lijfje vol, maar wonderbaarlijk is ze hier goed van genezen.

Iedere dag, gedurende een maand heb ik me met Muffin bezig gehouden qua verzorging.

Om 5 uur s 'ochtens antibiotica geven, wonden uitspoelen en ontsmetten, kooi ontsmetten, enz...enz....

In die periode kon Muffin er echt wel van genieten van in een handdoekje gewikkeld te worden en op mijn borst te slapen.

Muffin begon meer en meer naar me toe te komen en als ik nog maar haar kooi passeerde kwam ze dag zeggen.

In tussentijd reageert ze op haar naam en als ik ze roep staat ze in een wip naast mij.

Maar sinds een week of 2 is ze wat schuchter naar mij toe geworden.

Als ik ze wil aaien, loopt ze weg...

Ze komt niet meer knuffelen in de zetel

Is dit een fase?

Na zo lang met het beestje te zijn bezig geweest vind ik het spijtig dat ze nu zo doet :(

Link naar reactie
Delen op andere sites

Sommige konijnen worden juist wat schuwer omdat ze steeds bijv opgepakt moeten worden voor medicijnen/dwangvoer etc. Weet niet of het dat kan zijn als ze er eerst juist aanhankelijk van werd en nu niet? Maar misschien is ze wat schuwer omdat ze bang is dat je haar weer gaat optillen en ze dit misschien niet fijn vind? Ik probeer maar een beetje mee te denken.

Mijn ram heeft een paar weken terug een flinke gasaanval gehad en stilligende darmen en toen ik hem er bovenop hielp met medicatie/dwangvoer nam hij me dat ook niet in dank af. Hij rende ook de dagen na hij opgeknapt was van me weg terwijl hij normaal juist meteen naast me staat als ik de ren in kom.

Het ging weer over hoor, toen hij doorkreeg dat ik hem niet meer kwam 'lastig vallen' en nu is onze band weer als vanouds!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hier ongeveer t zelfde als het verhaal van Anjo, alleen bij mij is het gekomen nadat ze (mn voedster) bij de DA is geweest voor inentingen en checkup, heeft even geduurd de dag dat ze voorzichtig weer naar me toe kwam was ook de dag dat ze gecastreerd werd... Dus wederom weer opstandig:p En nu ruim een week later laat ze zich weer aanhalen en oppakken en komt ze voorzichtig weer in een kuiltje bij me slapen.

Mijn rammetje hetzelfde verhaal, ook hij moest na de castratie even niks van mn moeder weten (rammetje woont tot de koppeling bij mn ouders en mn moeder was de gene die hem in de reiskooi had gezet)

Wil natuurlijk niet zeggen dat het bij jou ook zo is:)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik sluit me aan bij Anjo.

Met een toevoeging..

Het is namelijk zo dat als konijntjes ouder worden pas hun echte karakter naar voren komt. Als ze gaan "puberen" begint ook meer hun ware aard naar boven te komen en soms zie je dan de meeste jonge knuffelige nijntjes omslaan naar konijnen die niks van de mens hoeven te weten. Het is dan afwachten hoe het zich gaat vormen en natuurlijk zoveel mogelijk aandacht uit vrije wil dat hij naar jou toe komt en zo min mogelijk oppakken.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hallo

Bedankt voor jullie reacties.

Mijn vriend zei ook dat ze waarschijnlijk aan het puberen is :)

Het is niet dat ze mij compleet aan het negeren is, want ze komt nog steeds aangehuppeld als ik ze roep.

Maar het aaien en knuffelen blijven achterwege.

Zal ze wat tijd geven.

Moet nu wel zeggen dat de ouders niet de meest sociale zijn :s...

We zien wel ....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als ze los loopt, en zit op een stoel loopt ze constant aan mijn voeten te snuffelen en soms moet ik echt zien waar ik loop, want ze loopt me met momenten echt voor de voeten :).

Maar vroeger als ik daarop reageerde kwam ze echt knuffelen en nu loopt ze gezellig weg :)

Moet nu wel zeggen dat ik het misschien een beetje te veel vergelijk met mijn vorig konijntje.

Peluche is bijna 11j geworden op een aantal maanden na en als je van een tam en knuffelkonijn spreekt, dat was er zo eentje.

Die kon echt uuuuuuuuuuuuren bij mij in de zetel liggen en genieten van de aandacht.

Link naar reactie
Delen op andere sites

enerzijds wil ik nog wel een tweede, maar wij wonen op een appartement en we hebben een hond.

We kunnen ze niet samen loslaten....spijtig genoeg.

Ik probeer ze int weekend 2x daags een uurtje los te laten en tijdens de week 1u à 2u 's avonds.

Nu heeft ze dan ook wat meer ruimte. Als ze dan al met 2 in een kooi zitten. :s

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .