Ga naar inhoud

Pip - Castratie 30 maart 2011


Dollie

Aanbevolen berichten

Vandaag is Pip gecastreerd, het leek me in eerste instantie niet nodig om er een topic over aan te maken, maar ik doe het toch maar even. Ik wil wel benadrukken dat een castratie bij een voedster een zware ingreep is, waarbij de kundigheid van een dierenarts en de nazorg ontzettend belangrijk zijn. Maar als tegenhanger van alle horror verhalen, alle geruchten over hoe dodelijk deze ingreep is, toch maar even dit topic.

Pip is vanochtend geholpen en toen ik haar ophaalde, stond ze al bij de balie klaar in haar reismandje. Ontzettend blij om mij te zien, heel vrolijk en alert kwam ze al naar het deurtje gehupst, ze had de assistente helemaal al ingepalmt toen die haar vlak daarvoor kwam controleren. Ze nam gelijk een SSje van me aan en op weg naar huis zat ze alleen maar te graven en heen en weer te hobbelen.

Net zet ik haar in haar kooi en huppelt ze naar haar bakje om wat te drinken, vervolgens naar de pluk hooi om daar rustig te gaan zitten eten. Zodra ze mij met de bak snoepjes (Beaphar Care+ brokjes) ziet, wil ze wel een handje snoepjes hebben. Er lag nog een takje van de appelboom in de kooi, daar moest ook een hapje van genomen worden en vervolgens is ze weer aan haar hooi gaan knabbelen. Het enige wat ze niet wilde/durfde is door het deurtje van de kooi springen om naar Fred te gaan.

Ik heb het nog maar eens gecheckt, ze heeft écht een grote wond op haar buik.. Als je haar ziet geloof je haast niet dat ze net geholpen is. Natuurlijk moet je niet van zo'n herstel uitgaan, maar ook Feline is heel goed hersteld en mijn ervaringen zijn alleen maar positief. Wat ik hier vooral mee wilde zeggen is dat je je ook niet te bang moet laten maken! ;)

aangepast door Dollie
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 53
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Ah wat fijn dat het zo goed gaat met pipje! Toch spannend. Klinkt zelfs beter als sambal zijn castratie daarintegen haha! en dat is dan maar een ram. Welke medicijnen moet je haar nu allemaal geven en voor hoelang? En wanneer kan ze terug bij de rest?

aangepast door Lianne22
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ah wat fijn dat het zo goed gaat met pipje! Toch spanner. Klinkt zelfs beter als sambal zijn castratie daarintegen haha en dat is dan maar een ram. Welke medicijnen moet je haar nu allemaa geven en voor hoelang? EN wanneer kan ze terug bij de rest?

Tot aan het weekend krijgt ze Carprofen. Fred zit er al weer bij, wanneer ik ze naar buiten doe ligt er aan hoe ze verder hersteld en als ze weer lekker op d'r gemak is buiten, zet ik Felin er weer bij.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik wil nog even toevoegen dat ieder voor zichzelf afwegingen moet maken over het wel of niet laten helpen van je voedster. Je moet er zelf 100% achter staan en het niet laten doen omdat iemand anders het ook doet. Je moet voor jezelf verschillende dingen tegen elkaar afwegen. Het een is niet per se beter als het ander. Naast de ingreep en nazorg kan ook de periode erna moeilijkheden geven, denk aan gedragsverandering en problemen met koppelen.

Ik heb voor mezelf hele duidelijke redenen waarom ik het wel heb laten doen bij mijn voedsters. Maar mijn beweegredenen hoeven niet voor een ander te gelden.

Zoals Dollie al zegt, het is een zware ingreep en je moet je goed inlezen en voorbereiden. Bij Pip lijkt het alsof het niks voorstelt, maar zo gaat het lang niet altijd natuurlijk.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Daar sluit ik mij helemaal bij aan! Ik wil het ook absoluut niet laten lijken alsof het een operatie van niks is waar geen risico aan vast zit, maar ik las vorige week nog dat iemand schreef dat er meer konijnen overlijden aan deze ingreep, dan aan baarmoederkanker zelf. Ik vind het verkeerd om mensen bang te maken met kreten als "80% van de voedsters gaat dood aan baarmoederkanker!" want dat weten we niet. Maar evengoed vind ik het verkeerd om mensen zo'n ingreep uit het hoofd te praten door maar te blijven roepen dat het zo'n ontzettend zware ingreep is waar veel konijnen aan dood gaan. Mensen moeten hun beslissing nemen op basis van feiten, voor zover die aanwezig zijn, niet op basis van angst voor dingen die niet kloppen of op basis van de mening van anderen. Feit is dat het risico van deze ingreep heel erg mee valt mits je een (jong) gezond konijn hebt en een kundige dierenarts, feit is ook dat we niet weten hoe groot het risico op baarmoederkanker precies is en daarom kies ik er voor om ze wel te laten helpen. Dat is mijn mening, waar ik ook geheel achter sta, maar ieder moet dat voor zichzelf afwegen.

Die gekke Pip is het eerste zieke/geopereerde konijn dat ik tref, dat wel biks wil en nauwelijks groente.... Maar ze eet dus nog steeds hooi, nog steeds brok (wel alleen SS en Beaphar) en keutelt ook goed. (Er lag gisteravond gelijk een giga hoeveelheid keuteltjes en vanochtend alweer, twee formaten ook, dus ondanks dat ze met Fred zit moet ze wel gekeutelt hebben.) De tak die in het rennetje lag (en dat was een vrij forse) is al half kaal, dat kan Fred niet in zijn eentje voor elkaar gekregen hebben, en ook groente heeft ze uiteindelijk wel gegeten. De BBT eet ze niet, maar Fred laat het ook liggen nu hij de keuze heeft uit SS. En als ik Pip net een brokje van de Beaphar heb gegeven, wil ze de SS ook niet aannemen. Mevrouw is verwend.. ;-)

aangepast door Dollie
Link naar reactie
Delen op andere sites

Fijn dat het zo goed gaat met Pipje!! Bij Lizzie viel het ook wel mee, die wilde alleen niet meteen eten, maar dat had ik al verwacht dus met de DA afgesproken dat hij haar zou houden tot ze voldoende zelf at. Ze is toen een nachtje daar gebleven, maar hoefde niet eens gedwangvoerd te worden. En de volgende dag kon ik haar al mee naar huis nemen. Haar kopje zag er wat zielig uit omdat ze de oogjes ergens mee ingesmeerd hadden voor de operatie, maar verder ging het best goed met haar. Toen ze thuis kwam zat zo ook bijna meteen op een van de stoelen onder de eettafel, wat toch een sprong van zo'n 50 cm is! Pijnstilling heeft ze een keer geaccepteerd, maar daarna wilde ze absoluut niet meer en leek ze het ook niet meer nodig te hebben.

Dus het kan inderdaad ook meevallen, en als je tegen de ingreep opziet ivm nazorg kun je ook proberen goede afspraken te maken met je DA zoals ik gedaan had.

Hoop dat het met Pipje zo goed blijft gaan! :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja hè Catelootje.. Paste ze nog in mijn handen.. *zucht*

De kleine dame doet het voorbeeldig, op één dingetje na.. Ze heeft haar hechtingen zeer vakkundig zelf verwijderd. :eek: op zich is dat niet erg, de wond ziet er goed uit en het ging om twee hechtingen die er voor de zekerheid zijn ingezet, de wond is onderhuids gelijmt/gehecht. Maar het was niet de bedoeling.. :P maar het gaat echt super met d'r. Ik heb Feline er net al weer bij gezet. Die doet net of ze er nooit tussenuit is geweest, Fred idem dito, alleen Pip heeft wat schrik van Feline. Die hoeft maar een stapje haar kant op te doen en ze rent gauw weg. Op een gegeven moment lag Feline in de kooi half te slapen, dan gluurt Pip wel even nieuwsgierig om het hoekje, maar verder durft ze nog niet. Nou ja, komt vanzelf. Om te voorkomen dat er gekke dingen gebeuren (met die wond nog..) en ook om Pip even de kans te geven te merken dat Feline niet eng is, zit Feline in de kooi als ik er niet bij en F&P in de ren. (Die ik overigens al af heb moeten dekken met een net omdat Feline binnen een kwartier op de kooi zat..) Omdat ik er toch pal naast slaap, heb ik ze nu al bij elkaar gezet, anders had ik het morgen gedaan.

Bunny_Nijntje, ik haal zieke konijnen bij voorkeur niet uit elkaar, ze kunnen zo veel steun aan elkaar hebben. Het is echter wel zo dat het gezonde konijn dan in lui lekkerland belandt en alles voor de neus van het zieke beestje opvreet... Gevolg is dat jij er 24/7 bovenop moet zitten, wil je kunnen zien of het geopereerde konijntje eet. Dat is niet handig. In principe haal ik ze daarom als ik er niet ben uit elkaar: Zieke konijn in een kooi, gezonde konijn in een ren die aan die kooi vast zit. Zo is er nog steeds contact maar kan ik goed zien of de patient eet en keutelt.

Dit was nu ook de bedoeling, maar Pip was zó wakker en alert toen ik haar ging halen, ging gelijk eten etc.. Dat ik het een beetje zot vond om ze apart te houden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bunny_Nijntje, ik haal zieke konijnen bij voorkeur niet uit elkaar, ze kunnen

zo veel steun aan elkaar hebben. Het is echter wel zo dat het gezonde konijn dan

in lui lekkerland belandt en alles voor de neus van het zieke beestje opvreet...

Gevolg is dat jij er 24/7 bovenop moet zitten, wil je kunnen zien of het

geopereerde konijntje eet. Dat is niet handig. In principe haal ik ze daarom als

ik er niet ben uit elkaar: Zieke konijn in een kooi, gezonde konijn in een ren

die aan die kooi vast zit. Zo is er nog steeds contact maar kan ik goed zien of

de patient eet en keutelt.

Dit was nu ook de bedoeling, maar Pip was zó

wakker en alert toen ik haar ging halen, ging gelijk eten etc.. Dat ik het een

beetje zot vond om ze apart te houden.

Oké, goed om te weten :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Inmiddels zitten ze dus weer met z'n drietjes en gaat het goed. Al valt me nu des te meer op dat Feline er, sinds Fred ziek is, niet echt meer tussen past. Ze is een beetje te energiek voor ze.. Wel gelijk beide weer aflebberen haha. Maar ze vond de ruimte maar veel te klein (en dan toch binkies maken hé..) en toen Fred niet mee wilde spelen begon ze hem maar te porren. Later zaten Fred en Pip tegen elkaar aan te dutten en het leek wel of Fientje een kind was en dat de andere kinderen niet mee wilden spelen..... Vanochtend was het wel heel erg en had ik zoiets van, moet ik wel door koppelen.. Inmiddels valt het wel mee maar ik ga me toch even goed bedenken of en wat ik hier mee moet/kan..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jawel hoor, maar toch anders. Het viel me ook op dat Fred en Pip samen heel veel speelden terwijl ze dat met Feline eigenlijk veel minder doen. Sinds Fred ziek is zijn de verhoudingen wat verschoven en ik hoop dat dat nu over is. Ik weet niet, ik ben bang dat Feline een beetje "too much" is voor die twee. Maar voorlopig kijk ik dat nog wel even aan. Pip zal ook nog niet helemaal 100% zijn en straks misschien wel meer met Fien willen spelen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hahaha ja of hij dankt Pip over een jaar ook af.. :P nee, Pip is wat rustiger dan Feline. Feline heeft zo haar grillen. Pip is een energiek, brutaal konijntje maar toch ook wel vrij rustig. En als ze wel wil spelen en Fred heeft geen zin, dan gaat ze wel alleen. Een groot verschil met Feline in elk geval, die kan ook zo claimen.. Eerlijk gezegt zou ik, als ik Fred was, ook meer voor Pip gaan in deze situatie haha. Maar eerder zorgde Feline juist voor wat leven in de brouwerij. We zien wel hoe het loopt. Had de hoop dat het opgelost was als Fred beter was, maar ja, daar reken ik niet meer op.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ieder konijn is anders en dat mag ook toch? De 1 is wat meer lui, de ander speelt liever en de een heeft een feller karakter als de ander. Daarbij zitten ze pas net weer bij elkaar, ze moeten hun draai weer vinden. Dat is toch niet meteen een reden om te zeggen is stop met koppelen? Wat zou je dan trouwens gaan doen, Feline weg halen? Ik neem aan dat je daar wel over hebt nagedacht, aangezien dat risico wel aanwezig is als je een derde konijn aan een bestaand koppel koppelt.

Hoe waren Fred en Feline voordat Pip erbij kwam, waren ze toen wel close en speels?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .