Eefje

Yula heeft zich uiteindelijk goed aangepast bij Daisy, in huis was ze mooi relaxed, buiten bleef wat lastig maar hebben we aangegrepen als trainingsmogelijkheden. Donderdag is ze met mijn vriend en de konijnen naar huis gegaan en ben ik in mijn eentje nog teruggegaan tot zaterdagmiddag. Zaterdag hadden we training, mijn vriend was ook mee deze keer. Ze deed het zoveel beter dan de eerste training! En dat hebben we echt te danken aan alle oefeningen die we bij Daisy hebben gedaan. Ze is nu thuis ook veel relaxter, het ging al goed met alleen thuisblijven, nu boeit het haar helemaal niet meer. In de buurt is ze nog relaxter dan ze eerst was en ze heeft zelfs slaapjes gedaan in de tuin, dat kon ze eerst niet. Alsof er iets bij haar bevestigd is door deze ervaring. Super mooi en fijn ❤️

Houd er ook rekening mee dat een Franse hangoor van 6 al heel oud is en een dwerg van 6 nog jong. Grote konijnen worden veel minder oud dan kleintjes.

10.5 is een hartstikke mooie leeftijd voor een konijn hoor! De mijne hebben dat nog nooit gehaald.

Ongezond, denk dat dat wel meevalt. Ze krijgen hier elke dag wel zonnebloempitjes. En soms wat lijnzaadbrokjes. Weinig mis mee volgens mij.

Yula gaat niet erg verstandig met de hitte om. Ik heb haar zelfs op die bloedhete dagen uit de zon gehaald met haar zwarte vacht. Ze zal dus weer regelmatig verplicht naar binnen moeten. Daar heeft ze een koelmat die ze wel gebruikt. Zwembadje doet ze niks mee, vindt ze eng, maar met wat aanmoediging gaat ze er wel in staan. Dat koelt haar wel mooi af. Verder inderdaad weinig tot niet lopen, zeker niet op het heetst van de dag. En als ze wel echt beweging nodig hebben dagelijks net zoals Evelien idioot vroeg op voor een wat langere wandeling. Verder vooral niet te druk maken, zorgen voor genoeg water en afkoelingsmogelijkheden, komt allemaal wel goed.

Wij zijn in het huis van @Deeskuh88voor alle diertjes aan het zorgen tijdens hun vakantie. Yula vond het de eerste dag heel spannend allemaal, maar in huis werd het al snel beter en buiten is het leuk, maar ook nog steeds wel spannend, je weet nooit wat er om de hoek komt natuurlijk! Met de pony's gaat het heel goed Met de kippen en geiten niet. Die rennen en fladderen alle kanten op, dus dat is veel te leuk om achteraan te gaan. Verder heeft ze fomo. Als een van ons bij de pony's bezig is en de ander zit met Yula in de tuin dan gaat ze enorm piepen en janken. Hier hebben we in elk geval een weekje een gecontroleerde setting, dus we gaan wat dingen uitproberen. Denk dat dit ook weer impulsbeheersing op commando wordt, dat heeft tot nu toe bij veel andere dingen op termijn voor rust gezorgd. Ze heeft uit zichzelf werkelijk nul impulscontrole 😅

Formaat, en ze zien er leuker uit in de woonkamer. Deze zijn ook goed wasbaar, zachter en zitten geen ritsen etc in. @mammafelinaYula is wel 4 keer zo groot als Ollie hè 😁, zou voor hem gewoon de kleinste nemen, meer dan groot genoeg.

Die van 70x70

Ik heb die. Is goede kwaliteit, blijft goed in de was en hij is gemakkelijk af te stofzuigen, de haren kruipen er niet zo in. Yula ligt er alleen nooit in. Wel altijd op en ze frommelt hem altijd zo dat ze een perfect nestje heeft voor zichzelf 🥰.

Konijnen laten het niet gauw merken als er iets is, gedragsverandering is daarom voor mij altijd wel reden voor zorgen. Zolang hij nog eet en keutelt is het geen bloedspoed, maar het is vrijdag, dan zit je wel ellendig voor het weekend als het mis gaat. Denk dat ik zelf wel even zou proberen bij een dierenarts terecht te komen vandaag om die reden.

