Dee_Dee

Mijn eerdere buitennijn is sinds oktober een binnennijn en na een succesvolle koppeling 3 weken geleden heeft hij weer een partner! Schat van nijntje… helaas poept en plast ze nog niet altijd in de kattenbak. Dus vooral bezig met alles opstofferen of stofzuigen/schoonmaken 🫣 Ze zitten in de woonkamer met toegang gang, keuken en, indien het weer toelaat, de tuin. https://share.icloud.com/photos/0f0YAzxcZYuNVEHWFCVI6XhlA

Welkom! 😃 Het afsluiten van een dierenverzekering ligt er een beetje aan of je een kwakkelnijn krijg 🫣 Ik heb van FIGO (voorheen PetPlan en toen ook de enige waar konijnen kon verzekeren) de Plus verzekering en die is ca. €300,-. Let wel: voor castratie heb je dus het extra pakket nodig. Mijn voedster was een beetje een kwakkelnijntje (mag ze vrolijk met haar kattenbak gooien voorbij de regenboog brug 🌈) dus voor haar heb ik de kosten er wel uitgehaald. Mijn manneke heeft, even afkloppen, momenteel nergens last van, dus eigenlijk betaal ik dat bedrag “voor niets”. Maar vooral spoeddierenartskosten zijn erg hoog. Qua dierenartsen de meeste weten alleen het ultra basic van konijnen. Er is een lijst met konijnkundige dierenartsen op het forum. Mocht je, net als ik, geen konijnkundige dierenartsen in de buurt hebben: vertrouw je instinct! Als ik dat gedaan had, was mijn nieuwsgierig Aagje er misschien nog.

😆 Dit graafbak in een kasteel wordt verkocht door AA Diercomfort. Geen idee of het wat is, maar leek me wel leuk. 😃

Weer wat geleerd! Geen idee dat dit bestond. Ik denk dat ik geen link naar de online winkel mag plaatsen, maar aan de hand van de plaatjes is het een kasteel vorm met een graafbak. Er zijn 2 ingang boven elkaar, de onderste gaat nergens naartoe, de bovenste gaat naar de zandbak, wat eigenlijk gewoon een plastic bak is. Ik zit er over te denken om het te kopen, maar weet niet waar in de woonkamer ik het moet zetten. 😳

Mijn voedster deed dat ook. Dat werd minder nadat ze gecastreerd was. Ik heb een NL bedrijf gezien die een soort kasteeltje met graafbak had (allemaal handgemaakt) voor binnen voor 100-125€. Volgens mij krijg je zo geen zand over de vloer, maar durf het niet zeker te zeggen.

Wat Evee zegt: minstens 4 vierkante meter. Alleen zo’n hok van de dierenwinkel of online shop is niet voldoende. Zo’n hok stamt uit de tijd dat mensen konijnen hielden om ze op te eten, dus wil je niet dat ze bewegen. Daar krijgen ze spieren van, zo taai 😉 Door omstandigheden is mijn manneke een binnenkonijn geworden. Hij is 100% free roam, maar hier heb ik bewust voor gekozen. Ik bedoel, als je huisdieren neemt dan weet je dat er soms meubels aangetast (?) worden. Vraag maar onder andere aan mijn gordijnen, salontafel, voetenbank en hoeken van de muren (die zijn nu beschermd). Dus als je je nijnen binnen wilt houden, zorg dat je je kamers bunny proof maakt. Konijnen zijn sociale wezens; je kan ze dus niet alleen houden. Laat je niet afleiden door wat je op social media ziet. Knuffelen voor een konijn is heel anders dan wat wij als mensen er onder vinden vallen en wat we (of althans ik) gewend was met honden en katten. Het gaat (hier althans) op hun tijd. Ik voel me altijd wel vereerd als mij gevraagd wordt om te aaien. Optillen vinden ze niets. Ik zou bijna willen laten zien hoe mijn manneke mijn arm heeft toegetakeld toen ik hem optilde om in zijn mand te doen. Het zijn rare beestjes (als ik dat mag zeggen). Ik ben opgegroeid met honden, heb katten gehouden en konijnen zijn heel heel anders. Niet dat ik mijn manneke zou wegdoen. Hij is heel schattig, ookal soms een beetje agressief en wilt hij in broeken en enkels bijten en vindt hij mij alleen aardig als ik iets lekkers voor hem heeft.😅 Dit hele relaas is eigenlijk een beetje (oftewel TL;DR) weet waar je aan begint 🙂

