twijfels over castratie voedster

[manon24]

Hallo iedereen,

 

Het is al een tijdje geleden sinds ik hier ben geweest, ik heb een ongelofelijk druk jaar. Ik zit toch ergens mee waar ik graag jullie mening over hoor.

 

We twijfelen er namelijk over om Noortje te laten castreren. zij leeft samen met Louis en tot enkele maanden geleden was het een fijn koppel dat goed overeen kwam, nu niet echt meer. Ze heeft ongelofelijk veel last van haar hormonen en rijdt dagelijks meerdere keren op Louis. Louis rijdt dan nooit op haar maar ze jagen zo soms een hele namiddag af en aan achter elkaar. Echt close zijn ze absoluut niet meer. In vergelijking met mijn ander koppel zijn zij erg onstabiel.

 

Daar komt nog bij dat ze nu al enkele maanden alles (letterlijk alles want Louis moet er ook aan geloven) ondersproeit. ze zaten op Vinyl maar dat hebben we moeten weggooien. Nu zitten ze op tafellakens die je makkelijk kan afwassen maar die ook regelmatig moet weggooien. Het laminaat lijdt er ook onder. We moeten dagelijks minstens 3 keer kuisen en dan nog ligt de ren altijd vol met urine. 

 

Probleem is dat Noortje in verband met abcessen al meerdere operaties heeft ondergaan nu exact een jaar geleden. Bij de laatste operatie heeft zij op geen enkel ogenblik zelfstandig geademd zei de DA. Haar conditie was toen nog altijd goed, ze was niet afgevallen aangezien ze altijd heel goed is blijven eten doorheen de operaties. Mijn DA nu heeft ook een beademingsapparaat maar ik vraag me af of we haar nog een operatie kunnen aandoen.

 

Maar voor Louis lijkt het nu absoluut niet leuk om met Noortje te wonen en voor ons is het samenleven met Noortje ook niet alles op dit ogenblik. Het brengt vooral veel frustratie mee, al dat gesproei en geruzie in het koppel. 

 

Wat denken jullie?

[wupsie]

Moeilijk. Tot je verhaal over de andere operaties dacht ik: zeer zeker de moeite van het proberen waard.

maar dat ze de laatste operatie het zo moeilijk heefr gehad geeft begrijpelijk bedenkingen.

waar je naar zou kunnen kijken is welke narcose in welke dosering is gebruikt. Wellicht dat daar nog een geschiktere keuze in gemaakt kan worden. Ik zou dit even bespreken met je dierenarts.

normaal gesproken ben ik van mening dat castratie van een voedster helemaal niet zo risicovol is als wel gezegd wordt, mits je een goede da hebt die narcose goed doseert en gelijk wakker laat worden en goede pijnstilling geeft uit voorzorg. ( zo heb ik al vele tientalle voedsters van de opvang gecastreerd zien worden en eigenlijk nooit problemen)Maar ik snap dat het bij dit konijntje voor jou anders ligt, maar wellicht is er in de dosering van de narcose nog wat te doen.

[Eva93]

Hoeveel tijd zat er tussen de operaties die ze eerder heeft gehad? Kan het een mogelijkheid zijn dat ze tussen de operaties door niet veel tijd had om te herstellen?

 

Net wat is gezegd, ik zou zeker je da even bellen, want castratie lijkt me toch wel het beste als ze zoveel last van haar hormonen heeft.

[ElskeJunior]

Idd

[Lonja]

Was Noortje toen eigenlijk ook niet nog heel jong? Dat maakt narcose namelijk al zwaarder.

En was dat wel gasnarcose?

[GompieSandra]

Eigenlijk heb je niet veel keuze.... Je verdiepen in het soort narcose is een goed idee, maar je hebt eigenlijk geen echte keuze...haar niet laten helpen is bijna geen doen als ik het zo lees....

[manon24]

De laatste keer dat ze geopereerd werd was dat door inge thas, ze was toen 6maand oud. Dat was toen met gasnarcose.

Dosering kan ik wel navraag naar doen ( nu zitten we wel bij andere DA) door eens te bellen.

Ik moet wel zeggen dat het een hele zware operatie was, we werden doorverwezen door onze eigen DA en die vond het weghalen van het abces en huid daarrond erg verregaand. Nu was dat wel nodig aangezien het maar bleef terugkomen. Tussen de operaties lag eens 2 weken tussen en naar de laatste operatie toe 1week.

Onze eigen DA doet het nu ook met een beademingsapparaat en samen met nog een andere DA wat ik ook wel geruststellend vindt. Maar toch ik ben zo bang om achtraf met de gedachte te zitten met had ik het maar niet gedaan. Anderzijds is het nu ook niet meer te doen. Echt vechten hebben ze wel nog niet gedaan.

[Eva93]

Misschien dat die ene week net niet genoeg tijd was om weer voor 100% in de volgende operatie te gaan? Zeker als het een zware operatie was.

 

Net wat je zelf zegt, dit is eigenlijk niet te doen. Niet dat ik zelf niet eeuwig zou zitten twijfelen hoor.  Voor haar en haar vriendje zal het een stuk fijner zijn als ze geholpen is, anders krijgt ze er alleen maar meer last van. En inderdaad geruststellend dat er dan nog een andere DA bij is en dat de apparatuur in ieder geval aanwezig is, mocht het niet zo soepel lopen als gepland. 

[Sanne1993]

Altijd eng om je konijn te laten opereren, zeker als ze er al een slechte ervaring mee heeft gehad. Vergeet niet dat er natuurlijk ook nog een kans is dat alles gewoon goed gaat en je straks weer lekker met twee gelukkige konijnen zit. Er zit natuurlijk altijd een risico aan, maar als Noortje nu gewoon gezond is, is de kans groot dat ze de operatie overleeft en daarna goed zal herstellen. 

 

Ik denk dat je er sowieso goed aan doet om het risico gewoon te nemen.

[yuki-chan]

Het risico niet nemen bezorgt je veel werk, en je kan zeggen dat dat je niet uitmaakt, maar de konijnen zelf worden er ook niet gelukkiger van uit jouw verhaal te lezen... Ik denk dat die laatste operatie een week na de voorgaande gewoon te snel was en dat ze niet goed heeft kunnen herstellen, waardoor ze een zware dip had tijdens de operatie. Narcose verdwijnt exponentieel uit het bloed, per zoveel uur/dagen vermindert de hoeveelheid met de helft. Sommige narcoses doen er wel een goede twee tot drie weken over om volledig uit het lichaam verwijderd te worden, waardoor een onbedoelde overdosis erg makkelijk wordt.

 

Je kan je DA bellen en je zorgen met hen bespreken, ik denk dat zij de beste inschatting van de risico's kunnen maken, en met een beademings-apparaat worden dingen al iets eenvoudiger. Jezelf goed voor laten lichten kan de stress over de keuze verminderen, maar zoals gezegd: Je hebt niet echt een keuze. De man lijdt eronder, jijzelf lijdt eronder, en zij voelt zich ook niet optimaal met al die gierende hormonen die nergens heen kunnen... 

 

Succes! 

[Marjoleintje]

Hm, lastige.

Op zich.... het risico van een operatie neemt toe wanneer de duur toeneemt. Even kort door de bocht; hoe sneller (en ook wel schoon) je opereert, hoe minder kans op complicaties daarna.

Nu is het zo dat sterilisaties vaak niet erg lange operaties zijn; het zijn operaties die al zo vaak gedaan worden door DA's, dat het eigenlijk 'routinewerk' is. (Het is ook wel weer een operatie die nog wel eens onderschat wordt door DA's juist omdat het zo vaak gedaan wordt, maar dat is weer een ander verhaal :wink2: )  Dat is in dit geval wel een voordeel, want hoe minder narcotica je hoeft te gebruiken, hoe beter de kansen voor je konijntje zijn.
Ik kan me voorstellen dat het operatief weghalen van het abces en huid een wat langere operatie is geweest (hoeft overigens niet per se).

Wordt er deze keer ook gebruikt van gasanaesthesie?
 

[wupsie]

Narcose per injectie hoeft ook helemaal geen probleem te zijn hoor. Onze da gebruikt altijd injectie. In een lage dosis en evt iets bijspuiten als het niet genieg is. En dus nog nooit problemen gehad tijdens of na de operaties.

[Marjoleintje]

Nee klopt, het wordt dan vaak via het oor gedaan dacht ik? En volgens mij wordt in veel praktijken waar ze voor langere operaties gas gebruiken, ook wel gewoon narcose per injectie voor kleinere ingrepen gebruikt.

(Wist je trouwens dat ik niet eens zou weten wat de DA doet waar ik stage heb gelopen?  :shocked:  Ik heb alleen honden, katten en een Vlaamse ram (die alleen van onderen verdoofd werd) meegemaakt. De voedsters waren al geholpen in de dienst voor mij. Nouja, van de zomer loop ik er weer, toch eens vragen! )

Maar vaak is gasanasesthesie iets beter af te stellen, wat in het geval van dit konijntje misschien wel net dat beetje extra kan doen om  haar erdoorheen te krijgen. Kunstmatige beademing kan veel, maar toch niet altijd alles opvangen.
 

[wupsie]

Nee, onze da spuit niet via het oor. In de bilspier geloof ik. Nooit bewust op gelet eigenlijk waar precies, maar niet inde oren

[Marjoleintje]

Oh dan was het misschien alleen Wilhelminapark waarvan ik dat gelezen had. Die doet het dan intraveneus via de oorvene.
Bilspier of de rugspier wordt inderdaad ook vaak gebruikt voor bijvoorbeeld katten (als intraveneus wat lastig is als ze nog wakker zijn) dus kan me goed voorstellen dat het bij konijnen ook wel prima werkt. Je moet dan alleen natuurlijk inderdaad wel voorzichtig zijn met de dosering, want bijstellen is wat lastig. En in het geval van TS haar konijn is dat wel een heikel puntje, als ze niet zelfstandig ademt tijdens de narcose. (Maar normaal gesproken zou ikzelf inderdaad ook niet in paniek schieten als een DA gewoon injecties gebruikt hoor )






 

[manon24]

Het is deze keer ook met gasnarcose te doen. Ik heb vanochtend  nog eens langdurig gebeld met de DA en ze heeft me wel weten te geruststellen.

Noortje bevindt zich in hele goede conditie wat een pluspunt is. Zij heeft ervaring met de operatie en ze doet het samen met een oudere collega die zich ook voortdurend laat bijscholen en beschikt over al nodige apparatuur. 

 

Verder zien we het zo niet echt meer zitten. We hebben bij Noortje gisterenavond ook nog wondjes gevonden. Waarschijnlijk van Louis als hij achter haar jaagt. Voor hun is het niet fijn en voor ons ook niet meer. Louis is ook erg teruggetrokken geworden terwijl hij heel aanhankelijk was.

Indien het sproeien stopt zouden ze bovendien terug de hele kamer kunnen hebben. Nu zitten ze in een ren (een grote weliswaar) en het lijkt me dat Louis dat erg mist, een hele kamer voor zich. 

 

Bovendien willen we de konijnen niet op pension zetten dit jaar als we op vakantie gaan wegens iets te vaak slechte ervaringen. Ze worden dus verzorgd op dezelfde plek door ouders van mijn vriend en ik denk niet dat zij dat grappig gaan vinden al dat gesproei. Dus dat zou ook een zorg minder zijn.

 

We zetten ze maandagochtend alle 2 af bij de DA. Louis is altijd een hele grote steun geweest voor Noortje na de operaties, dus ze blijven samen.

Laten jullie gecastreerde voedsters meteen los in een ren of eventjes in een kooi? Ik ben namelijk wat bang dat ze heel wat toeren zal proberen uithalen en zich pijn zal doen. 

[Lonja]

Ik heb er geen ervaring mee maar heel veel sterkte alvast! Komt vast helemaal goed als ik het zo lees

[Sanne1993]

Ik zou de ren gewoon iets kleiner maken, zodat ze niet te veel bewegingsruimte heeft maar het nog wel enigszins comfortabel is voor twee konijnen, want het is wel fijn als ze gewoon samen kunnen blijven. 

[wupsie]

Op zich is normaal bewegen geen probleem. Zolang ze niet haar buik overstrekt zoals bij springen ofzo. Ik zou ook wel een back up houden mocht louis veel gaan jagen if rijden op noortje. Noortje is straks eerst een stuk zwakker natuurlijk dus is er een kans dat louis zijn kans grijpt.

[manon24]

Het rare is dat ik Louis echt nog noooit op Noortje heb zien rijden. Het lijkt mij dat hij niet weet hoe het moet. Hij wordt wel razend als zij op hem rijdt en jaagt dan op haar maar rijden nooit. Ik hou ze natuurlijk wel in de gaten om te zien of hij niet gaat jagen op haar maar ik heb er wel vertrouwen in aangezien hij het de vorige keren niet heeft gedaan en anders even uit elkaar he .

 

Ik hou jullie maandag in ieder geval op de hoogte!

[manon24]

Noortje is gisteren de operatie "redelijk goed" doorkomen. 

Ze reageert blijkbaar heel sterk op pijn. Het onder narcose brengen verliep goed maar vanaf het ogenblik dat ze een snee aanbrachten trok ze wat met haar pootje en hebben ze de narcose wat opgevoerd. Daarna verliep alles goed tot het ogenblik dat ze aan de eierstokken moesten (iets pijnlijker volgens de DA) dan is ze gestopt met ademhalen. Ze hebben haar dus vanaf dan moeten beademen maar aangezien ze er volledig op voorbereid waren heeft dat geen problemen opgeleverd. We waren in ieder geval enorm opgelucht na het verlossende telefoontje . 

 

Geen enkel van de 2 had gekeuteld bij de DA en Noortje had ook nog niet gegeten. Eenmaal thuis hebben we ze meteen in de ren gezet, ik had het idee dat ze zich daar echt wel sneller op haar gemak zou voelen. Ze had af en toe rillingen en leek echt wel pijn te hebben. Dus snuggle safe klaargelegd en in samenspraak met de DA extra dosis pijnstiller gegeven(deden we ook bij haar abces). Na een halfuurtje is ze beginnen eten, peterselie en rucola en vooral wilgentakken gaan er goed in. Ondertussen is het keutelen terug op gang gekomen en huppelt ze op een bizarre manier rond maar ik vermoed dat dat normaal is zeker ? 

 

Louis is ondertussen een echte heer geweest, we boffen maar met hem. Toen Noortje weggehaald werd door de DA heeft hij zich een hele tijd laten horen door te stampen. Sinds ze terug zijn is hij heel verzorgend naar Noortje toe, hij gaat af en toe lijkt het wel controleren of het met haar gaat, duwt zijn kopje tegen haar zij als er eten is en ze niet meteen komt en wast haar uitgebreid. Ze wordt dus echt wel verwend . 

[Lienappelsien]

Fijn dat het goed is gegaan en de dierenarts goed was voorbereid. En wat lief van Louis dat hij z'n vriendinnetje zo vertroeteld

[Sanne1993]

Inderdaad heel fijn dat alles goed is gegaan. Hopelijk knapt ze gauw weer helemaal op.

[Marjoleintje]

Fijn dat Noortje weer lekker thuis is, en wat een lieve vriend heeft ze!