Zo verdrietig 😢. Je hebt gedaan wat je kon en wat nodig was. Veel sterkte. Doet pijn zo'n groot verlies van zo"n klein beestje ❤️

Voor wat het waard is: ik heb hier veel te vaak te maken (gehad) met gas en verstopping. Wat ik nu doe als er eentje zich niet lekker voelt is 1 keer de hele zooi aan medicatie erin en een paar uur afwachten. 9/10 keer lost het zich dan op en geef ik geen medicatie meer. Zijn ze binnen 4 uur niet een beetje opgeknapt dan ga ik pas dwangvoeren en medicatie herhalen. Afbouwen heb ik alleen bij Frits gedaan toen hij er langer mee zat en echt stilliggende darmen had. Bij de rest eigenlijk nooit.

Ik denk dat ik het erop zou gokken om te zien wat er gebeurt als je haar even met rust laat. Dus ook geen medicatie meer. Je kunt het altijd weer starten als het weer fout gaat. Mijn konijnen vertonen na 1 keer medicatie al de rest van de dag zulk gedrag en doen er dan een week over om zich weer zo te gedragen als normaal.

Ach wat verdrietig 😢. Schuldgevoel is nergens voor nodig. Je konijn voelt zich hartstikke rot, dat is alles wat hij weet. Hij heeft geen bucketlist of besef dat hij beter kan worden. Een goede dierenarts laat een dier niet inslapen als dat niet terecht is. Voor wat het waard is: ik heb zelf meer schuldgevoel over te laat inslapen dan vroeg. Het is niet zo dat je een kerngezond konijn een spuitje geeft. De realiteit is dat hij nu geen kwaliteit van leven heeft en dat het zeer de vraag is of dat nog komt. Inslapen in zo'n situatie doe je uit compassie. Veel sterkte vanmiddag, wat de uitkomst ook zal zijn ❤️

Ik denk ook aan ec. Het is niet ongebruikelijk dat dat de kop opsteekt in periodes van stress. Ik zou voor de zekerheid wel zsm een behandeling starten. Liever vandaag dan morgen. Zo'n behandeling kan geen kwaad, uitstel daarvan als het wel ec is kan funest zijn.

In een bakje. Dan zijn ze direct rustig als het bakje staat. Als ik ga strooien zijn ze vervelender tegen elkaar. In het verleden bij andere konijnen gaf ik het vaak in een voerbal. Dat kan bij deze twee ook niet, het geeft ze teveel onrust.

Is Ukkie niet gewoon bang van je vanwege de behandelingen? Als Gijs medicatie heeft gehad zie ik hem ook een paar dagen niet eten, dan moet ik echt op de camera loeren om te kijken wat hij doet. Zolang ik in de buurt ben verrektie het dan.

Ik maak me de grootste zorgen om vocht en temperatuur. Als die twee niet op orde zijn, en die kans is groot, krijg je haar hier niet uit. Dat zijn ook net de dingen die je zelf niet goed kunt. Temperatuur nog wel redelijk, in een reismand op een snugglesafe met een dekentje er overheen. Maar voor vocht is een infuus nodig. Ik zou zelf wel richting een Dierenziekenhuis gaan dat die basis checkt en in orde brengt. Het wordt wel heel kritiek zo, het duurt te lang.

Ik ben in deze situaties van de dood of de gladiolen, zeker als het langer duurt dan moet. De hele shabam in de hoogste doseringen, inclusief laxeermiddel. Het is ook niet ongebruikelijk dat ze een infuus nodig hebben, dus ook om die reden was het handig geweest om haar mee te nemen. Ik heb het met Frits eens gehad dat hij niet aan de gang kwam, na dat infuus was hij binnen 3 uur de oude. Hij was behoorlijk uitgedroogd, ondanks dwangvoer en waterspuitjes en voelde zich daardoor ellendig. Ging zo een halve liter aan vocht in volgens mij, was echt een grote spuit 😅

Dat maakt niet zoveel uit, al die dingen gaan hand in hand om een basis van rust, regelmaat en routine te creëren. Je blijft met beide cursussen lange tijd bezig. Ik heb in feite super veel trainingen naast elkaar lopen en op elk vlak boeken we nog steeds vooruitgang, terwijl als ik een half jaar geleden had geweten hoe we er nu voor staan was ik waarschijnlijk dik tevreden geweest, maar nu wil ik dat het nóg beter gaat. Voor mezelf, maar ook vooral voor Yula, omdat ik haar steeds nieuwere lagen van rust zie vinden die ik haar heel erg gun. Voordat het perfect is (als het dat al ooit wordt) ben je zo maanden tot jaren verder.

Heb je ook emeprid gekregen? Ik vind het wel raar dat de dierenarts haar niet gezien heeft, eerlijk gezegd. De behandeling is afhankelijk van waar het probleem zit. Als de boel is opgehoopt in de maag heb je veel minder aan cisaral en meer aan emeprid. Ik zet altijd beide in.

Overigens is een bel ook gewoon spannend. Het kondigt altijd onrust aan. Voor Yula helpt het dat ze een taak heeft als de bel gaat: wachten op haar plaats en als ze daar blijft krijgt ze wat lekkers als ik terugkom. Bezoek vraagt weer extra begeleiding, maar dat maakt het voor haar ook voorspelbaar: komt er iemand binnen of is het gewoon een bezorger die weer weggaat. Die voorspelbaarheid haalt de angel eruit. Datzelfde gold voor verlatingsangst. Andere routines inslijten zodat het voorspelbaar wordt. Ik vind Lisse en Rianne daar heel goed in.

Voor die deurbel zou ik echt die training van Lisse aanraden! Ik heb er wel een lange adem mee gehad, maar het is gelukt

Gevonden denk ik, deze toch? https://stresslessdogs.nl/blafcursus/ Ik weet 1 ding, en dat is dat positieve methoden ons niet hebben geholpen met dit type geblaf. Dat werd bij ons alleen maar erger daarmee en was binnen no time afgelopen met correcties. Zonder pijn te doen uiteraard. Wat dat betreft vraag ik me weleens af wat dan diervriendelijk is. Snel en duidelijk en dan heel snel minder stress, of 'diervriendelijk' en vaag, waardoor er veel langer sprake is van stress. Maar elke hond is anders, 25 euro is niet veel geld, je hebt daarmee wel een goede basis aan kennis en baat het niet dan schaadt het ook niet. Ik heb wel veel gehad aan de cursus impulsbeheersing. Volgens mij is die ook van haar. Edit: oh nee, die is van Lisse. Daarmee heb ik het blaffen naar de bel eindelijk goed onder controle gekregen. Ik vind Lisse erg concreet in de manier en frequentie waarop je moet trainen. Gewoon: doe dit, zo vaak, op deze manier. Deurbel was bij ons wel zon trigger dat ik het geluid op mijn telefoon heb opgenomen en zo zacht ben begonnen dat ik hem zelf bijna niet hoorde. Maar het werkte wel. Nu gaat ze naar haar mand als de bel gaat en geeft hooguit 1 of 2 blafjes.

Die heb ik niet gedaan en ik kan hem niet vinden, gaat het over blaffen tijdens het wandelen, of in het algemeen? Ze werkt op dezelfde manier als Aniek Wendt, Lisse van der Groep en ook mijn prive trainster Rianne van Fides hondentraining. Ik vond de online trainingen van Amee wel interessant, zij is ook prettig om naar te kijken en luisteren, niet onbelangrijk, ik trek het niet als ik iemand irritant vind. Datzelfde geldt ook voor de andere dames, allemaal leuke, vlotte vrouwen. Rianne heeft mij erg geholpen, zij heeft ook een online cursus en voor haar sta ik absoluut in. Ik begin vanmiddag weer met een training bij haar, workshop samen wandelen, met 2 andere honden, spannend! Maar in principe maakt het niet zo heel veel uit bij wie van die trainers je een online cursus doet. Ze werken allemaal met bat 2.0 als uitgangspunt. Dat is ook een interessant boek om te bestellen. Maar niks is beter dan persoonlijke begeleiding van iemand die je hond daadwerkelijk ziet en leert kennen. Afhankelijk van hoe groot je issue is. Ik heb met online trainingen vooral kennis voor mezelf vergaard, Yula goed leren lezen en een basis aan inzicht. De echte stappen hebben we gemaakt met prive training als uitgangspunt en die aangepast aan wat we inmiddels weten wat werkt voor Yula en wat niet. Alleen de verlatingsangst hebben we echt met een online training helemaal beslecht.