Ligt eraan hoe lang ik weg blijf, maar meestal toch de vakantieopvang, oftewel het asiel waar ik ze uit heb. Als het maar 2 dagen zijn en ik blijf in NL dan laat ik iemand 1x langskomen (gevonden via een website vooral bedoeld voor honden en katten, maar er was ook iemand die konijnen had). Voor de rest van die tijd houd ik ze via de camera’s in de gaten. Als ik wat zie, dan kan ik iemand vragen om ze naar de DA te nemen, terwijl ik naar huis ga. Maar ik ben niet echt een vakantieganger. Ik ga 1x in het jaar voor 4 dagen op congres en verder blijf ik lekker thuis met vakantie met misschien een dagje hier/dagje daar (in dat geval lijk ik op een konijn ;)).

Ik sluit me aan bij de laatste opmerking van Kolino: in de opvang zitten koppels. Zo heb ik mijn konijnen ook geadopteerd. Voordeel is: ze zijn volwassen dus je weet (of de opvang weet) wat ze als karakter hebben. Bij baby en puber konijntjes weet je dat niet.

Heel veel respect voor de tijd, energie en kosten die je voor Lio neemt! Hopelijk is en blijft het minder met de etter 🤞

Bedankt iedereen 🙂 ik ben het met @Kolino eens dat de DA zelf aan de bel had moeten trekken, vooral na de 2e keer. Ik weet niet of het komt omdat ze weinig ervaring hebben met konijnen, of dat ik elke keer een andere DA heb, maar ik hoop dat als een volgende keer mijn spidey-sense afga (dat was ergens in mei), ik gelijk maar op een of andere manier naar het Wilhelminapark gaat. Als vergelijking: als jij als patiënt een bepaalde ziekte/aandoening hebt, weet je op een gegeven moment meer dan de HA. Logisch, HA is allround, dus kan geen specialist zijn. Nadeel, HA gebruikt de standaard protocollen. Specialist weet evt. wat betere of andere mogelijkheden zijn. Ik denk dat ik de DA op het gebied van konijnen maar zo ga zien.

Bedankt iedereen! 🙂 Waar ik vooral een beetje mee worstel is: had ik bij de 2e keer koorts en niet-eten in juli al moeten vragen om meer onderzoek. Ik weet het, koffiedik kijken; achteraf gezien etc. Maar ik weet voor een eventuele volgende keer dat dit gebeurt, ik wel gelijk aan de bel trek!

Bedankt 🙂 Het was "gewone" oorsmeer, niet veroorzaakt door mijten. Maar mocht inderdaad iemand ook een konijn krijgen die last heeft van overmatige oorsmeer/oorsmeer die er niet uit komt. Het blijkt dat er ook iets anders voor is dan Otoclean. Otoclean mag je alleen gebruiken als er daadwerkelijk oorsmeer zit, anders kan dat weer problemen veroorzaken. Bij de Wilhelminakliniek zeiden ze dat je ook een op parafine-gebaseerd middel kan gebruiken om het oorsmeer soepel te houden. Er zijn 2 röntgen gemaakt: een vanaf de rug en de ander vanaf de borst en daar was alleen gas in de darmen te zien (wat logisch was) en die sluiering in de longen. Maar inderdaad, als de Wilhelminakliniek nu een dependance zou maken op verschillende plekken (Rotterdam, Den Haag, Zwolle of iets dergelijks) zou heel erg helpen qua reizen. Daarentegen meer dierenartsen die meer van konijnen weten zou ook heel erg fijn zijn. De DA van de Wilhelminakliniek had bijv gelijk al zoiets van ze ademt wel heel snel (en dat klopte achteraf met de longontsteking), maar de DA's hier hadden dat gemist. 😞

Ik vertel even mijn verhaal hier in de hoop dat het misschien iemand helpt. Ik zal wel alvast de uitkomst verklappen en dat is dat DikkieDik het niet overleefd heeft. (En dat doet pijn.) Mijn kleine mutstebal, mijn zorgekindje, ging vorige week maandag weer niet eten. Voor de 3e keer in 5-8 maanden tijd. De voorlaatste keer had ik al met mijzelf afgesproken dat als dit nog een keer keer zou gebeuren, ik verder onderzoek zou willen laten uitvoeren. De eerste keer was op Pinksteren: ze had lichte verhoging, maar verder konden ze niets vinden aan het gebit, wel oorsmeer in de oren (maar niet extreem), licht afgevallen, wat klopte, want ik gaf minder biks omdat ze bij controle in mei juist was aangekomen (>4kg). De tweede keer was in juli, wederom lichte verhoging en oorsmeer, weer wat afgevallen. En nu afgelopen dinsdag bleek ze koorts te hebben van 41, weer wat afgevallen te zijn (ondanks dat ik haar weer meer biks gaf). Vooral deze koorts vond de DA erg zorgelijk. Toen ik verder onderzoek ook opperde, gaf ze eerlijk toe dat ze daar onvoldoende kennis over konijnen voor hadden, dus belde ze met Dierenkliniek Wilhelminapark voor consult. Deze vonden het ook zorgelijk klinken, dus kon ik dezelfde dag terecht. Alleen 1 klein probleempje: ik heb geen auto en als ik zou reizen met het OV was ik circa 2 uur onderweg. Gelukkig was (met uitzondering en omdat het spoed was) de dierenambulance bereid me te brengen (tegen kosten). Alleen zou ik op eigen houtje weer terug moeten. Dat vond ik niet erg; belangrijkste was dat ze daar snel heen kon. Eenmaal daar aangekomen werd DikkieDik goed onderzocht (ongeveer een uur) en was haar koorts gelukkig gezakt naar 40 graden. Bij het bekijken van de oren zag de DA toch ergens in de diepte pus, in beide oren. (Terwijl de maanden daarvoor er niets gezien was, en ik tussendoor nog Otoclean had gegeven). Dus dat zou eventueel de verhoging verklaren, maar ik wilde toch graag ook verder kijken om bepaalde dingen uitsluiten, dus werd er een röntgenfoto gemaakt. Direct, zonder narcose. Daarop zag de DA een sluiering in de longen, maar wilde ze graag nog aan een expert vragen. Ook heb ik bloedonderzoek laten uitvoeren, om echt alles even te controleren. Plan van aanpak: DikkieDik's oren werden schoongemaakt en ze zou een antibiotica prik krijgen. Ze zou 1 dag daar blijven, wat ik heel fijn vond. De week daarop zouden opnieuw de oren uitgespoten worden en zou ze de 2e antibiotica prik krijgen. Gelukkig kon ik de volgende dag iemand vinden die met mij meereed naar Utrecht om haar op te halen. Eenmaal thuis was ze erg actief. Dit was ik helemaal niet gewend; normaal na zo'n ingreep was ze rustig, bangig. Ze at weliswaar geen hooi (strengetje hier en daar), maar at wel de groente die ik gaf en haar biks, dus ik maakte me weinig zorgen. Op advies van de DA hield ik haar binnen. Normaal als ik zie dat het beter gaat laat ik haar en Murphy vaak alweer naar buiten (meestal na circa 3-4 dagen). Dat geeft haar namelijk minder stress. Mijn ervaring was dat als ik haar binnenhoudt, ze gestresst bleef. Dus dan at ze niet, omdat ze mij hoorde (ookal had ik mijzelf "verbannen" naar boven). Maar eenmaal buiten (dus van mij weg) at ze wel. Maar nu hield ik haar