Bammyflurry
-
Items
2.656 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
40
Berichten die geplaatst zijn door Bammyflurry
-
-
Ik heb hele verschillende ervaringen met toltrazuril. Sommige jonge konijnen waren er wel beroerd van (slechter eten en qua gedrag wat stilletjes), bij anderen merkte je er niets van. Zij kregen meestal Dozuril, soms Baycox. Ik heb mijn eigen volwassen konijnen onlangs met Baycox behandeld en bij hun heb ik geen verminderde eetlust o.i.d. gezien. Zij waren overigens ook niet al ziek of zo.
Bij mijn eigen konijnen zaten maar een paar coccidiose-eitjes(?) in de keutels. Volgens mij is dat inderdaad normaal. Ik meen dat iemand (Aniek?) hier eens iets over geschreven heeft. Vanaf hoeveel coccidiose (eitjes?) in de keutels je pas hoeft te behandelen.
Vlak daarvoor had ik mestonderzoek laten doen van (zieke) jonge konijnen en die keutels zaten vol met coccidiose-eitjes (waren keurige keutels overigens, dus dierenarts verwachtte niet direct cocc.). Volgens mij horen ze het aantal eitjes dat ze onder de microscoop zien te tellen, en dan te beslissen of behandeling nodig is, maar de meeste dierenartsen weten er niet alles van en behandelen alles voor de zekerheid.
-
Ik gebruikte tabletten, vind ik handiger bij grote konijnen. Verpulveren in de vijzel en het poeder door een klein beetje appelmoes of ander lekkers roeren. Of op een natgemaakt paardebloemblad o.i.d. strooien (waardoor het er op vast plakt) die je vervolgens dubbel vouwt.
-
Ik heb toen tijdens de kuur elke dag de plasbakken leeggegooid en schoongemaakt en toen de kuur afgelopen was het hok/ren met Halamid schoongemaakt. Weet niet of dat nodig was, dierenarts had er niks over gezegd. Wist zelfs niet eens direct wat een pinworm bij een konijn was...
-
Zijn het rammetjes die gevochten hebben? Die kunnen elkaar namelijk lelijk in hun edele delen bijten.
Ik hoop dat je vandaag nog een dierenarts kunt bezoeken.
-
Bij mijn eerste koppel konijnen lag ook regelmatig zo'n ovale keutel, die er verder netjes lichtbruin en droog uit zag. Die natte prut heb ik nooit gezien. Konijnen hadden verder geen klachten. Op een gegeven moment zag ik bij een net geproduceerde keutel van mijn ram levende witte wormpjes. Pinwormen bleek. Beide konijnen behandeld met panacur. Maar ik heb nog regelmatig zo'n keutel van hem gevonden. Reden?
-
De grotere wond zou ook kunnen komen omdat ze de hele melklijst hebben weggehaald, dus niet alleen de aangetaste melkklier. Ik geloof dat ze per 3 tepels met elkaar verbonden zijn en bij kans op uitzaaiingen daarom allemaal verwijderd worden, vandaar dan dus een langere wond. Althans, dat is wat ik me van een van onze honden herinner.
Beterschap voor het dametje! Fijn dat ze in ieder geval goed eet!
-
Fijn dat ze de ingreep goed doorstaan heeft. Hopelijk knapt ze snel op. Beterschap!
Ik heb ook alleen ervaring met melkkliertumoren bij honden (heb altijd teefjes gehad). Misschien eens zoeken onder mammatumoren, zo worden ze ook wel genoemd.
-
Ja, konijnen en medicijnen ...
Fijn dat je toch een manier hebt om het naar binnen te krijgen. Je kunt ook wat medicatie op een beetje (ongezoete) appelmoes of babyhapje wortel doen, maar sommige konijnen hebben best snel last van die suikers die ook nog in de ongezoete variant zit.
