Castreren of steriliseren van voedster als preventie tegen kanker? voor of tegen?

[emkn]

Toen ik een afspraak wou maken voor Beau zijn castratie (ram die een ex-ram moet worden)

stelde de DA voor dat ik mijn 3 voedsters zou laten casteren.

Een voedster heeft 80% kans om kanker te gaan ontwikkelen dus is ze er voor om hen te laten casteren of sterelliseren.

Het zou voor mijn 2 oudste konijnen 185 euro per stuk zijn.

En voor Aura omdat die jonger is dan 1 jaar 165 euro.

Dus in het totaal 535 euro. Zouden jullie dat doen?

En wat is de nazorg bij een sterellisatie van een voedster?

[Domino]

Van de 3 voedsters die ik nu heb zijn er 2 gecastreerd. De 3e twijfel ik nog wel over. De reden waarom ik twijfel is dat zij nog steeds zeer weinig vertrouwen in mensen heeft. Maar ik denk dat ze er toch over een tijdje aan moet geloven.

Ik vind het eerlijk gezegd wel vrij prijzig, maar dat verschilt per dierenarts.

En de nazorg.... ik denk dat je toch wel een week bezig bent met in ieder geval pijnstillers geven. Maar als ze zelf al goed eten en je geeft de pijnstillers optijd valt het op zich wel mee. Alleen de eerste dagen zijn ze erg kwetsbaar en is het goed opletten of alles wel goed gaat.

[emkn]

Mijn voedsters zitten nu buiten zouden ze dan buiten mogen blijven of moeten ze naar binnen? en de nazorg is dus gewoon zorgen dat ze eten drinken en pijnstilling geven?

Ik heb 'n humeurig meisje, 'n jonge meisje nog dus haar karakter is nog niet super gevormd, en 'n bang meisje.

[Dollie]

Ik weet dat jouw DA anders aanraadt, begrijp haar motivatie hiervoor ook wel (vanuit medisch oogpunt gezien) maar ik zou niet je voedsters castreren in plaats van je ram. Castratie van de ram is in mijn optiek echt een must, dat heeft meerdere redenen. De kans dat hij zijn hormoontjes niet in bedwang zal houden is groot, dus worden je dames veel bereden. Is niet goed voor de sfeer in je groep.. Daarnaast meen ik mij te herinneren dat jij nog een ram hebt en één grote groep wil maken? (Sorry als dat niet klopt.) Ik zou geen ongecastreerde ram bij een andere ram zetten. Voor de stabiliteit en rust in je groep, castreren.

Ook bij een koppel zou ik het niet doen, als hij dan veel gaat rijden dan is ook telkens dezelfde voedster de klos. Dat gaat op de lange termijn echt niet goed komen, daar wordt ze een keer zat van. Bovendien, wat nu als jouw voedster plots overlijdt? En jij met een ram zit die niet meer eet van verdriet? Het beste is dan om er een ander konijn bij te zetten, maar als jij niet snel een gecastreerde voedster kan vinden, dan is dat gewoonweg geen optie. Verder is mijn ervaring ook dat ongecastreerde/pasgecastreerde rammen helemaal gek worden van voedsters, mijn Peter heb ik de dag na castratie naast Feline gezet om ze makkelijk te kunnen koppelen, hij was echt obsessief, hij kon zijn aandacht nergens bij houden, behalve bij Feline. En bij de eerste koppelpoging (één week na castratie) ook rijdenrijdenrijden.

Dat gezegt hebbende.. Ik ben absoluut wel voor het castreren van voedsters, ik heb twee dames die allebei geholpen zijn. Ik wil het risico niet lopen dat ze overlijden aan baarmoederproblemen. Mijn dames zijn beide goed hersteld, de ene deed het gelijk redelijk en is gewoon snel opgeknapt, bij de ander was van opknappen überhaupt geen sprake, het is dat er een grote wond op haar buik zat, anders had ik niet geloofd dat zij enkele uren eerder nog met d'r buikje open gelegen heeft!

(Sorry voor mijn lange relaas als je sowieso nog steeds Beau wilde castreren hoor.. maar zeg het eter eens te vaak dan te weinig!)

[Aniek]

De 80% geloof ik in ieder geval niet zo, ik heb hier nog nooit een konijn met baarmoederproblemen gehad.. en alle dieren die wat hebben worden door de mangelmoes gehaald hier. Op de praktijk waar ik stage liep wel destijds een keertje meegemaakt bij een voedster van 11 jaar. Maar ook dames die het na castratie niet hebben gered..

Ik laat hier alleen dames castreren als zij zelf veel last van de hormonen hebben, anders niet. Het is een behoorlijke ingreep met soms een heftig verloop.

Ik ben er zeker niet op tegen, laat dat duidelijk zijn, maar ik zelf doe het niet standaard.. ik heb liever dat ze de kans hebben dat ze iets met de baarmoeder krijgen en een super leventje hebben dan dat ze na de operatie overlijden aan complicaties oid op jongere leeftijd. Klinkt misschien een beetje apart, maar dat is een afweging die ik zelf maak.. ik heb me nu pas weer tegen mijn kop geslagen, omdat ik een grote bult heb laten verwijderen. Konijn huppelde vrolijk rond en at goed, maar had een giga bult waar ze geen last van had, maar wel in de toekomst (geen idee hoe lang) problemen kon veroorzaken. Echter is zij overleden 2 dagen na de operatie doordat zij nooit goed uit de narcose is gekomen. Ik had haar nu achteraf natuurlijk liever zo laten huppelen, want ze was verder goed in haar doen.. maar dat is altijd achteraf gedachten.

Ik wil alleen maar zeggen denk er heel goed over na, er zijn voors en tegens..

[Cleo en Jackson]

Ik heb mijn voedster wel laten helpen aan de ene kant omdat ze maar bleef rijden in sommige periodes op m'n ram.

Aan de andere kant ook om eventuele baarmoederproblemen te voorkomen tijdens de operatie bleek ze al een ontsteking in haar baarmoeder te hebben. (ze is net 1 jaar oud) alles op de herkoppeling na is goed gegaan. Ik zou t na t schokkende bericht van de ontsteking weer doen.

Een vriendin van me heeft haar voedster ook laten helpen die bleek ook al onrustige baarmoeder te hebben en was 2 jaar.

Verder zou k me goed inlezen op forum

etc. Bij mijn berichten kun je zien hoe t is gegaan bij cleo. Ik was trouwens incl medicatie en 2 na consulten 144 euro kwijt.

Mijn voedster is wel klein en daar kan t ook van af hangen. Ze is 1,3 kg.

Zou sowieso ook je ram laten helpen ivm rijgedrag en hormonen. Dat is een kleinere ingreep ook.

[Jaycee]

De 80% geloof ik in ieder geval niet zo, ik heb hier nog nooit een konijn met baarmoederproblemen gehad.. en alle dieren die wat hebben worden door de mangelmoes gehaald hier. Op de praktijk waar ik stage liep wel destijds een keertje meegemaakt bij een voedster van 11 jaar. Maar ook dames die het na castratie niet hebben gered..

Ik laat hier alleen dames castreren als zij zelf veel last van de hormonen hebben, anders niet. Het is een behoorlijke ingreep met soms een heftig verloop.

Ik ben er zeker niet op tegen, laat dat duidelijk zijn, maar ik zelf doe het niet standaard.. ik heb liever dat ze de kans hebben dat ze iets met de baarmoeder krijgen en een super leventje hebben dan dat ze na de operatie overlijden aan complicaties oid op jongere leeftijd. Klinkt misschien een beetje apart, maar dat is een afweging die ik zelf maak.. ik heb me nu pas weer tegen mijn kop geslagen, omdat ik een grote bult heb laten verwijderen. Konijn huppelde vrolijk rond en at goed, maar had een giga bult waar ze geen last van had, maar wel in de toekomst (geen idee hoe lang) problemen kon veroorzaken. Echter is zij overleden 2 dagen na de operatie doordat zij nooit goed uit de narcose is gekomen. Ik had haar nu achteraf natuurlijk liever zo laten huppelen, want ze was verder goed in haar doen.. maar dat is altijd achteraf gedachten.

Ik wil alleen maar zeggen denk er heel goed over na, er zijn voors en tegens..

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Bovendien vind ik 535 enorm veel geld. Dat kan je beter bewaren voor als een van je konijntjes ziek wordt.

Hier zijn alleen de 4 rammen geholpen, en de poes. (Omdat ze dan lekker samen konden met de dames konijnen, en de poes omdat zij vaak buiten loopt.

De 2 dames honden hier zijn niet geholpen. Ook een bewuste keuze. Het kost zo'n 300 (!!) euro per hond om ze te laten helpen. En ik bewaar dat geld liever voor als ze ziek worden, en zolang ze geen last hebben van de loopsheid, blijven ze lekker echte teven.

[bunny ranch chanty]

Ik kan niet anders zeggen dat jou da de kassa duidelijk ziet rinkelen....

Baarmoeder kanker komt zeker niet in 80 procent voor.( ik heb 26 jaar konijnen en mijn voedsters worden oud heel oud) oudste 18 jaar.

Zonder geholpen te zijn.

Wel dat een konijn maar 3 jaar oud word...bij de mensen thuis gemiddeld.

Lekker je vent laten helpen de dames kunnen altijd nog als hun hormonen in de weer zijn.

Ik vind de nazorg reeds bekend te risico vol....Soms moet je minimaal 3 dagen liggen knokken om je konijn met dwang voer en medicatie in leven te houden. Dus dat kan als je pech hebt een intensieve zorg zijn.

[Bianca]

Krijg je geen korting bij 3 tegelijk?

Het is wel veel geld als je zoveel voedsters hebt...

Ik wil het zelf niet meer meemaken dat ik een konijn met baarmoederproblemen heb, dus ik laat het voortaan toch maar doen..

[Wortel76]

Wij hebben het ook laten doen en bij Wortel (2jr)was al een verdikking te zien.

Het is een heftige ingreep, maar als je konijn ziek is en dan nog de ingreep moet ondergaan.. ..dan is kans op overlijden groot.

Overigens hebben we niet alleen deze ingreep laten doen ivm kanker, maar ook zodat de konijnen minder stress hebben als ze bij elkaar zitten. (en dat mag ook wel wat kosten.)

Ik zou het iedereen aanraden.

[evy]

wow dat is wel een bom geld :o.

Ik heb mijn nijntjes beide gedaan, zowel het mannetje als het vrouwtje.

Het mannetje omdat toen het vrouwtje er pas was hij zijn hormonen absoluut niet in bedwang kon houden. Overal territorium plasjes (zelfs in mijn schoenen) en van die stinkende keutels rond haar hok en ook omdat zij toen nog te jong was om te castreren en ze dus anders niet meteen samen konden.

Mijn vrouwtje heb ik dan gedaan met de rede die zovelen hier geven, de baarmoederkanker. We hebben dat laten doen rond de leeftijd van een jaar en zelfs bij haar was er al iets te zien. Mijn meisje is daar toen goed van opgeknapt, zij hupste dezelfde avond al terug vrolijk rond. heb haar dan wel goed in de gaten gehouden dat ze zich niet forceerde want het blijft natuurlijk een operatie. Maar dat hangt volgens mij echt van nijn tot nijn af.

[Margot]

Ik heb wel al mijn voedsters laten castreren (de laatste heeft een afspraak voor volgende week vrijdag). En dit was maar goed ook. Beide konijnen hadden al kwaadaardige tumoren in hun baarmoeder zitten, terwijl ze nog maar 6 maand en 8 maand oud waren! Vanaf nu laat ik het dus zoiezo altijd doen.

In de 80% geloof ik niet, maar dat het bij mijn beide konijnen wel zo was, heeft er voor gezorgd dat ik ze vanaf nu allemaal laat helpen. Ik ben benieuwd of er volgende week wat wordt gevonden...

Even over het vaak schijnzwanger en last hebben van de hormonen, de eerste 2 waarbij ook kwaadaardige tumoren werden gevonden waren nog nooit schijnzwanger geweest en die hadden ook geen last van de hormonen. Toch was er wat mis. Je hebt natuurlijk uitzonderingen maar ik vind het wel heel raar dat het bij beide mis was...

16 juni 2011 aangepast door Margot

[Gast]

De 80% geloof ik in ieder geval niet zo, ik heb hier nog nooit een konijn met baarmoederproblemen gehad.. en alle dieren die wat hebben worden door de mangelmoes gehaald hier. Op de praktijk waar ik stage liep wel destijds een keertje meegemaakt bij een voedster van 11 jaar. Maar ook dames die het na castratie niet hebben gered..

Ik laat hier alleen dames castreren als zij zelf veel last van de hormonen hebben, anders niet. Het is een behoorlijke ingreep met soms een heftig verloop.

Ik ben er zeker niet op tegen, laat dat duidelijk zijn, maar ik zelf doe het niet standaard.. ik heb liever dat ze de kans hebben dat ze iets met de baarmoeder krijgen en een super leventje hebben dan dat ze na de operatie overlijden aan complicaties oid op jongere leeftijd. Klinkt misschien een beetje apart, maar dat is een afweging die ik zelf maak.. ik heb me nu pas weer tegen mijn kop geslagen, omdat ik een grote bult heb laten verwijderen. Konijn huppelde vrolijk rond en at goed, maar had een giga bult waar ze geen last van had, maar wel in de toekomst (geen idee hoe lang) problemen kon veroorzaken. Echter is zij overleden 2 dagen na de operatie doordat zij nooit goed uit de narcose is gekomen. Ik had haar nu achteraf natuurlijk liever zo laten huppelen, want ze was verder goed in haar doen.. maar dat is altijd achteraf gedachten.

Ik wil alleen maar zeggen denk er heel goed over na, er zijn voors en tegens..

Ik ben het hier helemaal mee eens. De 80% is ook een cijfer wat uit Engeland komt, in Nederland is er nooit een duidelijk onderzoek naar gedaan. Voor mijn idee hebben voedsters die erg veel last hebben van hun hormonen wel meer kans op baarmoederkanker dan voedsters die niet of nauwelijks schijnzwanger zijn. Mijn dierenarts heeft dit idee trouwens ook, want als ze al problemen ziet met de baarmoeder tijdens een castratie is dit vaak bij een voedster die erg vaak schijnzwanger was.

Ik heb van de 4 voedsters er maar 1 laten castreren. De andere 3 hebben vrijwel geen last van hun hormonen en dus laat ik ze niet castreren.

Mochten ze wel baarmoederkanker krijgen, dan sla ik mijzelf ook niet voor mijn kop, omdat ik ze niet gecastreerd heb. Er is namelijk zoiets als het vlindereffect. Elke beslissing die je maakt heeft gevolgen voor de rest van het leven. Als ik de voedster wel had laten castreren wil dat dus niet zeggen dat ze dan wel een gezond en lang leven zou hebben.

[Dollie]

Ik denk dat het niet uitmaakt wat je kiest, als je er maar bewust en weloverwogen voor kiest. Als jij nu in paniek naar de dierenarts rent om je voedster te laten castreren want je leest net dat 80% van de voedsters overlijdt aan baarmoederkanker en 'iedereen laat zijn voedster helpen', of je laat haar niet helpen 'want iedereen zegt dat ze dood gaan bij de castratie' of 'zij vinden het onzin' dan denk ik dat het veel moeilijker is om er vrede mee te hebben wanneer je voedster toch overlijdt, ofwel aan de castratie ofwel aan baarmoederkanker.

[Gast]

Ik denk dat het niet uitmaakt wat je kiest, als je er maar bewust en weloverwogen voor kiest. Als jij nu in paniek naar de dierenarts rent om je voedster te laten castreren want je leest net dat 80% van de voedsters overlijdt aan baarmoederkanker en 'iedereen laat zijn voedster helpen', of je laat haar niet helpen 'want iedereen zegt dat ze dood gaan bij de castratie' of 'zij vinden het onzin' dan denk ik dat het veel moeilijker is om er vrede mee te hebben wanneer je voedster toch overlijdt, ofwel aan de castratie ofwel aan baarmoederkanker.

Dat is zeker zo. Zo´n belangrijke keuze moet je weloverwogen maken en niet om de paniek verhalen die in mijn ogen op niks zijn gebaseerd, of omdat mensen zeggen dat het onzin is om te doen. Het kan zeker geen kwaad om mensen advies te vragen, maar de beslissing blijft uiteindelijk voor jezelf.

Dus lees de voors en tegens en maak daarna een beslissing die voor jou goed voelt.

