Castreren? En zo ja wanneer?

[Sjellie]

Ik heb al zoveel verhalen over een slecht afgelopen castratie gelezen dat ik erg begin te twijfelen of ik er wel aan moet beginnen!

De opvang waar ik Carlo vandaan haalde raadde me aan om Bailey zo snel mogelijk te laten castreren. Dat voorkwam het risico op baarmoederproblemen op latere leeftijd. De dierenarts zei dat de slechte cijfers niet helemaal representatief waren, dus dat de kans op baarmoederproblemen iets kleiner was dan ze deden vermoeden. Maar de kans was er altijd. Wat moet ik hier nu mee? Ik zou het verschrikkelijk vinden als Bailey straks wat ouder is en problemen krijgt met haar baarmoeder alleen maar omdat ik niet sterk genoeg was om haar te laten castreren! Maar wat als er wat gebeurd tijdens of na de castratie?

Een volgend probleem is dat Bailey pas 9 oktober 6 maanden oud is. Rond die datum zit onze agenda zelf behoorlijk vol i.v.m. mijn nieuwe baan, dus vrij nemen m.b.t. de nazorg zit er dan niet in. Het zal dus op zijn vroegst begin november worden dat ze gecastreerd wordt. Dan wordt het al flink wat kouder! En ze staat buiten. Is het dan sowieso verstandiger om haar in het voorjaar te laten castreren? Ze vertoont ook nog niet echt hormonale 'problemen'. Ze rijdt nog wel af en toe op Carlo, maar geen overdreven opvallend gedrag verder.

Mijn reguliere dierenartsenpraktijk zit aan de Paterswoldseweg in Groningen. Heeft iemand hier goede ervaringen mee wat betreft konijnkundigheid en castraties?

En heeft iemand wat bemoedigende woorden/advies voor iemand die (altijd over-)bezorgd is?

[Domino]

Of je je voedster laat castreren is geheel aan jou de keuze. Ik heb het bij een paar van mijn voedsters wel gedaan. Bij enkele vanwege het rijgedrag en bij een omdat ze al last van haar baarmoeder had.

Op zich kan je ook wachten tot het voorjaar hoor, het komt niet op een dag, en zeker niet op deze leeftijd. 1 konijn van mij is met 7 a 8 maanden geholpen en is daar heel goed doorheen gekomen. Maar het verschilt ook per konijn hoeveel pijn ze hebben en hoeveel last ze ervan hebben. Die al last van haar baarmoeder had was 8 jaar dat ik het liet doen en zij is er ook heel goed doorheen gekomen. Goed de pijnstilling bijhouden is naar mijn mening een van de belangrijkste dingen.

Of die praktijk ervaring heeft weet ik niet, ben er nog nooit geweest. Je kan ze eens vragen hoevaak ze deze operatie al hebben uitgevoerd en hoe ze hem uitvoeren. Of ze alles weghalen of alleen de boel doorknippen (beter is naar mijn mening, alles eruit).

Succes met je beslissing!!

Ow, en nog wat. Meestal lees je dat er iets fout gaat, maar dat komt denk ik ook omdat als het goed gaat, er weinig te melden is. Dus dat valt niet zo op. Ik denk eerder dat het vaker goed dan fout gaat.

[Samiera]

Ik ga dit topic goed volgen, want ik zit in dezelfde 'crises'.

[Sjellie]

Iemand anders nog advies of ervaring met de praktijk aan de Paterswoldseweg?

[Sjellie]

Ik ben vandaag met mijn katten voor hun inenting langs mijn reguliere dierenarts gegaan, maar heb er weinig vertrouwen in de castratie van Bailey daar te laten doen. Heb even het een en ander gevraagd, maar de castratie van een voedster gebeurt daar gewoon met een plaatselijke verdoving. Ik meende gelezen te hebben dat de beste combinatie bestaat uit een plaatselijke verdoving in combinatie met gasanesthesie? Ook had de dierenarts, een stagiaire weliswaar, laten weten dat het in die praktijk zeer ongewoon was dat voedsters gecastreerd werden. Ze had het in ieder geval zelf nog nooit gezien.

Iemand misschien een goede ervaring met een dierenartsenpraktijk hier in Groningen of vlak in de buurt m.b.t. castratie van een voedster?

[Domino]

Hmm misschien dan wel beter om een andere te zoeken die er meer ervaring mee heeft.

En vraag dan ook even goed na of de hele baarmoeder en eierstokken worden verwijderd of alleen doorgeknipt (want dan heb je er naar mijn mening niet veel aan bij alleen doorknippen)

[Christaaa]

Ik denk dat jullie elkaar niet goed begrepen hebben. Castratie van een voedster onder plaatselijke verdoving heb ik nog nooit van gehoord. Dat kan volgens mij helemaal niet.

Toevallig kom ik altijd bij het diergeneeskundig centrum aan de paterswoldseweg en ik ben erg tevreden over de praktijk. Het liefste tref ik dierenarts de Bont. Die deed altijd het konijnen spreekuur en daarom denk ik dat hij het meeste ervaring met konijnen heeft. Je zou eens kunnen bellen met de praktijk en vragen wanneer je eens met hem zou kunnen overleggen.

Ik heb ooit eens aan hem gevraagd wat hij vond van preventief castreren van mijn voedster. Hij gaf toen aan dat hij daar niet voor was, tenzij er problemen zijn qua gedrag bijvoorbeeld. Met de frequentie van baarmoederkanker viel het volgens hem nog wel mee. (sowieso is die frequentie volgens mij gebaseerd op 1 onderzoek in 1 populatie konijnen, dus wellicht is het niet door te trekken naar alle konijnen. Wie weet dat het anders zit mag het zeggen) Na overleg met hem heb ik er vanaf gezien. Natuurlijk: als de baarmoeder eruit is, kan er geen kanker meer in ontstaan. Maar er is niks bekend over eventuele negatieve gevolgen. Bij mensen zijn die er zeker, dus waarom niet bij dieren?

Ik heb eens een logeetje met snot gehad, die ik graag onder lokale verdoving wilde laten castreren. (rammetje) De Bont gaf mij toen aan dat dit bij hun niet gedaan werd. Het lijkt me dus zeer sterk dat ze voedsters wel onder plaatselijke verdoving doen. Ik denk dat die stagiaire ernaast zit of jouw vraag niet heeft begrepen.

Als laatste: vandaag heb ik nog een ram laten castreren bij deze praktijk. Ik heb goede uitleg gekregen van tevoren. Vanavond een wakker konijntje opgehaald. Allemaal weer super verlopen. Ook eerdere bezoeken (i.v.m. snot, castratie, tanden trekken na trauma, darmproblemen, urinebrand) vond ik altijd erg prettig. Vooral bij de Bont, maar ook bij de anderen. Die stagiaire had ik vorige keer ook en die is duidelijk nog niet klaar met de opleiding. Maar toen ze het niet wist vroeg ze wel hulp, dus ze gaat vast niet zomaar jouw voedster opereren.

Conclusie: ik vind het absoluut een konijn-kundige praktijk. Als je je voedster wilt laten helpen, zou ik dat daar zeker aandurven.

Overigens kun je nog best tot na de winter wachten hoor. Dan is ze een jaar en kan het nog prima.

[Domino]

*knip*

Met de frequentie van baarmoederkanker viel het volgens hem nog wel mee. (sowieso is die frequentie volgens mij gebaseerd op 1 onderzoek in 1 populatie konijnen, dus wellicht is het niet door te trekken naar alle konijnen. Wie weet dat het anders zit mag het zeggen) Na overleg met hem heb ik er vanaf gezien. Natuurlijk: als de baarmoeder eruit is, kan er geen kanker meer in ontstaan. Maar er is niks bekend over eventuele negatieve gevolgen. Bij mensen zijn die er zeker, dus waarom niet bij dieren?

*knip*

Ik vind dit wel een interessant discussiepunt, ik heb hier namelijk al meerdere keren kanker bij de konijnen gehad. 3 voedsters en 1 ram. Van de 7 konijnen die ik in de jaren dat ik konijnen heb, ben verloren. Dat is dus meer dan de helft in mijn geval. Nu zit daar ook 1 ram bij die uiteraard geen baarmoederkanker had, maar dat gezwel in z'n buik heb ik ook gevoeld en was beroerd groot. Het komt naar mijn mening wel behoorlijk veel voor.

Zou het nuttig zijn om hier een enquete topic over te maken? Ik ben er wel benieuwd naar hoeveel konijnen in verhouding kanker hebben (gehad).

[Sjellie]

Ik denk dat jullie elkaar niet goed begrepen hebben. Castratie van een voedster onder plaatselijke verdoving heb ik nog nooit van gehoord. Dat kan volgens mij helemaal niet.

Toevallig kom ik altijd bij het diergeneeskundig centrum aan de paterswoldseweg en ik ben erg tevreden over de praktijk. Het liefste tref ik dierenarts de Bont. Die deed altijd het konijnen spreekuur en daarom denk ik dat hij het meeste ervaring met konijnen heeft. Je zou eens kunnen bellen met de praktijk en vragen wanneer je eens met hem zou kunnen overleggen.

Ik heb ooit eens aan hem gevraagd wat hij vond van preventief castreren van mijn voedster. Hij gaf toen aan dat hij daar niet voor was, tenzij er problemen zijn qua gedrag bijvoorbeeld. Met de frequentie van baarmoederkanker viel het volgens hem nog wel mee. (sowieso is die frequentie volgens mij gebaseerd op 1 onderzoek in 1 populatie konijnen, dus wellicht is het niet door te trekken naar alle konijnen. Wie weet dat het anders zit mag het zeggen) Na overleg met hem heb ik er vanaf gezien. Natuurlijk: als de baarmoeder eruit is, kan er geen kanker meer in ontstaan. Maar er is niks bekend over eventuele negatieve gevolgen. Bij mensen zijn die er zeker, dus waarom niet bij dieren?

Ik heb eens een logeetje met snot gehad, die ik graag onder lokale verdoving wilde laten castreren. (rammetje) De Bont gaf mij toen aan dat dit bij hun niet gedaan werd. Het lijkt me dus zeer sterk dat ze voedsters wel onder plaatselijke verdoving doen. Ik denk dat die stagiaire ernaast zit of jouw vraag niet heeft begrepen.

Als laatste: vandaag heb ik nog een ram laten castreren bij deze praktijk. Ik heb goede uitleg gekregen van tevoren. Vanavond een wakker konijntje opgehaald. Allemaal weer super verlopen. Ook eerdere bezoeken (i.v.m. snot, castratie, tanden trekken na trauma, darmproblemen, urinebrand) vond ik altijd erg prettig. Vooral bij de Bont, maar ook bij de anderen. Die stagiaire had ik vorige keer ook en die is duidelijk nog niet klaar met de opleiding. Maar toen ze het niet wist vroeg ze wel hulp, dus ze gaat vast niet zomaar jouw voedster opereren.

Conclusie: ik vind het absoluut een konijn-kundige praktijk. Als je je voedster wilt laten helpen, zou ik dat daar zeker aandurven.

Overigens kun je nog best tot na de winter wachten hoor. Dan is ze een jaar en kan het nog prima.

Dan vermoed ik dat ze het verkeerd heeft begrepen. Ik heb gevraagd of het preventief castreren van een voedster iets was wat zij, vooral in verband met baarmoeder- en eierstokproblemen, noodzakelijk vond en hoe dit dan precies in zijn werk ging. (Aangezien ik het nogal een dilemma vindt...) Ze heeft wel gezegd dat de operaties uitsluitend gedaan worden door Frank de Bont, aangezien hij er de meeste ervaring mee heeft. Ze is gaan informeren hoe de verdoving werd geregeld en kwam met het antwoord dat het slechts plaatselijk ging. Het was volgens haar hetzelfde als een ram castreren, alleen dan wat dieper. Dan zal ze wel verkeerd geïnformeerd zijn!

Dan weet ik in ieder geval dat ik met De Bont moet overleggen en kan ik met een geruster hart naar die dierenartsenpraktijk!

Nu nog het dilemma van wel of niet castreren!

[HumpieDotje]

Hmm, lastig. Ik snap echt je punt. Mijn vrouwtje is ook gecastreerd, alles is eruit gehaald.

Maar niet omdat ik bang was voor kanker, ze was onhandelbaar.

Ze plaste/sproeide overal, reed ontzettend vaak op het mannetje en begon bijterig te worden. En ze was vaak schijnzwanger, nestjes maken enzo en dit zorgt voor veel stress bij zo'n beestje. Om nog maar niet te beginnen over al de energie die het kost om telkens met de hormoontjes om te gaan.

Ik vind persoonlijk dat dat de meest belangrijke reden is om een vrouwtje te castreren.

Als je er een mannetje bij hebt zitten die al gecastreerd is, is er denk ik geen hoge prioriteit om haar te castreren Tenzij ze dus erg last heeft van haar hormonen.

En inderdaad, het is een flinke ingreep. Mijn vrouwtje kwam terug, had gelukkig weinig pijn en at direct weer. Maar de volgende ochtend had ze al haar hechtingen er zelf uit getrokken dus kon ik terug naar de dierenarts. Toen zijn er een soort hechtingen van binnen uit in gezet (ander soort techniek) waardoor ze er niet meer aan kon zitten. Ook kon ze na een dag weer bij het mannetje want dat is een rustig beestje en ze mocht telkens lekker tegen hem aankruipen. Heb haar 2 dagen pijnstilling gegeven en daarna hupte ze alweer lekker rond. Maar 2 keer hechten en onder narcose is een duur grapje. Dus zorg wel dat je er rekening mee houd dat er iets mis kan gaan.. Ze is dan nu ook mijn gouden konijntje

[Dollie]

Ik denk dat het al met al meer voorkomt dan sommige DA-en denken maar minder dan in die onderzoeken (80% is natuurlijk idioot veel). Ik hoor toch van meerdere DA-en dat zij het in de praktijk ook zien. Dan heb ik het over Nederland, in Engeland zien ze dit zeker terug in de praktijk.

Mijn voedsters zijn wel allemaal gecastreerd. Ook omdat ik dat rustiger vind qua gedrag. Maar dat wil niet zeggen dat het perse het beste is om te castreren. Ik zou er nog eens rustig wat over lezen en verschillende argumenten bekijken en dan je gevoel volgen.. Sowieso zou ik nog even wachten gezien het inderdaad niet zo handig is een buiten-konijn in de winter te opereren als het niet nodig is. Geeft je ook weer wat bedenktijd.

Wat betreft de nazorg heb ik overigens alleen maar goede ervaringen gelukkig.

[wupsie]

Ik heb ook lang getwijfeld of ik Mini zou laten helpen. En ik ben blij dat ik dat heb laten doen. Met 3 jaar was haar baarmoeder al aangetast (en nee nestjes helpen dit niet voorkomen, voor mini bij mij kwam heeft ze nestjes gehad..) nog geen tumoren maar wel plekjes die uit zouden gaan groeien als tumoren op den duur.

Mini was ook nooit schijnzwanger bij mij, maar hapte wel bij Max in zn kont en was heel obsessief met alles markeren met haar kinnetje. Elk keuteltje wat ze tegenkwam moest ze met haar kin overheen.

Na Castratie is dat helemaal weg. Ze is nu gewoon een blij actief meisje zonder afleiding van haar hormoontjes.

De nazorg ging hier ook redelijk vlotjes. Ze is de volgende dag nog even terug geweest omdat ze niet wilde eten en ik destijds nog wat onzekerder was. nu had ik gewoon dat dwangvoer er in gestopt, maar dat durfde ik toen niet zo goed:p

Wat betreft die DA praktijk kan ik je niet verder helpen. ik ken de praktijk niet. Mini is in Sappemeer geholpen maar de arts die daar ervaring mee had is er niet meer. Een volgende keer zou ik in zuidlaren mijn voedster laten helpen. Dit is ook een hele goede kliniek.

[Christaaa]

Ik vind dat altijd een moeilijk punt Wups. "de baarmoeder was al aangetast en die plekken zouden uitgroeien tot kanker"? Tja... Zo op het oog kun je dat niet zeggen naar mijn mening. Ik hoor het wel heel vaak, maar of er dan ooit onder de microscoop naar gekeken is...

[wupsie]

tja... dat was wat mijn DA toen zei. Er waren veel "puntjes" zichtbaar op de baarmoeder maar nu waren de puntjes nog onschuldig, maar de kans was groot dat het zou uitgroeien tot baarmoedertumoren.