Ik geef zelf medicijnen meestal direct in de bek met een spuitje zonder naald. Nadeel is natuurlijk dat je het konijn moet pakken, maar ik vind dat handiger/sneller als je meerdere konijnen samen hebt zitten en ze krijgen direct als ze weer op de grond staan wat lekkers (plakje wortel, appel o.i.d.), de meesten weten dat al snel. Vaak zuig ik na de mediciatie, als laatste nog een heel klein beetje appelmoes in de spuit, zodat de eerste smaak die ze in de bek krijgen lekker is. Sommige pijnstillers (Metacam bv) zijn ook zoet trouwens en konijnen houden vaak van zoet. Voordeel van jouw methode is natuurlijk dat je geen dwang gebruikt.
Succes en beterschap voor Tara!
-
Ach, arme Tara! Dus dát zit haar dwars!
Was hier laatst niet iemand op het Forum met hetzelfde probleem? Of waren dat blaasstenen? Voor mensen is er een thee die erg goed helpt om de nierstenen te laten vergruizen, maar ik weet niet of een konijn dat zou mogen hebben.
Voor nu hoop ik dat de pijnstiller zijn werk doet en dat Tara zich in ieder geval al wat beter voelt!
-
Is Tara gecastreerd? Want anders zou ze misschien problemen kunnen hebben met haar baarmoeder (ontsteking, tumor). Het gedrag (stil zitten, in elkaar duiken als je haar aanraakt, knarsetanden) zou kunnen komen omdat ze (buik)pijn heeft. Soms kan dit al een poosje sluimeren.
-
Krijgt ze ook pijnstiller?
-
Misschien nog even ter verduidelijking: een abces is het gevolg van een ontsteking (bv in een kieswortel). Een flink abces is meestal niet te missen, maar in het begin van de (onderhuidse) ontsteking kan het soms lastig te zien zijn, vooral in de kaak in een klein konijnenbekje. Ik heb dit eens gehad bij een konijn waarbij 3 verschillende dierenartsen (in het begin) niets konden vinden. Maar het konijn at erg slecht, dus er was wel wat.
Sterkte en succes bij de dierenarts. Ik hoop dat je meer duidelijkheid krijgt en gericht kunt gaan behandelen. Want er is natuurlijk een reden waarom hij niet eet...maar ja, soms lastig te vinden helaas. -
Sorry, dubbel post! Internet viel uit en dacht dat eerste bericht verloren was gegaan...
-
Je zou ook aan een abces kunnen denken. Als deze bv in een kieswortel zit, is deze niet altijd meteen goed te zien of te voelen, maar het konijn kan er al wel last/pijn van hebben met eten. Speciale rontgenapparatuur kan het soms eerder zichtbaar maken.
-
Spannend Belleke. Beterschap voor Mamski en sterkte voor jou.
-
1
-
-
Ja, waarschijnlijk vooral i.v.m. stof en misschien tevens om te voorkomen dat de sprieten in de oogjes prikken of aan de natte oogjes (door etter en zalf) plakken. Maar, zoals Christaaa schrijft, kun je het een beetje nat maken, bv. met de plantenspuit. En misschien niet in een ruif (kans dat het bij er uit trekken in de ogen komt) maar in een bakje of mandje op de grond.
Wat zei de fokker trouwens van het dierenartsbezoek?
Beterschap met je konijntje! Zo sneu voor hem.
-
Ja, zeker verontrustend! Tot nu toe nog geen meldingen in Drenthe, maar het zal hier vast ook wel voorkomen, hoewel het vooral de kustprovincies lijkt te treffen. Qua wilde konijnen is mij hier nog niets opgevallen (ik wandel veel in natuurgebieden) maar qua tamme konijnen weet je niet altijd. Herkent iedereen de symptomen en gaat de gemiddelde konijneneigenaar (dan) naar een dierenarts?
Als je een grote ren toch enigzinds wilt afsluiten voor muggen kun je van die lappen horrengaas overwegen. De zijn vaak in flinke stukken (bv voor deuren) te koop bij van die goedkope op=op winkels en Action en zo. Ik heb vorig jaar 6 doosjes gekocht voor 25 eurocent per doosje. Er zit klittebandtape bij om het mee vast te plakken.
Voor nu probeer ik maar op mijn entingen te vertrouwen...
-
Duidelijke informatie Evee. Dat is precies de reden dat ook wij een eigen dierenspaarpotje hebben. Een aparte bankrekening waar elke maand automatisch een vast bedrag naar toe gaat.
Wel fijn dat wij, toen een van onze honden haar kruisband scheurde, direct een afspraak konden maken voor een operatie en 1,5 jaar later ook voor de andere knie. Het lijkt mij heel erg als je om financiële redenen je dier moet laten inslapen. De voorgaande 3 konijnen hebben de afgelopen tijd ook het nodige gekost en dan ben ik blij dat ik al bijna 30 jaar zelf spaar voor mijn beestjes!
-
Beterschap Rian!
Wat weer sneu voor het beestje... en voor het baasje natuurlijk...dat 'knoop in de maag' gevoel als je beestjes ziek zijn...
Hoop dat ze snel opknapt!
-
Het zouden pinwormen kunnen zijn. Zoek deze maar eens op op internet of ze hier op lijken. Deze moeten dan bestreden worden met Panacur. De meeste andere wormmiddelen zijn niet toereikend.
-
Fijn Manon, dat het iets is wat te behandelen is! Ben erg blij voor je!
En lief dat Noortje zo'n gemakkelijke patient is dat ze de medicijnen zo braaf oplikt. Daar bof je maar mee!
Veel succes en beterschap!
-
Helemaal gelijk @Lonja! De moed niet opgeven! Eerst morgen maar eens afwachten. Wij duimen!!
-
Dat is erg jong inderdaad. Helaas herkenbaar voor mij...
In 2012 begon ik na 20 jaar zonder konijnen weer met deze geweldige dieren. Ook hier niet met veel (gezondheids)succes, ik heb er ook al 3 verloren, allemaal jonger dan 3 jaar en allemaal na de nodige dierenartsenbehandelingen en -kosten.
Dat kost inderdaad veel energie en geeft heel veel verdriet. Je doet zo je best, en toch gaat het mis...
Op dit moment heb ik (weer) twee konijnen waar ik heel gek op ben en dagelijks enorm van geniet. Ik hoop echt dat zij nu 'langer meegaan'. Ik kan me dus heel goed indenken dat het je allemaal hoog zit en teveel wordt. Ik hoop dat je toch weer redenen vindt om van deze geweldige dieren te genieten, nogmaals sterkte.
-
Wat een nare berichten @Manon24! Hoe oud is Noortje?
Sterkte morgen bij de dierenarts.
"Zolang ie eet is het goed"
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Ik denk ook meer 'als hij niet eet, is het niet goed'. En bij 'zolang hij eet' zou ik ook een nuance aanbrengen. Want eet hij alles? Of alleen geen brok, geen hooi maar wel groenvoer. Of eet hij vreemd, kauwt bijvoorbeel erg lang of laat uit zijn bek vallen. Dat is ook niet goed.
Ik moet wel zeggen dat ik 's morgensvroeg veel prettiger mijn hond uitlaat als beide konijnen van mij in het voorbijgaan al even een blaadje o.i.d. door het gaas aangenomen hebben en lekker opeten (na het uitlaten van de hond en mijn ontbijt krijgen ze hun brokken/vers hooi). Als er eentje niet gretig is, dan begint bij mij een vervelend 'knoop in de maag'gevoel op te borrelen. Een ongerust gevoel wat ik vooral de laatste tijd echt als (enige!) nadeel van mijn konijnenliefde heb ervaren. Dan begint direct het proberen wat hij dan wel wil eten (of helemaal niets). Omdat ik mijn dieren goed ken, valt het bij wijze van spreken al op als ze 3 brokjes minder eten als normaal. Of als het een momentje langer duurt voor ze bij me komen. Of als ze groenvoer anders opeten als normaal. Helaas heeft die alertheid en er vroeg bij zijn met een probleem mij niet altijd als resultaat gegeven dat het konijn uiteindelijk overleefde. Konijnen met een (beginnend) abces bijvoorbeeld vielen hier op door afwijkend eetgedrag. Maar ze aten op zich wel.