Ga naar inhoud

Wat is beter voor een voedster? Castreren/steriliseren?


Gekkie

Aanbevolen berichten

Hoi Allemaal!

 

Ik heb een vraagje in verband met mijn 2 voedsters, Peentje en Vlek.

 

Mijn twee rammen zijn allebei gecastreerd, mijn twee voedsters niet....

Je hoort vaak dat het beter is voor voedsters om gecastreerd te worden, omdat ze anders super veel kans hebben op baarmoederkanker? (vooral als ze veel schijnzwanger geweest zijn?)

 

Peentje is nog nooit schijnzwanger geweest maar is sinds Februari/Maart ontzettend aan het sproeien... Echt overal hingen haar plasjes tegen het hok, in het hok, in de ren tegen de palen, tralies.... onvoorstelbaar.

Ook Vlek (die nog binnen zat samen met Boes) liep de hele dag met haar staartje de lucht in geur af te scheiden, de muren en verwarming zaten onder de druppels...

 

Nu is mijn vraag, wat zijn de voor en nadelen van zo'n operatie? 

Hoe gaat dit in zijn werk?

Hoelang duurt zo'n operatie én herstel?

Moet ik ze daarna weer opnieuw koppelen? 

Hebben jullie er zelf ervaring mee?

 

Groetjes Marijke

Link naar reactie
Delen op andere sites

In mijn ogen wegen de nadelen niet op tegen de voordelen, maar dat is iets dat ieder voor zich moet bepalen.

Wat ik nadelen vind:

Het herstel is vaak wat lastiger dan bij castratie van een mannetje, wat opzich logisch is omdat het een zwaardere ingreep is.

Je hebt inderdaad kans dat je opnieuw moet gaan koppelen (al is de kans op slagen vrij groot).

Het is niet echt goedkoop.

Dan de voordelen:

Je hebt geen last meer van hormonaal gedrag, dus schijnzwangerschap, overmatig rijgedrag, sproeien kan eventueel ophouden (is helaas niet altijd zo)

De kans op baarmoederkanker neemt af tot 0%

De kans op ongewenste nestjes neemt af tot 0%

Hoe het in zijn werk gaat:

Bij de castratie van een voedster worden de eierstokken en de baarmoeder verwijderd. Hoe het precies in zijn werk gaat kan per dierenarts verschillen, vaak wordt een gasnarcose gebruikt, soms narcose via injecties. Het kan allebei. Ik zou in ieder geval een konijnkundige DA kiezen, die er ervaring mee heeft.

Als je je konijn sochtends bij de dierenarts brengt kun je haat vaak alweer dezelfde dag ophalen. Breng je haar wat later op de dag kan het zijn dat ze daar een nachtje moet blijven.

Het herstel thuis is vaak het vervelende, vaak willen ze nog niet meteen eten, waardoor je et gevaar loopt dat de darmen stil komen te liggen (als het goed is krijgt ze bij de dierenarts wel een darmstimulerend middel toegediend). Het kan zijn dat je dan moet gaan dwangvoeren. Het is ook belangrijk dat de wond schoon blijft, dus dat er niet iets van bodembedekking in kan komen.

Na ongeveer een week is de wond hersteld en kan ze weer lekker terug bij de andere konijnen, als ze niet goed op elkaar reageren zou ik opnieuw koppelen op neutraal gebied.

De meeste dierenartsen maken trouwens nog een aparte afspraak na een dag of 10 voor wondcontrole, dus dan weet je zeker dat je goed zit.

Ik heb zelf twee keer een voedster laten castreren. De eerste keer was er een hechting losgeraakt, dus pluis moest iets langer hokrust. De tweede keer heb ik voor een andere dierenarts gekozen en toen is alles goed gegaan.

Succes met je keuze

Link naar reactie
Delen op andere sites

ik had eigenlijk dezelfde vraag, ik heb meerdere dierenartsen opgebeld en zij zeggen allemaal dat het verwijderen van de eierstokken voldoende is. Terwijl je op verschillende sites leest dat je juist ook de baarmoeder moet verwijderen. Dus wat is nu het beste?


Ik heb een voedster van bijna 6 maanden en wil na het castreren cq steriliseren pas gaan koppelen met een gecastr. ram. 


Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb zelf mijn twee voedsters wel laten castreren/steriliseren. Ik vond de kans op baarmoederkanker best wel groot en daarbij reden ze enorm veel op elkaar en dat was voor beide gewoon niet meer leuk. Ik heb ze op dezelfde dag laten helpen en ook de hele tijd bij elkaar gelaten. Dit ging prima en ik denk dat ze ook heel veel steun aan elkaar hebben gehad. Opknappen gaat idd heel langzaam (bij mij dan) ze wilde in het begin echt niks eten, maar langzaam begonnen ze toch groenten enz te eten. Misschien wist je dit al maar je moet ze daarna wel op handdoeken zetten voor ongeveer 10 dagen omdat zagels stro enz in de wond kunnen prikken. Als je het doet zou ik het wel nu in de zomer doen, dan is het tenminste niet koud, ik heb het eind april gedaan (vorig jaar) en toen was het eigenlijk nog iets te koud, daarom had ik ook kruiken in hun hok gelegd. Toen we na 10 dagen teruggingen om de hechtingen eruit te halen bleek een van mijn voedsters dit al deels zelf te hebben gedaan. Er was gelukkig niks aan de hand want de wond was al dicht (ik heb dan ook nooit bloed zien liggen) , maar hier moet je wel een beetje op letten. Ik ben blij dat ik het heb gedaan want het gaat nu goed tussen beide, maar het risico blijft natuurlijk groot.


Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb gezeur gehad met de hechtingen. Ze had een rompertje omgekregen en die aan de kant weten te trekken en een hechting eruit gegeten. Daardoor moest het deels opnieuw gehecht worden en langer door met antibioticum. Verder is het een erg druk beestje dat verplicht hokrust moest houden, wat voor haarzelf niet tof was. Ook snapte haar maatje er niks van dus die kon er niet bij, waardoor ik ze opnieuw heb moeten koppelen. Achteraf bleek overigens dat ze de baarmoeder hadden laten zitten. Ik had het van te voren niet goed nagevraagd (ging er vanuit dat het standaard verwijderd werd) maar bij deze dierenarts controleerden ze de baarmoeder op afwijkingen en als alles er mooi uitzag lieten ze'm zitten en alleen de eierstokken er uit. Door de verandering in hormonen zou de kans op baarmoederkanker ook nihil zijn.


 


Ik vond het achteraf nog al wat en weet niet of ik het een tweede keer zou doen. Heeft ook behoorlijk wat gekost, maar dat kan per regio flink verschillen. De mijne had overigens helemaal geen gedragsproblemen ofzo als aanleiding, het was puur preventief. Als je een nijn hebt die gek wordt van de hormonen en jij van het sproeien, zou ik er naar neigen het wel gewoon te doen.


Link naar reactie
Delen op andere sites

In mijn ogen wegen de nadelen niet op tegen de voordelen, maar dat is iets dat ieder voor zich moet bepalen.

......

Ik ben blij dat ik het heb gedaan want het gaat nu goed tussen beide, maar het risico blijft natuurlijk groot.

 

Bedankt voor je reactie, nu heb ik er een veel beter beeld van! :D 

 

Ik heb gezeur gehad met de hechtingen. Ze had een rompertje omgekregen en die aan de kant weten te trekken en een hechting eruit gegeten. Daardoor moest het deels opnieuw gehecht worden en langer door met antibioticum. Verder is het een erg druk beestje dat verplicht hokrust moest houden, wat voor haarzelf niet tof was. Ook snapte haar maatje er niks van dus die kon er niet bij, waardoor ik ze opnieuw heb moeten koppelen. Achteraf bleek overigens dat ze de baarmoeder hadden laten zitten. Ik had het van te voren niet goed nagevraagd (ging er vanuit dat het standaard verwijderd werd) maar bij deze dierenarts controleerden ze de baarmoeder op afwijkingen en als alles er mooi uitzag lieten ze'm zitten en alleen de eierstokken er uit. Door de verandering in hormonen zou de kans op baarmoederkanker ook nihil zijn.

 

Ik vond het achteraf nog al wat en weet niet of ik het een tweede keer zou doen. Heeft ook behoorlijk wat gekost, maar dat kan per regio flink verschillen. De mijne had overigens helemaal geen gedragsproblemen ofzo als aanleiding, het was puur preventief. Als je een nijn hebt die gek wordt van de hormonen en jij van het sproeien, zou ik er naar neigen het wel gewoon te doen.

 

Aha, kost het zoveel? Heb ik eigenlijk geen idee van, zal eens informeren. Thx voor je reactie

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb zelf mijn twee voedsters wel laten castreren/steriliseren. Ik vond de kans op baarmoederkanker best wel groot en daarbij reden ze enorm veel op elkaar en dat was voor beide gewoon niet meer leuk. Ik heb ze op dezelfde dag laten helpen en ook de hele tijd bij elkaar gelaten. Dit ging prima en ik denk dat ze ook heel veel steun aan elkaar hebben gehad. Opknappen gaat idd heel langzaam (bij mij dan) ze wilde in het begin echt niks eten, maar langzaam begonnen ze toch groenten enz te eten. Misschien wist je dit al maar je moet ze daarna wel op handdoeken zetten voor ongeveer 10 dagen omdat zagels stro enz in de wond kunnen prikken. Als je het doet zou ik het wel nu in de zomer doen, dan is het tenminste niet koud, ik heb het eind april gedaan (vorig jaar) en toen was het eigenlijk nog iets te koud, daarom had ik ook kruiken in hun hok gelegd. Toen we na 10 dagen teruggingen om de hechtingen eruit te halen bleek een van mijn voedsters dit al deels zelf te hebben gedaan. Er was gelukkig niks aan de hand want de wond was al dicht (ik heb dan ook nooit bloed zien liggen) , maar hier moet je wel een beetje op letten. Ik ben blij dat ik het heb gedaan want het gaat nu goed tussen beide, maar het risico blijft natuurlijk groot.

 

Bedankt voor je fijne reactie, ik heb weer iets geleerd :) precies de info die ik nodig had

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb mijn dame ook laten castreren.


Ze is vorige week woensdag onder het mes gegaan en vrijdag ben ik haar gaan ophalen.


Ze heeft de operatie heel goed doorstaan en begon ook diezelfde woensdag terug met eten.


Ook blijft ze heel mooi van haar hechtingen af en is ze heel levendig.


Ik heb het laten doen om preventieve redenen en niet omwille van gedrag.


Zoals elke dame had ze een beetje de lente in haar kopje maar was helemaal niet gek door de hormonen.


Ik zou het direct opnieuw doen, moest dit nodig zijn.


Ook met het weten dat het mogelijk iets moeilijker gaat...


 


Verder heb ik 240euro betaald voor de operatie en medicijnen.


Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb mijn dame ook laten castreren.

Ze is vorige week woensdag onder het mes gegaan en vrijdag ben ik haar gaan ophalen.

Ze heeft de operatie heel goed doorstaan en begon ook diezelfde woensdag terug met eten.

Ook blijft ze heel mooi van haar hechtingen af en is ze heel levendig.

Ik heb het laten doen om preventieve redenen en niet omwille van gedrag.

Zoals elke dame had ze een beetje de lente in haar kopje maar was helemaal niet gek door de hormonen.

Ik zou het direct opnieuw doen, moest dit nodig zijn.

Ook met het weten dat het mogelijk iets moeilijker gaat...

 

Verder heb ik 240euro betaald voor de operatie en medicijnen.

 

Fijn om zulke dingen te horen! 240euro heb ik er zeker voor over, als ze daarna een gelukkig leven leiden, maar ik heb er wel 2 die onder het mes moeten dan...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb een dame op leeftijd met tumoren en uitzaaiingen naar de melkklieren gehad. Hierdoor was de operatie veel zwaarder, en ook haar leeftijd maakte het niet makkelijker. Gelukkig is uiteindelijk wel alles goed gekomen en is ze nog jaren een fit konijntje geweest.


Maar ik heb niet echt zin dit nog eens mee te maken! Ik heb twee dames preventief laten castreren, dit is zonder problemen verlopen en de dames mochten ook direct al weer bij elkaar. Een van deze dames is al met 6 maanden geopereerd wegens gedragsproblemen, al is het nog steeds een dametje met pit ;) Ik weet niet hoe oud jou nijnen zijn, maar voor de DA is de operatie makkelijker als je konijn een jaar is, dus wellicht iets om rekening mee te houden.


 


Overigens heb ik voor de reguliere castratie van de twee dames resp. 100 en 160 euro betaald (afhankelijk van de voorraad van mijn 'thuis apotheek').

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb een dame op leeftijd met tumoren en uitzaaiingen naar de melkklieren gehad. Hierdoor was de operatie veel zwaarder, en ook haar leeftijd maakte het niet makkelijker. Gelukkig is uiteindelijk wel alles goed gekomen en is ze nog jaren een fit konijntje geweest.

Maar ik heb niet echt zin dit nog eens mee te maken! Ik heb twee dames preventief laten castreren, dit is zonder problemen verlopen en de dames mochten ook direct al weer bij elkaar. Een van deze dames is al met 6 maanden geopereerd wegens gedragsproblemen, al is het nog steeds een dametje met pit ;) Ik weet niet hoe oud jou nijnen zijn, maar voor de DA is de operatie makkelijker als je konijn een jaar is, dus wellicht iets om rekening mee te houden.

Overigens heb ik voor de reguliere castratie van de twee dames resp. 100 en 160 euro betaald (afhankelijk van de voorraad van mijn 'thuis apotheek').

Peentje is nu 1,5j en vlek komt uit de opvang, die zal ook al 1 of 1,5j zijn denk ik :-)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb Pip vorig jaar laten castreren, ze was toen 1,5 jaar. We hadden 4 maand achter elkaar bij de dierenarts gezeten wegens niet eten en ze konden niet echt een oorzaak vinden, ze gingen dus op dat moment maar uit van de baarmoeder. Ik kon wel eerst een echo laten maken om zeker te zijn maar omdat ik altijd tegen mezelf heb gezegd mocht het ooit zo ver komen dan gaat gewoon alles eruit. Achteraf bleek haar baarmoeder niet het probleem te zijn maar ik ben wel blij dat ik het heb gedaan. 

 

Ik heb haar 's ochtends gebracht en ze zou tegen het middag uur worden geopereerd, wanneer alles klaar was zouden ze me bellen want dit had ik expliciet aangegeven. Tegen 1 uur kreeg ik dan ook het verlossende woord dat alles was goed gegaan en dat ze lag bij te komen van de operatie. Bij Pip hebben ze alles weggehaald omdat ze dachten dat hier het probleem weg kwam. 

 

Om half 4 mocht ik haar weer ophalen, ik kreeg een behoorlijk versuft konijn terug en wat voelde ik me schuldig. Je kunt kiezen om ze een rompertje aan te laten doen maar ik heb daar niet voor gekozen. We hadden een hondenbench voor haar klaar gezet en daarin kon ze bijkomen. De heatpad lag al klaar en daar heeft ze heel veel gebruik van gemaakt. Toen ik haar koffertje in de bench neer zette zodat ze zelf kon kiezen of ze eruit kwam duurde het maar even. Daar kwam ze half strompelend aan, en ze viel half om waardoor ik haar kale buikje zag en de wond. Geloof me toen ik dat zag brak ik. Ik voelde me echt een verschrikkelijk baasje, wat had ik haar aangedaan. 

 

Doordat ik me zo schuldig voelde heb ik continu bij haar gelegen, haar continue aandacht gegeven en haar gestimuleerd met eten en drinken. 's avonds begon ze alweer lekker met eten en hoefde ik dus niet te dwangvoeren.

De volgende dag heb ik geprobeerd of ze weer samen met Bram wou zijn, maar daar had ze echt geen zin in, ze was bitchy en Bram wou op haar rijden waardoor ze begon weg te rennen, en omdat dat slecht is voor de wond heb ik toen de beslissing genomen om ze 2 weken uit elkaar te houden zodat wanneer de wond genezen was ze weer bij elkaar konden.

 

Na 4 dagen kon ik al niet meer merken dat ze op de operatietafel had gelegen. Op haar kale buikje na.

Na 7 dagen hebben wij een wondcontrole gehad, dat zag er allemaal zo netjes uit dat ze niet weer hoefde te komen. Na 2 weken heb ik haar weer samen met Bram op neutraal terrein gezet, dat ging direct perfect, ze hadden elkaar toch wel echt gemist.

Ik mag me in die dagen wel verschrikkelijk hebben gevoeld maar ben blij dat ik het heb gedaan, nu kan ik later nooit denken had ik het maar gedaan. En als ik weer zou moeten kiezen zou ik dezelfde keuze maken.

Ik was voor de operatie, nacontrole en de medicijnen €200 euro kwijt.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .