Kenijn
-
Items
325 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Kenijn
-
-
Dat hoef je jezelf toch niet kwalijk te nemen? Vlekje heeft inmiddels best veel meegemaakt, dus dan besef je extra hoe kwetsbaar ze is en hoe erg je het zou vinden om haar ooit te moeten missen. Ik heb zelf ook best vaak gedroomd dat mijn voedstertje doodging. Echt hele nare nachtmerries waren dat. Die angst kan best diep gaan zitten.
Ik zei laatst nog tegen m'n moeder: ik heb m'n hart verpand aan heel kwetsbare dingen. Dat geldt o.a. voor m'n werk in de cultuursector, maar ook voor m'n liefde voor m'n konijntjes. Je kunt superveel van ze gaan houden, bijna alsof het je kindjes zijn, ook al weet je dat dat niet helemaal proportioneel is. En dat maakt je dan ook best kwetsbaar. Je weet dat een konijn hoogstwaarschijnlijk eerder zal sterven dan jijzelf. Met veel geluk pas na acht of tien (of zelfs twaalf) jaar. Maar het kan in feite ieder moment gebeuren, want konijntjes zijn zo fragiel. Het is een kwetsbare liefde die je als konijnenbaasje aangaat.
Maar ik denk dat ik herken wat je bedoelt, en dat ik ook steeds zou controleren als m'n beestje veel gesukkeld heeft met z'n gezondheid. Er is altijd wel een klein dingetje dat even anders lijkt dan normaal. Hopelijk blijft ze de komende tijd stabiel en kun jij langzaam maar zeker weer een beetje gaan ontspannen, en vertrouwen dat ze gerust nog wel een poosje bij je blijft.
Nu ik zie hoe snel mijn voedster - die donderdag na de sterilisatie echt een zielige lappenpop was - weer is opgeknapt, denk ik: er schuilt meer vitaliteit in dat lijfje dan ik besef. Dat vind ik een geruststelling. En heel mooi om te zien, die oerdrift van willen-leven die zo snel alweer terug is. Jouw Vlekje lijkt me ook een taai beestje!
Slaap lekker!
-
1
-
-
Ik geef 0,4 ml per keer. En ik krijg niet echt de indruk dat ze pijn heeft: ze huppelt vrolijk rond, eet hooi, bietst om lekkernijen en duwt met haar snuit de wc's van hun plek, zodat ze ook het hooi kan eten dat erachter is gevallen. Wel is ze iets rustiger dan normaal, en ligt ze af en toe een tijdje in haar mandje.
Ze heeft alweer flink op dozen gesprongen, dat ging prima en ze heeft daar duidelijk veel plezier in. Maar ik zal ze voor de zekerheid wel even wegzetten. Moet dat echt twee weken lang?
-
20 uur geleden zei JacinthaBrehler:
Overigens worden 27-11, 1-12 en 4-12 ook als data genoemd waarop dit protest (mogelijk) plaats gaat vinden.
Stelletje treurige gasten... bah 😑
Goed om te weten! Ik zet de data in m'n agenda en zorg dat ik die dagen niet na zonsondergang buiten kom. Vervelend dat er onvoldoende capaciteit bij de politie is om het vuurwerkverbod te handhaven. Ik gun al die ongelooflijke aso's een dikke boete en een strafblad.
Wat ik ook denk: als ze zo nodig willen knallen, waarom doen ze dat dan niet in een afgelegen weiland, maar juist in woonwijken? Waarom in godsnaam je medemensen - en dieren - zo terroriseren? Ik vind het een onbegrijpelijk fenomeen, en kan me er vreselijk over opwinden. Maarja, het zal wel iets met een combinatie van een overdosis aan testosteron, een minderwaardigheidsgevoel en een gebrek aan een levensdoel/zingeving te maken hebben. Of een soort afgestompte ziel, waardoor je kicks met herrie, schade en risico voor jezelf en anderen nodig hebt om nog een klein beetje het gevoel te hebben dat je echt leeft. Ofzo.
-
Voor mijn beestjes heb ik dit mandje:
Toen m'n voedster nog apart zat, lag ze er hele dagen in. En nu, tijdens het herstel van haar sterilisatie, ook. In het mandje zelf leg ik een opgevouwen handdoekje, dat ik af en toe vervang. De rand van het mandje is zacht en harig, net een konijnenvachtje. Ze likt het vaak, alsof ze denkt dat het een ander konijntje is. Natuurlijk moet je in de gaten houden of ze de haartjes niet opeet. Mijn voedster doet dat niet, ze is best voorzichtig met haar mandje.
In dierenwinkels verkopen ze wel varianten hierop. Maargoed, geen idee of ook andere konijnen er zo blij mee zijn.
-
1
-
-
Ik kijk wel even hoe ver ik kom met het flesje, en of haar pijn dinsdag echt weg lijkt. M'n voedstertje weegt slechts iets meer dan 1 kilo, dus ze heeft niet zo'n heel hoge dosis nodig denk ik.
-
9 minuten geleden zei Mira11:
De Novacam zou ik gewoon volgens aanwijzingen van je dierenarts geven. 2x daags is prima. Novacam is geen (antibiotica) kuur die je moet afmaken.
Thanks, dan doe ik dat!
-
1 uur geleden zei Evee:
Wat geef je precies? In sommige gevallen is het echt een kuur die je af moet maken (bijv. tegen infecties of ontstekingen). Maar als het bijv. alleen pijnstilling is, dan hoeft dat niet.
Ik geef Novacam 0,5 mg/ml. Het zit in een flacon van 5 ml. De assistente zei dat het zowel pijnstillend als infectieremmend is. Een kuur afmaken, betekent dat dat je het hele flesje leegmaakt? Het is volgens de verpakking officieel bedoeld voor katten. Onder het kopje 'Post-operatieve pijn en ontsteking na chirurgische ingrepen' in de bijsluiter staat: "De orale nabehandelingsdosis kan vier dagen lang éénmaal daags worden toegediend (met een interval van 24 uur)." De assistente raadde mij aan het vijf dagen lang tweemaal daags te geven, dus met een interval van 12 uur. Zou jij het anders doen, @Evee?
Ze zitten nu in hun eigen verblijf, en zitten woest te knagen aan een verse wilgentak die ik daar heb neergelegd. Het lijkt dus wel te bevallen.
-
1
-
-
2 minuten geleden zei Eefje:
Ik zou ze gewoon terugzetten. Als ze goed eet en zich normaal gedraagt zal ze niet ineens onderkoeld raken, dat is alleen als ze zich echt ellendig voelen.
Wat betreft de medicatie zou ik de adviezen van de dierenarts opvolgen, wat heeft die gezegd? Is het pijnstilling? Mijn ervaring is dat als ze zich weer normaal gedragen de zorg ook weer terug kan naar normaal. Vaak komt die termijn prima overeen met de adviezen van de dierenarts.
Thanks voor je reactie! Dan ga ik vandaag hun verblijf goed schoonmaken en ze weer terug zetten. Kan ik ook de dozen (30 cm hoog) erin laten staan, waar ze graag bovenop springen?
Ik heb net de dierenarts even gebeld, en de assistente zei dat ik - als alles goed gaat - na vijf dagen mag stoppen met de medicatie, op dinsdag dus. Dan houd ik dat maar even aan.
-
Dit klinkt wel als een heftige situatie. Ik ben heel benieuwd of het konijntje nog leeft.
Iedereen mag natuurlijk zelf besluiten hoeveel geld hij bereid is uit te geven bij de dierenarts. Maar als er geen budget beschikbaar is om een ernstig ziek en duidelijk lijdend diertje te laten behandelen, is euthanasie dan niet de enige respectvolle optie die overblijft? Ik stam uit een boerenfamilie, en mijn opa en ooms lieten ook niet ieder ziek dier (uitgebreid) behandelen, maar voelden zich wel verplicht om een dier dat duidelijk lijdt en waarschijnlijk niet meer spontaan zal genezen, uit zijn lijden te verlossen.
-
2
-
-
Bedankt voor jullie fijne, geruststellende reactie, @pakyakker en @Bambi&Fendi! Erg fijn om te horen dat ik niet meteen bang voor uitdroging hoef te zijn, en ook niet voor een blijvende beschadiging van haar vertrouwen in mij. Ze drinkt inmiddels af en toe een lepel met een mengsel van wortelpuree en water. Ook gaat ze op haar achterpootjes staan als ze me ziet ('Hé, eten!'), dus haar oude enthousiasme komt gelukkig alweer terug. En ze eet alweer even veel als normaal! Ik vind het heel bijzonder dat zo'n klein lijfje zoveel veerkracht en zelfherstellend vermogen heeft, en dat ze blijkbaar ook psychisch best wat kunnen meemaken zonder zware trauma's op te lopen.