[emkn]

Ik weet dat jouw DA anders aanraadt, begrijp haar motivatie hiervoor ook wel (vanuit medisch oogpunt gezien) maar ik zou niet je voedsters castreren in plaats van je ram. Castratie van de ram is in mijn optiek echt een must, dat heeft meerdere redenen. De kans dat hij zijn hormoontjes niet in bedwang zal houden is groot, dus worden je dames veel bereden. Is niet goed voor de sfeer in je groep.. Daarnaast meen ik mij te herinneren dat jij nog een ram hebt en één grote groep wil maken? (Sorry als dat niet klopt.) Ik zou geen ongecastreerde ram bij een andere ram zetten. Voor de stabiliteit en rust in je groep, castreren.

Ook bij een koppel zou ik het niet doen, als hij dan veel gaat rijden dan is ook telkens dezelfde voedster de klos. Dat gaat op de lange termijn echt niet goed komen, daar wordt ze een keer zat van. Bovendien, wat nu als jouw voedster plots overlijdt? En jij met een ram zit die niet meer eet van verdriet? Het beste is dan om er een ander konijn bij te zetten, maar als jij niet snel een gecastreerde voedster kan vinden, dan is dat gewoonweg geen optie. Verder is mijn ervaring ook dat ongecastreerde/pasgecastreerde rammen helemaal gek worden van voedsters, mijn Peter heb ik de dag na castratie naast Feline gezet om ze makkelijk te kunnen koppelen, hij was echt obsessief, hij kon zijn aandacht nergens bij houden, behalve bij Feline. En bij de eerste koppelpoging (één week na castratie) ook rijdenrijdenrijden.

Dat gezegt hebbende.. Ik ben absoluut wel voor het castreren van voedsters, ik heb twee dames die allebei geholpen zijn. Ik wil het risico niet lopen dat ze overlijden aan baarmoederproblemen. Mijn dames zijn beide goed hersteld, de ene deed het gelijk redelijk en is gewoon snel opgeknapt, bij de ander was van opknappen überhaupt geen sprake, het is dat er een grote wond op haar buik zat, anders had ik niet geloofd dat zij enkele uren eerder nog met d'r buikje open gelegen heeft!

(Sorry voor mijn lange relaas als je sowieso nog steeds Beau wilde castreren hoor.. maar zeg het eter eens te vaak dan te weinig!)

De rammen zijn hier al gecastreerd behalve 1tje die nog moet gebeuren maar hij is nog maar 11 weekjes nog niet zelf dus iedereen zou dan gecastreerd zijn. Ik heb al een groep van 4 en ik heb dan nog Aura en Beau (11 weken) Ik zou sowieso geen ongecastreerde ram bij de groep zetten zou helemaal niet gaan.

Kortom ik was sowieso van plan om Beau ook te castreren dat stond al vast. De vraag is gewoon of jullie voor het sterelliseren van voedsters zijn. :-)

[emkn]

De 80% geloof ik in ieder geval niet zo, ik heb hier nog nooit een konijn met baarmoederproblemen gehad.. en alle dieren die wat hebben worden door de mangelmoes gehaald hier. Op de praktijk waar ik stage liep wel destijds een keertje meegemaakt bij een voedster van 11 jaar. Maar ook dames die het na castratie niet hebben gered..

Ik laat hier alleen dames castreren als zij zelf veel last van de hormonen hebben, anders niet. Het is een behoorlijke ingreep met soms een heftig verloop.

Ik ben er zeker niet op tegen, laat dat duidelijk zijn, maar ik zelf doe het niet standaard.. ik heb liever dat ze de kans hebben dat ze iets met de baarmoeder krijgen en een super leventje hebben dan dat ze na de operatie overlijden aan complicaties oid op jongere leeftijd. Klinkt misschien een beetje apart, maar dat is een afweging die ik zelf maak.. ik heb me nu pas weer tegen mijn kop geslagen, omdat ik een grote bult heb laten verwijderen. Konijn huppelde vrolijk rond en at goed, maar had een giga bult waar ze geen last van had, maar wel in de toekomst (geen idee hoe lang) problemen kon veroorzaken. Echter is zij overleden 2 dagen na de operatie doordat zij nooit goed uit de narcose is gekomen. Ik had haar nu achteraf natuurlijk liever zo laten huppelen, want ze was verder goed in haar doen.. maar dat is altijd achteraf gedachten.

Ik wil alleen maar zeggen denk er heel goed over na, er zijn voors en tegens..

Ja daarom dat ik het ook vraag ik weet dat het een behoorlijke ingreep is maar wegen de voordelen niet op tegen de nadelen? Ik zou het mezelf zeker nooit vergeven moest er dan later eentje baarmoederkanker krijgen, zou het mezelf ook natuurlijk ook nooit vergeven moest er eentje de operatie niet overleven...

