Onrustige voedster

[Witchy]

Hallo allemaal,

ik heb een koppeltje konijnen (gecastreerde ram en voedster) van ruim een jaar oud. Ze zijn samen opgegroeid (broer en zus) dus koppelen was nooit een probleem. Ze zijn heel lief samen, alleen is mijn voedster met grote regelmaat erg onrustig. Ze gaat nesten bouwen en haren plukken en is dan erg prikkelbaar en bromt veel. Het rammetje zit haar dan constant 'in de weg' met als gevolg dat ze achter elkaar aan gaan jagen. Ze verwonden elkaar niet en het duurt vaak maar kort, maar ik vind het toch niet prettig. Daarnaast maken ze me 's nachts vaak wakker, waar ik ook niet altijd blij mee ben. Ik weet dat een mogelijke optie castratie van mijn voedster is, maar ik vind dit toch best wel heftig. Het is een enorme ingreep met de nodige complicaties en ik vraag me af of ik dat een gezond dier wel aan moet doen. Er zijn ongetwijfeld meer mensen hier die al eens eerder met dit bijltje hebben gehakt... wat kunnen jullie mij als advies geven? Ik vind het zielig voor mijn voedster (en ook voor mijn ram) dat ze vaak zo gestrest is met het maken van nestjes en ik wil hier graag wat aan doen.

Alvast bedankt!

[Miranda1991]

Hey

Ik herken je probleem, en ik wil je toch adviseren om, als je nijn lang/vaak zich zo gedraagd, om het vrouwtje te laten steriliseren, ik vond het ook niet fijn om die stap te nemen met mijn Pluis, maar wat ben ik blij dat ik het toch gedaan heb!

De complicaties vielen me echt mee, ik moest haar nadien nog lekker warm houden, en extra goed op haar eten/drinken letten.

Pluis vertoonde ook het gedrag wat jij beschrijft, en ik moet haar geregeld pakken om te borstelen, en dat wilde ze al helemaal niet, mijn hand werd ook aangevallen.

Door de sterilisatie is ze rustiger en liever geworden, zowel tegen mij als zeker ook tegen haar hokgenoot!

Die is er ook bij gebaat. :yes:

Succes!!

[Aniek]

Als het vrouwtje dusdanig veel last van haar hormonen heeft dat voor haar en haar vriendje echt een last is vind ik castratie een goede optie. Het is een ingreep, maar bij een goede DA met een goede nazorg hoeft dit geen problemen te geven, een andere oplossing is er namelijk simpelweg niet. En als ik het zo lees heeft ze er echt extreem veel last van..

[ElvisPresley]

Het is inderdaad een moeilijke beslissing, ik heb hetzelfde gehad. Mijn voedster, Presley, kon heel prikkelbaar en gemeen worden als ze weer zo'n bui had. En dat was ook heel vervelend voor haar vriendje. Ook heeft mijn dierenarts een keer het advies gegeven voor castratie ivm baarmoederhalskanker. Met die twee situaties in mijn hoofd heb ik toch besloten om haar te laten helpen.

Het is even twee dagen lastig voor haar. De dag van de operatie uiteraard en de dag erna nog ff goed herstellen. Maar daarna ging het al zo snel weer goed. En tegenwoordig heeft ze vrijwel nooit meer van die vervelende buien door haar hormonen. Veel fijner voor haar en voor haar vriendje! Dus hoewel het moeilijk is zou ik het wel doen!

[Witchy]

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ga er nu zeker over nadenken om haar toch te laten castreren nu ik hoor dat dat in ieder geval effectief is.

Ik vind het alleen toch een beetje eng. Ik wil niet dat ze doodgaat of een trauma eraan overhoudt.. Moeilijk!

[Miranda1991]

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ga er nu zeker over nadenken om haar toch te laten castreren nu ik hoor dat dat in ieder geval effectief is.

Ik vind het alleen toch een beetje eng. Ik wil niet dat ze doodgaat of een trauma eraan overhoudt.. Moeilijk!

Als jouw konijn verder goed gezond is, zal de kans dat ze doodgaat heel klein zijn.

Je moet wel aan de dierenarts vragen, hoe vaak hij/zij al een konijn heeft geholpen, en of hij/zij dus ervaring heeft.

Ook kan je vragen of het alle keren goed is gegaan.

Als de arts ervaring heeft, en jij veel tijd voor de nazorg maakt, zal je konijn denk ik ook geen trauma krijgen.

Succes!

[Nimfee]

Ik wil niet de pret bederven maar castratie helpt niet altijd. Bij mijn vorige voedster was het overduidelijk de hormonen waardoor ze zo chagrijnig was. Bij mijn huidige voedster is dat dus niet zo. Ze is gecastreerd, maar blijkbaar zit dat chagrijnige in haar karakter. Ze kan soms flink te keer gaan, ene keer erger dan de andere keer. Mijn ram wordt dan hardhandig weggejaagd wanneer ik ze eten ga geven bijvoorbeeld, maar als ze weer gegeten heeft is het weer over.