Nog twee vraagjes:
- Ik merk dat m'n duo zich begint te vervelen in de kleine kooi. Vanaf wanneer kan ik ze weer in hun oude, ruime verblijf laten? De wond ziet er goed uit, vind ik, en m'n vrouwtje komt levendig over. Hun verblijf is wel een paar graden koeler dan deze kooi in mijn woonkamer. Maakt dat uit, of is het onderkoelingsgevaar nu wel geweken?
- Ik geef nu elke 12 uur 4 eenheden medicatie, die ze keurig zelf oplikt. Moet ik doorgaan tot het flesje leeg is, of zal ik al eerder stoppen? Wanneer dan?
-
1
-
-
17 minuten geleden zei trekkies:
waarom moet en konijn zo snel na en operatie eten ?
als ik een operatie heb gehad aan mijn hart en paar jaar geleden het laatste waar ik aan dacht toen ik terug was op mijn kamer was eten.
en wat is zo snuggle safe ? en is dit duur ?
meschien moet ik dat bij mijn lijst zetten als ik konijntjes ga halen volgend jaar .
Het is inderdaad heel normaal dat je na een operatie geen zin hebt om te eten. Het vervelende is alleen dat konijnen heel gevoelige darmen hebben. Als een konijn een dag niet eet, schijnen zijn darmen stil te kunnen vallen, en die krijg je dan heel moeilijk weer op gang. Op tijd weer gaan eten is dus van levensbelang. En als het konijn dat niet uit zichzelf doet, moet je dus eventueel onder dwang vloeibare voeding in zijn bekje spuiten. Om z'n leven te redden.
Een snuggle safe is een soort kruik voor konijnen. Na een operatie houdt een konijn zichzelf minder gemakkelijk warm. Op zich handig om te hebben denk ik. Zelf heb ik het niet, maar ik heb de verwarming vrij hoog staan om m'n konijn warm te houden. Ik heb gelukkig niet de indruk dat ze onderkoeld is geraakt.
-
Ze heeft inmiddels een stuk komkommer gegeten. Daar zit natuurlijk veel vocht in, dus maak ik me nu minder zorgen dat ze niet drinkt.
-
2
-
-
Spannend dat je voedster gesteriliseerd wordt! Ik heb een heel harmonieus koppeltje, dus ik besloot ze bij elkaar te laten. Het mannetje ging zelfs mee naar de dierenarts, en was erbij vlak nadat ze uit de narcose was ontwaakt. Ze lagen de hele tijd tegen elkaar aan, ook thuis in de kooi. Ik denk dat hij een soort 'kruik' was die haar warm hield. Het zag er heel lief en knus uit. En omdat hun keutels er heel anders uitzien, kon ik die gemakkelijk uit elkaar houden, en zien of zij al gepoept had.
Het enige nadeel vond ik het eten. Vanwege de pijn eten voedsters meestal een tijdje niet meer, maar het is belangrijk dat ze toch wat binnenkrijgt. Maar al het eten dat ik neerlegde, werd heel snel door het gulzige mannetje opgegeten. Ik besloot dus geen eten in de kooi te laten liggen, maar gewoon ieder uur wat eten voor haar neus te houden (brokjes, wortels, peterselie, stukjes fruit), en het weer weg te halen als ze het niet aannam.
Veel succes met je beslissing! En zorg maar dat je die dagen extra veel lekkers in huis hebt.
-
Bedankt voor jullie fijne reacties en alle hartjes! Vandaag heeft ze al een normale portie biks van Trovet weggewerkt, en nog wat wortel en peterselie. Wel gaat ze na het eten steeds op haar zij liggen en zoekt ze erg naar een geschikte houding, waaruit ik opmaak dat ze zich niet lekker voelt.
Ook heb ik haar nog niet zien drinken sinds gisterochtend. Ja, er zat een beetje vocht in het dwangvoer, en in de worteltjes en peterselie, en de medicatie is vloeibaar. Zou dat genoeg zijn? En is dat ook een kwestie van nog even afwachten en aankijken?
-
Of misschien toch proberen om er binnenkonijnen van te maken? Dat kan volgens mij als je ze eerst een tijdje in een schuur houdt, en vervolgens in een onverwarmde ruimte in je huis. Heel geleidelijk de temperatuur een paar graden laten toenemen, zodat ze langzaam aan een warmere temperatuur gaan wennen en hun wintervacht verliezen.
Dat is natuurlijk best een gedoe en best ingrijpend. Maar misschien zou het een uiterste noodoplossing kunnen zijn.
-
Nou, we zijn de nacht goed doorgekomen. Om half 4 nam ze twee brokjes aan. Erna plofte ze languit op haar zij en had ze nergens meer interesse in. En vanmorgen at ze zowaar anderhalf geschrapt worteltje uit m'n hand, een stuk of vijf brokjes, en ze likte zelfs de medicatie - vermengd met een beetje wortelpuree - van een lepel af! Ze heeft het allemaal binnengekregen. Nu ligt ze weer te ontspannen en hoeft ze even geen eten meer. Maar dit gaat hartstikke de goede kant op!
Ze heeft altijd een geweldig scherp gehoor gehad. Als ik de zak met voer ook maar aanraakte, werd ze helemaal wild. En nu zie ik ook dat ze sterk op geluid reageert, en dat dat haar overhaalt om toch te eten. Dus ik zal af en toe flink knisperen met plastic en schudden met brokjes in haar buurt, om haar eetlust op te wekken.
-
3
-
-
Dank voor je snelle reactie Dollie! Dan ga ik vannacht gewoon even bij haar kijken, om haar wat lekkers aan te bieden en nog even met het hooi te knisperen.
-
ZE EET!!! ZE EET!!! WOOOEEEEHHOOOOEEEE!!!!! Ik ben zo überopgelucht!!! Brokjes wijst ze af, wortel, peterselie, banaan.... Maar toen ik met de zak van het kruidenhooi knisperde, ging ze ineens zoals altijd op haar achterpootjes staan... En toen ik de ruif bijvulde (er had al die tijd al kruidenhooi ingezeten), begon ze er ineens van te eten!!! En ze is nu al een minuut bezig. OOohhh, dit is zo'n ongelooflijke opluchting.
Wat denken jullie: zal ik er vannacht alsnog uit om te checken of ze al interesse heeft in iets anders, zoals groente of brokjes? Of zal ik gewoon royaal hooi bijvullen en morgenochtend gaan kijken hoe het gaat? Grote kans dat ze vannacht nog wel meer hooi zal eten. Ze is nu nog steeds bezig.
-
5
-
-
Ha Dollie, heel erg bedankt voor jouw gedachten hierover! Het lijkt een beetje op de houding van mijn dierenartsassistente, en die is vast ook op ervaring gebaseerd. Ik ervaar zelf inderdaad veel stress bij dwangvoeren en mijn voedster duidelijk ook. Dus ik denk dat ik het nu even niet meer doe. Ik ga zo slapen, zet om 03:00 de wekker en bied haar dan allerlei lekker voedsel aan. Neemt ze het niet aan, dan geef ik haar 5 ml dwangvoer. En dan kijk ik morgenochtend weer verder.
Echt zo fijn dat jullie in deze situatie met me meedenken!
-
De assistente zei trouwens dat ik 3 tot 3,5 ml Critical Care per keer moet geven. En dat vier keer per dag. Dan zit ik op 12 à 14 ml per dag. Maar op internet lees ik dat ik 13 ml per keer zou moeten geven, dus vier keer zoveel als ik nu geef. Dat is méér dan zo'n hele spuit per keer! Is dat niet hartstikke veel voor een konijn van een kilo? Of klopt dat?
-
Ik denk dat de Critical Care inderdaad te dik was. De dierenartsassistente raadde me aan om het zo dik te maken als ik maar in het spuitje kreeg. Maar te dik is dus ook niet goed. De volgende keer doe ik het iets slapper.
Ik twijfel nog even over een nachtelijke sessie. Ik heb het nog aan de assistente gevraagd, maar ze zei dat alleen overdag voldoende was. Viermaal verspreid over de dag.
Over het voer: ik bied haar graag lekkers in overvloed aan. Maar het ding is: haar maatje eet dat gewoon allemaal op! Dus ik kan wel een supervolle bak brokjes bij ze achterlaten vannacht, maar ik verwacht dat hij dat allemaal in z'n eentje zal eten. En dat lijkt me niet de bedoeling. Is er iets - behalve hooi, wat ze uiteraard hebben - wat ik onbeperkt kan achterlaten vannacht? Ik heb in huis: peterselie, worteltjes, radijsjes, komkommer. De dierenartsassistente zei dat ik mijn konijnen het beste niet uit elkaar kon halen. Het mannetje is superlief voor haar, ze liggen de hele tijd tegen elkaar aan. Dat verlaagt mogelijk haar stress en helpt haar om hier doorheen te komen.
Ik heb trouwens geen snuggelsafe, maar ze voelt best wel koud. Niet extreem ofzo, maar ook niet echt warm. Als ik een dekentje over haar heen leg, gooit haar maatje die er snel af. En 's nachts kan ik natuurlijk niet controleren of die over haar heen blijft liggen. Gewoon de verwarming opstoken naar 22 of 23 graden, en vannacht op diezelfde hoogte laten staan? (Het is hier nu 21,5 graad.)
-
Zo, de eerste portie dwangvoer zit erin. Het was werkelijk afschuwelijk om te doen. Eerst kreeg ik het spuitje niet helemaal goed in haar bekje. Ik dacht dat ie erin zat, maar dat was niet zo. Dus toen ik spoot, kwam alles ernaast. Toen moest ik haar uitpakken uit de handdoek, terugzetten in het hok en nieuwe dwangvoeding maken. En toen haar opnieuw oppakken en inpakken met de handdoek, allemaal duidelijk zeer tegen haar zin. Ditmaal zat het spuitje goed in haar mond, maar lukte het niet om het spuitje leeg te spuiten: ik moest superhard drukken, anders kwam er niks. Dat deed ik, en toen schoot het er in één keer uit, in haar mondje. Ze schrok duidelijk heel erg, en was erna een poosje heel stil. Ik dacht echt even: Oh My God, ik heb haar gestikt! Maar gelukkig begon ze ineens te smakken met haar mondje, tot mijn grote geruststelling. De pijnstiller ging gelukkig wel goed.
Oh, dit voelt zo naar! Dat gebruiken van je menselijke overmacht, ondanks haar gestribbel. Zelden zoiets naars meegemaakt. Maargoed, het is natuurlijk wel belangrijk dat ik dit doe.
Zal ik haar nogmaals dwangvoeren voordat ik ga slapen? Of dat ook pas morgenochtend weer?
-
Bedankt voor je advies, Mira! Dan denk ik dat ik haar inderdaad nu haar eerste portie ga geven. Ik vind het heel spannend, want ik probeer dwang altijd zoveel mogelijk te vermijden in ons contact. Maar dit is voor de goede zaak.
Ik heb ook pijnstilling/ontstekingsremmer (Novacam) meegekregen, en moest daarmee vanavond beginnen. Zal ik dat ook nu al geven, of pas voor het slapen gaan? Ik heb wel de indruk dat ze nu pijn heeft.
-
Hoi allemaal, vandaag is mijn superlieve voedstertje gesteriliseerd. De operatie vond plaats om 11:30. Ik mocht haar om 15:30 ophalen, en we zijn net anderhalf uur thuis. Haar maatje, die ook mee was, was de hele dag erg gestresst, maar komt inmiddels weer heel ontspannen over. Maar zij is echt een zielig hoopje. Totaal apathisch. Ik heb ze samen in een hok in een hoekje in de woonkamer gezet; hier is het lekker warm. Op de bodem ligt een handdoek, en er staat een toiletje in met grote kartonsnippers. M'n voedstertje is meteen het toiletje in gedoken en komt er niet meer uit. Ik denk dat ze gewoon moe is en even wil ontspannen, dus ik laat haar met rust. Wel heb ik haar verschillende lekkernijen aangeboden: een worteltje, een schaaltje met wortelpap van Olvarit, verse peterselie, radijsjes, en zelfs een klein stukje banaan. Maar ze neemt niets, en haar maatje zit zich ondertussen vol te schransen.
Voor de zekerheid heb ik al dwangvoeding in huis gehaald. Als ze echt weigert te eten, hoe laat zal ik dan beginnen met dwangvoeren? Ik had zelf in mijn hoofd om het - indien nodig - rond 22:00 te doen. Wat denken jullie?
Wanneer beginnen met dwangvoeding?
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Bedankt voor jullie berichten. Ik heb de dozen weggehaald en controleer de wond elke dag even. Ook heb ik de deur naar de badkamer dichtgedaan, omdat ze graag op het wc-deksel springt, best hoog. Nu hebben m'n konijnen dus even wat minder ruimte dan normaal. Wel schieten ze graag met mij mee de badkamer in als ik naar de wc ga. Dan loopt ze vaak via m'n benen omhoog naar m'n schoot, waar ze zich een poosje uitgebreid laat aaien. Ik let erop dat ze bij het weggaan niet rechtstreeks van m'n schoot af springt, maar weer via m'n uitgestoken benen terug omlaag loopt. Ik ben erg blij dat ze nog steeds graag uit zichzelf op schoot komt, ondanks wat ik haar heb aangedaan!
Ze eet trouwens weer supergoed, en ook het drinken komt goed op gang. Ik ben zo verrast dat ze zo snel is opgeknapt. Dat had ik me donderdagavond, toen ze zo'n apathisch lappenpopje was, echt niet kunnen voorstellen.