[emkn]

Dat is zeker zo. Zo´n belangrijke keuze moet je weloverwogen maken en niet om de paniek verhalen die in mijn ogen op niks zijn gebaseerd, of omdat mensen zeggen dat het onzin is om te doen. Het kan zeker geen kwaad om mensen advies te vragen, maar de beslissing blijft uiteindelijk voor jezelf.

Dus lees de voors en tegens en maak daarna een beslissing die voor jou goed voelt.

Ga ik zeker doen, het is m'n dierenarts die dat cijfer gaf van 80% vanaf de leeftijd van 4 jaar. Ik zou het ook via mijn opvang kunnen laten doen dat zou dan 345 euro kosten en zij doen de nazorg, ook iets om over na te denken... Ik laat het maar even bezinken.

[Dollie]

Ik vind de voordelen absoluut opwegen tegen de nadelen. Mijn dames hebben geen last meer van hormonen, wat rustiger is voor alle partijen (zijzelf, hun vriendje, mij..) en bovendien dus geen enkele kans meer op baarmoederkanker. Dat vind ik een heel fijn idee. Ik maak nu al voor de tweede keer mee dat een konijn rond 6/7 jaar klachten krijgt en ik vind het echt ontzettend naar. Het betreft dan rammetjes die hele andere problemen hebben, die mijn dames natuurlijk net zo goed kunnen krijgen. Maar ik weet nu wel zeker dat ik ze tegen die tijd niet nog een zware ingreep moet laten ondergaan omdat ze ziek zijn geworden.

En ja misschien werden ze wel helemaal niet ziek... Dat zal ik nu nooit weten. Je zult sowieso een risico moeten nemen en mijn persoonlijke mening is dat het risico van een castratie reuze meevalt. Terwijl je geen idee hebt wat het risico op baarmoederkanker is.

Ik begrijp het andere standpunt ook heel goed, castratie kán invloed hebben op het karakter, gedrag van je dier en dat hoeft niet perse een positieve te zijn. Ja, wat heeft zo'n konijntje er aan om 20 jaar oud te worden als ze niet gelukkig is? Of stel nu dat het toch mis gaat, net bij jouw konijn, ze stond dan nog maar aan het begin van haar leven.. Dat je dan denkt, liever zes jaar worden en gewoon gelukkig leven dan met zes maanden op de operatietafel overlijden. Ja daar kan ik goed inkomen!

Nou ja ik kan nog wel een half uur door typen hier over, maar uiteindelijk moet jij de keuze maken. Ik zou er echt nog even goed overnadenken, zeker als beide dingen je niet lekker zitten, je moet er gewoon wel achter staan.

16 juni 2011 aangepast door Dollie

[Aniek]

Een kleine toevoeging, want ik lees dat bij heel veel voedsters al wat aan de baarmoeder te zien was. Dat klopt dat was ook te zien bij de dames tijdens mijn stage, maar bij enorm veel voedsters is inderdaad al snel wat te zien aan de baarmoeder, maar dit betekend niet dat dit direct ernstig is en dat ze hier ooit last van krijgen waar mijn dierenarts heel eerlijk in is.

Ik ben absoluut niet tegen het castreren van voedsters, integendeel, maar ik vind het belangrijk om er goed over na te denken en af te wegen waarom wel waarom niet en in gevallen van veel last van de hormonen raad ik het ook zeker aan! Opvangdames worden hier ook gecastreerd als ze erg met hun hormoontjes zitten.

Het belangrijkste is dat jij doet waar je 100% achter staat.

16 juni 2011 aangepast door Aniek

[emkn]

Aude is wel een voedster die erg last heeft van d'r hormonen ze gromt en bijt soms vooral m'n mama mij bijt ze nooit. Maar weet niet of dat nu 'n beetje haar karakter is of dat dit door de hormonen komt. En weet ook niet in hoever een sterellisatie dit zou verminderen.

Lina is 1 keer schijnzwanger geweest, wat eigenlijk niets is en ze was toen ook totaal niet lastig het enige dat ze deed was al het hooi in een holletje onder de grond gaan stoppen.

En Aura ja die is nog maar 7 maanden heeft eigenlijk nog niets gehad, heeft natuurlijk ook nog nooit bij een ex-ram gezeten.

Eens ik een beslissing ga genomen hebben ga ik er wel 100% achter staan ga alles goed overwegen en aan alles denken.

Bedankt voor al jullie reacties, maar het maakt de beslissing er niet makkelijker op.

16 juni 2011 aangepast door emkn

[Margot]

Een kleine toevoeging, want ik lees dat bij heel veel voedsters al wat aan de baarmoeder te zien was. Dat klopt dat was ook te zien bij de dames tijdens mijn stage, maar bij enorm veel voedsters is inderdaad al snel wat te zien aan de baarmoeder, maar dit betekend niet dat dit direct ernstig is en dat ze hier ooit last van krijgen waar mijn dierenarts heel eerlijk in is.

Ik ben absoluut niet tegen het castreren van voedsters, integendeel, maar ik vind het belangrijk om er goed over na te denken en af te wegen waarom wel waarom niet en in gevallen van veel last van de hormonen raad ik het ook zeker aan! Opvangdames worden hier ook gecastreerd als ze erg met hun hormoontjes zitten.

Het belangrijkste is dat jij doet waar je 100% achter staat.

Even mijn reactie hierop . Dat is inderdaad waar. Vaak zijn ze vergroot oid maar is er niet iets aan de hand.

Om mijn eigen ervaring hierbij te betrekken, ik heb het alle beide keren laten onderzoeken en het bleek kwaadaardig.

[Cleo en Jackson]

Ik begrijp ook beide standpunten, mijn DA gaf aan dat ze idd niet altijd direct last er van hebben, maar als de baarmoeder weg is dat ze daarna vaak berichten krijgen van de baasjes dat de konijnen daarna levendiger worden als ze iets gevonden hebben in de baarmoeder. Ik heb de baarmoeder van Cleo niet laten onderzoeken nadat de DA een ontsteking had gevonden. Hij is namelijk nu verwijderd dus kan weinig schade meer aanrichten. Zelf zou ik dus wel weer kiezen voor operatie ondanks de gevolgen die er kunnen zijn. Je moet zeker de tijd hebben om ze te verzorgen en bij te voeren indien nodig. (bij mij 3 dagen) maar ze was op het eten na direct levendig. De DA heeft mij ook veel hulp gegeven in deze periode en kon bij alles bellen. Wat ik dan ook meerdere malen gedaan heb. Dus zoek sowieso een DA op die je vertrouwd en die KK is. (maar die heb je denk ik al).

Xx

[bino&dido]

Ik zou het niet zomaar gaan doen hoor. Er zitten altijd risico's aan operaties en je kan je nu eenmaal niet overal tegen indekken. Je gaat zelf ook niet alvast je borsten eraf laten halen omdat er veel vrouwen zijn die borstkanker krijgen..

[bunny ranch chanty]

Zoals ik voor mij zelf spreek heb ik ook nog nooit kanker in de baarmoeder meegemaakt bij mijn konijnen in 26 jaar.

Geloof me ik praat over veel konijnen die oud zijn en zijn geworden.

Ik wil op het verhaal van Aniek nog wel wat toevoegen, als een dier ouder word en of vervet, zul dit als eerste zien in de baarmoeder.

Zo ontstaan cyste en verklevingen.

Dit zorgt ook vaak dat konijnen met overgewicht niet meer drachtig worden.

Maar men wel een afwijkend beeld ziet bij de verwijdering daar van.( wat niet altijd kwaad aardig is)

Je mag een konijn niet met een mens vergelijken....maar toch word bij ons ook niet massaal de boel verwijderd, als we geen kinderen meer willen.

Ik heb zelf 2 geholpen voedsters....ik ben er niet tegen, enkel met med noodzaak laat ik ze helpen.

Heb je een voedster die elke maand schijndrachtig en nukkig is, heb je zeker een reden om het juist wel te doen.

Deze dieren knappen er enkel van op ( geeft ze kwaliteit van leven)

Het gemiddelde konijn word nog steeds door pech, onkundigheid en onoplettenheid maar 3 jaar bij de mensen thuis.

En lees je voor de ingreep goed in wat je te wachten staad dat word vaak onderschat.

Laat je dier dus in het begin van de week helpen en zorg dat jij vrij bent, om de nazorg te geven.