binnen en via de camera's hield ik ze in de gaten om te zien wat ze deed. Het bloedonderzoek was goed, althans geen rare uitslagen. De expert had aangegeven dat de sluiering waarschijnlijk op een longontsteking zou duiden, maar doordat ze antibiotica kreeg zou dat hiermee ook behandeld worden. Het leek goed te gaan, tot de zondagochtend. Ik wilde haar haar metacam geven, verstopt op een meadow loop. Maar ze wilde het niet aanpakken en rende weg. Dus ik wist dat het niet goed zat. In retrospect is het ineens heel snel gegaan. Zo rende ze nog van me weg en zo zat ze ineens stil en teruggetrokken in de kattenbak of in een hoekje. Via de camera's zag ik dat. Dus begon ik met dwangvoeren. De eerste paar keer maakte ze nog van die kauw bewegingen. Maar in de avond kon ik haar zonder problemen optillen: ze rende niet meer weg en deed ook geen poging meer om te vluchten. Alarmbellen begonnen te rinkelen. Toen ik zag dat het dwangvoer meer uit haar bekje liep (en dat ze niet meer die kauwbewegingen maakte), heb ik de spoeddienst van mijn regio gebeld. Het was al 21.00 en op de website van de Wilhelminakliniek las ik dat ik eerst de dienst hier zou moeten bellen. Eenmaal bij de spoed aangekomen (om 23.15, want ik stond bijna een uur in de wacht) konden ze weinig doen. DikkieDik had weer verhoging (40 graden) ondanks de metacam. Ze hebben haar vocht gegeven en weer iets om de darmen te stimuleren. De spoed in Utrecht zou beter zijn, maar wat ik zei: hoe kom ik daar als ik geen auto heb (en zelf al 6 jaar niet autogereden heb, dus een auto huren ook niet echt een goed en veilig idee is) en niemand in de buurt die mij zou kunnen brengen? Eenmaal thuis verstopte ze zich achter de bank. Op een gegeven moment kwam Murphy van achter de bank, nadat hij haar had gelikt, stampte en keek me aan. Dus ik dacht, crap, ze is toch niet overleden? Maar dat was niet het geval. Die nacht heb ik elke 4 uur gedwangvoerd. Gelijk om 9.00 belde ik de Wilhelminakliniek en mocht ik haar komen brengen. Maar weer transportproblemen, de taxi zou €150,- kosten, maar het OV €20,-. Dus zou het een reis worden met de trein, bus en bus. Toen ik de bus in stapte, maakte DikkieDik heel veel kabaal. Ik ging er vanuit dat ze deed wat ze altijd deed: graven in het hok omdat ze eruit wilde. Maar dat was het niet. Ik vermoed dat ze een insult had en is overleden. Ik kwam er achter in de bus en ik was een beetje beduusd, dus ik heb de reis wel afgemaakt. Ik had de kliniek gebeld en ik zou in de eerste instantie haar daar laten cremeren. Maar eenmaal daar aangekomen heb ik haar weer meegenomen om haar hier te laten cremeren. De DA was ook verbaasd dat het ineens zo slecht ging, maar we zouden niet kunnen weten wat er nu precies is gebeurd. Het gevaarlijke is nu de wat als-gedachten. Ik probeer deze niet al te veel ruimte te geven.

Ik heb er zo eentje van Bissell: een spot clean pro. Omdat ze alletwee het leuk vinden om op de droogloopmat te plassen. En eentje heeft een keer over mijn dekbed die op de bank ligt geplast en zo een stukje bank meegenomen. Het is redelijk uit de bank gegaan, maar ja, dat is natuurlijk maar het oppervlakte 🙁😱 Maar toen nu nog niet op mij 🤭 PS die bissell dingen zijn wel ontzettend duur 😱