Ga naar inhoud

jaloers?


Lotte vr

Aanbevolen berichten

hey allemaal.

ik heb een prachtige Franse Hnagoor in mijn bezit, Gust. Gust is een enorm aardige en lieve reus van 3 jaar.

3 jaar geleden kocht ik hem als kleine uk samen met mijn ex en toen mijn ex en ik vorig jaar uit elkaar gingen, bleef Gustje gewoon lekker bij mij.

Hij is een binnenkonijn dat altijd het geluk heeft gehad van los door huis te mogen lopen. plek en beweging genoeg dus! hij is ook zindelijk, dus dat is ook heel fijn... er zijn hem enkele zaken aangeleerd, zoals 'alles wat op de mat (incl de mat zelf) is van jou en doe je vrolijk mee wat je wil' en 'niet in de zetel' of 'dit zijn mijn kleren/schoenen en daar blijf je af'

 

een droomkonijn.

 

of tenminste.. dat was hij tot een goed half jaar geleden.

vorig jaar werd ik mama van een meisje en aangezien ik er alleen voor stond, was er iets minder tijd voor Gust. hij is nooit wat te kort gekomen op vlak van verzorging etc, maar uiteraard moest hij plots zijn quality-time gaan delen.

dat resulteerde eerst in plots overal waar hij zin had, hoopjes keutels te gaan leggen. (dat heb ik hem weer afgeleerd) en sinds een half jaar (sinds mijn dochtertje zelf kruipt/loopt/zit) is het gewoon van kwaad naar erger gegaan. zindelijk is hij wel weer, maar hij is gewoon ronduit puberaal.

alles wat hij niet mag, doet hij plots. alles wat hij weet dat niet mag, drijft hij ten top. hij luistert niet meer naar 'nee' (wat hij vroeger wel deed) of zelfs zijn eigen naam...

erger is nog dat hij nu telkens achter je aanloopt waar je ook gaat om dan.... terwijl je stapt, tussen je benen door te rennen en zich dwars voor je voeten te gooien zodat je (bijna) valt. dit doet hij met alle bewoners. echt zo van 'ik ben hier! aandacht! nu!'

een andere favoriet is om voor deuren/kinderhekjes te gaan liggen zodat je deze niet open krijgt. of zodat je deze met konijn en al moet openduwen zodat hij als een soort tochthond over de vloer schuift.

elke kast die je opent, gaat hij dan in de weg zitten zodat je de deur niet meer kan sluiten omdat hij daar in de weg zit.

als je een deur opent om bv de woonkamer in de gaan, gaat hij voor je voeten zitten zodat je gewoon niet binnen kan. stap je opzij, doet hij dat ook. hij laat je gewoon niet meer binnen tenzij je hem kordaat opzij schuift.

hij mag bv niet in de gang komen (omwille van trap en zekeringkast) en dat weet hij maar al te goed.

als je er nog maar aan denkt om de deur te openen, komt hij afgestormd van waar hij ook is om dan toch mee door de deur te ritsen.

 

ondertussen ben ik zowat gegijzeld in mijn eigen woonkamer. zolang ik in de zetel zit, is er niets aan de hand, maar o wee als je bv een thee wil gaan halen.... kom je met een volle tas thee terug de woonkamer in en hij laat je geen stap zetten. loopt expres voor je voeten, zet je pootje, doet je struikelen of in sommige momenten valt hij je zelfs gewoon aan. (grommen/bijten)

echt heel onaangenaam.

naar dochterlief is hij over het algemeen wel aardig. hij laat zich strelen, ze mag zowat alles met hem. maar ook als ze stapt met haar loopkarretje, komt hij haar omver lopen.

dit gaat van kwaad naar erger en zo is hij nooit geweest... hij is altijd mijn grote lieve reus geweest, gek op lieve dingen, aardig, beet nooit... ee grote lieve flodder, maar zoals dit... ik denk dat het pure jaloezie is. en hij lijkt precies steeds verder te gaan daar in.

als dit niet spoedig ophoudt, denk ik dat ik genoodzaakt ben een andere thuis voor hem te zoeken. en dat doe ik liever niet omdat dochterlief en ik wel van hem houden... en hij is ook al 3 (toch al een leeftijd voor Franse Hangoren....) en k ben van mening dat je een dier neemt om voor te zorgen, niet tot je er op uitgekeken bent.

wie helpt me?

ik zie hem liever blijven, maar dit is niet enkel irritant, maar ook best gevaarlijk, bv als ik dochterlief vast heb, zie ik hem niet eens. ik loop door mijn huis als door een mijnenveld (voorzichtig elke pas nakijkend voor ik hem maak)

en zeker als hij nu ook gaat beginnen met grommen/aanvallen/bijten....

wie helpt me? (en vooral lieve Gust)

 

groetjes

Lotte

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

misschien wel... maar het is niet dat hij geen aandacht meer krijgt of verwaarloosd wordt ook niet....

ik ben hem kwijt. begreep hem voorheen zo goed.... ik heb al heel mijn leven konijnen en heb hen steeds getraind etc... Gust was de eerste langoor dat geen 'probleemgeval' was toen ik hem in huis nam....en ik besef dat hij me wel iets probeert te zeggen met zijn gedrag en niet maar gewoon 'moeilijk' of 'lastig' wil zijn.... maar ik 'lees' hem precies niet meer... wat ik voorheen wel deed.

heel triest word ik er van....

 

het is een zacht heertje van inborst, dat zie je gewoon.

afgelopen jaar is een heel zwaar jaar geweest voor mij, maar ik kan me voorstellen dat hij daar ook wel zijn deel onder geleden heeft (om het zo te zeggen)

scheiding, rechtbank, baby...

ik ga proberen om hem weer op clickertraining te zetten, daar haalde hij steeds zoveel plezier uit.dan zien we wel, misschien een vriendje, maar sorry hoor, eerst leren stappen, dan leren lopen...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .