mystique
-
Items
6.363 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
-
Dagen gewonnen
10
Berichten die geplaatst zijn door mystique
-
-
Ik was het groen uit mijn tuin niet. Vroeger, met mijn vorige konijnen deed ik dat wel.
Geen idee waarom ik dat nu niet meer doe. Misschien was het al te lang geleden en wist ik het niet meer.
Maar je hebt gelijk, ik ga het maar weer beginnen doen. Ook al voor het ongediert dat erop kan zitten.
Naaktslakken dus.:grrrrrr: Vreselijke wezens. Maar nu weet ik tenminste wel wat het is en van welk dier het komt.
En slakken kennende, die zijn toch nooit giftig, zal het met hun spul ook wel meevallen.
Maar vanaf nu gaat toch maar alles onder de kraan!
-
Ik geef mijn konijnen veel paardenbloem, het groeit met massa's in mijn tuin.
Op sommige bladeren zit wat schuim, echt vies, lijkt op spuug.
Volgens mij de eitjes of zo van een of ander insect.
Ik vermijd die bladeren zoveel mogelijk, maar mocht er nu eens eentje tussenzitten,
en ze eten het op, kan dat dan kwaad?
Groetjes
-
Ik weeg mijn konijnen om de vijf weken, en dat gewicht schommelt nogal eens.
Soms denk ik: natuurlijk worden ze zwaarder, ze groeien nog.
Of: ze worden lichter, maar ik heb gelezen dat konijnen van SS vermageren.
Ik weeg ze steeds op hetzelfde moment van de dag en steeds op dezelfde manier.
Ik ben bang dat sommige konijnen, vooral Tulli, te dik gaan worden, nu ze in groep leven en ik dus niet meer kan beïnvloeden hoeveel ze elk te eten krijgen. Tulli is dol op biks, en nu ze meer dan honderd gram per dag krijgen, zou hij zich nogal eens kunnen overeten.
Luna is acht maand, de eerste keer woog ze 1.449 kg, daarna 1.431, dan 1.412 en nu de laatste keer 1.425. Haar gewicht zakte telkens zo’n 20 gram. Ik moet er wel bij zeggen dat Luna van nature uit niet zoveel eet.
Mystique, zes maand, is de hele tijd zwaarder geworden, van 1.121 in het begin naar 1.217 de maand nadien, op het einde woog hij 1.407 kg. Hij was in het begin nog maar 3 maand oud, en dus nog volop in de groei.
Tulli, zeven maand, woog de eerste keer 1.820 kg en is (in tegenstelling tot wat ik eerst schreef) gezakt naar 1.714 kg, dus meer dan honderd gram lichter, terwijl hij een grote eter is en alle biks opeist.
Fleur, ook acht maand, heeft het meest rare gewicht: de eerste keer woog ze 1.563 kg, de tweede keer 1.632 (70 gram erbij), dan woog ze 1.562, (70 gram eraf), en nu, de laatste keer woog ze 1.656 (95 gram erbij).
En Coquille, maar die heb ik nog maar net, woog de eerste keer 2.214 kg, dus daar kan ik, wat zijn gewicht betreft, nog niets over zeggen.
Zijn deze schommelingen normaal? M'n konijnen zien er allemaal super uit, prachtige vacht, mooie keutels, speels, actief, vrolijk, sociaal. Enkel dat gewicht ... of maak ik me nu zorgen om niets?
-
Dat is bij mij een beetje het probleem, of ze er goed uitzien en op gewicht blijven. Ik weeg ze om de vijf weken, en dus word ook de hoeveelheid biks elke vijf weken opnieuw uitgerekend zodat het blijft kloppen. Maar er zitten grote schommelingen in, van rond de honderd gram zwaarder of lichter per vijf weken. Bovendien waren/zijn het nog jonge konijnen die nog wat groeien. Tulli is bv honderd gram zwaarder geworden op vijf weken tijd, maar hij was maar zes maand toen ik hem gehaald heb en dus nog een beetje aan het groeien. Ofwel is hij dus zwaarder geworden door het groeien, ofwel doordat hij teveel biks krijgt. Maar dit is het topic van iemand anders, ik zal vanmiddag mijn eigen topic openen over gewichtsschommelingen bij konijnen en wat normaal is en wat niet.
-
Hoe ik het doe, maar het loopt nog niet perfect, is: bij het geven van de tussendoortjes (paardenbloem of hazelaar) maak ik vier hoopjes in de ruimte, zodat elk konijn in principe zijn eigen hoopje heeft. Wanneer ze 's avonds hun groenvoer krijgen, doe ik alles op één bord, maar blijf erbij en houd in de gaten dat elk konijn eet. Ik let erop dat iedereen tot aan het bord raakt, dat iedereen te eten krijgt. Enkel wat de biks betreft, zijn er nog wat twijfels. Die krijgen ze als laatste, dus hun buikjes zijn al goed gevuld en dus gaat het eten van de biks tamelijk rustig. Enkel, met één kleintje, twee tussenin en één reus is het moeilijk te zien dat elk konijn exact de juiste hoeveelheid krijgt, het groepje krijgt per dag 105 gram (gewicht van konijn in kg maal 15 gr = 105 gr voor de groep), maar wie nu precies hoeveel eet, dat weet ik niet. Ik vraag me af of anderen een idee hebben hoe dit op te lossen, want Tulli is geobsedeerd door zijn biks, dus telkens ik een pot met biks neerzet, trekt hij die naar zich toe en duikt meteen vol in de pot, ben bang dat hij zich overeet in biks. Even wachten op de reacties van de anderen.
-
Ik heb vroeger gehoord dat brood op de verwarming leggen niet zo goed is,
omdat tussen de platen van de verwarming toch altijd wat stof en dus ook bacterieën zitten,
doordat warme lucht stijgt komen dat stof en die bacterieën in het brood terecht,
wat bij gevoelige konijnen darmproblemen kan geven.
Ik koop voor de mijne verpakt getoast brood, waarvan ze dan om de paar weken een sneetje krijgen.
-
Pijnstilling vragen aan je dierenarts.
De eerste tien dagen geen bodembedekking in het hok, maar handdoeken, dit omdat bodembedekking de wonde kan irriteren.
Goed opletten dat hij, nadat hij is wakkergeworden, zo vlug mogelijk eet. Haal peterselie in huis, dit is eetlustopwekkend.
De wonde dagelijks inspecteren om na te gaan of ze goed geneest.
Je kan ook altijd een warmwaterkruik bij de hand hebben, voor als je konijn niet zelf zijn lichaamstemperatuur kan houden. Sommige konijnen zijn wat kouwelijk na een narcose.
En twee weken je ram weghouden van zijn partner, dan ben je honderd % zeker dat hij onvruchtbaar is.
Er zijn vast nog dingen, maar dit is waar ik op het eerste moment kon opkomen.
-
Dank je wel.
-
Dank je wel, allemaal.
Jullie steun word zeer gewaardeerd.
Sofieke, hun vorige baasje, is ook langsgeweest.
Ik heb het haar verteld, met schrik voor haar reactie,
maar ze toonde veel begrip.
Kan nu niet te veel zeggen, word emotioneel.
Dank je wel.
-
Dank je Lonka, da's heel handig om te weten. Dank je wel.
Voor Mystique kan het inderdaad niet meer helpen, maar ik zal vanaf nu wel weten wat te doen.
-
Blijkbaar kan een autopsie niet door een dierenarts gebeuren, maar moet je daarvoor naar Merelbeke.
Vandaag voor half vijf moest hij binnenzijn, terwijl het al vijf over vier was. Dat haalde ik dus niet meer.
Het word vast geen autopsie dan. Als dierenartsen kunnen opereren, en het grootste risico daarvan de verdoving is,
waarom kunnen ze dan geen dood dier 'opereren', hoeven ze toch niet bang te zijn van de verdoving?
Bovendien krijg ik het lichaampje niet terug. Nog zoiets. Niet weten wat er met hem gebeurt, na gebruik de vuilbak in?
Okee, hij is dood, hij weet het toch niet meer, maar toch ... ik wil hem wel terug.
Ik ga nog even wachten voor ik beslis. Mijn hoofd draait door,
moet nog honderdeneen dingen doen en in plaats daarvan doe ik niets.
Niet zo zeer het verlies van Mystique speelt me parten, maar de manier waarop
en dat ik het gewoon moest laten gebeuren omdat er toch niets kon aan gedaan worden,
dat gaat niet in je koude kleren zitten.
-
Dank je MiEkEtJe.
Ik kom later nog uitgebreid op jullie posts terug maar mijn hoofd is nu te wazig.
Ik heb besloten een autopsie te laten doen. Ik zit met té veel vragen en ik wil zekerheid,
zekerheid over wat er met Mystique gebeurd is en dus ook zekerheid dat hij geen ziekte had
die de anderen ook zouden kunnen krijgen. De meisjes van het knabbelthuisje denken dat
het vhs zou kunnen geweest zijn, plotse dood, bruine vloeistof uit de neus, kan volgens
hen niet komen door verslikken in een korrel.
Ik heb Mystique in een T-shirt gerold en dan in de koelkast gelegd. Een beetje luguber, ik weet het,
maar zo kan ik op zoek naar een dierenarts om de autopsie te laten doen.
Bovendien kan ik zo de begrafenis nog even uitstellen, hoef ik hem nog niet meteen af te geven.
Ik ga nu even googelen naar de gegevens van dierenarts DS, die een paar kilometer hier vandaan praktijk heeft.
Zij heeft zelf een chinchilla, dus ik hoop dat doordat ze zelf kleine huisdieren heeft ze een beetje konijn-minded is.
En ik moet binnen een tiental dagen met Wicky bij de dierenarts, dus dan ga ik het hem zeggen,
dat Mystique in mijn handen is overleden en dat hij in het vervolg beter de mensen
tot bij hem kan laten komen om een degelijke diagnose te stellen. Dat hij Mystique misschien niet had kunnen redden,
maar hij had hem wel een pijnlijke dood kunnen besparen.
Ik vind het spijtig voor mij omdat ik hem nu moet missen, maar ik vind het nog veel erger voor Mystique
die zijn laatste minuten op aarde in pijn en angst heeft moeten doorbrengen.
Op zijn minst, als er niets meer aan te doen geweest was, had hij hem kunnen laten inslapen.
Ik wil niet zeggen dat hij een slechte dierenarts is, maar ik ga voor mijn konijnen toch maar op zoek naar iemand anders.
Of zoals op de site van Inge Thas staat: bijzondere dieren. Dat vind ik zo mooi gezegd.
In plaats van 'maar een konijn' of 'doe dat weg en koop een nieuw', staat er bij haar: bijzondere dieren.
Als ik iemand vind die met me mee wil, want alleen met de auto ben ik niet zo een held,
dan ga ik zondag achter een nieuwe ram voor Luna. Ik heb al op de site van het knabbelthuisje gekeken,
maar net als bij 'den Tom' (Tulli), ga ik mijn gevoel laten spreken en er pas daar ter plekke eentje uitkiezen.
Luna ziet er godverlaten uit. Ik hoop dat we een goede man voor haar vinden.
-
Dank je wel voor jullie reacties.
Ik ga er zeker nog op terug komen, maar ik heb het nu even te moeilijk.
Dank je wel allemaal.
-
Had mijn dierenarts gezegd: kom nu meteen naar hier, dan had hij vast nog geleefd ja,
want dat was mijn gevoel, van: die korrel kan eruit gehaald worden met een pincet of zo.
Ik wou het zelf nog doen, ik heb een cocher liggen, ik wou die al in z'n keel steken,
maar dat leek me dan toch niet zo'n goed idee.
En omdat de dierenarts dan zei dat het geen kwaad kon en Mystique rondsprong,
wat mij de indruk gaf dat hij niet in ademnood zat, besloot ik af te wachten.
Bovendien is de enige echt kk dierenarts in de buurt, makkelijk een kwartier rijden,
en met de stress die ik had was ik ongetwijfeld verloren gereden, want ik ken die praktijk alleen van 'horen zeggen'.
Ik had het de dierenarts nog gevraagd: hij zal toch niet sterven? en ik moest me absoluut geen zorgen maken.
Morgen zou hij terug de oude zijn.
Maar de schrik zit er nu wel echt in hoor, ik heb nog nooit een konijn gehad dat gestikt is.
Ik ga hen maar geen biks meer geven. In de natuur eten ze ook geen biks, toch?
Ik geef ze wel groenvoer en hooi. Kunnen ze tenminste niet stikken.
-
Ik heb niet eens foto's van hun vieren kunnen maken. Ik dacht: wacht nog even, eens ze beter gewend zijn aan elkaar kan je veel mooiere foto's van ze maken. En nu heb ik er geen. Kan mezelf wel voor m'n kop slaan! Sorry da'k zo blijf ratelen, maar ik ben helmaal overstuur en ik wil niet gaan slapen want de konijnenkamer ligt naast mijn slaapkamer en dan moet ik hen zien en word ik ermee geconfronteerd dat hij er niet meer is. En hij was zo mooi. En lief, ik kon hem zo oppakken, met zijn lange haar was hij dat gewend, opgepakt worden.
Zou hij zich verslikt hebben door de stress van het koppelen? Had ik ze niet gekoppeld, had hij misschien nog geleefd. Maar ik heb ze gekoppeld met de beste bedoelingen, om hen meer ruimte te geven en meer vriendjes.
-
Ik heb nog een vraag, ik ben nu heel erg bang om de anderen nog SS te geven.
Mijn vorige konijnen hebben steeds van dat gemengde voer gehad en die hebben dit nooit gehad, dat ze zich verslikten en stierven.
Ik wil nu die stomme stomme korrel gewoon buitensmijten en ze terug gemengd geven.
Dan was dit nooit gebeurd.
Of ik geef ze gewoon geen korrel meer maar gewoon groenvoer en hooi.
Wat moet ik doen?
-
Mystique is dood. Het was heel snel en heel hevig.
Ik had hen net de twee voerballen met SS gegeven, en zoals steeds gingen ze er meteen tegenaan, ze zijn gek op SS. En ik sta nog even te kijken naar mijn mooie viertal, en Mystique doet ineens raar. Ik kan het best omschrijven als wanneer een hond of kat een haar in hun keel hebben, dan maken ze een schrapend geluid terwijl ze het haar proberen te verwijderen. Wel, dat deed Mystique ook. En ik dacht, ik wacht even af, misschien heeft hij zich gewoon verslikt en gaat het wel weer over. Niet dus, hij sprong wel rond en soms ging het, maar dan begon hij weer met schrapen. Ik heb dan naar de dierenarts gebeld, het was wel al elf uur, maar bon. En hij zei dat ik me geen zorgen moest maken, dat dat kwam doordat er een korrel in zijn slokdarm vastzat en hij probeerde die eruit te krijgen. En dat bruine vocht dat uit zijn neus loopt? Dat was maaginhoud die door zijn persen in zijn luchtpijp en neusje was terechtgekomen. Bij paarden gebeurt dat ook wel eens en die worden dan gesondeerd, maar konijnen zijn te klein, daarbij kunnen ze niets doen. Morgen zou hij weer de oude zijn, en ik moest dan enkel in de gaten houden of hij geen hoestje kreeg, want dan was er vocht in zijn longetjes gekomen, en had hij een longontsteking. Nu hoor ik daar een hoop kabaal, meteen gaan kijken, en ik was nog net op tijd om hem vast te pakken en toen was hij dood. Hij liet zijn plas lopen, dus toen wist ik het.
Hoe moet het nu verder met Luna, zijn voedster? Ze (twee voedsters en twee ex-rammen) zijn een paar dagen geleden aan mekaar gekoppeld, dus helemaal alleen is ze niet, maar de koppeling is nog nieuw, is het een goed idee er nu al een nieuw rammetje bij te halen? Of heeft Luna genoeg aan de andere twee?
Ze zijn overigens alledrie serieus geschrokken, ze hebben dan ook alles zien gebeuren. Ik wou ze dan afleiden met hun groenvoer, maar ze bewogen niet. Fleur zat weggestopt in een doos, Luna in een kast en Tulli zat een beetje om zich heen te kijken, maar ze eten niet. Kan ik iets doen om hen te helpen?
Ik heb Mystique weggehaald, moest ik hem laten liggen dat ze afscheid konden nemen?
Ik weet niet wat te doen. Ik had hem nog niet zo lang, maar ik was wel al aan hem gehecht geraakt, en de koppeling was zo goed gegaan, en ik was zo fier op hen omdat ze dat zo goed gedaan hadden, en nu, een paar dagen later is Mystique dood.
Wat als ze niet willen eten? Kunnen ze in de rouw zijn, ook al kennen Fleur en Tulli hem nog maar een paar dagen. En als ze in de rouw zijn, kan ik hen dan helpen op een of andere manier?
Ik wil er wel meteen een nieuwe ram bij, maar ik weet niet ... wat raden jullie aan?
Ik ben helemaal overstuur. Ik ben misselijk, en enerzijds geloof ik het niet, maar hij is echt dood. Help.
-
Ja hoor, dat mogen ze.
Toen wij een zilverberk omgehakt hebben, zijn de mooie takken ook naar de konijnen gegaan.
De fijne takken aten ze helemaal op, de dikkere hebben ze de bast afgehaald.
-
Mijn nijnen drinken ook weinig.
Ik denk dat ze idd hun vocht voornamelijk uit hun groenvoer halen.
-
Bedoel je broccoli in een pak? Om zelf klaar te maken?
Die is al geblancheerd, zou ik niet aan je konijnen geven.
(Ik weet trouwens niet of broccoli rauw kan ingevroren worden,
volgens mij krijg je dan een vieze drab.)
-
Ik koop bijna alle groenten voor mijn konijnen vers, behalve bloemkool,
daarvan neem ik de afgebroken bladeren die achterblijven in de bak,
dus die zijn niet héél vers, maar ik geef die toch een dag of vijf,zes.
Dan worden ze wel wat slap, maar zolang er geen bruine vlekken komen,
of echt slechte plekken, geef ik ze de bloemkool, en ik hoor ze niet klagen.:he:
-
Ik geef altijd de jonge takken, ik knip ze af waar ze ongeveer een pink dik zijn en geef die met bladeren eraan, deze worden helemaal opgegeten. Oudere, dikkere takken mogen natuurlijk ook, daar kunnen ze de bast af knagen.
-
Ik ook, ik weet dat één schepje bij benadering klopt,
maar ik zet alle dagen het bakje op de weegschaal.
-
Dat hij eerst diarree had en nu niet meer, is alleen maar goed, toch?
Het viel mij gisteren ook op dat mijn konijnen de laatste twee dagen
zulke enorme keutels hadden in vergelijking met wat normaal is.
Maar ze eten wel hooi met massa's en hun keuteltjes hebben ook
een mooie hooikleur, dus het zal allemaal wel normaal zijn.
Gewichtsschommelingen
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Dank je. Dan ga ik vanaf nu vaker wegen. Ik dacht net dat vaker wegen een onnauwkeuriger resultaat zou geven omdat je dan meer schommelingen hebt, net zoals bij vermageren, dan weeg je je ook beter één maal per week dan twee keer per dag. Maar ik ga ze vanaf nu regelmatiger wegen, één maal per week of zo.
Ik vind het raar dat groeiende konijnen gewicht verliezen, maar aan de andere kant: ze zien er echt gezond uit. En ze krijgen haast alleen groentes en hooi en bewegen heel veel, dus dik kunnen ze niet worde, toch?