.jpeg.7f96febb713ee916a7b2e717e5f33957.jpeg)
Bambi&Fendi
-
Items
539 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
1
Berichten die geplaatst zijn door Bambi&Fendi
-
-
12 minuten geleden zei Bambi&Fendi:
Is ze veel afgevallen? Dan kan je erwtenvlokken geven.
Om de eetlust weer wat op te wekken kun je duizendblad of groene paprika of kamille bloem gebruiken.
Gedroogde weegbree helpt tegen de darm- en maagklachten.
Misschien kun je het een beetje afwisselen?
O, en paardenbloemblad kan ook nog wel eens helpen.
Bij sommige kruiden is het trouwens wel zo dat je ze het beste max. 4 weken kan geven en ook weer even stopt voor 2 weken. Enzovoort 🙂 Je kan misschien 1 kruid de ene week geven, en een ander kruid de week daarna.
De richtlijn is trouwens 10 gram per kilo lichaamsgewicht van je konijn.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
-
Is ze veel afgevallen? Dan kan je erwtenvlokken geven.
Om de eetlust weer wat op te wekken kun je duizendblad of groene paprika of kamille bloem gebruiken.
Gedroogde weegbree helpt tegen de darm- en maagklachten.
Misschien kun je het een beetje afwisselen?
-
Heb je een autopsie laten uitvoeren? Van Stitch? Dan weet je ieder geval waar hij aan is gestorven. Misschien kan het zijn dat je andere konijn daar ook aan lijd, aangezien ze dezelfde verschijnselen tonen.
-
Ik zou idd dierenarts bellen en haar goed in de gaten houden. Kijken of ze zich anders gedraagt, en op haar ontlasting letten. Hoeveel heeft ze precies gehad? Een heel blad?
-
Jeetje wat goed dat je haar hebt opgevangen!
Als ze echt moeilijk/te weinig hooi eet, heb ik wel eens van die hooi-sticks gezien. Die kan je dan als soort van 'snack' geven, maar er zit voornamelijk hooi in, dus dan krijgt ze toch nog wat binnen. Of een soort speeltje van hooi maken? Geen idee... Misschien is dat iets aantrekkelijker om te eten?
Ieder geval veel succes, houd ons op de hoogte 🙂!
-
1 uur geleden zei Mrieke:
Nu heb ik nog een vraagje, pip beweegt eigenlijk alleen van en naar haar wc'tje en om soms een hapje te eten. Ik leg ook de brokjes en groente bij haar neer waar ze ligt en geef haar een paar x wat uit de hand op de dag. Nu maak ik me een beetje zorgen of het kwaad kan dat ze zo weinig beweegt, of heeft dit gewoon nog tijd nodig en is dit voor nu nog oké. ALs ik haar na de medicatie in de woonkamer zet beweegt ze goed en gooit haar achterpoten uit bij het hupsen maar gaat direct weer haar bench in...
Dat deed mijn voedster in het begin ook. Ze bewoog alleen wanneer het nodig was, maar het liefst bleef ze op één plekje zitten. Ze liep ook met haar rug nogal omhoog, maar waarschijnlijk omdat haar buik(wond) nog raar aanvoelde.
Als je straks haar eten weer gewoon op het plekje zet waar ze normaal ook kreeg, dan komt ze daar hopelijk ook weer gewoon naartoe. Bij mijn voedster was het dus gewoon een kwestie van wennen, en nu springt en rent ze rond als nooit tevoren 😁
Hopelijk gebeurd dat ook bij jouwe!
-
1
-
-
Dat is fijn om te horen!
Wel vervelend dat ze dan zo mager is, ook niet leuk om te zien natuurlijk. Dat kan ook extra zo lijken doordat ze het buikhaar hebben weggeschoren. Door dat vachtje lijken ze ook altijd een stuk voller (ieder geval de mijne, want dat zijn buitenkonijnen en hebben een hele dikke wintervacht).
Want is ze gewogen? Weet je hoeveel ze precies is afgevallen?
-
Spannend! Het gaat vast helemaal goed komen.
Zoals anderen al zeiden mag hij gewoon lekker eten van tevoren en het liefst ook daarna, maar vaak zijn ze dan niet helemaal lekker en hebben ze geen trek. Maar ja, ik moest voer het ieder geval aan de dierenarts geven, zodat zij dat daarna kon geven. Weet niet of dat bij jou ook is gezegd.
Je kan gewoon stro in het hok leggen, veel mensen zeggen dat je dat beter niet kan doen omdat het in de wond kan steken, maar dat geldt volgens mij meer voor de buikwond bij castraties van voedsters... Als je wel wat anders hebt kan je dat natuurlijk in het hok leggen. In de transportmand had ik gewoon een handdoek (zodat ze niet uitglijden en het ligt wat zachter) en wat hooi, maar daar aten ze toch niks van, vanwege de stress.
Zodra je hem mee naar huis mag, gewoon lekker met rust laten maar wel af en toe checken. Misschien heeft ie niet zo'n trek in eten diezelfde of de volgende dag, maar dan moet je met je dierenarts afspreken of je dwangvoeding mee kan krijgen. Ik mocht dat niet, dat zouden ze pas doen na 24 uur... Maar ik ben het die avond toen toch gaan ophalen omdat ik haar niet de hele nacht zonder eten wilde laten zitten. Misschien eet jouw konijn wel gewoon, dat hopen we dan maar!
Ieder geval veel succes! 🙂
-
1
-
-
Lijkt me inderdaad slim om te minderen, ik hoop dat ze dan langzamerhand weer de goede kant op gaat! En fijn dat de ontlasting wat vaster wordt.
Gewoon vooral de lekkere dingen blijven aanbieden en dan zal ze na een tijdje wel weer trek krijgen. Al het gewicht dat ze is verloren kan je haar daarna langzaam weer bijvoeren als ze weer de oude is.
Maak je maar geen zorgen dat ze niet meer de oude wordt, want daar was ik ook bang voor bij mijn voedster Bambi. Zodra ze weer op haar oude ritme zit, zal je er niets meer van merken ☺️
Ik was bang dat ze me na al dat dwangvoeren wel zou haten, maar dat lijkt ze allemaal weer vergeten te zijn!
Ik vond het ook lastig om geduld te hebben want je wil zo graag zien dat ze zich weer iets beter voelt... Maar uiteindelijk is wat geduld toch wel belangrijk 😅
-
1
-
-
1 uur geleden zei Mrieke:
Hallo Iedereen.
Ik ben nieuw hier, mijn naam is Marieke en ik heb een voedster genaamd Pip van 1.5 jaar. Pip heeft al het nodige meegemaakt en is afgelopen maandag aan haar gebitje geholpen en gesteriliseerd. Nu is er slechte nazorg geweest de eerste dag na de operatie vanuit de dierenarts (of nou ja assistente) niet de juiste medicatie, hier kwamen ze gister ochtend achter. Pip word momenteel nog 5x Per dag gedwangvoerd en krijgt 3 soorten medicatie. Ze had gisteren ook koorts gekregen en toen kwamen ze er ook achter dat ik ook niet de juiste/voldoende medicatie gaf. Inmiddels knabbelt ze soms een blaadje weg maar meer ook niet. Ze heeft plakkerige derrie ontlasting en is echt zichzelf nog lang niet. Ze komt ook niet haar bench uit die ik voor haar gemaakt had (normaal is ze free roaming). Ik maak me al dagen heel erg zorgen en vraag me af of dit normaal is na zo'n ingreep al snap ik dat ze extra stress heeft gehad van het 2x op en neer naar de dierenarts en de operatie an sich natuurlijk.
Ik bied haar meerdere keren per dag allerlei lekkers aan, groente fruit en hooi brokjes snoepjes etc... Maar ze heeft er weinig tot geen interesse in. Kan ik nog meer doen en komt dit vaker voor dagen na de operatie?
Ach joh wat vervelend, beterschap voor je konijn. Mijn voedster is een maand of 2/3 geleden ook gesteriliseerd en die weigerde in het begin ook om te eten. Het allereerste wat ze at was peterselie en koriander, dus dat is zeker een aanrader. Ik wreef er toen overheen zodat de geur lekker vrij kwam en toen kon ze het moeilijk weerstaan. Heel goed dat je haar telkens lekkers aanbied, na een tijdje zal ze dat echt wel weer aannemen. Ze zal zich nu echt even niet lekker voelen en het laatste wat ze dan wil doen is eten... Rust is dan ook belangrijk. Ik maakte me ook zorgen toen mijn voedster de hele dag niet meer uit haar hoekje kwam, maar dat komt ook echt wel weer goed.
Ik zou vooral goed opletten dat ze íéts eet. Dan zou ik stoppen met dwangvoeren, zodat ze honger krijgt, en dan zal ze ook sneller weer beginnen met eten. Toen mijn voedster overdag een paar hapjes hooi en kruiden at ben ik gestopt met dwangvoeren, en die avond had ze zo'n honger dat ze haar brokjes weer at.
Ieder geval veel succes en houdt ons op de hoogte!
-
1
-
1
-
-
Alleen zetten is idd handig als je het eetgedrag/keutelen goed in de gaten wilt houden. Toen ik mijn voedster had gesteriliseerd heb ik ze alle tijden samen gezet, ze zijn nooit langer dan een paar minuten zonder elkaar geweest. Ik vond het toen wel een fijn idee dat ze in zo'n "spannende" tijd ook samen zaten en steun konden zoeken bij elkaar. Daarom ook nooit last gehad van ruzies tussen de twee.
Ik denk dat jij je konijnen het beste kent en weet of ze ook wel een tijdje alleen kunnen zitten of niet.Ik wens jou ieder geval veel succes en je konijn veel beterschap alvast!
-
6 minuten geleden zei Sjaak en Fien:
Nop, alleen castratie maar dat was in de week dat we hem net hadden
Is het niet slim om je konijn elk jaar in te enten? Tegen RHD en myxomatose?
-
3
-
-
Misschien kan je nog een ander soort brok proberen? Wel rustig aan laten wennen natuurlijk. En als het niet beter gaat, zou ik sowieso nog een keer langs de dierenarts gaan om een uitgebreider onderzoek te laten doen... Misschien toch ergens een onderliggende oorzaak, je weet maar nooit. Konijnen zijn goed in pijn/kwaaltjes te verbergen!
-
1
-
-
Op 19-11-2020 at 19:07 zei Kenijn:
Zo, de eerste portie dwangvoer zit erin. Het was werkelijk afschuwelijk om te doen. Eerst kreeg ik het spuitje niet helemaal goed in haar bekje. Ik dacht dat ie erin zat, maar dat was niet zo. Dus toen ik spoot, kwam alles ernaast. Toen moest ik haar uitpakken uit de handdoek, terugzetten in het hok en nieuwe dwangvoeding maken. En toen haar opnieuw oppakken en inpakken met de handdoek, allemaal duidelijk zeer tegen haar zin. Ditmaal zat het spuitje goed in haar mond, maar lukte het niet om het spuitje leeg te spuiten: ik moest superhard drukken, anders kwam er niks. Dat deed ik, en toen schoot het er in één keer uit, in haar mondje. Ze schrok duidelijk heel erg, en was erna een poosje heel stil. Ik dacht echt even: Oh My God, ik heb haar gestikt! Maar gelukkig begon ze ineens te smakken met haar mondje, tot mijn grote geruststelling. De pijnstiller ging gelukkig wel goed.
Oh, dit voelt zo naar! Dat gebruiken van je menselijke overmacht, ondanks haar gestribbel. Zelden zoiets naars meegemaakt. Maargoed, het is natuurlijk wel belangrijk dat ik dit doe.
Zal ik haar nogmaals dwangvoeren voordat ik ga slapen? Of dat ook pas morgenochtend weer?
Ah hè dat herken ik precies toen ik mijn voedster had gesteriliseerd, ik en zij vonden het allebei vreselijk. Bij mij spoot ook heel veel ernaast, maar als ze dan smakt ben je blij dat ze ieder geval wat op heeft.
Ik was toen al bang dat ze al het vertrouwen in me was kwijt geraakt of haar eetlust voor een lange tijd kwijt zou zijn, maar dat was beiden gelukkig niet het geval. Volgens mij was ze binnen 4 dagen al weer de oude. Toen ze een heel klein beetje at (paar brokjes) ben ik al gestopt met dwangvoeren, want door de stress at ze daarna niks meer. Toen kreeg ze al snel honger en at ze elke keer iets meer; en inmiddels is ze al weer dol op eten en likt ze de bak nog helemaal uit.
Ik had al verder gelezen en ben blij voor je dat ze wat eet!
Komt helemaal goed 🙂 Gewoon geduld hebben en wat extra verwennen 😉
-
1
-
-
Op 9-10-2020 at 10:11 zei Eefje:
Geduld 😉
Dat was een hele goede tip, hahah.
Sinds vandaag lijkt het bijna alsof er niets meer aan de hand is. Alsnog eten ze niet hun hele bakje op zoals normaal, maar ze stoppen juist op de helft en eten de rest na een paar minuten op... Opzich ook niet erg.
Ben bang dat als we volgende week voor een wondcontrole gaan dat ze weer van slag zijn... Zal nog wel kijken of de dierenarts het ook via een foto kan beoordelen, dan hoeven ze niet weer heel die stress te doorstaan.
-
16 uur geleden zei JokeC:
Goed zo, ze eten weer, verwen ze maar goed met gezonde lekkere dingen. Het is natuurlijk ook niet niks voor allebei, het ene konijn stapt er makkelijker overheen dan het andere, maar dat ze eten, is natuurlijk goed nieuws. Eten, drinken, plassen, keutelen...vooruit met de geit.
Yes, helemaal gelijk in. Mijn ram doet eigenlijk weer precies zoals hij hiervoor was, dus daar ben ik erg blij mee. Mijn voedster onderneemt ook steeds meer actie, en eet gelukkig nu ook. Helaas is dat nog wel erg weinig. Hoewel ze gek is op onze brokjes, haakt ze er nu na een paar al af... Ik hoop niet dat dat nu zo door blijft gaan, anders valt ze veel te veel af. Tips?
-
2 uur geleden zei Kenijn:
Ha Bambi&Fendi, bedankt voor je uitgebreide verslag! Een goede tip om te zorgen dat ik voor de zekerheid gewoon alvast dwangvoeding mee vraag. Mijn dierenarts is een uur rijden, dus ik kan ook niet even snel op en neer rijden.
En, gaat het vandaag alweer beter met eten? Ik hoop het!
Hai, 's ochtends at ze maar een brokje of 3, maar wat kruiden zoals peterselie en koriander wilde ze wel hebben. 's Middags kwamen ze allebei plotseling enthousiast naar me toe gerend voor het eerst weer. Ik gaf ze toen wat brokjes, en ze aten het gelukkig allemaal op, ook mijn voedster! Daarna begon ze aan het hooi te knabbelen, en later ook aan een wilgentunnel. Ze is nog niet zo actief als voorheen, maar er komt zeker verbetering in. Inmiddels zijn we gestopt met de pijnstilling omdat dat haar zoveel stress gaf. Als het vandaag goed blijft gaan, denk ik dat dat de goede keus is geweest.
En ik denk trouwens dat de meeste dierenartsen zich aan het nieuwe protocol houden, waarbij je meteen dwangvoeding en voor minstens 5 dagen pijnstilling meekrijgt. Onze dierenarts deed dat nog niet, die gaf niets mee... Die wilde pas na 24 uur iets meegeven als ze nog niet had gegeten. Dat risico wilde ik niet nemen waardoor ik die avond het nog ging ophalen. Als ze het niet meegeven, gewoon aandringen. Doen ze het echt niet, dan zou ik wel een spuitje kopen en wat brokjes met warm water tot een papje maken en dat als dwangvoer gebruiken. Helaas is dat niet zo vullend als dwangvoer, maar dat zou ook een goede optie zijn 🙂
-
2
-
-
Zojuist zei Kenijn:
Wat een opluchting dat ze inmiddels weer zelf eten! Dwangvoeren lijkt me heel vervelend, vooral als je al een band hebt opgebouwd, en dan bang bent om in één klap haar vertrouwen te verliezen. Gelukkig gebeurt dat blijkbaar niet zomaar. Ik heb ook al twee keer de nagels van mijn konijn geknipt en had haar best een poosje in een stevige houdgreep. Maar vlak erna kwam ze alweer bij me knuffelen en leek ze het te zijn vergeten. Een geruststelling!
Mijn voedster wordt ook binnenkort gesteriliseerd, dus ik vind het interessant om jouw verhaal te horen en dit topic te volgen. Had jij jouw ram eigenlijk meegenomen naar de sterilisatie, zodat ze bij elkaar zaten toen zij bijkwam uit de narcose? Ik ben van plan dat wel te doen, op aanraden van de dierenarts.
Hai, fijn om te horen dat je voedster het zo snel weer vergeten was, dat nagelknippen.
Ik had inderdaad mijn ram meegenomen naar de sterilisatie. Hij was zelf daarna ook een beetje van slag, maar nu lijkt er met hem niet zo veel meer aan de hand. Ze zaten direct na de operatie alweer samen, wat ik wel zo'n fijn idee vond. Dan hebben ze toch wel wat steun aan elkaar. Ga er maar vanuit dat ze daarna echt niet wil eten, hoe erg ze er ook van houdt. Mijn ram moest er toen ook niet zoveel meer van hebben. 's Avonds at hij gelukkig wel weer, maar mijn voedster niet. Die moesten we dwangvoeren (zorg dat je dat meekrijgt, net zoals pijnstillers, anders moet je net als ik nog na sluitingstijd alles ophalen...) en dat vind ze vreselijk. Het is ook erg stressvol, maar wel nodig.
Gelukkig eet ze weer wat, en zijn we gestopt met dwangvoeren. We wilden haar nog wel pijnstilling geven, en dat was een hele ramp. Ze was bijna niet te pakken... Het leverde ontzettend veel gestamp en boze blikken op. Nadat we klaar waren zat ze heel zielig en platgedrukt in een hoekje, pas na een kwartier kwam ze weer in beweging. We hebben haar toen in het hok gezet voor de nacht... Hopelijk eet ze morgen net zoals vandaag weer wat brokken en anders wat kruiden, want ik wil niet weer terug naar dwangvoeding 😟.
Zo vreselijk om te merken dat ze even al het vertrouwen in je kwijt is. Ik blijf haar maar vertellen dat het voor haar eigen bestwil is, maar dat snapt ze natuurlijk niet.
Zal nog wel updaten over hoe ze het morgen (de 2e dag na de operatie) doet.
Jij alvast veel succes! 🍀
-
2 minuten geleden zei Marjoleink:
Ik heb vorige week mijn viedster dwangvoer gegeven van een plastic lepeltje, en dat was een groot succes. Als dat niet was gelukt dan had het met de spuit gemoeten, maar het is een pittige dame dus ik zag er ook tegenop. Medicatie heb ik wel met een spuitje gedaan. Dat wilde ze absoluut niet, Maar toen ik een beetje aan haar bekje smeerde en ze het aflikte vond ze het blijkbaar lekker, toen dronk ze zo de spuit leeg.
Ha, dat is fijn om te horen. Mijn voedster woont buiten, maar we halen haar voor het dwangvoeren voor een paar minuutjes naar binnen, zodat we niet op de koude grond in de regen hoeven te zitten. Dat vond ze vreselijk. Ben blij als dat we daar nu hopelijk mee kunnen stoppen, als ze de pijnstilling zelf naar binnen werkt. We zullen dat ook via een lepel proberen, bedankt voor de tip!
-
3 uur geleden zei Evee:
Als ze 5 brokjes op heeft zou ik de komende uren inderdaad niet dwangvoeren, voorlopig ben je dan weer uit de gevarenzone. Als ze verder niets meer eet , zou ik pas vanavond voor je gaat slapen nog dwangvoeren, maar als ze wel nog wat meer blijft eten, al is het elke keer maar een paar brokjes of een blaadje groenvoer, dan zou ik het niet doen. Dwangvoeren is ellendig, geeft veel stress. Zowel voor de baasjes als de konijnen. En dat wil je eigenlijk juist niet hebben. Lekker verwennen dus, een beetje pesten af en toe met wat eten, zodat ze er van irritatie naar hapt en het dan toch opeet 😉 Dat wil ook nog wel eens werken.
Dwangvoer op een lepel aanbieden werkt trouwens ook nog wel eens, dat ze het daar zelf vanaf likt. Dan geef je dus wel het dwangvoer, maar zonder de dwang. Soms smeer ik het ook wel eens bij / aan de mond, en omdat ze dan wassen en schoonlikken, krijgen ze het ook binnen 😉 Behalve als ze schudden, dan zit alles onder 🤣
Je kan de ram prima mee nemen bij de controle over 10 dagen.
Yes, ik heb het met wat peterselie en koriander geprobeerd, en ze nam het gelukkig meteen aan. Nu zitten ze beiden aan het hooi, dat is een hele opluchting. Ze moet vanavond nog wel een keer pijnstilling, dus even kijken of we dat ook via wat groenvoer naar binnen kunnen krijgen, zodat we haar niet hoeven te pakken om het met een spuitje in haar mond te doen. Vanavond nog maar wel wat dwangvoer aanbieden en ik zal je tip opvolgen om het van een lepel te doen, en anders in het bakje te leggen. Zal nog wel laten weten hoe dat gaat 😉
-
1
-
-
1 uur geleden zei Evee:
Wat vervelend!
Het is niet gek dat als je voedster gisteren gecastreerd is, ze nu nog niet zelf gegeten heeft. Meestal beginnen ze daar pas in de loop van de dag mee, is mijn ervaring. Vooral pijnstillers zijn heel belangrijk om te geven. Konijnen hebben een snelle verbranding, geef ze dus ook 2x per dag, niet 1x (dat is bij honden en katten). Als je een konijnkundige dierenarts hebt zal dat als het goed is ook zo zijn voorgeschreven.
Zorg dat ze echt alles heeft wat ze maar kan wensen, zet het dwangvoer ook in een schaaltje neer, vers groenvoer wat ze gewend is (vooral verse peterselie, of evt. gedroogde werkt vaak goed!), gedroogde kruiden, brokjes, hooi. Probeer er alles aan te doen dat ze vooral zelf gaat eten. Niet te veel fruit & wortel, dan zit je straks nog met een gasbuik en diarree. Vooral bladgroenten.
Elke hap is iets in de darmen, en dat betekent dat de darmen weer 24 uur in beweging zijn, ook al is het maar weinig wat er is gegeten. Eet een konijn 24 uur echt niets, dan vallen de darmen stil. En het is ontzettend moeilijk om die weer op gang te krijgen, en dat moet je dan voorkomen door te dwangvoeren. Maar dwangvoer geeft stress en vult flink, wat beide niet mee helpt om de konijnen zelf aan het eten te krijgen / houden.
Heb je ze nu op een andere plek dan normaal zitten? Ik weet niet of het binnen of buiten konijnen zijn? Na de operatie moet je dame namelijk in ieder geval één dag binnen, omdat het buiten te veel moeite kost om op temperatuur te blijven.
Als je ram zo een stresskip is, is hij misschien ook niet echt steun voor haar, en is hij misschien beter af in de vertrouwde omgeving tot ze weer is opgeknapt. Best kans dat hij last heeft van de warmte binnen, of andere omgeving. Maar ik weet dus niet of dat van toepassing is.
Over de band zou ik mij niet zo zorgen maken. Dat is nu vervelend, maar dat komt wel weer goed als alles weer normaal is. Als je straks kan stoppen met de medicijnen en ze weer hersteld is, is dat meestal in een paar dagen weer terug naar hoe het voorheen was.
Hier staan veel tips in voor de zorg na een operatie:
https://www.bunnybunch.nl/informatie/zorg-voor-na-operatie-konijn
Ja dat dwangvoeren geeft inderdaad een boel stress, ik doe het liever niet, maar in dit geval was het noodzakelijk. Ze heeft net zo'n 5 brokjes op, dat is al een hele opluchting. Is dat genoeg om te stoppen met dwangvoeding volgens jou? Voor de rest eet ze geen hooi of groenvoer.
Ze zitten trouwens op hun eigen vertrouwde plekje buiten (met genoeg schuilplaats natuurlijk) en wat zachte handdoeken op de grond. Binnen hebben wij een hond en mijn dierenarts heeft gezegd dat ik haar het liefst terug op haar oude plek kon zetten. Van een andere omgeving raakt ze vaak ook gestrest. Ze zat in het nachthok waar het redelijk warm is, dus ik hoop dat dat een goede keuze was.
Mijn ram zit gewoon bij haar, ook buiten op de vertrouwde plek, en normaal zijn het helemaal niet van die stresskippen. Ze lopen nu beiden wel weer iets meer rond, maar meer dan een paar brokjes komt er niet in. Ik zal straks nog wat groenvoer proberen aan te bieden, ik haal straks nog wat verse peterselie en koriander.
En ja, ik hoop inderdaad dat het zo gauw mogelijk terug naar voorheen is. Over een dag of 10 moeten we terug naar de dierenarts voor een wondcontrole... Bang dat ze dan weer van slag zijn. Ze rennen al weg bij het zien van de reiskoffer. Zal ik de ram dan meenemen? Ze zijn vanaf dat ze geboren zijn namelijk nog nooit uit elkaar geweest, weet niet of ik hem wil thuislaten.
Heel erg bedankt voor je antwoord trouwens 😊
-
1 uur geleden zei Eefje:
Je voedster heeft net een hele zware operatie gehad, het is normaal dat ze zich nu ellendig voelt. De medicatie en het dwangvoeren zijn nu wel noodzakelijk, dat moet er hoe dan ook in. Mijn ervaring is dat ze verse kruiden zoals peterselie en koriander het eerst weer gaan eten. Als ze uit zichzelf iets gaat eten kun je in elk geval stoppen met dwangvoeren en proberen of je de medicatie op een blaadje groenten of kruiden kunt geven. Met wat mazzel eet ze het dan zelf op.
Je rammetje is blijkbaar nogal onder de indruk van de toestand van je voedster, dat komt wel goed als het met haar weer beter gaat. Als hij wel af en toe wat eet is er geen reden tot paniek, maar houd het wel goed in de gaten! Let ook op je eigen gedrag. Loop je om ze heen te stressen, zit je ze steeds bezorgd aan te kijken, daar krijgen ze ook extra stress van. Houd ze goed in de gaten, maar zorg ook dat ze rust hebben. Ons gedoe beïnvloedt hoe veilig ze zich voelen.
Wat betreft je band met je konijntjes, die krijgt nu even een deuk, je moet dingen met ze doen die ze niet leuk vinden en het ene konijn reageert daar heftiger op dan het andere. Dat komt wel weer goed als dit voorbij is, na een paar dagen merken ze dan wel weer dat je best een leuke snoepautomaat bent en ze niet meer oppakt.
Daar heb je gelijk in. Ik vind het gewoon naar om ze zo te zien... Beiden. In ieder geval erg bedankt voor je antwoord, ik zal ze goed in de gaten houden! En die tip over de medicatie op een blad groente te geven is een hele goeie, ik zal 't uitproberen 😁
-
Hoii, ik ben nieuw hier.
Ik ben een beetje wanhopig en heb raad nodig 😬
Mijn 2 konijnen zijn bij mij in juni 2020 komen wonen en zijn ongeveer 1 jaar oud. Ze waren ontzettend snel gewend en waren enthousiast om me te zien, vooral omdat ik ze hun brokken geef. Daar zijn ze namelijk gek op. Nu heb ik mijn voedster gisteren laten steriliseren (mijn ram is al gecastreerd, maar wilde het risico op baarmoeder- en eierstok ziektes bij mijn voedster niet nemen) en ze was helemaal suf. Natuurlijk is dat normaal en had ik ook echt niet verwacht dat ze zou gaan eten... Maar nu eet dus ook mijn ram niet meer. Normaal vliegen ze het hok door zodra ze de voerbak horen, maar nu staat hij al de hele dag met alle brokken er nog in. Inmiddels is het meer dan 24 uur geleden. Gisteravond hebben we maar besloten naar de dierenarts te bellen om dwangvoer op te halen, omdat ze echt geen hap deed. We hebben haar pijnstilling en dwangvoer gegeven en hebben haar toen de nacht met rust gelaten. Vanochtend zag ze er wel iets beter uit, maar moesten we haar alsnog een klein beetje pijnstilling toedienen met wat dwangvoer. Ze werd er ontzettend gestrest van omdat ze nooit wordt opgepakt. Haar hart ging echt ontzettend tekeer. Zodra we haar terug zetten, begint ze telkens te stampen uit boosheid. En onze ram eet maar een brokje of 5, verder niks, terwijl er met hem helemaal niets is gebeurd. Ik snap niet waarom dat plotseling zo is. Ik neem aan dat mijn voedster wel weer zal gaan eten met een paar dagen zodra de pijn weg is, maar nu moeten we over 10 dagen nog terug voor wondcontrole... Ik ben bang dat als ik ze dan net aan het eten heb gekregen, dat ze na die controle weer helemaal van slag zijn. Ze eten geen wortel, appel, peterselie, snoep, brokken... Alles wat ze daarvoor wel aten. Daarnaast ben ik bang dat de band die ik met ze heb opgebouwd nu helemaal weg is, en dat ze me niet meer vertrouwen. Iemand tips, of ervaringen? Alvast bedankt 🙂
Kruiden ter bescherming van maag en darmen
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Aha, nou dan kan je gedroogde appelschijfjes, paardenbloemblad, hibiscus bloem of gedroogde komkommerschijfjes geven, die kunnen het helpen afvallen wel eens bevorderen