Ga naar inhoud

RHD2 enting risico's?


Mariskah

Aanbevolen berichten

Mijn dierenarts durft mijn konijnen nog niet tegen de RHD2 te enten... Beide ouders zijn met 2 wkn ertussen plotseling overleden. Eerst vader, die zat apart in een ren in de tuin, die lag plotseling dood. Ongeveer 2 wkn later, op de dag dat ik mijn konijnen zou gaan ophalen, werd de moeder ziek. Nog langs de dierenarts, die vermoedde een darminfectie, medicatie mee, maar bij thuiskomst toch al heel snel dood. De jongen zijn toen 3 dgn langer daar gebleven om te kijken of zij niet op korte termijn ziek werden, waarna ik ze alsnog opgehaald heb, wetende dat de risico's nog niet geheel voorbij waren. Op advies van de dierenarts heb ik iedereen met konijnen nog 2 wkn bij ze weg gehouden ivm besmettingsgevaar van evt. virussen. Met 6 wkn zijn ze bij de fokker geënt tegen RHD1 en Myxomatose. RHD2 enting werd geadviseerd pas met de 3 mnd. te geven. 
Maar nu durfde mijn dierenarts dit niet meer voorlopig, omdat het niet helemaal duidelijk is waar de ouders aan overleden zijn. Aan de ene kant is 2 wkn tussen het overlijden wel erg lang als het de RHD2 geweest is, maar aan de andere kant heerste het wel in die omgeving... Hij zegt dat als ze het toch bij zich dragen, maar er niet ziek van zijn, ze door de enting zeker komen te overlijden, en wanneer ze het overleven, wanneer ze er idd wat van meegekregen hebben, ze er een vele beter afweer tegen hebben. Wat op zich ook wel weer logisch klinkt. 
Maar zijn de ouders hier toch niet aan overleden, wat ik steeds meer ga geloven, maar niet 100% zeker weet, dan zou ik ze nu wel gewoon hiertegen kunnen laten enten, en lopen ze nu juist extra risico's...
Ik vermoed dat de ouders gestorven zijn aan coccidiose. Toen ze 8 wkn oud waren, is er 1 nestgenootje bij de fokker overleden (warmte/achterblijver). Toen ze ong. 12 weken oud waren is er 1 nestgenootje overleden die al geplaatst was, hierbij is 2 dagen voor het overlijden coccidiose aangetoond, maar behandeling mocht niet meer baten. 3 dagen later is er een 3e nestgenootje overleden, die bij iemand anders geplaatst was, met dezelfde verschijnselen als die met coccidiose. 
Hierop heb ik de ontlasting van mijn konijnen laten testen, zij bleken het ook bij zich te dragen en zijn hier inmiddels tegen behandeld en blijken na de controle hier weer vrij van te zijn. 
Een heel verhaal, maar het gaat er dus om, wat nu... Ze zijn nu 5 maanden oud/ 21 weken en doen het verder erg goed. Ik moet er niet aan denken om ze kwijt te raken. Niet aan RHD2, maar ook niet aan de enting hiertegen, gewoon nergens aan dus... Waar doe je goed aan hè? Welk risico is groter; het risico van niet enten en ziek worden, of het risico van wel enten, en hieraan dood gaan... ? Mijn dierenarts raadt het me nog af... 
 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Welk risico groter is ligt een beetje aan het gebied waar je woont. Waar ik woon, komt het nu echt behoorlijk veel voor. Ik zou er dus voor kiezen wel te enten.

Maar als je ergens woont waar het minder voorkomt, jouw konijnen binnen houd of het verblijf goed af kan schermen met insectengaas en zelf zorgt voor aparte "konijnenslippers", dan zal het risico wel meevallen en zou je kunnen wachten tot ze weer helemaal zijn opgeknapt.

Wat bijwerkingen na de enting betreft heb ik nog maar heel weinig gehoord, niets wat bevestigd van de enting kan komen in ieder geval. Behalve dat er soms een bultje kan ontstaan als entreactie, maar dat is met alle inentingen zo. Hier had mijn duo in ieder geval nergens last van na enting.

  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Risico's lopen ze altijd. Hier in de stad heb ik het nog niet gehoord dat het echt heerst. Maar ze lopen los buiten, ik kan geen 90m2 tuin afschermen met insectengaas. 
Ik loop met de hond veel in gebieden waar wilde konijnen lopen, ik kan zelf wel andere schoenen aan trekken, maar kan moeilijk mijn hond na elke wandeling compleet gaan wassen, of hem nooit meer in de tuin laten... 

Ik ben ook niet bang van bijwerkingen van de enting op zich, alleen van het feit, dat ALS de ouders inderdaad dood zijn gegaan aan RHD2, en de jongen dit nog enigszins bij zich zouden dragen, maar er dus niet ziek van zijn, dit door de enting wel kan versterken en ze juíst door het enten dood gaan. Athans, dit geeft mijn dierenarts aan, dat hij het enten daarom nog niet durft bij ze... 
Maar aangezien ze dus anders ook wel degelijk risico's lopen, zit me dit ook niet lekker. Het veiligste zou zijn om ze als kasplantjes binnen in quarantaine te houden, maar dat ga ik ze niet aandoen... Dus ja... blijf ik ze nog even ongeënt houden, met het risico dat ze de ziekte oplopen, of laat ik ze enten, met het risico dat ze drager zijn en aan de enting dood gaan... 
Ik ga van de week nog eens goed uitvragen aan de dierenarts hoe lang hij wil wachten voordat hij het wel zou durven, maar geloof dat ie dat zelf niet zo goed weet... 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 13-8-2016 at 09:19 zei Bammyflurry:

Dit is best een hele specifieke vraag. Misschien kun je hem voorleggen aan de konijnkundige dierenarts van dierenkliniek Wilhelminapark in Utrecht, Evert Jan de Boer? 

Ik ken deze man niet, kan ik die gewoon zo benaderen hiervoor? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .