Tegenstrijdigheid: jong oppakken of juist niet

[naises]

Hoi konijnenliefhebbers,

Als actieve lezer van het forum valt het me op dat jullie het over heel veel dingen met elkaar eens zijn en veel met elkaar meedenken. Het valt me ook op dat er één ding is waarover men elkaar veel tegenspreekt. En dat betreft het oppakken van jonge dieren (vanaf 8 weken, na het verlaten van het nest en in de nieuwe omgeving).

Veelal meldt een fokker zelf al dat de jonge dieren veel zijn opgepakt vanaf de geboorte en dat ze dit daarom al gewend zijn. Er wordt ook veel gezegd dat oppakken goed is, omdat het konijn dan van jongs af aan leert dat oppakken niet eng is en wellicht minder zullen tegen strubbelen.

Als laatste (en belangrijkste) wordt gezegd dat veel oppakken meewerkt aan het tam maken van het konijn.

Andere mensen hier zeggen dat oppakken juist altijd vermeden dient te worden, ook als ze zo jong zijn. Het zou konijnen afschrikken omdat het prooidieren zijn, en oppakken zou dus ook slecht zijn bij jonge dieren.

Om dat misverstand nu voor eens en altijd de wereld uit te helpen; wat is (naar jullie ERVARINGEN!) nu eigenlijk ECHT wijsheid bij deze jonge dieren?

[JOEPENKOOS]

Ik leer het ze wel aan omdat het gewoon handiger is met naar de Da.

Maar ookal heb ik het ze allemaal bijna aangeleerd(sommige waren al ouder toen ik ze kreeg) er zijn er ook een aantal die er niet van houden.

Het blijven nog altijd prooidieren en dan instinct houden ze.

En sommige zetten zich daarover heen en andere konijnen niet.

[asti]

Mijn vorige konijn heb ik zonder al te veel kennis van konijnen gehad.. hij was al zes maanden toen ik'm kreeg en ik pakte hem eigenlijk alleen op als het noodzakelijk was, niet om hem te dwingen te knuffelen ofzo. Ik moet zeggen dat ik nooit het idee heb gehad dat hij er echt bang van was, hij liet het meer een beetje over zich heen komen en afhankelijk van waar hij werd neergezet was hij boos (stampen) of niet.

Ben wel benieuwd naar reacties omdat we straks ook waarschijnlijk ukkies in huis krijgen.. van de andere kant denk ik ook dat het wel flink kan verschillen per konijn. Die van mij was sowieso de kalmte zelve, als hij in de keuken stond en ik liet een pan uit mijn handen kletteren knipperde hij nog niet met zijn ogen. Het enige waar hij echt panisch van schrok was niezen.. heh gossie.

Met relatief weinig ervaring zou ik dus willen zeggen dat je vooral moet kijken naar de reactie van het beestje zelf en daar je aanpak wat op aanpassen.

[HildeR]

Jasper vond het in het begin geweldig, kon hem overal mee naartoe nemen. Toen hij rond de 6 maanden werd, vond het hij het opeens vreselijk. Z'n ogen rollen bijna uit z'n hoofd van bangheid. Dus ik doe het nu alleen maar als het nodig is. Hij vindt het niet leuk, maar spartelt ook niet tegen ofzo (meestal maakt ie zich helemaal slap en dat vind ik eng :whistle2:)

[PaulaW]

van de 9 konijnen kan ik er 7 makkelijk opbeuren

dit doe ik eigelijk alleen als het echt nodig is omdat ze het niet

echt fijn vinden

ik heb er een die heb ik vanaf dat ze 2 dagen oud was maar ook zij

staat het liefst met de pootjes op de grond

[Solfide]

Bij kleine jonge konijntjes is het ook makkelijker het hele lijfje te ondersteunen waardoor het oppakken waarschijnlijk anders ervaren wordt door het dier. Voor socialiseren op jonge leeftijd als het zichtbaar weinig stress oplevert zie ik het probleem niet maar zodra ze het zichtbaar onprettig beginnen te vinden laat ik ze liever met de pootjes op de grond.

[doreth]

Ik pak mijn konijnen ook op. Bewust, omdat ze nou eenmaal wel eens verplaatst moeten worden, en ook om ze regelmatig

te controleren op verwondingen oid. Ik ga het nog vaker doen omdat er bijna 1 overleden is toen er een week of twee tussen de controles zat, en er een grote wond op z'n buik zat met bijna fatale gevolgen.Ik heb wel gewacht met oppakken totdat ze

vertrouwen genoeg hadden in mij.Gruwelijk verwennen met lekkere hapjes werkt erg goed,als ze uit je hand eten,en je kunt ze aaien

is het oppakken niet ernstig stressvol, leuk vinden doen ze het ook meestal niet, maar ze staan het wel toe.

[HumpieDotje]

Mijn konijnen zijn het gewend om opgepakt te worden, ik moest ze altijd naar hun ren brengen en daarvoor moest ik ze optillen.

Een van de 2 vrouwtjes vind het verschrikkelijk om opgepakt te worden, en ik ben ook de enige die haar mag oppakken. Een ander zal ze bijten. Te lang vind ze niks, dus het is altijd even snel oppakken (nu alleen nog maar voor wekelijkse controle wat ik bij mijn konijnen doe en naar de DA)

Mijn mannetje vind het lekker om op mijn schouder te zitten. Dus oppakken is geen probleem.

Het andere vrouwtje vind oppakken ook nog fijn, maar zij is jong. Volgens mij vinden veel jonge konijnen het niet zo erg, maar maar naar mate ze ouder worden vinden ze het minder leuk.

[Aniek]

Je doet ze er geen plezier mee en de 1 zal het over zich heen laten komen, de ander zal angstig of "agressief" worden. Ik zie vaak gebeuren dat als ze vanaf 8 weken niet goed gesocialiseerd zijn door de fokker en je begint met tam maken door met regelmaat op te pakken dat ze juist banger worden en dat het dus niet werkt. Konijnen die wel met regelmaat als jong opgepakt zijn door de fokker laten het vaak over zich heen komen, maar kunnen op latere leeftijd als nog erg fel worden.

Humpie Dumpie heb ik met de fles groot gebracht vanaf 3 dagen oud dus dat was dagelijks meerdere keren per dag oppakken om melk te geven, inmiddels is hij alweer dik 7 maanden oud en vindt hij oppakken echt niet leuk meer. Hij is wel heel aanhankelijk gaat er gewoon voor liggen om heerlijk overal aaitjes te krijgen, maar zodra hij opgepakt moet worden om in de ren gezet te worden vindt meneer dat niet leuk en kan ook best trappen met zijn poten. Ik denk dat als ik bij hem dat dagelijks zou doen dat meneer afstandelijk gaat worden en minder aanhankelijk, hij is een pittige vent.

Andere jongen die hier geboren zijn uit moeders die onverwacht een nest kregen pakte ik ook met regelmaat op als jong om te wegen, maar naar mate ze ouder waren werd dit steeds moeilijker en merkte je gewoon dat ze weg wilden komen. Gelukkig komt er dan een moment van niet meer wegen voor ze

Dus naar mijn ervaring regelmatig oppakken werkt vaak averechts.

[Elvje]

Ik sluit me bij Aniek aan.

Oppakken is en blijft een verschrikkelijke ervaring. Waarom zou je dat als een soort therapie gaan toepassen? Want vaak werkt dat toch niet. Er zijn konijnen die het inderdaad maar laten gebeuren, of waarvan mensen zo stom zijn om te denken dat ze het niet erg vinden. Vaak zie je aan hun ogen en hun houding een heel andere werkelijkheid: (doods)angst. Andere konijntjes verzetten zich er tegen. Naar mijn idee kun je ze dit niet aanleren.

Uit ontwetendheid heb ik mijn kereltje toen hij jong was, echt heel jong, ook regelmatig opgepakt. Maar hij vindt het afschuwelijk!

Tam maken doe je niet door het dier steeds angstige ervaringen op te laten doen. Tam maken is zorgen dat het dier vertrouwen in jou heeft, dus door positieve ervaringen. Ga er gewoon gezellig naast zitten, vertel verhalen, voer 'm uit je hand enzovoorts. Zorg dat je niet overkomt als de grote boze reus enzovoorts.

[kaatje_39]

Ons mega tamme binnen nijn kun je aaien, hij springt op schoot je kunt er eigenlijk alles mee doen behalve oppakken. De laatste tijd heb ik dit nogal vaak moeten doen en liet hij het eerst gelaten over zich heen komen nu gaat hij van te voren al flink stampen want hij voelt gewoon dat ik hem dan wi oppakken. Ik denk dus ook dat juist hoe vaker je ze oppakt hoe erger ze het gaan vinden.

[belleke]

Ik ving ook voornamelijk flessenkinderen op en die had je ook vaak in je handen. Maar toch zodra ze van de fles af waren tilde ik ze niet zomaar meer op. Ik ging er bij zitten nieuwsgierig dat ze zijn komen ze dan graag bij jou zitten zeker als je wat lekkers heb en als ze dan zelf op de schoot zitten kun je ze voorzichtig nakijken. Of zette ik ze op de weegschaal. Het is wel handig als je ze makkelijk kunt oppakken en nakijken maar ik denk niet dat ze het leren door ze vaak op te pakken maar meer door het vertrouwen wat ze in je hebben. En dat krijgen ze denk ik juist doordat je ze niet steeds oppakt maar wel bij ze zit en lekkers geeft en kroelt enz.

Knuffels Belleke

[naises]

Dus eigenlijk is de conclusie dat een jong konijn zich weliswaar gemakkelijker laat oppakken, maar je 'm hier uiteindelijk toch mee tegen je in het harnas jaagt, i.v.m. het vertrouwen dat 'ie in je heeft?